Όργιο υποκρισίας για το άσυλο
Γιώργος Πίττας:
Η απόφαση της 3ης Ανεξάρτητης Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ασύλου να δώσει άσυλο στον Τούρκο στρατιωτικό και συγκυβερνήτη του ελικοπτέρου με το οποίο συνολικά οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί κατέφυγαν στην Αλεξανδρούπολη μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου στην Τουρκία αποτελεί πρόκληση από πολλές απόψεις.
Πρόταση απεργιακού αγώνα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
Το εργατικό κίνημα, ο λαός και η νεολαία, όλες οι ταξικές δυνάμεις, πρέπει ΤΩΡΑ να απαντήσουν αποφασιστικά! ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ! Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην απεργία, την συλλογική πάλη και δράση – Να μην περάσει η 3η αξιολόγηση
Διεθνής Εκστρατεία Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς/ές Κρατουμένους/ες στη Μέση Ανατολή
Μια άλλη σημαντική παράμετρος της συντριβής των λαϊκών εξεγέρσεων είναι η φυλάκιση – απαγωγή – εξαφάνιση (από αυτές τις ίδιες αντεπαναστατικές δυνάμεις), του πιο πρωτοπόρου δυναμικού των λαϊκών κινημάτων της Μέσης Ανατολής: συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες, επαναστάτριες και επαναστάτες, άνθρωποι που όρθωσαν το ανάστημά τους και πρωτοστάτησαν σε αγώνες για την υπεράσπιση των ταξικών δικαιωμάτων των καταπιεσμένων μαζών, για ελευθερία και δημοκρατία, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, για την οργάνωση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων, για την ελευθερία του λόγου, για τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων, αυτοί κι αυτές που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των καταπιεσμένων, διώχτηκαν άγρια και πολλοί/πολλές απ’ αυτές/αυτούς βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη φυλακή.
Τι θέλουν οι άνθρωποι στο Ιράν, γιατί διαμαρτύρονται;
Karwan Hewram
Το δεσποτικό καθεστώς στο Ιράν καταπιέζει τον πληθυσμό εδώ και πολλά χρόνια. Τα τελευταία χρόνια, το καθεστώς αυτό εργάστηκε σκληρά για να εξασφαλίσει ότι οι λαοί του Ιράν δεν γνωρίσουν τη σημερινή φάση της αλλαγής στη Μέση Ανατολή.
Επαναστατική εξέγερση στο Ιράν: Η άποψη ενός αναγνώστη
Behrouz Jalilian
Τις τελευταίες ημέρες οι διαδηλώσεις, οι συγκεντρώσεις και η εξέγερση του ιρανικού λαού, των ανθρώπων από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, σταδιακά αυξάνονται. Στο πολύ σύντομο χρονικό διάστημα των 3 ημερών, οι διαδηλώσεις από τη μεγάλη πόλη Μάσχαντ στα βορειοανατολικά, εξαπλώθηκαν σε όλες τις μεγάλες και πολύ μεγάλες πόλεις του Ιράν. Τη δεύτερη και την τρίτη ημέρα, σχεδόν σε 40 πόλεις καλέστηκαν διαδηλώσεις, καθορίζοντας το χρόνο και τον τόπο για να ξεκινήσουν.
NPA (Γαλλία): Αλληλεγγύη στη λαϊκή εξέγερση του Ιράν
Στο Ιράν, από την Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου, μέρα και νύχτα, εργαζόμενοι/ες, άνεργοι, μεταξύ των οποίων πολλοί νέοι και γυναίκες, κατεβαίνουν στους δρόμους. Το κίνημα αυτό αγγίζει τόσο τις μικρές όσο και τις μεγάλες πόλεις, έως και την πρωτεύουσα Τεχεράνη. Οι διαδηλωτές διαμαρτύρονται κατά των οικονομικών δυσκολιών, όπως η ανεργία και η ακρίβεια, αλλά και κατά της διαφθοράς και της απουσίας ελευθεριών. Είναι μια πρωτόγνωρη διαμαρτυρία, εδώ και πολλά χρόνια, που θέτει σε αμφισβήτηση την υπάρχουσα εξουσία.
Για τις Σοσιαλιστικές Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης
Λέον Τρότσκι
Θεωρώ ότι, παράλληλα με το σύνθημα «εργατοαγροτική κυβέρνηση», είναι επίκαιρο να βάζουμε και «Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης». Ο συνδυασμός των δυο συνθημάτων από μόνος του φτάνει για να μας δώσει μια προοπτική στα πια καυτά ερωτήματα της ευρωπαϊκής επανάστασης. [...] Η ανικανότητα των αστών να λύσουν τα ουσιαστικά ζητήματα της οικονομικής ανασυγκρότησης της Ευρώπης γίνεται ολοένα και πιο φανερή μπροστά στα μάτια των εργαζομένων μαζών. Το σύνθημα «εργατοαγροτική κυβέρνηση» ανταποκρίνεται στον όλο και μεγαλύτερο πόθο των εργαζόμενων να βρουν μια διέξοδο με τις ίδιες τους τις δυνάμεις.
Για τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Ιράν
Frieda Afary
Οι διαδηλώσεις που ξεκίνησαν στην πόλη Μάσχαντ την Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου εξαπλώθηκαν γρήγορα σε περισσότερες από 40 πόλεις όπως την Τεχεράνη, το Κερμανσάχ, τη Ραστ, το Ισφαχάν, το Σιράζ, το Χαμεντάν, το Κερμάν, τη Ζαντζάν, το Άχβαζ το Μπαντάρ Αμπάς, ακόμη και στην πόλη Κομ, τη θρησκευτική πρωτεύουσα του Ιράν. Αυτοί που συμμετέχουν είναι κυρίως νέοι ηλικίας κάτω των 30 ετών, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις συμμετείχαν και γονείς με τα παιδιά τους. Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον 5 άτομα έχουν σκοτωθεί στο Λορεστάν και πάνω από 50 άτομα έχουν συλληφθεί από ισχυρές δυνάμεις ασφαλείας. Κάποια κυβερνητικά κτίρια και τράπεζες πυρπολήθηκαν από τους διαδηλωτές και κάηκαν φωτογραφίες του Χαμενεΐ και του Χομεϊνί.
Slipknot – We Are Not Your Kind
Trump Πρόεδρος των Η.Π.Α. Πολιτικές δολοφονίες και επιθέσεις εναντίων αντιφασιστών, ακτιβιστών, αφροαμερικανών, μουσουλμάνων, εβραίων, LGBDQ. Φράχτες και απειλές για κλείσιμο των συνόρων με το Μεξικό σε συνδυασμό με μαζικές απελάσεις μεταναστών. Απαγόρευση εισόδου σε πολίτες 6 μουσουλμανικών χωρών. Η Συρία ερείπια, το Ιράκ σχεδόν ισοπεδωμένο και διχοτομημένο καθώς η Υεμένη βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση και στο Αφγανιστάν επικρατεί χάος. Ιράν, Βενεζουέλα, και Βόρειος Κορέα στο στόχαστρο του Αμερικανικού πενταγώνου. Παλαιστινιακό και ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή προκαλώντας την πυροδότηση της με τον μουσουλμανικό κόσμο να καλεί σε 3η Ιντιφάντα. Κλιματική αλλαγή και αποχώρηση από τη συνθήκη των Παρισίων για τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Ακροδεξιά ρητορική, ενθάρρυνση ρατσιστικής βίας και καταστολής από τους μηχανισμούς και τις φασιστικές οργανώσεις μέχρι τα ΜΜΕ, ενάντια στη μαύρη, την λατινοαμερικανική και την αυτόχθονη κοινότητα. Ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή με τρομοκρατικές επιθέσεις και μαζικές δολοφονίες αθώων πολιτών με δεκάδες θύματα από ένοπλους φασίστες σε κάθε γωνιά της χώρας.
Το πραγματικό και σκληρό θέατρο του Δημήτρη Καρατζιά. Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη.
Χρύσα Κατσιματίδου
Στο Vault το όνειρο μας και ένας από τους λόγους που φτιάχτηκε είναι να δίνουμε στον κόσμο παραστάσεις που εμείς οι ίδιοι φανταζόμαστε ...πραγματικού θεάτρου που να ασχολούνται με θέματα σαν τον πόλεμο, τον ναζισμό, την δικτατορία του Φράνκο, με ρεαλισμό, σκληρά, για ένα υποψιασμένο κοινό που μας ακολουθεί.
Το κίνημα της Ανεξαρτησίας αντιστέκεται, χωρίς όμως να διευκρινίζει τη στρατηγική
Martí Caussa
Οι περιφερειακές εκλογές της Καταλανίας στις 21 Δεκεμβρίου 2017 (21-D) επιβεβαίωσαν και πάλι την απόλυτη πλειοψηφία των δυνάμεων υπέρ της ανεξαρτησίας στο καταλανικό Κοινοβούλιο [Parlament]. Αυτό σηματοδοτεί την πολιτική ήττα του άρθρου 155, παρά το γεγονός ότι αυτό το άρθρο και οι συνέπειές του εξακολουθούν να ισχύουν. Από την άλλη πλευρά, το «ενωτικό» μπλοκ που υπερασπίζεται το άρθρο 155 έγινε ισχυρότερο και πιο επιθετικό. Οι Ciudadanos κέρδισαν τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων και βουλευτών, και έγιναν η ηγεμονική δύναμη σε αυτό το μπλοκ. Η πλειοψηφία υπέρ της ανεξαρτησίας όσον αφορά τις ψήφους και τις έδρες νομιμοποιεί τον αγώνα για την Καταλανική Δημοκρατία και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 1ης Οκτωβρίου. Ωστόσο, η έλλειψη στρατηγικής σαφήνειας συνεχίζεται.