Δίκτυο Αλληλεγγύης Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής

Οι Επιτροπές Αντίστασης, τα συνδικάτα, οι γυναικείες οργανώσεις και οι καμπάνιες βάσης στο Σουδάν απευθύνουν επείγουσα έκκληση για αλληλεγγύη και ειρήνη, καθώς η αντιπαλότητα μεταξύ των φατριών της κυβερνώσας στρατιωτικής χούντας έχει μετατραπεί σε θανάσιμο πόλεμο στην πρωτεύουσα Χαρτούμ, στις γειτονικές πόλεις Ομντουρμάν και Μπάχρι και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Σύμφωνα με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και αναφορές αυτοπτών μαρτύρων, μαχητές των σουδανικών ενόπλων δυνάμεων και της πολιτοφυλακής των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης έχουν εμπλακεί σε μάχες με πυροβόλα όπλα και αντηλλάγησαν πυρά με οβίδες σε πολυσύχναστους δρόμους της πόλης, πλήττοντας σχολεία, νοσοκομεία και κατοικημένες γειτονιές. Οι SAF φέρονται επίσης να έχουν επιτεθεί σε θέσεις των RSF με μαχητικά αεροσκάφη MiG και Sokhoi.

Δεν είμαστε ουδέτεροι, διότι δίνουμε μια ειρηνική μάχη από την εποχή του ανατραπέντος Μπασίρ μέχρι σήμερα, ενάντια στη στρατιωτικοποίηση της χώρας και για τον έλεγχο των όπλων στους δρόμους. Ξεκινήσαμε με την ειρηνική μας δράση και θα συνεχίσουμε με αυτήν για να πετύχουμε τους στόχους μας ενάντια σε όλα τα μέρη του συνεχιζόμενου πολέμου στους δρόμους της χώρας. Ο Αλ-Μπουρχάν και ο Χεμετί είναι εχθροί της επανάστασης και των επαναστατών.

Αξίζει λοιπόν να προβληματιστούμε για το ποιά ήταν η επίδραση του στρατιωτικού πραξικοπήματος στην εξέλιξη των διεργασιών στην ελληνική αριστερά, την πραγματική αντισυστημική δύναμη που φάνηκε να απειλεί την καταρρέουσα στην πολλαπλή της κρίση κυβερνητική τάξη στα μέσα της δεκαετίας 1960. Δεν αποτελεί άλλωστε απλή εκτίμηση, αλλά ομολογία του ίδιου του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, ότι «Η επανάστασις της 21.4.1967 έγινε για να σώσει την Ελλάδα από τον κομμουνισμόν». Και εν προκειμένω δεν έλεγε ψέματα. Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ιδίως μετά τα μέσα της δεκαετίας 1960 ήταν ένα καζάνι που έβραζε.

Αν χρειαζόμασταν κάτι να μας το θυμίσει, η απόφαση της κυβέρνησης να ξανακατεβάσει τα τεθωρακισμένα στη στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Η συμμετοχή τους είχε σταματήσει από το 2010, ως δείγμα νοικοκυρέματος του ελληνικού κράτους απέναντι στη δημοσιονομική σπατάλη. Η επιστροφή των τανκς στους δρόμους της Θεσσαλονίκης (από την παρέλαση της οποίας ο Παπούλιας είχε αναγκαστεί το 2011 να αποχωρήσει) είναι γεμάτη πολιτικούς συμβολισμούς: η κυβέρνηση θέλει να “θυμίσει” σε έναν πληθυσμό απείθαρχο και ριζοσπαστικοποιημένο τη δύναμη πυρός που το κράτος διαθέτει, εξάπτοντας ταυτόχρονα τον πατριωτισμό της δεξιάς πολυκατοικίας, μετά τα πλήγματα που δέχτηκε η Χρυσή Αυγή.

Brian Anglo

Ογδόντα χρόνια μετά την εξέγερση του γκέτο της Βαρσοβίας στις 19 Απριλίου 1943, όταν κανένας από αυτούς που συμμετείχαν σε αυτήν δεν είναι πλέον στη ζωή, πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να διατυπώνουν το ίδιο ερώτημα: πώς έγινε και οι Ευρωπαίοι Εβραίοι δεν προέβαλαν ευρύτερη αντίσταση και δεν αντέδρασαν νωρίτερα μπροστά στη συστηματική εξόντωσή τους από τους Ναζί;

Volodya Vagner

Δεν πρόκειται για τη σοβιετική ύπαιθρο το φθινόπωρο του 1941, αλλά για το Μουσείο Νίκης στη Μόσχα μια γκρίζα χειμωνιάτικη μέρα ένα χρόνο περίπου μετά την ολοκληρωτική εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία. Ωστόσο, η διαφορά μεταξύ του πολέμου που αναπαριστάται εδώ στο μεγαλύτερο μουσείο στρατιωτικής ιστορίας της Ρωσίας και εκείνου που μαίνεται σήμερα μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα νοτιότερα γίνεται όλο και πιο θολή.

Jurgis Valiukevičius

Στις 24 Φεβρουαρίου 2023, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους πολέμου στην Ουκρανία, ένα διαλυμένο ρωσικό τανκ εκτέθηκε στην κεντρική πλατεία του Βίλνιους, της πρωτεύουσας της Λιθουανίας. Σύμφωνα με τον Λιθουανό υπουργό Εθνικής Άμυνας, το άρμα αυτό ήταν μια συμβολική χειρονομία υποστήριξης της Ουκρανίας… Ωστόσο, πέρασαν λίγες ημέρες και το τανκ έγινε αντικείμενο πολιτικής αναταραχής. Όλα ξεκίνησαν όταν αρκετοί άνθρωποι άφησαν γαρύφαλλα και κεριά στο τανκ. Το γαρύφαλλο –ένα μικρό κόκκινο λουλούδι– ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή λουλούδια στη σοβιετική εποχή.

Paul Martial

Το 2014, οι βουλευτές της Ουγκάντα ψήφισαν νόμο που τιμωρεί την ομοφυλοφιλία με ποινές που φτάνουν μέχρι και τη θανατική ποινή. Ο νόμος αυτός απορρίφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας. Οι βουλευτές της Ουγκάντας το κάνουν τώρα ξανά. Η αλληλεγγύη προς την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ είναι αναγκαία!

Samuel Farber

Η στάση του Τρότσκι στο βιβλίο Η ηθική τους και η ηθική μας, και γενικότερα η πολεμική του εναντίον του Βίκτορ Σερζ και άλλων αριστερών επικριτών των πρακτικών του λενινισμού στην εξουσία, είναι αυτή ενός ηττημένου αλλά σκληροτράχηλου επαναστάτη ηγέτη που ταυτίζεται αναδρομικά με τις ευθύνες και τις δύσκολες επιλογές που αντιμετώπιζε ως άνθρωπος της εξουσίας λιγότερο από δύο δεκαετίες νωρίτερα.

Yasser Louati

Μόλις πριν από λίγα χρόνια, καθώς η αστυνομία κατέστρεφε βίαια τα σπίτια αθώων μουσουλμάνων στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, η υπόλοιπη γαλλική κοινωνία φαινόταν να ενστερνίζεται αυτό που νόμιζε ότι ήταν κρατική προστασία από τον επικίνδυνο «άλλο». Σήμερα, καθώς σπάνε τα κρανία των λευκών, η πλειοψηφία… συνειδητοποιεί ότι η αστυνομία δεν υπάρχει για να τους προστατεύει, αλλά για να προστατεύει αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία.