Χιλιάδες και χιλιάδες Σύροι όλων των ηλικιών χορεύουν και αγκαλιάζονται, κλαίνε και τραγουδούν, ανεμίζουν τη νέα σημαία της χώρας και γιορτάζουν το τέλος της τυραννίας, στο κέντρο των συριακών πόλεων αλλά και στο Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη και τη Μόσχα, στο Βερολίνο ή τη Στοκχόλμη, παντού στον κόσμο ….Και χιλιάδες Σύροι που διασχίζουν τα σύνορα, ακόμη και με τα πόδια, και επιστρέφουν στη χώρα τους μετά από μια πολύ μακρά περίοδο αναγκαστικής εξορίας. Αλλά και χιλιάδες Σύριοι που αναζητούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν φυλακιστεί, βασανιστεί ή εξαφανιστεί στα κάτεργα και στους αμέτρητους ομαδικούς τάφους του καθεστώτος!

Ia Eradze

Luka Nakhutsrishvili

Lela Rekhviashvili

Βρισκόμαστε στη μέση μιας μαζικής δημοκρατικής εξέγερσης κατά της κυβέρνησης του Γεωργιανού Ονείρου. Εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλώνουν ειρηνικά στην κεντρική πλατεία της Τιφλίδας και σε πόλεις και κωμοπόλεις σε ολόκληρη τη χώρα. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, έχουμε δει πορείες διαμαρτυρίας να πραγματοποιούνται σε όλη την Τιφλίδα ανά πάσα στιγμή. Όλο και περισσότερες επαγγελματικές ομάδες και γειτονιές έχουν αρχίσει να αυτοοργανώνονται. Αυτό είναι πρωτοφανές στην πρόσφατη ιστορία μας. Η άμεση ρίζα των διαδηλώσεων είναι η βαθιά κρίση νομιμότητας που προκαλεί το κυβερνών κόμμα, το οποίο ακολουθεί το σενάριο που χρησιμοποίησε ο Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία για να μετατρέψει την κυβέρνησή του σε αυταρχικό καθεστώς. Όμως το Γεωργιανό Όνειρο προχώρησε περισσότερο από την ανελεύθερη δημοκρατία τύπου Όρμπαν, νοθεύοντας τις εκλογές και καταφέροντας καταστολή των διαδηλωτών με τρόπο που θυμίζει περισσότερο τη Λευκορωσία και τη Ρωσία. Η αναστολή των ενταξιακών συνομιλιών με την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν μόνο η τελευταία σταγόνα. [Αναδημοσίευση από ΤΠΤ – «4»]

Shadman Ali Khan

Τα τελευταία χρόνια, στην Κεράλα, ένα κρατίδιο της νότιας Ινδίας που κυβερνάται για πολλά χρόνια από την Αριστερά, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις λαθρεμπορίου χρυσού και συναλλαγών παράνομου, ανεξέλεγκτου χρήματος. Σχολιάζοντας το θέμα σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδίας (Μαρξιστικό), ή CPI(M), του κρατιδίου περιέγραψε την περιοχή Μαλαππουράμ, στην οποία πλειοψηφούν οι μουσουλμάνοι, ως εστία αυτών των εγκλημάτων. Ισχυρίστηκε ότι τα αδικήματα αυτά είναι πιο διαδεδομένα σε αυτή την περιοχή – και ότι παράνομα χρήματα μεταφέρονται στην Κεράλα για «αντεθνικές» δραστηριότητες. Ο χαρακτηρισμός «αντεθνικός», ο οποίος χρησιμοποιείται συχνά, αν όχι αποκλειστικά, για τους Ινδούς μουσουλμάνους, δεν είναι επινόηση του ίδιου του επικεφαλής υπουργού, αλλά μάλλον ένας όρος δανεισμένος από το λεξιλόγειο των ινδουιστικών εθνικιστικών δυνάμεων. Στρατηγικά χρησιμοποιούμενος από τις οργανώσεις Χιντούτβα για τον αποκλεισμό και τη δαιμονοποίηση των μουσουλμάνων στην Ινδία, ο όρος αποκτά πιο ισχυρό νόημα χαρακτηρίζοντάς τους ως «προδότες» της πατρίδας.

Η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον πλανάται στον αέρα μετά την πτώση του Άσαντ, αλλά η οικονομική αναζωογόνηση παραμένει μια σημαντική πρόκληση για τη βελτίωση της ζωής των Σύριων. Θα χρειαστεί διεθνής βοήθεια για την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών οικονομικών προβλημάτων, αλλά και μια αλλαγή στη μελλοντική πολιτική οικονομία της Συρίας μακροπρόθεσμα, προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη των λαθών του παρελθόντος. Όλα αυτά συνδέονται με την ικανότητα των Σύριων να ανασυγκροτήσουν τους αγώνες από τα κάτω και να θέσουν στο επίκεντρο την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και τη δημοκρατία. Τουλάχιστον τώρα, υπάρχει η ευκαιρία για κάτι τέτοιο.

Michael Karadjis

Το καθεστώς εξαφανίστηκε από την ιστορία μέσα σε 10 ημέρες. Η ταχύτητα της κατάρρευσης αποδεικνύει ότι η βάση του καθεστώτος ακόμη και σε περιοχές που θεωρούνταν κεντρικές γι’ αυτό είχε εξαφανιστεί, ότι κανείς δεν είναι πλέον διατεθειμένος να πολεμήσει για μια γενοκτονική και υπερ-διαφθαρμένη κληρονομική μοναρχία και ότι η αξιοσημείωτα θετική στάση της ηγεσίας των ανταρτών απέναντι στις μειονότητες –που υποτίθεται ότι ήταν μια από τις βάσεις του Άσαντ– έχει αφαιρέσει τον φόβο πάνω στον οποίο στηριζόταν η αποδοχή της δικτατορίας. Θα υπάρξουν πολλοί αγώνες μπροστά μας, αλλά σήμερα είναι η μέρα που οι Σύριοι και οι λαοί που αγωνίζονται κατά της καταπίεσης σε όλο τον κόσμο θα γιορτάσουν μια από τις πιο καθοριστικές και λαϊκές επαναστάσεις όλων των εποχών.

Γιατί η πίεση στα ΛΟΑΤ+ άτομα στη Ρωσία αυξήθηκε σε τρομακτικές διαστάσεις μετά την ολοκληρωτική εισβολή στην Ουκρανία; Πώς οι άνθρωποι αντιστέκονται στην καταστολή; Η φεμινίστρια και LGBT+ ακτιβίστρια Liliya Vezhevatova μιλά για τη δύσκολη θέση της κοινότητας στο πλαίσιο του αυξανόμενου αυταρχισμού. Η καταπίεση των ΛΟΑΤ+ ατόμων αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής στη Ρωσία για την εγκαθίδρυση του απόλυτου ελέγχου της κοινωνίας, την καταστολή των διαφωνιών και την εδραίωση της εξουσίας μέσω της προώθησης μιας ιδεολογίας «παραδοσιακών αξιών». Ως σύμβολο θυματοποίησης για την κοινωνία και ως βολικός εχθρός για την κρατική προπαγάνδα, η ΛΟΑΤ+ κοινότητα έχει βρεθεί στο επίκεντρο αυτής της διαδικασίας.

Αλλά θα χρειαστεί ένα μαζικό κίνημα στους δρόμους για να κερδηθεί η υγειονομική περίθαλψη για όλους. Ο Dennis Kosuth του Tempest εξηγεί τους λόγους που προκαλούν την οργή της κοινής γνώμης για την καπιταλιστική υγειονομική περίθαλψη στις Ηνωμένες Πολιτείες, οργή που εκφράζεται με τη δημόσια συμπάθεια για τον φερόμενο δολοφόνο του Διευθύνοντος Συμβούλου της UnitedΗealthcare Μπράιαν Τόμσον. Όμως, υποστηρίζει, θα χρειαστεί ένα μαζικό κίνημα για να κερδίσουμε την υγειονομική περίθαλψη για όλους.

Τρία σημαντικά βιβλία κυκλοφόρησαν πρόσφατα από τις Εκδόσεις Τόπος, τα δυο μέσα στο 2024 και το άλλο το 2022. Αν και δεν αποτελεί συνηθισμένη πρακτική, αξίζει να τα εξετάσουμε από κοινού, για δυο κυρίως λόγους. Από τη μια μεριά, πραγματεύονται κοινά ή παρεμφερή θέματα, που είναι η άνοδος της ακροδεξιάς, η γενικευμένη χειραγώγηση και η αποδυνάμωση της αστικής δημοκρατίας…Και από την άλλη περιορίζουν την εξέταση αυτών των τάσεων αποκλειστικά στις αστικές δυνάμεις του Δυτικού Κόσμου, κυρίως σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ακόμη και στη Λατινική Αμερική, αφήνοντας εντελώς έξω τη Ρωσία, ενώ παραλείπουν κάθε αναφορά στην αντανάκλασή τους σε συνιστώσες, σταλινικής κύρια απόχρωσης, του κομμουνιστικού κινήματος.

Ακόμα τίποτα! Ακόμα δεν τους βγαίνει. Διορίζοντας τον παλιό του εγκάθετο Φρανσουά Μπαϊρού αυτή τη φορά, ο Μακρόν πιστεύει, όπως έκανε και με τον Μισέλ Μπαρνιέ πρόσφατα, ότι μπορεί να αποδείξει ότι «η καλύτερη σούπα βγαίνει από την παλιά κατσαρόλα». Επισήμως, ο Μακρόν υποδέχθηκε τα κόμματα αυτή την εβδομάδα, με εξαίρεση το LFI (La France insoumise) και το RN, εξηγώντας ότι «κανείς από τους συνομιλητές δεν ήθελε να εξαρτάται από το Rassemblement National», όπως εκμυστηρεύτηκε ο Μπόρις Βαλλό, επικεφαλής των βουλευτών του PS (Parti Socialiste). Στην πραγματικότητα, ο Μακρόν ακροβατεί.

Ενώ παρατηρούσαμε τα εκπληκτικά ιστορικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν από την περασμένη Παρασκευή, το πρώτο πράγμα που ήλθε στο νου ήταν η ανακούφιση και η χαρά από τις εικόνες των κρατουμένων που απελευθερώθηκαν από την κόλαση της κοινωνίας/φυλακή που είχε γίνει η Συρία υπό το καθεστώς της οικογένειας Άσαντ. Τα συναισθήματά μας κατακλύστηκαν επίσης από χαρά στη θέα των συριακών οικογενειών που ξαφνικά ήταν σε θέση να επιστρέψουν από την κοντινή εξορία, είτε από άλλη περιοχή εντός της Συρίας είτε από την Ιορδανία, τον Λίβανο ή την Τουρκία, για να επισκεφθούν τις πόλεις και τα σπίτια από τα οποία αναγκάστηκαν να φύγουν πριν από χρόνια.