Raya Dunayevskaya Ο καθοριστικός παράγοντας για την ανάλυση της ταξικής φύσης μιας κοινωνίας δεν είναι αν τα μέσα παραγωγής αποτελούν ιδιωτική ιδιοκτησία της καπιταλιστικής τάξης ή αν είναι κρατικά, αλλά αν τα μέσα παραγωγής αποτελούν κεφάλαιο, δηλαδή αν μονοπωλούνται και αποσπώνται από τους άμεσους παραγωγούς. Η σοβιετική κυβέρνηση κατέχει σε σχέση με το σύνολο του οικονομικού συστήματος τη θέση που κατέχει ένας καπιταλιστής σε σχέση με μια μεμονωμένη επιχείρηση. Ο χαρακτηρισμός... της ταξικής φύσης της Σοβιετικής Ένωσης ως «γραφειοκρατικού κρατικού σοσιαλισμού» είναι μια ανορθολογική έκφραση πίσω από την οποία υπάρχει η πραγματική οικονομική σχέση του κράτους-καπιταλιστή-εκμεταλλευτή προς τους χωρίς ιδιοκτησία…

Paul Le Blanc Οι στόχοι αυτής της παρουσίασης είναι αρκετά φιλόδοξοι. Το γενικότερο θέμα αφορά τα δημοκρατικά χαρακτηριστικά και τη συνεχή επικαιρότητα του προσανατολισμού του Λένιν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θα αναφερθούμε πρώτα στο γιατί ο Λένιν έχει συχνά αντιμετωπιστεί τόσο αρνητικά, και στη συνέχεια θα σκιαγραφήσουμε τις πραγματικές πολιτικές και οργανωτικές του απόψεις, παρακολουθώντας εν συντομία το πώς αυτό αποτυπώθηκε στη Ρωσική Επανάσταση του 1917. Στον υπόλοιπο χρόνο που μας απομένει, θα θίξουμε τις επιπλοκές σε όλα αυτά – ιδιαίτερα όσον αφορά την εφαρμογή των ιδεών του Λένιν στη δική μας εποχή.

Paul Le Blanc Ο Λένιν δεν αισθανόταν δεσμευμένος από κάποια άκαμπτη έννοια του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού» να μην εκφράζει τις δικές του απόψεις, αν αυτές τύχαινε να έρχονται σε αντίθεση με εκείνες της επίσημης ηγεσίας του επαναστατικού κόμματος στο οποίο ανήκε. Για τον Λένιν, οι επαναστατικές αρχές υπερέβαιναν πάντα την οργανωτική αρμονία, και αυτό ήταν ένα στοιχείο απαραίτητο για την αντίληψή του περί δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και επαναστατικής οργάνωσης. Σε σχέση με αυτό, μια ανοιχτή συζήτηση μεταξύ συντρόφων στις σελίδες της κομματικής εφημερίδας δεν ήταν καθόλου ξένη προς τον λενινισμό των πρώτων μπολσεβίκων.

Joel Geier Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να κατανοήσουμε το περιεχόμενο της υποτιμημένης κληρονομιάς του Ζινόβιεφ. Θα υποστηρίξω ότι ο ζινοβιεφισμός ήταν ένα πολιτικό ρεύμα διακριτό τόσο από τον λενινισμό όσο και από τον σταλινισμό, παρά τις προσπάθειες να συγχωνευθούν αυτά τα τρία πολύ ανόμοια πολιτικά ρεύματα… Αυτή η μελέτη του ζινοβιεφισμού ως μέρος του εκφυλισμού –του μεσοδιαστήματος μεταξύ λενινισμού και σταλινισμού, αλλά όχι ακόμα της αντεπανάστασης– θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε καλύτερα τις παρεκκλίσεις που εισήγαγε στο κίνημα και να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο να διαστρεβλώσουν τη μελλοντική επαναστατική θεωρία και πρακτική.

Mark Hoskisson Το καθήκον του επαναστατικού μπολσεβικισμού το 1921 ήταν επομένως να διατηρήσει την κομματική δημοκρατία ως εφαλτήριο για την αναβίωση της πραγματικής σοβιετικής δημοκρατίας. Αντί να ακολουθήσει αυτό το δρόμο, ο Λένιν, με την υποστήριξη του Τρότσκι, προχώρησε στον περιορισμό της κομματικής δημοκρατίας στο Δέκατο Συνέδριο του κόμματος το 1921, ταυτίζοντας συγκεκριμένα τις φράξιες με αντεπαναστατικούς κινδύνους και απαγορεύοντας έτσι τις φράξιες μέσα στο κόμμα.