Ανακοίνωση της 4ης Διεθνούς

Από τις 13 Δεκεβμρίου 2018, το Σουδάν ζει μια εντυπωσιακή λαϊκή εξέγερση, που συνεχίζει να αναπτύσσεται, με κύριο σύνθημα «Tasgut bas» (=ανατροπή, είναι το παν!»). Οι κάτοικοι της πόλης Αντ-Νταμαζίν (πρωτεύουσας της Πολιτείας του Μπλε Νείλου), τους οποίους ακολούθησαν αμέσως μετά οι κάτοικοι της Ατμπάρα, στα βορειοανατολικά της χώρας, ήταν οι πρώτοι που εξεγέρθηκαν κατά του τριπλασιασμού της τιμής του ψωμιού που υιοθετήθηκε σε φόντο μέτρων δραστικής λιτότητας, πληθωρισμού και μαζικής διαφθοράς της εξουσίας.

Ανακοίνωσης της 4ης Διεθνούς

Για μια ακόμα φορά, οι άρχουσες τάξεις της Ινδίας και του Πακιστάν βρίσκονται στο χείλος του πολέμου. Η επίθεση της Πουλουάμα τους έδωσε την ευκαιρία τόσο για να βαρέσουν τα τύμπανα του πολέμου όσο και για να ξεκινήσουν εχθρικές ενέργειες η μια ενάντια στην άλλη. Δεκάδες ζωές έχουν χαθεί.

Eva Maria

Αλλά θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι πρέπει να είμαστε ειλικρινείς όσον αφορά την αποτίμηση της φύσης της μπολιβαριανής κυβέρνησης και να μην συγχέουμε την αλληλεγγύη στο λαό της Βενεζουέλας, με την αλληλεγγύη προς την κυβέρνηση Μαδούρο. Η καμπιστική θέση υπέρ της κυβέρνησης του Μαδούρο ως σοσιαλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής χρησιμεύει μόνο στην απόρριψη των διαμαρτυριών των Βενεζουελάνων εναντίον ενός κράτους που δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές καθημερινές τους ανάγκες. Αυτή δεν είναι η αλληλεγγύη που θα κερδίσει μια γενιά ανθρώπων στο σοσιαλισμό ως ένα σχέδιο απελευθέρωσης όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων λαών σε όλο τον κόσμο. Έχουμε πολλά θετικά παραδείγματα για την αυτοοργάνωση των Βενεζουελάνων στον χώρο εργασίας, στα συμβούλια, στις γειτονιές κλπ. Ας κρατήσουμε αυτά και ας τους δείξουμε ότι στέκουμε δίπλα τους ενάντια στην ξένη παρέμβαση και ενάντια σε οποιασδήποτε κυβέρνησης που δεν υπηρετεί αυτούς.

Η Μαριέλ, γυναίκα, μαύρη, LGBT και δημοτικός σύμβουλος του PSOL, είχε εκλεγεί στο Δημοτικό Συμβούλιο χάρη στις ψήφους των φαβέλων όπου η ίδια ζούσε και τις οποίες εκπροσωπούσε. Για αυτό και την δολοφόνησαν, για αυτό και είναι πολιτικό το έγκλημα. Τη σκότωσαν επειδή ήταν η φωνή ενός λαού εκμεταλλευόμενου, κατατμημένου, περιθωριοποιημένου. Ήταν η εκπρόσωπος μιας Βραζιλίας άγρια άνισης που, από το Ρίο ντε Ζανέιρο, επεκτείνεται σε όλη τη χώρα. Μιας Βραζιλίας όπου διεξάγεται ένας πόλεμος κατά των φτωχών.

Ανακοίνωση της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς

 Η Τέταρτη Διεθνής καλεί όλες τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις στη Λατινική Αμερική και τον κόσμο να απορρίψουν απόλυτα την παρέμβαση του Τραμπ, του “Γκρουπ της Λίμα” και τις στρατιωτικές προκλήσεις των δυνάμεων της Βραζιλίας και της Κολομβίας στα σύνορα με τη Βενεζουέλα. Ταυτόχρονα με την απόρριψη του πραξικοπήματος του Γκαϊντό και κάθε πολιτικής και στρατιωτικής επιθετικότητας εναντίον της κυριαρχίας της Βενεζουέλας, καλούμε τους λαούς και τις κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις του κόσμου να κινητοποιηθούν για την άρση των οικονομικών κυρώσεων που επιβάλλουν οι ΗΠΑ και άλλες κυβερνήσεις στη Λατινοαμερικάνικη χώρα. Απορρίπτουμε κάθε λύση ή ξεπέρασμα της κρίσης που απειλεί την ειρήνη ή προέρχεται από δυνάμεις εκτός των συνταγματικών πλαισίων της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας.

Κίνημα Παλαιστινιακής Νεολαίας / Συμμαχία Σοσιαλιστών/ριών Μέσης Ανατολής / ομάδα Νοτιοδυτικών Ασιατών και Βορειοαφρικανών του Λος Άντζελες

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στο αναπτυσσόμενο Κίνημα Προσφύγων στην Ελλάδα, οι οποίοι αυτοοργανώνονται ενάντια στις βιαιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ελληνικού κράτους, στην αδιαφορία του Συστήματος των Διεθνών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και ενάντια στην τρομοκρατική βία που αναπτύσσεται από ευρωπαϊκούς δεξιούς υπερεθνικιστικούς σχηματισμούς όπως το κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου, τα κόμματα που συμμετέχουν στο Μέτωπο Της Αριστεράς και των Εργαζομένων (FIT: PTS, Partido Obrero και Izquierda Socialista), καθώς και το MST και το Νέο MAS, διοργάνωσαν κοινή διαδήλωση στην αμερικανική πρεσβεία του Μπουένος Άιρες, για να καταγγείλουν τις πολιτικές της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της παρέμβασης στη Βενεζουέλα και να απορρίψουν τη μαριονέτα των ΗΠΑ Χουάν Γουαϊδό. Αυτή η καταγγελία και η αντιιμπεριαλιστική πορεία έγιναν στην βάση μιας κοινής θέσης ανεξάρτητης και επικριτικής απέναντι στην κυβέρνηση Μαδούρο.

Από τις 12 Φεβρουαρίου, ο ηλεκτρονικός ιστότοπος ειδήσεων και συζήτησης για τα λαϊκά προβλήματα Aporrea.org έχει αποκλειστεί για πρόσβαση από το εσωτερικό της Βενεζουέλας από την κρατική εταιρεία CANTV – Movilnet. Το Aporrea είναι ένα από τα πιο ενεργά μέσα στην υπηρεσία των αγώνων του λαού της Βενεζουέλας, με ειδήσεις και άρθρα άποψης για τα κοινωνικά κινήματα και τις αγωνιστικές δράσεις από μια ποικιλία οργανώσεων και ρευμάτων της μπολιβαριανής επανάστασης.

Συνέντευξη της Fariba στην Shirin Shalkooi, Βρυξέλλες, Φεβρουάριος 2019.

Δύο εβδομάδες αφότου ανέβηκε στην εξουσία ο Χομεϊνί, το πρώτο αντιδραστικό σημάδι ήταν ότι ανάγκασε τις γυναίκες να καλύπτονται στους δημόσιους χώρους. Σε όλο τον κόσμο, οι πρώτες επιθέσεις των αντιδραστικών δυνάμεων στοχεύουν κυρίως τις γυναίκες. Αυτό συνέβη στο Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν, στο Ιράκ με τον Ντά’ες (ISIS), στην Αμερική με τον Τραμπ. Στο Ιράν, έγινε το Μάρτιο του 1979. Κατά τη διάρκεια έξι ημερών, χιλιάδες γυναίκες βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην Φάτουα του Αγιατολάχ. Σε σύγκριση με τις άλλες διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια της επανάστασης, αυτή δεν ήταν η μεγαλύτερη αλλά συμμετείχαν κυρίως γυναίκες.

«Τύλιξε γρήγορα τα μαλλιά της πλεξίδα γύρω από το κεφάλι, έριξε λίγο νερό στο πρόσωπό της από το πήλινο κανάτι κι έπιασε μάνι-μάνι να κάνει τις δουλειές. Ό,τι προλάβει, όπως πάντα και πιο βιαστικά ακόμα. Από τότε που δούλευε στο εργοστάσιο, ούτε στην αυλή δεν προλάβαινε να καθίσει, ούτε μια κουβέντα ν’ αλλάξει με τις γειτόνισσές της. Έφευγε νύχτα ακόμα. Να ΄ναι μπροστά στην πόρτα του Ρετσίνα πριν χαράξει. Να πιάσει έγκαιρα δουλειά. Τα λεφτά που έπαιρνε ήταν λίγα, 80 λεπτά για κάθε τόπι πανί που ύφαινε κι αυτά τις πιο πολλές φορές λειψά, αφού όλο και κάποια δικαιολογία εύρισκε ο επιστάτης να της κρατήσει για πρόστιμο τα Σαββατόβραδα που πληρωνότανε το βδομαδιάτικο». (Ίρις Αυδή-Καλκάνη: Εκείνο το πρωί-Πειραιάς 1892. Η πρώτη απεργία εργατριών στην Ελλάδα)