Θερμά συλλυπητήρια στον Θανάση και το Δημήτρη, σε όλους τους δικούς της ανθρώπους, στους συντρόφους της και τις συντρόφισσες
του Μ-Λ ΚΚΕ.
elaliberta.gr
Σίγησε οριστικά η φωνή της Ασπασίας Δεμερούκη…
Σήμερα στις 5.00 το απόγευμα η κηδεία της στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας
Πούλμαν ξεκινάει στις 11.00 το πρωί του Σαββάτου από το Μουσείο επί της Πατησίων
Ν.Ξ.
Η στεντόρεια φωνή της Ασπασίας Δεμερούκη σίγησε οριστικά το βράδυ της Παρασκευής 21 Φλεβάρη 2020. Πάλεψε πάνω από είκοσι μέρες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, χτυπημένη από τον ιό της γρίπης. Το σίγουρο είναι ότι είχε πολλά ακόμη να δώσει. Ως εκπαιδευτικός, ως αγωνίστρια, ως άνθρωπος.
Χάθηκε ένας σπάνιος άνθρωπος. Αταλάντευτη κομμουνίστρια, συγκροτημένη και σταθερή στις απόψεις της, προικισμένη εκπαιδευτικός. Σκληρή προς τον εαυτό της, δοτική προς τους άλλους. Με σπάνιες ευαισθησίες, ιδίως στην εποχή της κρίσης… Αξιοπρεπής, εργατική, όρθια στις δοκιμασίες, αγέρωχη στις φουρτούνες. Αψήφιστα πάντα τις έπαιρνε…
“Χαμένο” θεωρούσε κάθε Σαββατοκύριακο που δεν έβλεπε κάποια καλή θεατρική ή κινηματογραφική παράσταση. Παροιμιώδης η εμπνευσμένη και σθεναρή καθοδήγηση των μαθητών μπροστά στις εξετάσεις.
Εδώ και δεκαετίες το όνομά της έχει γίνει θρύλος ανάμεσα στους μαθητές. Εκατοντάδες οι μαθήτριες και οι μαθητές της που μπήκαν στα πανεπιστήμια με σημαντική τη δική της συμβολή. Όχι μόνο στην επιτυχία τους αυτή αλλά και στη διάπλαση του χαρακτήρα, στις αξίες που τους εμφύσησε με τον πιο απλό τρόπο. Με το δικό της παράδειγμα.
Η Παντιέρα εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στον Θανάση και το Δημήτρη, στο Διονύση, τη Ράνια, τον Κωνσταντίνο, το Νικόλα, σε όλους τους δικούς της ανθρώπους, στους συντρόφους της και τις συντρόφισσες του Μ-Λ ΚΚΕ, στις μαθήτριες, τους μαθητές και στους συναδέλφους της.
Αποχαιρετούμε την αγωνίστρια της ζωής και της κομμουνιστικής υπόθεσης, την καθηγήτρια, την φίλη, την φιλόλογο, με δυο στίχους:
Οι Μεγάλοι Θεοί
Οι μεγάλοι θεοί
πεθαίνουν αδιαμαρτύρητα.
[…]
Οι μεγάλοι θεοί γέρνουν λίγο,
κι ύστερα πέφτουν μονοκόμματοι
με ύφος αυστηρό και μονήρες.
Απόσπασμα από το ποίημα “Οι μεγάλοι θεοί” του Γιάννη Παπαϊωάννου. Πρωτοδημοσιεύθηκε στη συλλογή ποιημάτων “Νηοπομπή εν βυθώ”. Περιέχεται επίσης στα “Διαπύλια” του ιδίου.
Εδώ μπορείτε να δείτε ομιλία της Ασπασίας στην προεκλογική συγκέντρωση του Μ-Λ ΚΚΕ στις 22/5/2014, πριν από τις Ευρωεκλογές του 2014.
Έχασε τη μάχη για τη ζωή η συντρόφισσα Ασπασία Δεμερούκη
22 Φεβρουαρίου, 2020
Ανακοίνωση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ
Με βαθιά οδύνη η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ ανακοινώνει ότι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, υπόδειγμα στην αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα, στέλεχος του Μ-Λ ΚΚΕ, η συντρόφισσα Ασπασία Δεµερούκη, έχασε τη μάχη που έδινε για τη ζωή της το βράδυ της Παρασκευής, 21 Φλεβάρη. Προσβεβλημένη από τον ιό της γρίπης νοσηλεύονταν σε νοσοκομείο της Αθήνας, τρεις εβδομάδες, σε βαριά κατάσταση και το πείσμα της την κρατούσε στη ζωή.
Η Ασπασία Δεµερούκη γεννήθηκε το Φλεβάρη του 1956 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας από οικογένεια ψαράδων. Από μαθήτρια αγάπησε τα βιβλία και τη γνώση τους.
Η μεταπολίτευση τη βρίσκει φοιτήτρια στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Χωρίς δισταγμό, αν και από συντηρητική οικογένεια, εντάσσεται στο κουμμουνιστικό κίνημα και από το 1976 προσχωρεί στο Μ-Λ ΚΚΕ, όπου αναδείχνεται σε σημαντικό στέλεχος στον τομέα της εκπαίδευσης. Εκατοντάδες μαθητές της Ασπασίας έχουν περάσει στα Ανώτατα Ιδρύματα της χώρας και έχουν σταδιοδρομήσει σε σημαντικούς τομείς της κοινωνίας. Η Ασπασία παντρεύεται το 1983 το σύντροφο Θανάση Τσιριγώτη με τον οποίο έχουν ένα γιο, το σύντροφο Δημήτρη. Η Ασπασία αγαπάει το διάβασμα, την καλή μουσική, το σινεμά και το θέατρο σε απόλυτο βαθμό και παροτρύνει τους μαθητές/μαθήτριες να κάνουν το ίδιο.
Γενναία, αποφασιστική και εξαιρετικά αξιοπρεπής σ’ όλες τις εκφάνσεις της ζωής της. Η Ασπασία αποτελούσε σημαντικό στέλεχος του Μ-Λ ΚΚΕ το οποίο στήριξε ανιδιοτελώς και ολοκληρωτικά σε δύσκολες στιγμές. Το ίδιο έκανε µε λόγο και πράξη σ’ όσους μαθητές και μαθήτριές της είχαν οικονομική και κοινωνική ανάγκη. Με το παράδειγμά της πρότεινε έναν αριστερό τρόπο θεωρίας και πράξης. Μια δοκιμασμένη και αφοσιωμένη αγωνίστρια του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος. Μια πολύτιμη συντρόφισσα, ζωντανό παράδειγμα αγωνίστριας της ζωής, με επαναστατική ψυχή.
Η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ, εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στο σύντροφο Θανάση Τσιριγώτη, το σύντροφο Δημήτρη Τσιριγώτη, στα αδέλφια και την οικογένειά της. Ο μόνος αποχαιρετισμός που ταιριάζει στη συντρόφισσα Ασπασία είναι η διαβεβαίωση πως θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ακλόνητα για τη μεγάλη υπόθεση που πίστεψε και υπηρέτησε όλη της τη ζωή, την υπόθεση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού.
22 ΦΛΕΒΑΡΗ 2020
Η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ
Γράμμα για την Ασπασία από 2 μαθητές της
Ο πόνος της απώλειας της αγαπημένης μας Ασπασίας είναι βαρύς για κάθε μαθητή, κάθε σύντροφο και κάθε άνθρωπο που είχε την τύχη να σταθεί στο πλάι της. Οι αναμνήσεις, οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας είναι πολλά και έντονα. Μας δημιουργούν μια πληγή που μόνο δύσκολα, αργά και εν μέρει μπορεί να επουλωθεί. Αν όμως το πένθος και το κλάμα μας είναι φυσιολογικές αντιδράσεις, εμείς, όλοι μαζί, μπορούμε να τις δαμάσουμε. Αυτό θα ήθελε και η Ασπασία μας. Αυτό, πολύ περισσότερο, επιτάσσει η σκέψη πως η χαρά μας που την είχαμε στη ζωή μας σίγουρα είναι μεγαλύτερη από τον πόνο της απώλειας της. Ο άνθρωπος μας θα ζει για πολύ ακόμα μέσα μας, καθώς διαμόρφωσε καταλυτικά κάποια ιδιαίτερα κομμάτια του μυαλού και της καρδιάς μας, που μας είναι χρήσιμα εφόδια για αυτά που μέλλονται για να έρθουν.
Η Ασπασία υπήρξε ένας άνθρωπος στον οποίο η ιδιότητα του κομμουνιστή διείσδυσε και έδεσε με αυτή του δασκάλου και το αντίστροφο, κάνοντας αδύνατο το να μιλήσει κάνεις για αυτή με στεγανές οριοθετήσεις μεταξύ των δύο αυτών ιδιοτήτων της.
Ως μαθητές της κατά τη «διαβολοχρονιά» της τρίτης Λυκείου, είδαμε την καθηγήτρια μας να μην μας προστάζει να μάθουμε παπαγαλία ολόκληρες εκθέσεις, αλλά να συζητά μαζί μας ως ίσος προς ίσο επί ώρες, να συγκεφαλαιώνει τα πορίσματα των διαλόγων μας και να μας μαθαίνει πως να αποτυπώνουμε αποτελεσματικά τις σκέψεις μας στο χαρτί. Δεν είδαμε τις τάξεις μας να χωρίζονται σε «αριστούχους» και «πλέμπα» ούτε μας τάισαν ποτέ το δήθεν «κίνητρο» του ανταγωνισμού. Συνυπήρξαμε δημιουργικά ο ένας με τον άλλο, με την Ασπασία σε ρόλο καθοδηγητή να σκύβει πάνω στις ιδιαιτερότητες καθενός και να τον κάνει να φτάνει εκεί που μέχρι τότε δεν μπορούσε. Δεν λέμε τυχαία τόσες γενιές μαθητών της πως η Άσπα μας τις ημέρες των εξετάσεων είχε πολλαπλάσιο άγχος από αυτό όλων των μαθητών της αθροιστικά. Άγχος το οποίο δεν προέκυπτε κατά βάση από τον επαγγελματικό της ρόλο αλλά από πηγαία αγάπη της για εμάς. Είναι λοιπόν εξηγήσιμο το πόσοι άνθρωποι που πέρασαν από τα χέρια της βρίσκονται ή βρέθηκαν στις σχολές προτιμησής τους. Θα μας μείνουν αξέχαστα τα καλαμπούρια και τα πειράγματα, τόσο αυτά που μας έκανε όσο και αυτά που της κάναμε. Μάλλον όλα τα παραπάνω είναι που δίνουν την εξήγηση στο γιατί μέσα στα άγχη μας αδημονούσαμε να πάμε στο μάθημα της για να ξεσκάσουμε. Ή γιατί σχεδόν σε κάθε μάθημα, θα μας διέκοπτε κάποιος παλιός της μαθητής οποιασδήποτε ηλικίας, ο οποίος αισθανόταν την ανάγκη να πιάσει την κουβέντα στην παλιά του καθηγήτρια για οτιδήποτε τον απασχολούσε. Και έχουμε την πεποίθηση πως μόνο ένας κομμουνιστής διαμετρήματος μπορεί να οικοδομήσει τέτοιες σχέσεις σε ένα περιβάλλον και μια περίοδο τόσο στείρα.
Την κρίσιμη πολιτικά περίοδο προς και κατά την ανάδειξη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α σε κυβερνητικό πόστο η στάση από γρανίτη που κράτησε η Ασπασία βοήθησε είτε άμεσα είτε έμμεσα πλειάδα νέων ανθρώπων του κινήματος να μην θαμπωθούν από τα «καθρεφτάκια» του ρεφορμισμού, και ως εκ τούτου να συνεχίζουν και σήμερα να βρίσκονται στον δρόμο του αγώνα. Η συνεισφορά της τόσο στο κόμμα της, το ΜΛ ΚΚΕ, όσο και στο πλαίσιο των κοινών μας προσπαθειών και μαχών (της ΛΑ-ΑΑΣ και των εκλογικών συνεργασιών ΚΚΕ(μ-λ) – ΜΛ ΚΚΕ) υπήρξε καταλυτική. Το πιο αξιοζήλευτο πολιτικό της χαρακτηριστικό μεταξύ πολλών, ήταν μάλλον η λαϊκότητα και ο σεβασμός με τον οποίο κατόρθωνε να αντιμετωπίζει κάθε συνομιλητή της, ανεξαρτήτως της απόστασης ιδεών που μπορεί να τους χώριζε. Η Ασπασία σε μια περίοδο που το κόκκινο κατασυκοφαντείται κατάφερνε και να παραμένει βράχος και να ανοίγει αντί να κλείνει διαύλους επικοινωνίας με κάθε λαϊκό άνθρωπο. Γι’ αυτό και κατάφερε να μετατοπίσει τις συνειδήσεις δεκάδων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων αρκετών με εντελώς αντιπαραθετικές πολιτικές καταβολές από τις δικές μας. Γι’ αυτό και ήταν και θα παραμείνει για πάντα αγαπητή μεταξύ των μελών όλων των οργανώσεων της Αριστεράς. Είναι και αυτό ένα προϊόν της πολύχρονης πολιτικής της εμπειρίας και της βαθιάς της πίστης πως ο λαός μας μπορεί να ζήσει αφέντης στον τόπο του, βαδίζοντας τον επαναστατικό δρόμο για ανεξαρτησία και σοσιαλισμό.
Α ρε Ασπασία, ο πόνος μας είναι βαρύς. Αλλά θα σε τιμήσουμε όπως σου αρμόζει. Βαδίζοντας στα δικά σου βήματα. Κάνοντας πυξίδα της δράσης μας τη δράση σου
.
Το φως που καίει, που με τόσες θυσίες μας το μετέδωσες, θα το κρατήσουμε ζωντανό και θα το δυναμώσουμε.
Γιατί θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι, όπως υπήρξες εσύ, και γι’ αυτό δεν θα πάψουμε ούτε στιγμή να ονειρευόμαστε.
Οι μαθητές και σύντροφοι της Ασπασίας, Β. Μ. και Θ. Ν.