Nancy Lindisfarne Jonathan Neale Είμαστε εναντίον της τρομερής ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Είμαστε επίσης εναντίον ενός ευρύτερου πολέμου και δεν θρηνούμε για την παρακμή της αμερικανικής παγκόσμιας ισχύος. Πράγματι, θα ήταν κακή ιδέα να συνταχθούμε με οποιαδήποτε πλευρά στη συνεχιζόμενη διαμάχη μεταξύ των υπερδυνάμεων. Μπροστά στην ανθρωπιστική καταστροφή στο Αφγανιστάν, τη σκληρότητα και τις ανισότητες της πανδημίας και την εκτυλισσόμενη πραγματικότητα του κλιματικού χάους, είναι παράλογο να πάρουμε το μέρος της μιας ομάδας καταπιεστών ενάντια στην άλλη.

Λέμε: Όχι πόλεμο για την Ουκρανία! Απόσυρση των δυνάμεων και του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας! Όχι επέκταση του ΝΑΤΟ, διάλυσή του! Αποστρατιωτικοποίηση της Ευρώπης! Τέλος στις κούρσες των εξοπλισμών που καταβροχθίζουν πόρους που χρειαζόμαστε για να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια και την κλιματική αλλαγή! Η πολιτική κληρονομιά στην οποία αναφερόμαστε είναι εκείνη των επαναστατών σοσιαλιστών που αρνήθηκαν να στηρίξουν τις αντιμαχόμενες πλευρές στο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με επικεφαλής τον Β. Ι Λένιν και την Ρ. Λούξεμπουργκ υποστήριζαν ότι η διεθνής σοσιαλιστική επανάσταση είναι η μόνη διέξοδος από ένα ιμπεριαλιστικό σύστημα στο οποίο η ανταγωνιστική συσσώρευση κεφαλαίου οδηγεί σε πολέμους.

Στις 21 Φεβρουαρίου, πραγματοποιήθηκε έκτακτη συνεδρίαση του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας. Ως μέρος αυτής της θεατρικής πράξης, ο Πούτιν ανάγκασε τους πιο στενούς του υπηρέτες να του «ζητήσουν» δημόσια να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των λεγόμενων «λαϊκών δημοκρατιών» της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουχάνσκ [LPR] και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ [DPR] στην ανατολική Ουκρανία. [Αναδημοσίευση από Αυτολεξεί]

Μια ανοιχτή πολεμική σύγκρουση είναι πιθανό να ξεσπάσει άμεσα στην Ουκρανία. Η αναμέτρηση αυτή, εφόσον πραγματοποιηθεί, θα είναι μια ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση, άδικη και από τις δύο πλευρές. Και θα φέρει την καταστροφή για τους/τις εργαζόμενους/ες όλων των εμπλεκόμενων χωρών. [Αναδημοσίευση από Κόκκινη]

Ilya Boudraitskis Από την άποψη της αριστεράς, η κατάσταση είναι απολύτως διαφορετική. Η ευρωπαϊκή αριστερά έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για διεθνισμό. Βλέπει τον κόσμο σαν μια σύγκρουση μεταξύ αμερικανικού ιμπεριαλισμού και αυτών που του αντιστέκονται. Η αντιιμπεριαλιστική αυτή θέση είναι κυρίαρχη σε πάρα πολλές δυνάμεις της αριστεράς στην Ευρώπη. Μεταξύ τους μάλιστα, παραδόξως, βλέπουμε και πολύ συμπάθεια απέναντι στον Πούτιν, καθώς αυτός θα αντιστεκόταν στην πολιτική κυριαρχία των ΗΠΑ. Μου φαίνεται ότι, με τη διένεξη στην Ουκρανία, είναι επείγον να αναζωογονήσουμε τη διεθνιστική προσέγγιση της ευρωπαϊκής αριστεράς στο χώρο της διεθνούς πολιτικής. Θα ήταν πολύ χρήσιμο για όλους μας. [Αναδημοσίευση…