Οι ευρωεκλογές βρίσκουν τις πολιτικές εξελίξεις εδώ, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια κρίσιμη καμπή. Η ΕΕ έχει, από καιρό, αναδειχθεί σε ένα συντονιστικό επιτελείο προώθησης των νεοφιλελεύθερων αντιμεταρρυθμίσεων. Σε όλες τις χώρες μέλη –από τις πιο ισχυρές ως τις πιο αδύναμες– καλπάζει η βάρβαρη «λιτότητα», η ακραία επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, η ριζική υποβάθμιση των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, οι αδίστακτες ιδιωτικοποιήσεις, η φορο-ληστεία σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών τάξεων σε συνδυασμό με την προκλητική επέκταση των φοροαπαλλαγών πάνω στα κέρδη των επιχειρήσεων και πάνω στο συσσωρευμένο πλούτο των κυρίαρχων τάξεων.

Ia Eradze

Giorgi Kartvelishvili

Luka Nakhutsrishvili

Tamar Qeburia

Lela Rekhviashvili

Το κίνημα διαμαρτυρίας έχει συσπειρώσει πολλούς τομείς της κοινωνίας. Όπως κάθε μαζικό κίνημα, περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα δυνάμεων, από τους οργανωμένους έως τους μη οργανωμένους. Οι μεγάλες ΜΚΟ έχουν παίξει ένα ρόλο. Το ίδιο έχουν κάνει και τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά δεν μπορούν να διαδραματίσουν ηγετικό ρόλο επειδή ο κόσμος θεωρεί ότι στερούνται κάθε νομιμοποίησης. Οι φοιτητές έχουν παίξει σημαντικό ρόλο, καθώς διακυβεύεται ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα. Έχουν κλείσει ολόκληρα ιδρύματα με αποχές. Οι καθηγητές, οι δάσκαλοι, οι οδηγοί διανομών και άλλοι επαγγελματίες έχουν ενταχθεί στο κίνημα. Το κύριο αίτημα ήταν να σταματήσει ο νόμος για τους ξένους πράκτορες. Νομίζω ότι τα αιτήματα πρέπει να επεκταθούν για να εμβαθύνει το κίνημα.

Clara Hage

Οι αυθαίρετες συλλήψεις, η υποχρεωτική στράτευση και η καταστροφή των σπιτιών είναι μεταξύ των κινδύνων στους οποίους εκτίθενται όσοι επιστρέφουν. Ενώ αυτή τη στιγμή οργανώνονται κατά κύματα οι λεγόμενες «εθελοντικές» επιστροφές Σύριων μεταναστών και προσφύγων από τον Λίβανο στη Συρία, η «αξιοπρεπής» και «ασφαλής» επιστροφή των Σύριων κατά την άφιξή τους υπόκειται σε πολλές δυσκολίες. Την ώρα που η εχθρότητα εναντίον τους έχουν ξεσπάσει στον Λίβανο και το καθεστώς Άσαντ είναι απρόθυμο να υποδεχθεί τους υπηκόους του με αξιοπρέπεια, οι διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις προειδοποίησαν ότι δεν έχουν ακόμη δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για την επιστροφή των Σύριων με βάση την ελεύθερη και εν επιγνώσει συναίνεση.

Gilbert Achcar

Από τα τέλη της περασμένης εβδομάδας, οι ειδήσεις που σχετίζονται με τον συνεχιζόμενο γενοκτονικό πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας επισκιάζονται από το σχέδιο εκεχειρίας που ανακοίνωσε την Παρασκευή ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, αποδίδοντάς το στο «Ισραήλ», χωρίς να διευκρινίζει ποιο ισραηλινό κυβερνητικό όργανο το ενέκρινε.

Giorgi Kartvelishvili

Σε αυτό το άρθρο δεν θα επεκταθώ σε μια εμπεριστατωμένη κριτική των ΜΚΟ με επιρροή που υποστηρίζονται από τη Δύση και οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στο συνεχιζόμενο «νεοφιλελεύθερο πείραμα» στη Γεωργία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Αντί γι’ αυτό, θα περιγράψω μάλλον το υπόβαθρο που δίνει τη δυνατότητα στους ηγέτες της Γεωργίας να ακολουθήσουν τέτοια αποφασιστικά και επιθετικά βήματα, παρά τις τεράστιες εσωτερικές και διεθνείς πιέσεις. Για να ερμηνεύσω τις τολμηρές κινήσεις, … προτείνω να εξετάσουμε δύο κύριες διαστάσεις: την εσωτερική πολιτικοοικονομική και την εξωτερική γεωπολιτική. Ο συνδυασμός του κυρίαρχου εσωτερικού πολιτικού τοπίου της Γεωργίας και της αυξανόμενης γεωπολιτικής σημασίας της αποτελεί το έδαφος για τέτοιες καταπιεστικές και ριψοκίνδυνες εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές από την άρχουσα τάξη της Γεωργίας.

Yuval Abraham

Meron Rapoport

Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, το Ισραήλ παρακολουθεί ανώτερους αξιωματούχους του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και Παλαιστίνιους εργαζόμενους για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο μιας μυστικής επιχείρησης για να αποτρέψει την έρευνα του ΔΠΔ για φερόμενα εγκλήματα πολέμου, αποκαλύπτει κοινή έρευνα του περιοδικού +972, του Local Call και του Guardian. Στο πλαίσιο της επιχείρησης πολλαπλών υπηρεσιών, η οποία χρονολογείται από το 2015, η κοινότητα πληροφοριών του Ισραήλ παρακολουθεί συστηματικά τον σημερινό επικεφαλής εισαγγελέα του δικαστηρίου Καρίμ Χαν, την προκάτοχό του Φατού Μπενσούντα και δεκάδες άλλους αξιωματούχους του ΔΠΔ και του ΟΗΕ.

Armand Zvenigorodsk

Η κυβέρνηση Μακρόν πρότεινε πρόσφατα έναν νέο νόμο για τη διεύρυνση του εκλογικού σώματος δίνοντας τη δυνατότητα σε δεκάδες χιλιάδες Γάλλους εποίκους που έφτασαν στο Κανάκι 10 χρόνια νωρίτερα να ψηφίσουν στις τοπικές εκλογές. Οι Κανάκ, οι οποίοι αποτελούν σήμερα μόλις το 41% του πληθυσμού λόγω της συνεχιζόμενης εισροής των Γάλλων εποίκων, θα είχαν έτσι μειωθεί σε μια σαφή μειονότητα σε όλες τις επαρχίες. Σε απάντηση, τα κόμματα των Κανάκ κάλεσαν σε διαδηλώσεις. Αυτό ήταν που έβγαλε στους δρόμους ένα μαζικό κίνημα της νεολαίας Κανάκ, που λεηλάτησε καταστήματα τα οποία ανήκουν σε εποίκους, ορισμένα πλούσια αποικιακά σπίτια και πολυάριθμες επιχειρήσεις που διοικούνταν από εποίκους, και απέκλεισε δρόμους, κλείνοντας το αεροδρόμιο.

Paul Martial

Μέσα στο καλά ελεγχόμενο πλαίσιο του δια-Μαλεζικού διαλόγου, προέκυψαν αντιφατικές προτάσεις, ιδίως γύρω από το αίτημα για την έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών. Τα αιτήματα αυτά είχαν ήδη αναδειχθεί το 2017 κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης Εθνικής Συμφωνίας. Τότε, η Γαλλία τα απέρριψε. Σήμερα είναι η χούντα που αντιτίθεται. Προτιμά να διεξάγει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με καταστροφικές συνέπειες. Η UNICEF εκτιμά ότι 7,1 εκατομμύρια άνθρωποι, πάνω από τους μισούς από τους οποίους είναι παιδιά, χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. Κάθε εβδομάδα, άμαχοι πεθαίνουν παγιδευμένοι ανάμεσα σε ένοπλες ομάδες και τις δυνάμεις του Μάλι και τους επικουρικούς της Βάγκνερ. Η ειρήνη παραμένει το νούμερο ένα αίτημα του λαού. Μια πρόκληση για τα κόμματα, τις οργανώσεις και τα συνδικάτα του Μάλι.

Η σύλληψη των δικηγόρων Κώστα Παπαδάκη και Θανάση Καμπαγιάννη στις 06.12.2020, την ώρα που υπερασπίζαμε διαδηλωτές για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου δεν θα μείνει νομικά ανέλεγκτη! Προσφυγή ενώπιον του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών άσκησα σήμερα κατά της Απορριπτικής Διάταξης του Εισαγγελέα Πρωτοδικών  Αθηνών, με την οποία τέθηκαν στο αρχείο οι ποινικές ευθύνες του τότε Αρχηγού της Γ.Α.Δ.Α. και κάθε άλλου υπευθύνου για ηθική αυτουργία και συνέργεια για την τέλεση των αδικημάτων της κατάχρησης εξουσίας (δίωξη εναντίον αθώων εν γνώσει του), παράβασης καθήκοντος, παράνομης κατακράτησης…

Jacopo Custodi

Η 2α Ιουνίου είναι η ημέρα που πέθανε ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, το 1882. Είχε ονειρευτεί με πάθος αυτή τη δημοκρατία, αλλά μάταια, καθώς στα τελευταία χρόνια της ζωής του αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με μια ιταλική ενοποίηση υπό τη μοναρχία… Μια στείρα, αποπολιτικοποιημένη και θεσμοθετημένη εικόνα του Γκαριμπάλντι διατηρήθηκε έτσι από διάφορες ιταλικές κυβερνήσεις μετά τον θάνατό του. Δημιούργησαν ένα εθνικό πάνθεον που εξίσωνε, και διαστρέβλωνε, βαθιά διαφορετικές πολιτικές προσωπικότητες και μερικές φορές ακόμη και ορκισμένους εχθρούς από την περίοδο της ενοποίησης, όπως ο κόμης Καβούρ, ο Τζουζέπε Ματσίνι και ο Γκαριμπάλντι. Αντίθετα, η εικόνα του επαναστάτη Γκαριμπάλντι, συνδεδεμένου με το προλεταριάτο (το οποίο όρισε ως «την τάξη στην οποία έχω την τιμή να ανήκω»), διατηρήθηκε για πολύ καιρό στην Αριστερά, στις λαϊκές και εργατικές οργανώσεις που ήταν διάσπαρτες σε όλη την Ιταλία.