Dave Kellaway
«Εσείς είστε η αρρώστια, εμείς είμαστε η θεραπεία». Διαδηλώσεις ενάντια στους G20 στην Ιταλία
Οι εργαζόμενοι που αγωνίζονται για τη διάσωση των θέσεων εργασίας τους στην Alitalia, τη Whirlpool, την Piaggio, τους λιμενεργάτες της Γένοβας και τους εργαζόμενους της GKN ήταν όλοι εκεί μαζί με τα συνδικάτα βάσης Cobas. Επίσης συμμετείχαν καμπάνιες όπως αυτή για δικαιοσύνη για τα θύματα της έκρηξης της Βιαρέτζιο1. Μια δυναμική συνιστώσα αποτελούσαν χιλιάδες νέοι φοιτητές που κινητοποιήθηκαν από τις Fridays for the Future καθώς και από το πανεπιστημιακό δίκτυο της Φοιτητικής Αριστεράς. Η ομάδα αυτή είχε οργανώσει κάποιες καταλήψεις σχολών αυτή την εβδομάδα. Ριζοσπαστικές αριστερές ομάδες όπως η Potere al Popolo (Δύναμη στο Λαό), η Rifondazione Communista (Κομμουνιστική Επανίδρυση). Sinistra Anticapitalista (Αντικαπιταλιστική Αριστερά) και Communia (Κοινά) ήταν παρούσες. Το μικρό Partito Communista (Κομμουνιστικό Κόμμα) οργάνωσε τη δική του καθιστική διαμαρτυρία: «Voi la malattia, noi la cura», «Voi il G20, noi il future». Αυτά ήταν τα βασικά συνθήματα που ακούστηκαν χθες στη Ρώμη. "Εσείς είστε η αρρώστια, εμείς είμαστε η θεραπεία. Εσείς είστε οι G20. Εμείς είμαστε το μέλλον". Μαχητικοί οικολογικοί ακτιβιστές ενώθηκαν με συνδικαλιστές της ταξικής πάλης και με τη ριζοσπαστική αριστερά για να διαμαρτυρηθούν για τη συνάντηση των παγκόσμιων ηγετών των G20, το Σάββατο 30 Οκτωβρίου. Περίπου 10.000 άνθρωποι, σύμφωνα με την Il Manifesto, την καθημερινή αριστερή εφημερίδα, έδωσαν το παρόν.
Ο ιταλικός Τύπος είναι λίγο λιγότερο εχθρικός απέναντι σε κάθε δραστηριότητα της αριστεράς και αρκετοί έκαναν ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση των διαδηλώσεων. Μπορούσες να δεις ότι υπήρχαν πολλές δημιουργικές, μουσικές πολύχρωμες δράσεις. Μια ομάδα νέων έστησε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι με τους παγκόσμιους ηγέτες να κλωτσάνε την υδρόγειο σφαίρα.
Πριν από τη διαδήλωση, πραγματοποιήθηκε μια τρίωρη μαζική συνάντηση ακτιβιστών στο θέατρο Πουτσίνι. Ακούστηκαν ομιλητές από τους εν εξελίξει εργατικούς και οικολογικούς αγώνες. Η ασφάλεια στους χώρους εργασίας είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα στην Ιταλία με θανάτους πολύ πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ. Η Ντανιέλα Ρόμπι, μητέρα της Εμανουέλα, μίλησε για το πώς τα χαλαρά, εγκληματικά πρότυπα οδήγησαν στην απώλεια της κόρης της εν ώρα εργασίας (στον Βιαρέτζιο). Όπως σχολίασε ο Ρικάρντο Κιάρι, δημοσιογράφος του Il Manifesto, στο άρθρο του της 30ής Οκτωβρίου:
«Αυτή η τρομερή απώλεια δείχνει την ολοένα και μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ της ζωής των ανθρώπων που καθημερινά πηγαίνουν στη δουλειά για να κερδίσουν αρκετά για να τα βγάλουν πέρα και της ψυχρής ικανότητας μιας κυβέρνησης “με τα καλύτερα μυαλά που θα μπορούσαν να βρεθούν”. Αυτοί οι πολιτικοί και οι τεχνοκράτες δεν ανησυχούν ή δεν καταλαβαίνουν πόσο πολύ πρέπει να διασφαλίζονται επαρκώς οι συνθήκες εργασίας, η αξιοπρέπεια και οι μισθοί. Μιλούν για την εργασία που δημιουργεί “προστιθέμενη αξία” για τη χώρα, αλλά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.»
Μια γυναίκα παντρεμένη με έναν από τους εργαζόμενους της GKN είπε ότι η απεργία σήμαινε ότι έπρεπε να πάει πίσω να εργαστεί σε άλλο εργοστάσιο για να τους βοηθήσει να επιβιώσουν. Ανέφερε ότι έπρεπε να δεχτεί προσωρινή σύμβαση, η οποία ανανεωνόταν σε 3μηνιαία βάση. Οι συνάδελφοί της βρίσκονταν σε ακόμη χειρότερη θέση επειδή ως μετανάστες υφίσταντο σκληρή μεταχείριση, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής κακοποίησης, αλλά ήταν υποχρεωμένοι να προσπαθήσουν να κρατήσουν τις δουλειές τους για να στείλουν τα ζωτικής σημασίας χρήματα στην πατρίδα τους. Όταν τελείωσε την ομιλία της, μια γυναίκα οικολόγος-ακτιβίστρια σηκώθηκε και ανέβηκε στη σκηνή και την αγκάλιασε.
Όλοι αυτοί οι αγώνες γίνονται από γενναίες, ανυποχώρητες μειοψηφίες που λαμβάνουν ελάχιστη ή καθόλου υποστήριξη από τα συνδικάτα ή το κόμμα που ιστορικά ισχυρίζεται ότι μιλάει για τους εργαζόμενους – το PD (Δημοκρατικό Κόμμα), το οποίο είναι ικανοποιημένο που βρίσκεται στην κυβέρνηση με τον Ντράγκι, τον τραπεζίτη. Αποφασίζουν μαζί για το μοίρασμα των κονδυλίων ανάκαμψης κυρίως σε επιχειρήσεις και εταιρείες. Η δράση του Σαββάτου επιτρέπει τουλάχιστον σε αυτά τα θραύσματα του αγώνα να συναντηθούν και να δείξουν τη δυνατότητα σφυρηλάτησης μιας αγωνιστικής εναλλακτικής λύσης που μπορεί να κινητοποιήσει σε μεγαλύτερο επίπεδο.
Αλλού στην Ιταλία το Σάββατο, υπήρξαν και άλλες διαδηλώσεις. Ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Μπολσονάρο, έχει μακρινές οικογενειακές σχέσεις με μια μικρή πόλη 4.000 κατοίκων στην περιοχή της Πάντοβα, κοντά στη Βενετία. Ο τοπικός δεξιός δήμαρχος από τη Λέγκα του Σαλβίνι τον είχε προσκαλέσει με αφορμή τη συνάντηση των G20 να έρθει στην «πατρίδα» του, ώστε η πόλη να τον τιμήσει. Ευτυχώς, κάποιοι άλλοι κάτοικοι της περιοχής είχαν άλλη άποψη και το δημαρχείο και η γύρω περιοχή πλημμύρισαν με συνθήματα που έλεγαν Fora Bolsonaro (έξω ο Μπολσονάρο) πριν από την άφιξή του. Οι τοπικοί Φραγκισκανοί μοναχοί είχαν πολύ καλύτερη θέση από τη Λέγκα στο ζήτημα του Μπολσονάρο. Ήθελε να προσευχηθεί στη διάσημη εκκλησία τους στην Πάντοβα. Τον άφησαν, αλλά του είπαν ότι σε καμία περίπτωση δεν θα του έδιναν κανενός είδους αναγνώριση ή επίσημη υποδοχή.
Στο Μιλάνο, πραγματοποιήθηκε διαδήλωση που καταδίκασε την απόρριψη του προτεινόμενου νόμου Ζαν (που πήρε το όνομά του από έναν ομοφυλόφιλο γερουσιαστή του PD) που απαγορεύει τις διακρίσεις κατά των ομοφυλόφιλων ή των τρανς ατόμων. Είχε περάσει από την Κάτω Βουλή, αλλά έχασε για μερικές δεκάδες ψήφους στη Γερουσία. Ορισμένοι γερουσιαστές του PD, το κόμμα των οποίων τον υποστήριζε επίσημα, τον καταψήφισαν σε μυστική ψηφοφορία, όπως και η ομάδα του πρώην πρωθυπουργού Ρέντσι. Η τελευταία αρέσκεται να εμφανίζεται ως εναλλακτική λύση στη δεξιά. Ο Ρέντσι και η Δεξιά είχαν χρησιμοποιήσει το ψευδές επιχείρημα ότι το νομοσχέδιο θα επέτρεπε την προπαγάνδα υπέρ του τρανς ή του γκέι τρόπου ζωής – παρόμοιο με το πολωνικό ή το ουγγρικό αφήγημα. Μια παρενέργεια αυτού του γεγονότος είναι ότι δίνει ελπίδες στη δεξιά ότι θα μπορούσε να κατακτήσει την προεδρία στην ψηφοφορία σε λίγους μήνες.
Τουλάχιστον οι προσπάθειες των διαδηλωτών σήμαιναν ότι τα μέσα ενημέρωσης δεν ξόδεψαν ώρες θαυμάζοντας την ασφάλεια ή αναμεταδίδοντας μια σειρά φωτογραφικών στιγμιοτύπων με τους ηγέτες των G20: συνάντηση με τον Πάπα, ρίψη νομισμάτων στη Φοντάνα ντι Τρέβι, πολυτελές συμπόσιο με τον Ματερέλα στο παλάτι Κιρινάλε ή δημαγωγικές πόζες με βασικούς εργαζόμενους.
Ας ελπίσουμε ότι οι διαδηλωτές για το Cop 262 θα πάρουν τη σκυτάλη από τους συντρόφους τους στη Ρώμη και θα συγκεντρώσουν ακόμα περισσότερους ανθρώπους.
Μετάφραση: elaliberta.gr
Dave Kellaway, “‘You are the illness, We are the cure’. G20 Protests in Italy”, Anti*Capitalist Resistance, 31 Οκτωβρίου 2021, https://anticapitalistresistance.org/you-are-the-illness-we-are-the-cure/ Αναδημοσίευση: International Viewpoint, 6 Νοεμβρίου 2021, https://internationalviewpoint.org/spip.php?article7386
Σημειώσεις
1 [Σ.τ.Μ.:] Στις 26 Ιουνίου 2009 στο Βιαρέτζιο σκοτώθηκαν 32 άτομα και τραυματίστηκαν 26, κατά τον εκτροχιασμό ενός τραίνου, το οποίο μετέφερε όχι μόνο επιβάτες αλλά και μεγάλη ποσότητα υγραερίου. Κατά τον εκτροχιασμό έγινε έκρηξη και προκλήθηκε πυρκαγιά. Εκτός από επιβάτες, σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν επίσης και κάτοικοι κοντινών σπιτιών.
2 Η 6η Νοεμβρίου είναι μια διεθνής ημέρα δράσης για την κλιματική δικαιοσύνη.