ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΑΥΣΗ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ SRF
Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου Ενάντια στη Καύση Σκουπιδιών
Η προώθηση των σχεδιασμών για τη δημιουργία εργοστασίου επεξεργασίας SRF με την πραξικοπηματική έγκριση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων από το δημοτικό συμβούλιο Βόλου τη Δευτέρα 11/05, αποτελεί ένα επεισόδιο ταχύτατης κλιμάκωσης και ολοκλήρωσης του εγκλήματος της καύσης σκουπιδιών. Η γενική πολεμική που έχει εξαπολύσει η δημοτική αρχή το τελευταίο διάστημα στην κοινωνία της περιοχής, στα δημόσια αγαθά και εκείνους που το υπερασπίζονται, μαρτυρά ξεκάθαρα πως οι δολοφονικές για το περιβάλλον και τον άνθρωπο κατευθύνσεις που επισφράγισε ο νέος αντιπεριβαλλοντικός νόμος, θα πάρουν σε όλη τους την έκταση σάρκα και οστά, μετατρέποντας κάθε τί ελεύθερο, κάθε κοινωνικό αγαθό που γευόμασταν ελεύθερα, κάθε τί που μας περιβάλει και συνυπάρχουμε σε μια καταστροφική επενδυτική αρένα.Οι εξελίξεις αυτές δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν αμέτοχο. Η κλιμάκωση της επίθεσης των κέντρων της αστικής πολιτικής να βρει απέναντί της ένα νέο κύμα αγώνων που θα υπονομεύσουν τους σχεδιασμούς τους και θα παλέψουν αταλάντευτα για την ανατροπή τους. Παίρνοντας το νήμα των αγώνων όλου του προηγούμενου διαστήματος και επιδιώκοντας μια άμεση μαχητική κλιμάκωση, ο συντονισμός συλλογικοτήτων καλεί και στρατεύει τις δυνάμεις του στη διοργάνωση συλλαλητηρίου ενάντια στην καύση σκουπιδιών και τη δημιουργία εργοστασίου SRF, το Σάββατο 13 Ιουνίου από το Νοσοκομείο του Βόλου . Το συλλαλητήριο αυτό παίρνει πνοή από όλη την καμπάνια που έκανε ο συντονισμός συλλογικοτήτων για το συλλαλητήριο της 14ης Μάρτη που αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας. Επιδίωξη μας είναι να σπάσουμε τους κρίκους που συγκροτούν το έγκλημα της καύσης σκουπιδιών, είτε αυτοί ακούν στο όνομα του μεγάλου πολυεθνικού κολοσσού της Lafarge που ορίζει την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα της πόλης μας, είτε στους τοπικούς παράγοντες – manager επιχειρηματικών σχεδιασμών, είτε στις κυβερνήσεις και την ΕΕ που στρώνουν το χαλί της καταστροφικής καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σε αυτό το δρόμο καλούμε την εκμεταλλευόμενη κοινωνική πλειοψηφία, κάθε αγωνιστή-στρια καθώς και κάθε αγωνιστική συλλογικότητα, κάθε κινηματική πρωτοβουλία να διαλέξουν στρατόπεδο και να πάρουν θέση μάχης ενάντια σε εκείνους που ξηλώνουν τη ζωή μας, τα δικαιώματά μας και την ελευθερία μας.
Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου Ενάντια στη Καύση Σκουπιδιών
Κείμενο Κάλεσμα στο Συλλαλητήριο 13 Ιούνη, 6μ.μ. στο Νοσοκομείο Βόλου.
Καρκίνο στον αέρα, καρκίνο στο νερό και πίσω μια ταμπέλα που γράφει Μονακό…
Να φύγει από την πόλη η Lafarge. Δε θα γίνουμε πειραματόζωα του Μπέου, Αγοραστού, Μητσοτάκη και του κεφαλαίου
Η κατάπτυστη δημοτική αρχή Μπέου έχει προσπαθήσει μέσα στην πανδημία να εφαρμόσει όσα σχεδίαζε εδώ και αρκετά χρόνια:
• Ενέκρινε στο δημοτικό συμβούλιο τους περιβαλλοντικούς όρους για την κατασκευή του εργοστασίου SRF-RDF με ομολογημένη πρόθεση το εργοστάσιο να προμηθεύει το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ με “ποιοτικά ελληνικά σκουπίδια” αντί της αμφίβολης εισαγόμενης ποσότητας προσπαθώντας να νομιμοποιήσει την καύση σκουπιδιών της ΑΓΕΤ και να μεταθέσει το ζήτημα από την καύση καθεαυτή στο είδος και την ποιότητα των καυσίμων.
• Απέκοψε το νερό από την πηγή της Κρύας Βρύσης στο χωριό των Σταγιατών, αν και η υδροδότησή του γίνεται από την πηγή εδώ και 350 χρόνια. Ο διορισμένος πρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ (Τόρης) διαφήμιζε μόλις ανέλαβε καθήκοντα ότι το νερό του Πηλίου μπορεί να εμφιαλωθεί από κολλητούς βιομηχάνους αν και η πόλη του Βόλου πίνει νερό φτωχής ποιότητας, χρυσοπληρώνοντας το, με ένα δίκτυο αμιαντοσωλήνων που είναι σουρωτήρι. Κατηγορεί τους κατοίκους του χωριού ότι θέλουν την πηγή για πάρτη τους αν και έχουν καταθέσει πρόταση να κατέβει το άριστης ποιότητας νερό της πηγής στο Βόλο, με ελάχιστο κόστος και δωρεάν για τους Βολιώτες.
Οι αλλεπάλληλες μαγκιές του Μπέου με τους συνήθεις υβριστικούς χαρακτηρισμούς για όσους διαφωνούν μαζί του, γίνονται παράλληλα με το κυβερνητικό περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο που θεσπίζει διαδικασίες express για τους ιδιώτες επενδυτές που θα φυτέψουν σε κάθε βουνό ανεμογεννήτριες. Το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο πάει χέρι-χέρι με τη διάλυση της ΔΕΗ που πέρα από το λουκέτο στις λιγνιτικές μονάδες, θα βάλει στη σειρά την ιδιωτικοποίηση των υδροηλεκτρικών φραγμάτων κι έτσι την διαχείριση του νερού.
Ο Μπέος της “αντίστασης και του τσαμπουκά”, για να εξυπηρετήσει κολλητούς και την αυλή των επενδυτών, μας το παίζει νομιμόφρων! Ο Μητσοτάκης της “ανάπτυξης και των ευκαιριών” μας ενημερώνει ότι η ανάπτυξη είναι μια γιγαντιαία .....ύφεση. Η σωστή θεραπεία δεν είναι η αδρή χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας και ένα εκτεταμένο σχέδιο δημοσίων επενδύσεων αλλά η ιδιωτικοποίηση των πάντων και η εκ νέου περικοπή μισθών με εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους το επόμενο διάστημα.
Οι κατά καιρούς πολιτικές διαμάχες μεταξύ ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Μπέου και Αγοραστού δεν αφορούν τη ζωή των πολιτών αλλά το ποιος θα έχει τον πρώτο λόγο στην ανάθεση έργων και στην προσέλκυση ευρωπαϊκών κονδυλίων για το μεγάλο κεφάλαιο. Σε εποχή διαρκούς παγκόσμιας κρίσης, που επιταχύνθηκε από την πανδημία κι έσπρωξε στο γκρεμό τις πιο ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες με θύμα το φτωχό πληθυσμό, οι μόνες “σοβαρές επενδυτικές πρωτοβουλίες” του κεφαλαίου στην ρημαγμένη Ελλάδα αφορούν την απαλλοτρίωση του δημόσιου πλούτου και κοινωνικών αγαθών, όπως ρεύμα, νερό, υγεία και παιδεία.
Οι κατευθυντήριες γραμμές των Βρυξελλών γίνονται νόμοι των κυβερνήσεων. Ο «κουτσαβάκης» Μπέος ομολόγησε ότι θα φτιάξει το εργοστάσιο SRF-RDF γιατί αποτελεί νομοθεσία της καπιταλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οικονομίας δηλαδή των λόμπι που καθορίζουν νόμους, προδιαγραφές υλικών, επίπεδα αποδεκτής ρύπανσης. Οτιδήποτε διευκολύνει δηλαδή, τη νεοφιλελεύθερη οικονομία της αγοράς. Η δήθεν «πράσινη, κυκλική οικονομία» της ΕΕ είναι η οικονομία των ιδιωτών επενδυτών αγκαζέ με κυβερνήσεις και τοπικό κράτος. Ένας στείρος «αντιμπεϊσμός» ή αντικυβερνητισμός δεν επιλύει το ταξικό ζήτημα του ποιος αποφασίζει για ποιόν σε αυτόν τον τόπο.
Ο αγώνας ενάντια στην καύση είναι αγώνας για τη ζωή μιας ολόκληρης πόλης κόντρα σε ένα οικονομικό σύστημα που μετατρέπει την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη και το περιβάλλον σε πεδίο εκμετάλλευσης και τελικά καταστροφής στο βωμό της αύξησης της κερδοφορίας. Η ΑΓΕΤ δεν καίει απλά σκουπίδια. Ρίχνει στην πυρά αργά και σταθερά τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων, μετατρέποντας τους σε ένα ιδιότυπο καύσιμο στην ατμομηχανή του καπιταλισμού σε συνθήκες ύφεσης και χρεοκοπίας. Η ΕΕ, η κυβέρνηση και οι τοπικοί άρχοντες τη διευκολύνουν να βρει το αναγκαίο καύσιμο, είτε αφορά τους φτηνούς εργάτες, είτε «πολύ καλά» ελληνικά σκουπίδια!
Μπορεί να υπάρξει βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων;
Η επιλογή για την κατασκευή εργοστασίων SRF οδηγεί την διαδικασία της ανακύκλωσης στα...σκουπίδια. Η μείωση των σκουπιδιών μέσω του περιορισμού των τυποποιημένων προϊόντων και η ανακύκλωση των δραστικά λιγότερων απορριμμάτων που θα προκύψουν, δεν μπαίνει καν ως επιλογή στο τραπέζι.Η διαλογή στην πηγή, η ανακύκλωση, η κομποστοποίηση, η επαναχρησιμοποίηση για την αποτελεσματική μείωση των απορριμμάτων και την εξοικονόμηση φυσικών και ενεργειακών πόρων, που είναι ίσως η καλύτερη μέθοδος διαχείρισης των απορριμμάτων απαιτούν μια συνολική στροφή όχι απλά της ατομικής προσέγγισης του καταναλωτικού προτύπου αλλά του ίδιου του τρόπου παραγωγής που βασίζεται στην διαρκή επέκταση των εμπορευμάτων, με κάθε τρόπο, με κάθε κόστος και με γνώμονα το κέρδος. Η ευημερία του ανθρώπου βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το παραγωγικό μοντέλο του καπιταλισμού που ωθεί τη ζωή και την ύπαρξη στα όρια της καταστροφής.
Είναι ατομική ευθύνη η ρύπανση και η δημόσια υγεία;
Ακόμα και πριν από την αδειοδότηση για 200.000 τόνους ετησίως για καύση σκουπιδιών από το Φάμελο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η ΑΓΕΤ άπλωνε ένα ντουμάνι καπνό πάνω από ολόκληρη την πόλη, τα βουνά και τη θάλασσα που εκτείνονταν σε ακτίνα χιλιομέτρων. Τα τρία αυτά χρόνια που αναδείχθηκαν οι συνέπειες της καύσης σκουπιδιών, δεν έλειψαν στην πόλη οι επιστημονικές ημερίδες από φορείς που διατύπωσαν την άποψη ότι για την ρύπανση και τα προβλήματα υγείας των Βολιωτών φταίμε όλοι: τα τσίπουρα, τα αυτοκίνητα, τα τζάκια, οι σόμπες, ακόμα και τα σουβλάκια.
Η διασπορά της ευθύνης σε όλο τον πληθυσμό (όπως μας ζητούσαν την ατομική μας ευθύνη για την πανδημία) αποκρύπτει συστηματικά ότι ο τρόπος ζωής δεν προκύπτει από την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων. Αντίθετα οι κυβερνήσεις, οι τοπικοί παράγοντες και μια μικρή μειοψηφία που κατέχει τα μέσα παραγωγής, επιβάλλουν έναν τρόπο ζωής που προτάσσει το κυνήγι για το χρήμα και όχι την αρμονία ανθρώπου και περιβάλλοντος.
Το δημόσιο σύστημα υγείας, ξεχαρβαλωμένο από τα μνημόνια και τις επιταγές της δημοσιονομικής πειθαρχίας της ΕΕ, αδυνατεί να εξυπηρετήσει τα θύματα του συστήματος. Κι εδώ οι ιδιώτες θα δώσουν λύση με επενδύσεις στα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας για να ξεζουμίσουν τους αναιμικούς δημόσιους πόρους. Στο τέλος, όποιος νοσήσει αν δεν έχει φράγκα και άκρες, ειδικά σε καταστάσεις όπως ο καρκίνος, πεθαίνει! Λεφτά υπάρχουν για αεροπλάνα, φρεγάτες, υπερπόντια νατοϊκά ταξίδια, για τους καναλάρχες και τις ιδιωτικές κλινικές. Για τη δημόσια υγεία, τίποτα απολύτως.
Ο στόχος μας είναι ξεκάθαρος: Άμεση παύση κάθε βιομηχανικής δραστηριότητας εντός του αστικού ιστού, συμπεριλαμβανομένης και της ΑΓΕΤ. Το να φύγει το εργοστάσιο από την πόλη είναι ένα αίτημα από τη δεκαετία του 80. Ο σκοπός μας όμως δεν είναι να μεταφερθεί το πρόβλημα αλλού, αλλά η ριζική επίλυσή του. Για να επαναπροσδιοριστεί ο τρόπος, το είδος και το μέγεθός της παραγωγής, η θέση και ο χρόνος λειτουργίας, με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και με αρχή τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, πρέπει να περάσει η ιδιοκτησία και ο έλεγχος των εγκαταστάσεων στα χέρια των εργαζόμενων και της κοινωνίας.
Να ενώσουμε όλα τα ρυάκια του αγώνα γιατί η κοινωνία της μόλυνσης δεν μεταρρυθμίζεται αλλά ανατρέπεται
Οι μαζικές κινητοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων και διαμαρτυριών έχουν δείξει ότι ούτε οι συνεννοήσεις με τις κυβερνήσεις και τους τοπάρχες έδωσαν λύσεις, ούτε η αναζήτηση αστικών κοινοβουλευτικών λύσεων (βλ. ΣΥΡΙΖΑ), ούτε οι περιβαλλοντικοί αγώνες χωρίς καμιά πολιτική στόχευση.
Η νέα περίοδος που διανύουμε, που οικονομική και υγειονομική κρίση συγχρονίστηκαν, δημιουργούν ξανά εκείνες τις προϋποθέσεις για να συναντηθούν όλα τα μικρά και μεγάλα αιτήματα, οικονομικά, κοινωνικά περιβαλλοντικά. Επιδιώκουμε συνειδητά τη συνένωση όλων των τοπικών αγώνων για να συσπειρωθεί σε έναν κεντρικό στόχο όλο το δυναμικό του αγώνα που δεν προσκύνησε και δεν υποτάχτηκε. Ο αγώνας μας είναι τμήμα της πάλης της εργατικής τάξης και του λαού μας ενάντια στα μνημόνια και την κοινωνική καταστροφή.
Διεκδικούμε μαχητικά την παύση κάθε διαδικασίας καύσης σκουπιδιών. Να τσακίσουμε τη συμμαχία εργοδοσίας, κυβερνήσεων, και τοπικών παραγόντων! Καθορίζουμε τη ζωή μας ενάντια σε όσους μας αντιμετωπίζουν ως σκουπίδια για καύση, γι’ αυτό απαιτούμε να φύγει η Lafarge από την πόλη. Ο δρόμος που έχει ανοιχτεί δεν είναι το τέλος αλλά μόνο η αρχή. Υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα της τάξης μας, των οικογενειών μας, το μέλλον των παιδιών μας.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΒΟΛΟΥ
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ενάντια στην καύση απορριμμάτων
Στηρίζει και συμμετέχει στην κινητοποίηση των συλλογικοτήτων και των επιτροπών αγώνα του Βόλου (Σάββατο 13/6, 6μ.μ., Νοσοκομείο Βόλου) ενάντια στη συνέχιση και επέκταση του εγκλήματος με την καύση των απορριμμάτων από την ΑΓΕΤ-Lafarge αλλά και τα σχέδια Δήμου και κυβέρνησης για τη δημιουργία Μονάδας Eπεξεργασίας και παραγωγής SRF-RDF στην πόλη.
Οι κάτοικοι και οι συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης πρέπει με κάθε τρόπο να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας σ' αυτό τον αγώνα, ειδικά σήμερα που όπως και για τόσα άλλα περιβαλλοντικά εγκλήματα (κι αυτά που θα 'ρθουν με τον περιββαλλοντοκτόνο νόμο Χατζιδάκη), έτσι και για το ζήτημα της διαχείρισης απορριμμάτων στη Θεσσαλονίκη "γίνεται η κρίση ευκαιρία" και η καύση απορριμμάτων φαίνεται να διαβαίνει το κατώφλι της πόλης μας. "Εν κρυπτώ και παραβύστω" κυβέρνηση και τοπικοί παράγοντες
-αφού προώθησαν τη δημιουργία της Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων (Μ.Ε.Α.) στον Αγ. Αντώνιο της Θέρμης για την επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων και την παραγωγή SRF-RDF
-αφού προχώρησαν πριν δυο μήνες στη διαδικασία αδειοδότησης της Τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ στην Ευκαρπία για την καύση SRF-RDF, ως "εναλλακτικού καυσίμου" και με (επίσημα κι ανερυθρίαστα δηλωμένο) στόχο τηνμείωση του κόστους παραγωγής της βιομηχανίας
-στις 3 Ιουνίου ανακοίνωσαν με τυμπανοκρουσίες, την χωροθέτηση και της νέας, γιγαντιαίων διαστάσεων, Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων (Μ.Ε.Α.) Δυτικού τομέα Θεσσαλονίκης στη Μαυροράχη Λαγκαδά, σε απόσταση αναπνοής από τον ΧΥΤΑ (χωματερή) που ήδη έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην περιοχή και ειδικότερα στο υδάτινο σύστημα των λιμνών Κορώνειας-Βόλβης.
Οι κάτοικοι και οι συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης είμαστε αποφασισμένοι να αντιταχθούμε με κάθε τρόπο και να μην επιτρέψουμε αυτό το νέο έγκλημα σε βάρος της υγείας και της ζωής μας. Μαζί με τους κατοίκους του Βόλου καθώς και συλλογικότητες ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή απ' όλη τη χώρα, διαδηλώνουμε το Σάββατο 13/6) στο Βόλο και οργανώνουμε την αντίστασή μας και στην δική μας πόλη.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ, ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ!
Συλλόγος Εργαζομένων ΔΕΥΑΜΒ
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων ΔΕΥΑΜΒ στηρίζει τις εκδηλώσεις ενάντια στην καύση σκουπιδιών και καλεί όλους τους εργαζόμενους και πολίτες να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις που θα πραγματοποιηθούν:
Α) την Παρασκευή 5 Ιουνίου (παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος) στις 07.30μμ στην παραλία του Βόλου
Β) το Σάββατο 13 Ιουνίου στις 18.00 μμ στην πορεία από το Νοσοκομείο του Βόλου προς την ΑΓΕΤ.
Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Βόλου.
Το συλλαλητήριο της 13ης Ιούνης ενάντια στην καύση σκουπιδιών στο Βόλο αποτελεί μια κρίσιμη καμπή του δίχρονου πολύμορφου κινήματος που αναπτύχθηκε την τελευταία διετία. Το συλλαλητήριο πιάνει το νήμα από τους αγώνες που προηγήθηκαν αλλά καλείται να αποτελέσει ορόσημο της νέας φάσης στο μέτωπο της υπεράσπισης της ζωής των πολιτών της πόλης.
Μια φάση η όποια σφραγίζεται από τις καθοριστικές εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος τόσο με την έγκριση της ΜΠΕ για κατασκευή εργοστασίου SRF από το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου όσο και από την χυδαία- κατά τα συνήθη – πολεμική που αναπτύσσει η δημοτική αρχή Βόλου με κατασυκοφάντηση και απειλές απέναντι στους αγωνιστές /αγωνίστριες του κινήματος της περιοχής . Το κίνημα της πόλης στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου βίωσε για ακόμα μια φορά στο πετσί του, με τα ΜΑΤ παρατεταμένα και τους μπράβους στις εισόδους του Δημαρχείου, τη σιδερένια πυγμή που χρησιμοποιεί η δημοτική αρχή για να προωθήσει τα καταστροφικά επενδυτικά της σχέδια για «τροφοδοσία» της Lagarge με καύσιμη ύλη.
Η ίδια Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων επίκειται να περάσει και από το Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας το οποίο συνεχίζει να συνεδριάζει από τις μέρες της καραντίνας σε αποστειρωμένο περιβάλλον αποκλείοντας μ’αυτον τον τρόπο τον κόσμο του αγώνα από οποιαδήποτε παρέμβαση.
Η πόλη του Βόλου και οι αγώνες, τόσο ενάντια στην καύση σκουπιδιών όσο και στις Σταγιάτες, αποτελεί μια μόνον ψηφίδα του πανελλαδικού χάρτη όπου θυσιάζεται το περιβάλλον και οι πόροι για τις ακόρεστες ορέξεις του κεφαλαίου (βλ. Αγγραφα, Τήνο). Αέρα στα πανιά του κεφαλαίου δίνει ο νέος αντιπεριβαλλοντικός νόμος της ΝΔ που ‘ρχεται να παγιώσει την ασυδοσία του κεφαλαίου και να στρώσει το έδαφος για την καταστροφική του επέλαση ενάντια στον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Τα πολύμορφα ρυάκια αγώνα ανά την Ελλάδα δίνουν ελπιδοφόρες μάχες και δικτυώνονται στοχεύοντας σε μια συνολική απάντηση σ’αυτην την πολιτική.
Με αυτά τα δεδομένα, καλείται να πορευτεί και το κίνημα στο Βόλο το προσεχές διάστημα εν όψει της κλιμάκωσης της επίθεσης από τους πυλώνες της καύσης σκουπιδιών. Προσεγγίσεις και συνθηματολογία που μένει μόνο στο «ΟΧΙ στην καύση σκουπιδιών» δε συμβάλουν στο να προωθηθεί η υπόθεση του αγώνα μέχρι τέλους. Η νέα αποφασιστική απάντηση καλείται να ‘χει ως προμετωπίδα της τη λαϊκή απαίτηση να «φύγει η Lafarge από την πόλη». Σ’ αυτό το στόχο καλείται να συσπειρωθεί, με νέα ορμή, ο κόσμος του αγώνα και να ρίξει τα βέλη του. Αυτός είναι απαραίτητος όρος για να ανασάνει ο λαός της πόλης και να μη συνεχίσει να θυσιάζει τη ζωή του για τα κέρδη της Lafarge.
Οποιεσδήποτε άλλες απαντήσεις για μετρήσεις και αυστηρούς ελέγχους αποτελούν ημίμετρα που απλώς διαιωνίζουν την ασφυξία της κοινωνικής πλειονότητας και αποδυναμώνουν το κίνημα και τη στοχοθεσία του.
Το σύνθημα για απομάκρυνση του εργοστασίου καλείται να μπολιάσει τις νέες μάχες που ‘ρχονται και συνδέεται άρρηκτα με το ζήτημα του επαναπροσδιορισμού της παραγωγής με βάση τις κοινωνικές ανάγκες μέσα από μια διαδικασία εργατικού – κοινωνικού ελέγχου.
Η Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας συσπειρώνεται στις γραμμές του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Βόλου που μέσα από το μετρό των δυνάμεών του έχει συμβάλει καθοριστικά στην υπόθεση του αγώνα μέσα από μια ανατρεπτική λογική που από την πρώτη στιγμή έβγαινε από το κάδρο της συνδιαλλαγής με τους θεσμικούς φορείς.
Η καύση σκουπιδιών συνιστά κεντρική επιλογή του κεφαλαίου που θίγει κι άλλες περιοχές όπως η Θεσσαλονίκη ενώνοντας στον «ιερό αυτό σκοπό» Δημάρχους, Περιφερειάρχες, κυβερνήσεις, Ευρωπαϊκή Ένωση και λοιπούς συγγενείς. Μια κατεύθυνση που απαιτεί πολυμέτωπο αγώνα ενάντια στους πυλώνες αυτής της πολιτικής.
Η 13η Ιούνη θα’ναι ένα ακόμα καρέ του φιλμ του αγώνα. Ένα καρέ πολύ σημαντικό για την πλοκή του έργου. Καλούμαστε, όμως, να δοθούμε ολότελα και στη μάχη πριν και κυρίως μετά από αυτό να φτάσει από γειτονιά σε γειτονιά το μήνυμα ότι τις τύχες της πόλης δεν μπορούν να ορίζουν οι πολυεθνικές και οι μάνατζερ συμφερόντων δήμαρχοι – περιφερειάρχεις. «Το λόγο για την πόλη μας τον έχουμε εμείς».Εμείς που γεννηθήκαμε εδώ , που ‘ρθαμε για να σπουδάσουμε και σεργιανίσαμε στους δρόμους της. Εμείς που ζούμε και αναπνέουμε στους δρόμους της!
Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Βόλου
Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης & Πολιτισμού Τρικάλων
Στηρίζουμε τον αγώνα των κατοίκων του Βόλου. Συμμετέχουμε στην πορεία το Σάββατο 13 Ιουνίου ενάντια στην καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ.
Η πόλη του Βόλου και οι αγώνες, τόσο ενάντια στην καύση σκουπιδιών όσο και στις Σταγιάτες, αποτελεί μια μόνον ψηφίδα του πανελλαδικού χάρτη όπου θυσιάζεται το περιβάλλον και οι πόροι για τις ακόρεστες ορέξεις του κεφαλαίου (βλ. Άγραφα, Ασπροπόταμο, Τήνο).
Αέρα στα πανιά του κεφαλαίου δίνει ο νέος αντιπεριβαλλοντικός νόμος της ΝΔ που ‘ρχεται να παγιώσει την ασυδοσία του κεφαλαίου και να στρώσει το έδαφος για την καταστροφική του επέλαση ενάντια στον άνθρωπο και το περιβάλλον του.
Τα πολύμορφα ρυάκια αγώνα ανά την Ελλάδα δίνουν ελπιδοφόρες μάχες και δικτυώνονται στοχεύοντας σε μια συνολική απάντηση σ’ αυτή την πολιτική, παρά την "μαύρη" προπαγάνδα, αλλά και την καταστολή και τις συνεχείς δικαστικές διώξεις αγωνιστών και αγωνιστριών, με τελευταίο κρούσμα την επίδοση κλητήριου θεσπίσματος σε 4 αγωνιστές του κινήματος ενάντια στην καταστροφή των Αγράφων, για δίκη στις 10 Ιουλίου στην Καρδίτσα.
Τρία χρόνια έχουν περάσει από τότε που το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ (της πολυεθνικής Lafarge – Holcim) ξεκίνησε να καίει σκουπίδια (RDF) με σκοπό την παραγωγή ενέργειας για τη λειτουργία των φούρνων τσιμέντου. Ένα επιχειρηματικό συμβόλαιο που υπογράφτηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τον δήμο Βόλου και την Περιφέρεια Θεσσαλίας με χρηματοδότη την ΕΕ (ΕΣΠΑ).
Παρά τις διαμαρτυρίες και τα μαζικά συλλαλητήρια του λαού του Βόλου, η ΑΓΕΤ όχι απλά δε βάζει φραγμό στη θανατηφόρα καύση σκουπιδιών, αλλά καίει ακόμα και ραδιενεργά σκουπίδια από τον ΧΥΤΑ της Φυλής, ενθαρρυμένη από την απόλυτη θεσμική κάλυψη, τις μετρήσεις «στάχτη στα μάτια» της κοινωνικής πλειοψηφίας και τις κατευθύνσεις της κυρίαρχης πολιτικής.
Αν οι αδειοδοτήσεις του προηγούμενου διαστήματος, που επέτρεψαν στην ΑΓΕΤ να καίει τόνους σκουπιδιών, δημιούργησαν ανησυχίες για το μέλλον της ζωής στην πλειοψηφία των κατοίκων του Βόλου, οι σημερινές εξελίξεις συμπληρώνουν με βεβαιότητα το παζλ του σχεδιαζόμενου εφιάλτη, τόσο με την έγκριση της ΜΠΕ για κατασκευή εργοστασίου SRF από το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου όσο και από την χυδαία- κατά τα συνήθη – πολεμική που αναπτύσσει η δημοτική αρχή Βόλου με κατασυκοφάντηση και απειλές απέναντι στους αγωνιστές /αγωνίστριες του κινήματος της περιοχής .
Το κίνημα της πόλης στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου βίωσε για ακόμα μια φορά στο πετσί του, με τα ΜΑΤ παρατεταμένα και τους μπράβους στις εισόδους του Δημαρχείου, τη σιδερένια πυγμή που χρησιμοποιεί η δημοτική αρχή για να προωθήσει τα καταστροφικά επενδυτικά της σχέδια για «τροφοδοσία» της Lagarge με καύσιμη ύλη.
Η ίδια Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων επίκειται να περάσει και από το Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας το οποίο συνεχίζει να συνεδριάζει από τις μέρες της καραντίνας σε αποστειρωμένο περιβάλλον αποκλείοντας μ’αυτον τον τρόπο τον κόσμο του αγώνα από οποιαδήποτε παρέμβαση.
Η ΑΓΕΤ ρίχνει στην πυρά αργά και σταθερά τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων, μετατρέποντάς τους σε ένα ιδιότυπο καύσιμο στην ατμομηχανή του καπιταλισμού σε συνθήκες ύφεσης και χρεοκοπίας. Στο πλευρό της και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία σχεδιάζει να ανεγείρει 17 νέα εργοστάσια επεξεργασίας σκουπιδιών, υπηρετώντας τον ενεργειακό παροξυσμό του κεφαλαίου για την εξασφάλιση δωρεάν καυσίμων.
Ο αγώνας ενάντια στην καύση είναι αγώνας για τη ζωή μιας ολόκληρης πόλης κόντρα σε ένα οικονομικό σύστημα που μετατρέπει την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη και το περιβάλλον σε πεδίο εκμετάλλευσης και τελικά καταστροφής στον βωμό της αύξησης της κερδοφορίας. Ο αγώνας αυτόςείναι ταξικός και μπορεί να σταματήσει μόνο με τη μαζική λαϊκή κινητοποίηση που θα σπάσει τη σταθερότητα και την κανονικότητα των σχεδιασμών της κυρίαρχης πολιτικής, ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και επιχειρηματικά συμφέροντα.
Στρέφουμε τα πυρά μας στα βασικά κέντρα εκδήλωσης των σχεδιασμών για την καύση σκουπιδιών που είναι η συμμαχία εταιρίας, κυβερνήσεων, δημάρχων, περιφέρειας. Παλεύουμε για την άμεση παύση της καύσηςσκουπιδιών, το μπλοκάρισμα δημιουργίας εργοστασίου επεξεργασίας SRF, την παύση της βαριάς βιομηχανίας εντός του αστικού ιστού και τον επαναπροσανατολισμό της παραγωγής με βάση τις κοινωνικές ανάγκες. Επιδιώκουμε την ενοποίηση των μαχόμενων δυνάμεων του κινήματος που δίνει μάχες ενάντια στην καπιταλιστική ανάπτυξη και τη λεηλασία της φύσης από το κεφαλαίο σε όλη τη χώρα, από τις Σκουριές μέχρι τα Άγραφα και τον Ασπροπόταμο, και από την Αττική μέχρι τη Θεσσαλονίκη και την Ήπειρο.
Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε κάθε αγωνιστή, αγωνίστρια, συλλογικότητα στην πορεία προς το εργοστάσιο της ΑΓΕΤπου διοργανώνει ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλουτο Σάββατο 13 Ιουνίου, με συγκέντρωση στο νοσοκομείο στις 6 μ.μ. ενάντια στην καύση σκουπιδιών, με σκοπό την ενίσχυση του αγώνα, τη μαζικοποίηση του συλλαλητηρίου και την αταλάντευτη πάλη μέχρι τη νίκη.
Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης & Πολιτισμού Τρικάλων
ΚΆΛΕΣΜΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΕΚΠ/ΚΩΝ ΠΕ ΚΑΙ ΔΕ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ
Οι Παρεμβάσεις Εκπ/κών Α/θμιας και Β/θμιας εκπ/σης Μαγνησίας συμμετέχουμε ενεργά και καλούμε τον εκπ/κό κόσμο του Βόλου να πάρει μέρος στο συλλαλητήριο κατά της καύσης των σκουπιδιών απ΄ την ΑΓΕΤ – LAFARGE που διοργανώνεται το Σάββατο 13/6/20 στις 18:00 στο νοσοκομείο του Βόλου.
· Nα σταματήσει η καύση σκουπιδιών
· Καμιά κατασκευή εργοστασίου SRF-RDF
· Κοινωνικοποίηση του εργοστασίου και μετεγκατάσταση εκτός αστικού ιστού
· Παραγωγή στραμμένη στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες
· Μπλοκάρουμε το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο
· Δουλειά για όλους/ες
ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ !!!
Η ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΗΣ LAFARGE!
Κάλεσμα της Αριστερής Παρέμβασης για τη διαδήλωση ενάντια στην καύση σκουπιδιών το Σάββατο 13 Ιούνη στο Βόλο
13 Ιούνη διαδήλωση ενάντια στην καύση σκουπιδιών στο Βόλο. Βήμα κλιμάκωσης του αγώνα για τη γη και την ελευθερία
Η εξάπλωση του ιού της περιβαλλοντικής εκμετάλλευσης και καταστροφής βρίσκεται σε έξαρση. Σε αυτό συνηγορούν όλα τα στοιχεία. Η κυβέρνηση, τα επενδυτικά λόμπι και οι μηχανισμοί του τοπικού κράτους έχουν επιδοθεί σε ένα ατελείωτο σαφάρι ξεπουλήματος δημόσιου φυσικού πλούτου, ιδιωτικοποίησης φυσικών κοινωνικών αγαθών και υπονόμευσης των όρων ζωής και ελευθερίας της κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι μπουλντόζες της ανάπτυξης ζεσταίνουν τις μηχανές τους, τροφοδοτούμενες και από τα καύσιμα του νέου περιβαλλοντοκτόνου νόμου, και απειλούν να ισοπεδώσουν κάθε βουνοκορφή και να τη μετατρέψουν σε ιδιωτική βιομηχανία, να βάλουν στο χέρι τα νερά καθιστώντας σε είδος πολυτελείας το νούμερο ένα παράγοντα επιβίωσης για τον άνθρωπο και να μετατρέψουν ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές σε παιδεία ενεργειακών πειραματισμών για τις πολυεθνικές . Στη Θεσσαλία του φυσικού πλούτου και της κοινωνικής φτώχειας, όλοι οι παραπάνω σχεδιασμοί βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Βόλος, Άγραφα, Σταγιάτες, Ασπροπόταμος, Πήλιο, Κίσσαβος, είναι απλά μερικά παραδείγματα.
Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο το αστικό μπλοκ εξουσίας προωθεί και την ολοκλήρωση του εγκλήματος της καύσης σκουπιδιών στο Βόλο. «Ξαφνικά» όλοι εκείνοι που έσκιζαν τα ιμάτια τους για τη δημόσια υγεία, χρηματοδότησαν «μελέτες», ανακάλυψαν νέες επιστημονικές μεθόδους, καθησύχασαν και απείλησαν, προωθούν με διαδικασίες φαστ τρακ και μακριά από την κοινωνική πλειοψηφία την κατασκευή του εργοστασίου SRF και ουσιαστικά την τροφοδότηση της Lafarge με δωρεάν δολοφονικό καύσιμο. Αλήθεια τι έκπληξη, Αγοραστός και Μπέος με συμβούλια κεκλεισμένων των θυρών, που έγιναν ή θα γίνουν τις επόμενες ημέρες δίνουν λευκή επιταγή στα Lafarge να γίνει και επίσημα ο οικονομικός και κοινωνικός τοποτηρητής μιας ολόκληρης περιοχής.
Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται πως η καύση σκουπιδιών αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για τον ελληνικό καπιταλισμό καθώς ενοποιεί μια σειρά κυρίαρχα οικονομικά συμφέροντα. Τροφοδοτεί τη γιγάντωση της τσιμεντοβιομηχανίας μια περίοδο που μια σειρά αρπακτικά σχεδιάζουν φαραωνικές ανοικοδομήσεις εντός και εκτός συνόρων. Ενισχύει τη βιομηχανία πετροχημικών με τη διασφάλιση τρόπου διαρκούς αναζήτησης πλαστικών υλών ως απαραίτητα και φτηνά για καύση και παραγωγή ενέργειας. Εμπεριέχει τους σχεδιασμούς για πλήρη έλεγχο, εμπορευματοποίηση και επέκταση της εμφιάλωσης πηγαίων νερών καθώς αυτή πάει χέρι χέρι με την αύξηση των πλαστικών συσκευασιών. Αυτά και άλλα πολλά συγκροτούν το «γρίφο» της βαθιάς ενοποίησης των αστικών κύκλων στο ζήτημα της καύσης σκουπιδιών, που καθιστούν τελικά το ζήτημα της καύσης ταξικό ζήτημα και όχι απλά περιβαλλοντικό.
Ακριβώς για αυτό το λόγο η καύση σκουπιδιών και το σταμάτημά της δεν αφορά κάποια τεχνικά μοντέλα ή κάποιο τρόπο διαχείρισης. Αφορά την υπονόμευσή της ίδιας της αλυσίδας παραγωγής των βασικών κέντρων προώθησης της. Το επιχειρηματικό κέντρο της Lafarge και η βαθιά του σχέση με το σύγχρονο επιχειρηματικό τοπικό κράτος συγκροτούν τον αόρατο- ορατό εχθρό της κοινωνικής πλειοψηφίας ή ήττα του οποίου μπορεί να εξασφαλίσει σε όλους καθαρό αέρα. Η εκδίωξη της Lafarge από την πόλη, η ανάκτηση του ελέγχου της πόλης του Βόλου από τον ίδιο τον κόσμο της, ο επαναπροσδιορισμός της θέσης και της λειτουργίας του εργοστασίου και το συνολικό ξήλωμα των σχεδίων κυβερνήσεων, ΕΕ, περιφέρειας, δήμου, είναι ο δρόμος της νίκης του κινήματος ενάντια στην καύση σκουπιδιών.
Το συλλαλητήριο της 13ης Ιουνίου ενάντια στα σχέδια των πολυεθνικών για την καύση των σκουπιδιών, αποτελεί βήμα κλιμάκωσης για όλους τους αγώνες που διεξάγονται και θα διεξαχθούν για τη γη και την ελευθερία. Καμία αιχμή της καταστροφικής καπιταλιστικής ανάπτυξης δεν είναι τοπικό ζήτημα. Στον πυρήνα της πάλης εναντίων της υπάρχει η προοπτική του να ζήσουμε αλλιώς, χωρίς να καταστρέφουμε τα πάντα γύρω μας, χωρίς να κυνηγάμε το κέρδος, σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου και φύσης. Αυτό για εμάς δεν αποτελεί ένα μακρινό μέλλον. Αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική υλική συνθήκη για να ζήσουμε σε ένα περιβάλλον υγιές, ειρηνικό και χωρίς φτώχεια.
Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία στηρίζει και συμμετέχει στο συλλαλητήριο της 13ης Ιούνη. Ταυτόχρονα καλεί το λαό της Θεσσαλίας να βρεθεί μαζικά στο περιφερειακό συμβούλιο της 16ης Ιουνίου που συζητάτε η ΜΠΕ για το εργοστάσιο επεξεργασίας SRF στο Βόλο και με τη μαχητική του παρουσία να υπονομεύσει και να ακυρώσει τους κυρίαρχους σχεδιασμούς. Δεν είμαστε στο τέλος του δρόμου. Ο αγώνας ενάντια στις πολυεθνικές και το πολιτικό σύστημα που της θρέφει έχει αρκετά στιγμιότυπα ακόμα. Η έκβασή του θα κριθεί από τη δύναμη ενός μαχητικού ανατρεπτικού κινήματος που θα υπερβεί την αστική νομιμότητα και θα παλέψει για το κοινωνικά δίκαιο και αναγκαίο. Όλοι στους δρόμους. Όλοι στον αγώνα.
Όλοι το Σάββατο 13 Ιούνη στο συλλαλητήριο ενάντια στην καύση σκουπιδιών στο Νοσοκομείο του Βόλου στις 18:00
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή