Έχουν κατεύθυνση οι αλλαγές της Ν.Δ. στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Και ποια είναι αυτή; Πριν επιβάλουμε το συμπέρασμα πάνω στα δεδομένα, χρειάζεται να δούμε εφτά κομβικές αλλαγές –δεν είναι οι μόνες – στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που σε λιγότερο από ένα χρόνο έχει δρομολογήσει το Υπουργείο Παιδείας.

Η ανακοίνωση του εξωδικαστικού συµβιβασµού με την οποία έκλεισε η υπόθεση στις ΗΠΑ αφού η Novartis δέχτηκε να καταβάλει ποσό 310 εκατομμυρίων δολαρίων, προκάλεσε αντιδράσεις καθώς είναι αποκαλυπτική για τη δραστηριότητα της εταιρείας στην Ελλάδα. Το δικαστήριο του Νιου Τζέρσεϊ αναφέρει ρητά ότι η Novartis επηρέαζε την κυβερνητική πολιτική στο χώρο του φαρμάκου προς όφελός της. Η απάντηση των ΜΜΕ που πρόσκεινται στη ΝΔ είναι κωμικοτραγική, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζεται ότι οι αξιωματούχοι (officials), που αναφέρει το αμερικανικό Δικαστήριο είναι οποιοιδήποτε κατείχαν δημόσιες θέσεις, δηλαδή μπορεί να ήταν και η… καθαρίστρια του Υπουργείου Υγείας!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων μέσα στην καραντίνα συγκρούστηκε με τα ψέματα και τις επιθέσεις της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης. Αντιστάθηκε, όμως, ταυτόχρονα, στις φωνές της υποταγής, του «θα λογαριαστούμε μετά», της εκεχειρίας με την κυβέρνηση και την αστική τάξη στον όνομα ενός υποτιθέμενου κοινού αγώνα ενάντια στον ιό. Στήριξε ολόπλευρα τους αγώνες των εργαζομένων, λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα, στις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας. Απευθύνει πρόταση κοινής δράσης και πολιτικής συζήτησης στους χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες της Αριστεράς και του κινήματος που αναζητούν εναλλακτική λύση και στρατηγική απέναντι στη χρεοκοπία του συστήματος, πολιτικό στήριγμα στις μάχες τους.

Η Συρία βρέθηκε στο επίκεντρο ενός τεράστιου περιφερειακού και παγκόσμιου ενδιαφέροντος ύστερα από τη μαζική έκρηξη της λαϊκής εξέγερσης στα μέσα Μαρτίου του 2011. Η Συριακή επανάσταση σταδιακά εξελίχθηκε σε πόλεμο με πολλούς τοπικούς, περιφερειακούς και διεθνείς παράγοντες. Το αποτέλεσμα ήταν να αγνοηθούν ή να αποσιωπηθούν ως επί το πλείστον, η επανάσταση και το μαζικό κίνημα των διαδηλώσεων της, καθώς και η αντίσταση από τα κάτω που τις στήριξε. Οι ηγεμονικές αφηγήσεις που επικεντρώνονται σε γεωπολιτικές αντιπαλότητες και σεχταριστικές συγκρούσεις έχουν κυριαρχήσει σε μεγάλο μέρος του διεθνούς και του δυτικού λόγου που διαγράφει οποιασδήποτε κοινωνική, πολιτική ή επαναστατική αυτενέργεια των συριακών λαϊκών τάξεων.

Νίκος Αλμπανόπουλος

Σαν σήμερα πριν 31 χρόνια, στις 27 Ιουνίου 1989, ο έφεδρος αξιωματικός Πάνος Γρηγοριάδης δικαζόταν στο Στρατοδικείο Ιωαννίνων με τις κατηγορίες της «λιποταξίας» και της «προσβολής στρατεύματος». Είχε όμως πριν δυο μήνες ολοκληρώσει την 24μηνη θητεία του στον στρατό -γιατί λοιπόν κατηγορούνταν για λιποταξία; Εξηγεί ο Νίκος Αλμπανόπουλος σε ένα δισέλιδο αφιέρωμα με τις προσωπικές του αναμνήσεις από τη δίκη και υλικό από την εποχή.

Το ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ θυμίζει το χθες αναζητώντας ακόμη πιο ουσιαστικούς όρους παρέμβασης στο σήμερα! Δίνει το λόγο σε αυτούς που υπερασπίστηκαν τα Δικαιώματα του Φαντάρου Πολίτη με Στολή, στάθηκαν ενάντια στον εθνικισμό, τον ρατσισμό και το φασισμό. Την Κυριακή 28/06 παρουσιάζουμε τη μαρτυρία του συναγωνιστή Νίκου Πελεκούδα....Αυτό το μικρό χρονικό κάποιων σημαντικών στιγμών της πάλης μέσα στο στρατό ας αποτελέσει αφορμή για σκέψη και δράση όχι μόνο μέσα στη θητεία.

Τάσος Κωστόπουλος

Η ιστορία μας ξεκινά τη δεκαετία του 1920, όταν οι αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας (ή Τσαμουριάς) εξαιρέθηκαν από την ελληνοτουρκική υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών…. Το κλείσιμο του κύκλου ήρθε το καλοκαίρι του 1944, όταν ο ΕΔΕΣ διέκοψε την πολύμηνη άτυπη εκεχειρία του με τους Γερμανούς και, με βρετανική εντολή και καθοδήγηση, εξαπέλυσε την τελική επίθεσή του για την απελευθέρωση των παραλίων. Η νικηφόρα αυτή προέλαση συνοδεύτηκε από μάχες με τη Βέρμαχτ και την πολιτοφυλακή της «Ξίλια», αλλά κι από ομαδικές σφαγές αμάχων «Τουρκαλβανών», κάθε φύλου και ηλικίας, σε μια σειρά χωριά και αστικά κέντρα. Αντίθετα με ό,τι υποστηρίζεται συνήθως, τα θύματα δεν περιορίστηκαν σε όσους βαρύνονταν με εγκλήματα ή συνεργασία με τον κατακτητή· οι πιο εκτεθειμένοι Τσάμηδες είχαν άλλωστε φροντίσει ν’ απομακρυνθούν έγκαιρα, υπό την προστασία της Βέρμαχτ. Φρικτό τέλος βρήκαν και πολλοί ειρηνικοί μουσουλμάνοι που διατηρούσαν φιλικές σχέσεις με χριστιανούς κι έμειναν πίσω θεωρώντας ότι δεν κινδύνευαν (Σάρρας 2001, σ.147-8).

Μουσταφά Τσολάκ Αλή

Πρώτη φορά για τους Τσάμηδες, άκουσα στον στρατό. Εκεί, δηλαδή, όπου όλα τα παιδιά που έβλεπαν πρώτη φορά έναν «μειονοτικό» από κοντά, είχαν μαζευτεί γύρω μου και μου έκαναν περίεργες ερωτήσεις: «Εσείς, δηλαδή, που είστε Τούρκοι στην καταγωγή, αν γίνει πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με ποιους θα είστε;», «Γιατί μαθαίνετε τα τουρκικά στο σχολείο μιας και που είστε Έλληνες πολίτες και γιατί είναι τα σχολεία σας δίγλωσσα;» και ένα σωρό τέτοια.

Στις 12 Ιούνη του 1945 ο Ριζοσπάστης δημοσίευσε δήλωση του Ν. Ζαχαριάδη, του «αρχηγού» του ΚΚΕ με την οποία αποκήρυσσε τον Άρη Βελουχιώτη. Το σύντομο δημοσίευμα ανέφερε ότι: «Ο Βελουχιώτης και ύστερα από τη σύναψη της συμφωνίας της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του. Η δράση αυτή, που μοναχά την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει γιατί της έδινε όπλα για να κτυπά το ΚΚΕ, να παραβιάζει τη συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματά της, δεν επιτρέπει καμία καθυστέρηση για την ανοιχτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη». Τρεις μέρες μετά, η ίδια εφημερίδα δημοσίευε την απόφαση για τη διαγραφή του Βελουχιώτη

Η Σπυριδούλα ήταν γκρούπ, κοινόβιο, πολιτική ομάδα, αντιεξουσιαστική έμπνευση, πειραματική εφαρμογή οριζόντιων, αυτο-οργανωμένων πρωτοβουλιών, όπως η περιοδεία τον Νοέμβρη του 1982. Μέσα σε μία Ελλάδα μετά τη Χούντα και την “μαρτυρική” τεχνοτροπία της Αριστεράς, οι ροκ ρυθμοί και οι διφωνίες από τις κιθάρες του Βασίλη και του Νίκου γέμισαν τις καρδιές και τα μυαλά μας με μία ατέλειωτη γοητεία για την ελληνική εκδοχή του ροκ. Θιασώτες του ελληνικού στίχου τόσο ο Νίκος αλλά κυρίως ο Βασίλης έψαχναν διαρκώς για στιχουργούς, τραγουδιστές και μουσικές συνεργασίες ώστε να διευρύνεται η μουσική εμπειρία.