Μετά την απεργία της 10/6: ώρα για κρίσιμες τακτικές και στρατηγικές αποφάσεις-Παντελής Αυθίνος
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, ο δρόμος για τις δυνάμεις που προωθούν μια ανεξάρτητη ταξική πολιτική βάσης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, είναι τακτική του διεμβολισμού της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Στις 26 Νοέμβρη και στις 6 Μάη, έγιναν σημαντικές απεργίες που αποφασίστηκαν από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, την ΑΔΕΔΥ και Πρωτοβάθμια Σωματεία σε ρήξη με την ηγεσία της ΓΣΕΕ. Αυτό το ρήγμα δεν πρέπει να κλείσει, πρέπει να διευρυνθεί.
Ένας οδηγός για τη Γαλλική Επανάσταση
Η επαναστατική διαδικασία ξεκίνησε με ανοιχτή εξέγερση το καλοκαίρι του 1789 – στην οποία συμπεριλαμβανόταν και η εισβολή στη Βαστίλη στις 14 Ιουλίου. Σε λίγο καιρό θα ανέτρεπε την απόλυτη μοναρχία του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, θα αφαιρούσε από τους ευγενείς την κληρονομική τους εξουσία και θα υπονόμευε πλήρως την πολιτική επιρροή της Καθολικής Εκκλησίας.
Η “Αlt-right” είναι εδώ! Σκοταδιστικό συνέδριο υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας!
Update: Η πρώτη νίκη είναι γεγονός!
Μετά από το κύμα αντιδράσεων, το σκοταδιστικό συνέδριο δέχτηκε πλήγμα! Στις 11.30 μμ της 12/6, «χάθηκε» το επίμαχο βίντεο και λίγο αργότερα, όλα τα βίντεο στα οποία συμμετείχαν καλλιτέχνες και άλλα δημόσια πρόσωπα. Ξημερώματα Κυριακής 13/6, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων μετέδωσε ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας απέσυρε την αιγίδα της, όπως και η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας. Μετά το σάλο και η ΕΡΤ και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ανακοίνωσαν ότι αποσύρονται από χορηγοί επικοινωνίας. Νωρίτερα, είχαν ανακοινώσει την αποχώρησή τους οι καλλιτέχνες Καίτη Γαρμπή και Διονύσης Σχοινάς, όπως και οι παρουσιάστριες Ράνια Θρασκιά, Ναταλί Κακκαβά, και Σταματίνα Τσιμτσιλή, καταγγέλλοντας πως δεν γνώριζαν το περιεχόμενο του συνεδρίου, όταν δέχτηκαν να συμμετάσχουν σε διαφημιστικά βίντεο.
Τι συμβαίνει στο εσωτερικό του κινήματος;
Στο βιβλίο με τίτλο, Στο εσωτερικό του κινήματος. Όψεις της ενδοκινηματικής ζωής στην Ελλάδα (Εκδόσεις των Συναδέλφων, 2020), ο Δημήτρης Παπανικολόπουλος (σε συνεργασία με την/τους Αλίκη Κοσυφολόγου, Β. Ρόγγα και Κ. Γαλανόπουλο), επαναφέρει μια παραμελημένη συζήτηση στη μελέτη των κοινωνικών κινημάτων, η οποία αφορά στο τι συμβαίνει στο εσωτερικό τους, στον τρόπο δηλαδή με τον οποίο οι εσωτερικές πτυχές της κινηματικής ζωής επενεργούν στις εξωτερικές εκδηλώσεις της κινηματικής δράσης. [Αναδημοσίευση από το Commune]
Άλλη μια φορά για τη λογοκρισία, την τέχνη και τον σοσιαλισμό: Αφιέρωμα στον Γκούσταβ Κλούτσις
Πριν από 83 χρόνια, στις 26 Φεβρουαρίου 1938, ο Λετονός εικαστικός καλλιτέχνης Γκούσταβ Κλούτσις εκτελέστηκε στη Σοβιετική Ένωση. Τρεις ημέρες νωρίτερα, είχε γιορταστεί η 20ή επέτειος από την ίδρυση του Κόκκινου Στρατού, που ιδρύθηκε από τον Λέον Τρότσκι στις 23 Φεβρουαρίου 1918.
Παλαιστίνη: μια «κατάπαυση του πυρός» που δεν επιλύει τίποτα, μια κινητοποίηση που συνεχίζεται
Μετά από διαπραγματεύσεις με τη μεσολάβηση της Αιγύπτου και του Κατάρ, στις 21 Μαΐου αποφασίστηκε κατάπαυση του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και της Λωρίδας της Γάζας. Αν και είναι προφανώς ευπρόσδεκτο το γεγονός ότι οι κάτοικοι της Γάζας δεν δέχονται πλέον βομβαρδισμούς, τίποτα δεν έχει διευθετηθεί και οι Παλαιστίνιοι αναμένεται να συνεχίσουν να κινητοποιούνται για τα εθνικά και δημοκρατικά τους δικαιώματα τις επόμενες εβδομάδες.
Χιλή: Από την εκλογική συγκυρία στην ανάκτηση της λαϊκής πρωτοβουλίας
Η κρίση του συστήματος κυριαρχίας στη Χιλή που εγκαινιάστηκε από τη λαϊκή εξέγερση του Οκτωβρίου 2019 συνεχίζεται με όλο και πιο αβέβαιη έκβαση. Το αποτέλεσμα των διαφόρων εκλογικών αναμετρήσεων (για τους αντιπροσώπους στη συνταγματική συνέλευση, τους κυβερνήτες, τους δημάρχους και τους δημοτικούς συμβούλους) του Σαββατοκύριακου 16-17 Μαΐου 2021 το αποδεικνίουν. Ορισμένα προγενέστερα γεγονότα είναι αναμφίβολα προφανή.
«La Resistencia»: Η εξέγερση στην Κολομβία αντέχει
Η Κολομβία, επί χρόνια μία από τις πιο συντηρητικές χώρες της Λατινικής Αμερικής, βρίσκεται σε φάση αλλαγής. Η δεύτερη γενική απεργία μέσα σε τόσα χρόνια εξελίχθηκε γρήγορα σε πανεθνική εξέγερση στις πόλεις. Η «La Resistencia» άντεξε για ένα μήνα στην άγρια καταστολή... Αμέσως μετά την έναρξη των διαδηλώσεων στις 28 Απριλίου, το προτεινόμενο πακέτο φορολογικών μεταρρυθμίσεων που είχε προκαλέσει την απεργία αποσύρθηκε, οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης πέθαναν στην επιτροπή και ο υπουργός Οικονομικών, καθώςκαι ο υπουργός Εξωτερικών αναγκάστηκαν να παραιτηθούν.
Ενάντια στο Νομοσχέδιο-Έκτρωμα του Χατζηδάκη, παλλαϊκός ξεσηκωμός! Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις στο Δημόσιο
«Να φοβάσαι τη μέρα που θα σταματήσουν οι απεργίες, μ’ όλο που θα υπάρχουν ακόμα οι μεγάλοι ιδιοκτήτες-γιατί η κάθε μικροαπεργία που χτυπιέται, είναι μια απόδειξη πως έγινε το βήμα. Πρέπει κι αυτό να ξέρεις-να φοβάσαι τη μέρα που ο Συνειδητός Άνθρωπος θα πάψει να αγωνίζεται και να πεθαίνει για μια ιδέα, γιατί αυτή και μόνο η ιδιότητα είναι το θεμέλιο του Ανθρώπινου Συνειδητού, κι αυτή και μόνο η ιδιότητα κάνει να είναι ο άνθρωπος ένα όν ξεχωριστό μέσα στο σύμπαν. Δεν έχουμε τη δική μας ψυχή. Έχουμε ένα μέρος από μια μεγάλη ψυχή. Μια μεγάλη ψυχή που ανήκει σε όλους….»
Τζον Στάινμπεκ, Τα Σταφύλια της Οργής
Η Παλαιστινιακή Εξέγερση του 1936
Το 1936 ξεκίνησε η μεγαλύτερη και πιο μακροχρόνια παλαιστινιακή εξέγερση εναντίον της βρετανικής κυριαρχίας. Μόνο με την Πρώτη Ιντιφάντα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 υπήρξε ξανά αντίσταση αυτής της κλίμακας στην Παλαιστίνη… Η εξέγερση είχε απειλήσει σοβαρά τη βρετανική κυριαρχία και κινητοποίησε τους απλούς Παλαιστίνιους με τρόπο που δεν είχε ξανασυμβεί. Η εναλλακτική λύση στην εξέγερση θα ήταν η συναίνεση απέναντι στον σιωνιστικό εποικισμό. Η εξέγερση εξακολουθεί να εμπνέει τους Παλαιστίνιους σήμερα.
Σιωνιστές έποικοι κατά τη διάρκεια της βρετανικής Εντολής
Ο εβραϊκός εποικισμός στην Παλαιστίνη ήταν μια αποικιοκρατική επιχείρηση. Είχε όμως κάποια ασυνήθιστα χαρακτηριστικά. Οι έποικοι δεν είχαν πολιτική εξουσία. Αυτή βρισκόταν στα χέρια των Βρετανών. Φυσικά οι έποικοι έπρεπε να συνεργαστούν με τους Βρετανούς προκειμένου να προωθήσουν τη θέση τους και να περιθωριοποιήσουν τον ντόπιο πληθυσμό. Αλλά ο μακροπρόθεσμος στόχος των Σιωνιστών ήταν να αντικαταστήσουν τους Βρετανούς ως κυβερνήτες και να δημιουργήσουν ένα εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη.
