Tico Jossifort

«Ο βασιλιάς είναι μακριά και ο Θεός είναι ψηλά», έλεγε η λαϊκή έκφραση, η οποία διαδόθηκε από στόμα σε στόμα. Γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι παραπονιόντουσαν ανοιχτά στους στρατιώτες που βρίσκονταν σε άδεια. Περιορισμένα στην αρχή, τα παράπονα αυτά κατέληγαν να διαδίδονται με χιλιάδες επιστολές που στέλνονταν στους στρατιώτες, και η αυτοπεποίθησή τους σύντομα έγινε απειλητική. Σίγουρα, στην αρχή ήταν μόνο παράπονα, αλλά με την αύξηση της δυστυχίας και της μιζέριας ο τόνος ανέβηκε και έγινε οργισμένος: «Οι στρατιώτες υπερασπίζονται τους πλούσιους και ο λαός πεθαίνει από την πείνα! Ο πόλεμος είναι μια απάτη!»

Υπήρξαν δυναμικά επαναστατικά κινήματα που αγωνίστηκαν για ενωμένα και ομόσπονδα Βαλκάνια, όπου οι λαοί θα συμμετείχαν ενεργά στην αυτοδιαχείριση των δημόσιων υποθέσεων.

Omar Hassan

Θα πρέπει να είμαστε θυμωμένοι με τους Άραβες και τους μουσουλμάνους ηγέτες που δεν ανταποκρίνονται στις εκκλήσεις των Παλαιστινίων για αλληλεγγύη. Αλλά δεν πρέπει να εκπλησσόμαστε. Η αδράνειά τους δεν είναι αποτέλεσμα κακής πολιτικής, αλλά της θέσης τους ως κυρίαρχες δυνάμεις που προσπαθούν να κυβερνήσουν ένα σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση, τον ανταγωνισμό και τον πόλεμο. Για να μπορέσει ο αραβικός και μουσουλμανικός κόσμος να δείξει πραγματικά ουσιαστική αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό αγώνα για απελευθέρωση, θα πρέπει πρώτα να απελευθερωθεί από τις διεφθαρμένες και ιδιοτελείς καπιταλιστικές ελίτ.

Cathy Lewis

Τα δικαιώματα γης των Αβορίγινων έχουν διατυπωθεί και διεκδικηθεί από γενιές Αβορίγινων αγωνιστών της ελευθερίας, ακτιβιστών, συνδικαλιστών, αγωνιστών, κοινοτικών ομάδων και των υποστηρικτών τους για περισσότερα από 200 χρόνια. Γιατί η γη έγινε κεντρικό πεδίο μάχης; Γιατί η καταστολή της αντίστασης των Αβοριγίνων εξακολουθεί να αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση και τη βιομηχανία; Πώς μπορεί να νικήσει ο αγώνας;

Πριν από πενήντα χρόνια, ο ισραηλινός στρατός αιφνιδιάστηκε από την αιγυπτιο-συριακή επίθεση και χιλιάδες στρατιώτες πλήρωσαν το τίμημα. Χρειάστηκαν αρκετές εβδομάδες για να αντιστραφεί η κατάσταση, αλλά ο πόλεμος του 1973 θα παραμείνει στη μνήμη ως η ιστορία μιας ήττας. Στις 7 Οκτώβρη 2023, το Ισραήλ και πάλι αιφνιδιάστηκε, τη φορά αυτήν από μερικές χιλιάδες αγωνιστές της Χαμάς από τη Γάζα, που έριξαν το φράχτη που περιέβαλε το έδαφός τους, εισήλθαν στο ισραηλινό έδαφος και προέβησαν σε αιματηρές επιθέσεις που προκάλεσαν πάνω από χίλιους νεκρούς.

Μια διεθνιστική αριστερά πρέπει να προσφέρει μια προοπτική που να ενσωματώνει τον αγώνα ενάντια σε όλα τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, την ίδια ώρα που θα υπερασπίζεται το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση και τους αγώνες των εκμεταλλευομένων και των καταπιεσμένων σε όλες τις χώρες και τα έθνη, περιλαμβανομένων όσων υφίστανται ιμπεριαλιστική επίθεση…προοπτική που μπορεί να ενώσει τους προοδευτικούς που αγωνίζονται σε διαφορετικά μέτωπα: αυτούς που διεξάγουν αγώνες της εργατικής τάξης στη Δυτική Ευρώπη, αυτούς που αντιμετωπίζουν άμεσα τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στον Παγκόσμιο Νότο, αυτών που αγωνίζονται ενάντια στον Πούτιν στη Ρωσία και αυτών που αντιστέκονται στη ρωσική επίθεση στην Ουκρανίατην ίδια ώρα που επίσης αγωνίζονται για έναν δημοκρατικό μετασχηματισμό της χώρας τους

Frank Prouhet

Το 2011, κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης, μια γιγαντιαία λαϊκή εξέγερση σάρωσε την Υεμένη. Σε μια χώρα όπου κυριαρχούσε η διαφθορά, που μαστιζόταν από τις διαιρέσεις μεταξύ βορρά και νότου και τον κυρίαρχο ρόλο των παλαιών στρατιωτικών-φυλετικών ιεραρχιών, υπήρξε ελπίδα. Νέοι άνθρωποι κατέλαβαν τις πλατείες για μήνες στη Σάνα’α, στην Τάεζ, στο Άντεν. Ανάμεσα στους κύριους εκφραστές της υπήρχε ακόμη και μια γυναίκα, η Ταουάκκολ Καρμάν, και ένα αίτημα, ένα κράτος πολιτών, το οποίο θα διέλυε τις παλιές στρατιωτικές-θρησκευτικές και φυλετικές ιεραρχίες.

Enzo Traverso

Μια νέα «διαμάχη ιστορικών» (Historikerstreit) για το Ολοκαύτωμα συγκλονίζει αυτή τη στιγμή τη Γερμανία. Η πρώτη έλαβε χώρα πριν από τριάντα πέντε και πλέον χρόνια, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, όταν η χώρα ήταν ακόμη διαιρεμένη και πολλοί παράγοντες είχαν προσωπική εμπειρία από τον ναζισμό και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Απέναντι στον νεοσυντηρητικό ιστορικό Ερνστ Νόλτε, ο οποίος στηλίτευσε τον εγκλωβισμό της Γερμανίας μέσα σε «ένα παρελθόν που δεν θα περάσει», ο κριτικός θεωρητικός Γιούργκεν Χάμπερμας επιβεβαίωσε τη μνήμη του Ολοκαυτώματος ως πυλώνα της γερμανικής ιστορικής συνείδησης.

Carolina S. Pedrazzi

Στις 30 Οκτωβρίου, ο αγρότης Ομάρ Γκονέιμ πήγε από το αλ-Χάντερ στα χωράφια του στη νότια περιοχή της Βηθλεέμ. Καθ’ οδόν προς τα εκεί, έμαθε τα ασύλληπτα νέα: το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του (κυρίως ελαιόδεντρα) είχε ξεριζωθεί και καταστραφεί από τους εποίκους. Αυτό που είδε όταν έφτασε τον λύγισε. Όχι μόνο είχε χάσει όλη τη σοδειά του, αλλά ακόμη και το αιώνων παλιό νταρ (دار – παραδοσιακό αγροτικό σπίτι), που έβλεπε στο λόφο, είχε διαλυθεί πέτρα την πέτρα από τις ισραηλινές μπουλντόζες.

Masha Gessen

Μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, οι Παλαιστίνιοι και οι ακτιβιστές της ειρήνης στο Ισραήλ γίνονται όλο και περισσότερο στόχος εργοδοτών, πανεπιστημίων, κυβερνητικών αρχών και δεξιού όχλου.