Ένα χρόνο μετά: Πώς το Ισραήλ έκανε το τραύμα όπλο πολέμου - Ναόμι Κλάιν
Ποια είναι η γραμμή μεταξύ της μνημόνευσης του τραύματος και της κυνικής εκμετάλλευσής του; Μεταξύ μνημόνευσης και οπλοποίησης; Τι σημαίνει να επιδεικνύεις συλλογικό πένθος όταν η συλλογικότητα δεν είναι καθολική, αλλά μάλλον στενά συνδεδεμένη με την εθνικότητα; Και τι σημαίνει να το κάνεις αυτό ενώ το Ισραήλ παράγει ενεργά περισσότερο πένθος σε ασύλληπτη κλίμακα, ανατινάζοντας ολόκληρες πολυκατοικίες στη Βηρυτό, εφευρίσκοντας νέες μεθόδους τηλεκατευθυνόμενου ακρωτηριασμού και στέλνοντας περισσότερους από ένα εκατομμύριο Λιβανέζους να τρέχουν να σωθούν, ακόμη και όταν το σφυροκόπημα της Γάζας συνεχίζεται αμείωτο;
Καρόλα Ρακέτε: Το να είσαι αριστερός σημαίνει να είσαι στο πλευρό των καταπιεσμένων
Συνέντευξη με την Καρόλα Ρακέτε στην ιταλική εφημερίδα La Stampa
«Το να είσαι αριστερός σημαίνει να στέκεσαι στο πλευρό των καταπιεσμένων, είτε στην Παλαιστίνη, είτε στο Κουρδιστάν, είτε στην Ουκρανία: γι' αυτό η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να προμηθεύει όπλα στο Κίεβο και να επιτρέψει επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος». Έτσι εξηγεί η πρώην καπετάνισσα του Sea Watch Καρόλα Ρακέτε , η οποία εξελέγη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως μη κομματικό μέλος στη λίστα του κόμματος DIE LINKE, για ποιο λόγο ψήφισε υπέρ του πρόσφατου ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη στρατιωτική στήριξη της Ουκρανίας.
Ο τυφώνας Helene αποκαλύπτει τις θανατηφόρες προτεραιότητες του αμερικανικού καπιταλισμού
Clara da Costa-Reidel
Καθώς ο αριθμός των νεκρών από τον τυφώνα Helene αυξάνεται και οι άνθρωποι ψάχνουν στα ερείπια των κατεστραμμένων πόλεών τους για επιζώντες, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δίνουν προτεραιότητα στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και στα συμφέροντα των επιχειρήσεων στο εσωτερικό. Με περισσότερους από 220 επιβεβαιωμένους νεκρούς και εκατοντάδες αγνοούμενους, ο τυφώνας Helene είναι ο φονικότερος τυφώνας στις ΗΠΑ από τότε που ο τυφώνας Katrina κατέστρεψε τη Νέα Ορλεάνη το 2005. Η περιοχή των Απαλαχίων της Βόρειας Καρολίνας επλήγη ιδιαίτερα από την καταιγίδα, παρά το γεγονός ότι ιστορικά πλήττεται λιγότερο από τυφώνες. Οι σφοδρές βροχοπτώσεις προκάλεσαν πλημμύρες ρεκόρ, καταπίνοντας ολόκληρες πόλεις, προκαλώντας διακοπή της ηλεκτροδότησης και της υδροδότησης και καταστρέφοντας δρόμους πρόσβασης.
Ενάντια στον Μπαρνιέ και την ακροδεξιά, μια ανεπαρκής απάντηση - Léon Crémieux
Την 1η Οκτωβρίου, στη Γαλλία, η ανακοίνωση της γενικής πολιτικής του Μισέλ Μπαρνιέ, του πρωθυπουργού που διορίστηκε από τον Μακρόν για να παρουσιάσει μια φάρσα εναλλαγής, πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα με την πρώτη ημέρα συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων που καλούνται από την CGT, την Solidaires και την FSU ως «έναρξη του αγώνα ρεβάνς κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης» (της μεταρρύθμισης που επιβλήθηκε το 2023, μεταθέτοντας την ηλικία πλήρους συνταξιοδότησης στα 64 έτη). Οι δηλώσεις του Μπαρνιέ επιβεβαίωσαν ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα είναι τίποτα άλλο από τη συνέχιση των ταξικών επιλογών του Μακρόν.
Η Χεζμπολλάχ παραμένει όρθια
Joseph Daher
Η αιματηρή κλιμάκωση της βίας του Ισραήλ κατά του Λιβάνου τις τελευταίες εβδομάδες έχει επιφέρει τεράστιο πλήγμα στη Χεζμπολλάχ, ιδίως μετά τη δολοφονία του Χασάν Νασράλλα. Η αρχή έγινε με την έκρηξη συσκευών επικοινωνίας που χρησιμοποιούσαν μέλη της Χεζμπολλάχ, συμπεριλαμβανομένων πολιτών και στρατιωτών, η οποία προκάλεσε τον θάνατο 39 ανθρώπων και τον τραυματισμό αρκετών χιλιάδων. Την επίθεση ακολούθησε μια καταστροφική εκστρατεία βομβαρδισμών που οδήγησε στη δολοφονία υψηλόβαθμων στρατιωτικών και πολιτικών προσωπικοτήτων του κόμματος, καθώς και στη δολοφονία σχεδόν δύο χιλιάδων αμάχων και στον εκτοπισμό πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπων.
«Ω, ανθεκτικά παιδιά της Παλαιστίνης!» (Ένας χρόνος γενοκτονία, ένας χρόνος αντίστασης) - της Αιμιλίας Τσαγκαράτου
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι Ισραηλινές θηριωδίες στη Γάζα και στο Λίβανο συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Ένα χρόνο μετά την 7η Οκτωβρίου του 2023, η Μέση Ανατολή φλέγεται, μόλις ένα βήμα από την προοπτική ενός γενικευμένου εφιαλτικού πολέμου. Το Ισραήλ όχι μόνο δεν επιδιώκει εκεχειρία, αλλά βομβαρδίζει στόχους στην Υεμένη και στη Συρία, ενώ στο Λίβανο είναι ήδη εκατοντάδες οι νεκροί από τους Ισραηλινούς βομβαρδισμούς, ανάμεσά τους και δεκάδες νοσηλευτές των νοσοκομείων που περιθάλπουν τα θύματα των ισραηλινών βομβαρδισμών. Οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έπληξαν τρεις πόλεις της Υεμένης που διοικούνται από τους Χούθι…
12 μήνες γενοκτονίας, εθνοκάθαρσης και ανείπωτης βαρβαρότητας! του Mustafa Barghouti*
Επιμέλεια Γιώργος Μητραλιάς.
Στο κείμενο αυτό, ο Mustafa Barghouti συντάσσει τον μακάβριο απολογισμό αυτού του τελευταίου έτους και ανακοινώνει με σαφήνεια τι περιμένει τους Παλαιστίνιους αν δεν γίνει τίποτα: η προσάρτηση των υπόλοιπων κατεχομένων εδαφών, η συνέχιση του απαρτχάιντ και η ολοκλήρωση της εθνοκάθαρσης. Ενώ παράλληλα επιβεβαιώνει τη συνέχιση της αντίστασης, «όποιο κι αν είναι το κόστος»
Μετά τον Νασράλλα
Άνταμ Σατς
Ο θάνατος του Χασάν Νασράλλα ανακοινώθηκε το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου, την επέτειο του θανάτου του Αιγύπτιου προέδρου Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, πατέρα του παναραβισμού. Ο Νάσερ πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1970, τρία χρόνια μετά την ταπεινωτική ήττα του στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, τη «νάκσα» ή οπισθοχώρηση που οδήγησε στην κατάκτηση της Δυτικής Όχθης, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, της Λωρίδας της Γάζας και των Υψιπέδων. του Σινά από το Ισραήλ. Ο Νασράλλα δολοφονήθηκε από έναν καταιγισμό ογδόντα βομβών που έριξε η ισραηλινή πολεμική αεροπορία στο αρχηγείο του στο Χάρετ Χρέικ, στα νότια προάστια της Βηρυτού. Λίγες ώρες νωρίτερα, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου είχε απευθυνθεί στη Γενική Συνέλευση της ΟΗΕ, καταγγέλλοντας τον οργανισμό ως βόθρο αντισημιτισμό και ορκίστηκε να συνεχίσει τον πόλεμο του στο Λίβανο. «Δεν ήταν απλώς ένας ακόμη τρομοκράτης. Ήταν ο τρομοκράτης», είπε ο Νετανιάχου, αφού ανακοινώθηκε ότι ο Νασράλλα ήταν νεκρός.
Έκθεση Φωτογραφίας: «Ενάντια στη Γενοκτονία της Μνήμης: Η αγροτική και αστική ζωή στην Παλαιστίνη, 1890-1948»
Η Εργατική Λέσχη Καλλιθέας διοργανώνει μαζί με την Παλαιστινιακή παροικία Ελλάδας έκθεση φωτογραφίας με θέμα: «Ενάντια στη Γενοκτονία της Μνήμης: Η αγροτική και αστική ζωή στην Παλαιστίνη, 1890-1948» στο πλαίσιο του διημέρου Δράσεων αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη, Παρασκευή 4 Οκτωβρίου και Σάββατο 5 Οκτωβρίου, ώρες 6.00 μμ.-10.00 μμ., στο Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας, Κρέμου 130. Δημοσιεύουμε το κείμενο της Έκθεσης και κάποιες από τις φωτογραφίες.
Ο Λίβανος στο στόχαστρο
Gilbert Achcar
Εφόσον το Ισραήλ έχει ουσιαστικά ολοκληρώσει το πιο εντατικό στάδιο της καταστροφής του στη Γάζα, στρέφεται τώρα εναντίον του Λιβάνου, εναντίον της Χεζμπολλάχ, για να διαφυλάξει τα βόρεια σύνορά του. Αυτό το κάνει μην αφήνοντας στη Χεζμπολλάχ άλλη επιλογή από το να συνθηκολογήσει και να αποσυρθεί μακριά από τα σύνορα ή να αντιμετωπίσει ολοκληρωτικό πόλεμο. Ξεκίνησαν μια σταδιακή κλιμάκωση της βίας που έχει πλέον κορυφωθεί με τον αποκεφαλισμό της Χεζμπολλάχ, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του ηγέτη της Χασάν Νασράλλα, και αρνούνται κάθε πρόταση για κατάπαυση του πυρός. Δεδομένου ότι μια καθαρή και απλή συνθηκολόγηση της οργάνωσης είναι απίθανη, πρέπει να προετοιμαστούμε για τη συνέχιση της κλιμάκωσης, συμπεριλαμβανομένης της επέμβασης των χερσαίων στρατευμάτων σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, όλες με στόχο την πρόκληση της μεγαλύτερης δυνατής ζημίας στην οργάνωση και τη διάλυση της υποδομής της.
Η ιστορία της επιθετικότητας του Ισραήλ κατά του Λιβάνου
Mick Armstrong
Η πρόσφατη δολοφονική επίθεση του Ισραήλ στο Λίβανο αποτελεί μέρος ενός επαναλαμβανόμενου μοτίβου ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας. Το Ισραήλ έχει εισβάλει στο Λίβανο τρεις φορές στο παρελθόν – το 1978, το 1982 και το 2006. Κάθε φορά, το Ισραήλ προκάλεσε φρικτό θάνατο και δυστυχία, καθώς και καταστροφή ζωτικής σημασίας υποδομών και ανάγκασε επίσης χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οι τρεις προηγούμενες εισβολές αποτελούν, ωστόσο, μόνο ένα μέρος της ιστορίας της συντονισμένης επίθεσης του Ισραήλ κατά του λιβανέζικου λαού. Για πολύ περισσότερο από 50 χρόνια, υπήρξαν επανειλημμένες ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, επιχειρήσεις δολιοφθοράς, ναυτικές επιθέσεις, επιδρομές στα σύνορα και χρηματοδότηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων των φασιστικών δυνάμεων του Λιβάνου. Και για πολλά χρόνια, το Ισραήλ συνέχιζε την κατοχή του νότιου Λιβάνου.