Ο Νετανιάχου θα πρέπει να πληρώσει για την “ύβρι”
του Michel Warschawski
Πριν από πενήντα χρόνια, ο ισραηλινός στρατός αιφνιδιάστηκε από την αιγυπτιο-συριακή επίθεση και χιλιάδες στρατιώτες πλήρωσαν το τίμημα. Χρειάστηκαν αρκετές εβδομάδες για να αντιστραφεί η κατάσταση, αλλά ο πόλεμος του 1973 θα παραμείνει στη μνήμη ως η ιστορία μιας ήττας.
Στις 7 Οκτώβρη 2023, το Ισραήλ και πάλι αιφνιδιάστηκε, τη φορά αυτήν από μερικές χιλιάδες αγωνιστές της Χαμάς από τη Γάζα, που έριξαν το φράχτη που περιέβαλε το έδαφός τους, εισήλθαν στο ισραηλινό έδαφος και προέβησαν σε αιματηρές επιθέσεις που προκάλεσαν πάνω από χίλιους νεκρούς. Οι κάτοικοι της Γάζας κατάφεραν να συλλάβουν πολλές εκατοντάδες ομήρους, που τους μετέφεραν στο έδαφός τους και που θα χρησιμοποιηθούν πιθανά για μια μελλοντική ανταλλαγή αιχμαλώτων.
Ο κοινός παρονομαστής ανάμεσα στα δύο αυτά γεγονότα έχει ένα όνομα που έρχεται από τα αρχαία ελληνικά: “ύβρις”, δηλαδή τύφλωση από την υπερβολική δύναμη ή από τη φαινομενική δύναμη. Λίγο πριν τον πόλεμο του 1973, ο στρατηγός Μοσέ Νταγιάν περηφανευόταν ότι το Ισραήλ διέθετε τα μέσα για να επιβάλλει μια κατάσταση “ούτε πόλεμος, ούτε ειρήνη” για τα 100 επόμενα χρόνια (sic). Πενήντα χρόνια αργότερα, ο Μπενγιαμίν Νετανιάχου και οι αλήτες που τον περιβάλλουν ήταν πεπεισμένοι ότι τα δύο εκατομμύρια κάτοικοι της Γάζας θα αποδέχονταν την πολιορκία που τους έχει επιβληθεί εδώ και 15 χρόνια, αρκούμενοι στο να πετάνε κατά καιρούς κάποιες πρωτόγονες ρουκέτες. Τη φορά αυτήν, είναι χιλιάδες οι πολίτες που πληρώνουν το τίμημα, ιδιαίτερα από τις περιοχές που ονομάζονται “περίβλημα της Γάζας”.
Το έχουμε επαναλάβει αρκετά συχνά: Η Γάζα είναι μια χύτρα ταχύτητας που βράζει τροφοδοτούμενη συνεχώς από τη φωτιά των ισραηλινών επιθέσεων και που υφίσταται μια βάρβαρη πολιορκία, στην οποία συμμετέχει και η αιγυπτιακή εξουσία. Αργά ή γρήγορα, αυτή η χύτρα ταχύτητας θα εκραγεί. Οι “καλύτερες υπηρεσίες κατασκοπίας στον κόσμο” (όπως το είχαμε ήδη δει και το 1973!) δεν είδαν τίποτα να έρχεται: και οι ίδιες είχαν πιαστεί στην παγίδα της “ύβρεως”.
Ύβρις και διαφθορά: πέρα από την πολιτική τύφλωση, η εξουσία του Νετανιάχου χαρακτηρίζεται και από ένα πρωτοφανές επίπεδο διαφθοράς: ο Πρωθυπουργός, η γυναίκα του και ο απατεώνας γιος τους (που έχει σταλεί σε πολυτελή εξορία στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, όπως το ζήτησαν οι υπεύθυνοι της προσωπικής ασφαλείας του Νετανιάχου), αγαπούν το χρήμα και την πολυτέλεια: και περιβάλλονται από εκατομμυριούχους που τους γεμίζουν με δώρα, με αντάλλαγμα, προφανώς, αντίστοιχες υπηρεσίες. Χωρίς να μιλήσουμε καν για τα τρομαχτικά ποσά προς τα θρησκευτικά κόμματα και τις οργανώσεις τους, με αντάλλαγμα την αμέριστη πολιτική τους στήριξη.
Και ως επιστέγασμα: δύο φορές οι Ισραηλινοί είδαν πρόσφατα και άκουσαν τον Νετανιάχου στην τηλεόραση και είδαν ότι δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος. Ο άνθρωπος που θεωρούνταν ο πιο αποτελεσματικός στην ισραηλινή πολιτική ήταν μια σκιά του παλιού του εαυτού, ένας άνθρωπος που φοβόταν. Μερικοί δημοσιογράφοι, που είναι από τους καλύτερα πληροφορημένους, δεν διστάζουν να μιλήσουν πλέον σε ιατρικούς όρους. Μην το ξεχνάμε: ο Πρωθυπουργός είναι κατηγορούμενος σε τρεις ιστορίες διαφθοράς και ο κίνδυνος να έχει την ίδια μοίρα όπως και ο μακρινός του προκάτοχος, Εχούντ Ολμερτ (που φυλακίστηκε για διαφθορά) είναι πραγματικός. Χωρίς τις πιέσεις της συζύγου του Σάρας, και του απατεώνα (γιού του) φαίνεται πως ο ίδιος ο Νετανιάχου ήταν έτοιμος να δεχτεί μια συμφωνία με τη δικαιοσύνη: να δηλώσει ένοχος με αντάλλαγμα τη μείωση της ποινής του και την απόσυρση από την πολιτική.
Ο Νετανιάχου ξέρει πολύ καλά πως, μετά το τέλος του σημερινού πολέμου, η συγκρότηση μιας εθνικής επιτροπής έρευνας θα αποτελεί το βασικό αίτημα του μαζικού κινήματος που, πριν από τη σημερινή κρίση, είχε κινητοποιηθεί ενάντια στη διαφθορά του Νετανιάχου. Το κίνημα αυτό δεν εξαφανίστηκε, απλώς τώρα ανακυκλώθηκε στην ανάληψη των καθηκόντων φροντίδας των μεταφερμένων από το “περίβλημα της Γάζας”. Γιατί, και σε αυτό το ζήτημα, το κράτος Νετανιάχου είναι τελείως άφαντο και είναι η κοινωνία των πολιτών που ανέλαβε τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που μετακινήθηκαν, τις υλικές τους ανάγκες, την ψυχολογική τους στήριξη και την εκπαίδευση των παιδιών τους.
Ο άμαχος πληθυσμός της Γάζας πληρώνει κολοσσιαίο τίμημα για το ότι τόλμησε να προκαλέσει την ισραηλινή αποικιοκρατία. Ό,τι διαπράττει ο ισραηλινός στρατός εδώ και ένα μήνα ανήκει στην κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Το κράτος του Ισραήλ και οι κυβερνήτες του θα πρέπει να λογοδοτήσουν στα διεθνή δικαστήρια, μαζί με τους συνενόχους τους, από τον Τζό Μπάιντεν ώς τον Εμανουέλ Μακρόν.
Ακόμα και αν η οργή των ανθρώπων της Γάζας έχει προκαλέσει πολλά θύματα σε αμάχους (και άρα αθώους) μεταξύ των Ισραηλινών, πρέπει ωστόσο να ειπωθεί δυνατά και καθαρά ότι αυτοί σπρώχτηκαν σε αυτή την ακραία αντίδραση από μια βάρβαρη πολιορκία, που επιβεβαίωσε έτσι ένα παλιό μάθημα της ιστορίας: η βαρβαρότητα του καταπιεστή συχνά μεταδίδεται στους καταπιεσμένους και τους εκβαρβαρίζει με τη σειρά τους. Είναι αυτό ένα πρόσθετο έγκλημα που πρέπει να αποδοθεί στους ισραηλινούς αποικιοκράτες κατακτητές.
Michel Warschawski
Ιερουσαλήμ, 1 Νοεμβρίου 2023
Ο Michel Warschawski είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος
Μετάφραση: ΤΠΤ – “4” από:
Netanyahu will have to pay the price for hubris
Netanyahou va devoir payer le prix de l’hubris
Netanyahu tendrá que pagar el precio de su arrogancia
Ο Νετανυάχου θα πρέπει να πληρώσει για την “ύβρι”
