Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί τον λαό και την νεολαία να αντιτάξουν ένα περήφανο, ανυπότακτο «Όχι» πρώτα απ’ όλα στο δρόμο με τους μαζικούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες ανατροπής της επίθεσης και των παλιών και νέων μνημονίων, αλλά  και στην όποια  κάλπη όπου και όταν στηθεί. Είναι ανάγκη τώρα το εργατικό κίνημα, ο λαός με τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις του να δώσει «χρώμα» στο ΟΧΙ στην πορεία προς το δημοψήφισμα.  

Κώστας Κούσιαντας   Ένα τμήμα της αριστεράς αντιλαμβάνεται τις κινητοποιήσεις τύπου «κατσαρόλας» που έγιναν στις 18 και στις 22 Ιουνίου στο Σύνταγμα, μέσα από μια απλοϊκή σύγκριση με τη λαϊκή εξέγερση του Μαϊντάν, επειδή και στις δύο περιπτώσεις υπήρχαν/κυριαρχούσαν οι σημαίες της ΕΕ.

Η 84η Γενική Συνέλευση Αντιπροσώπων (συνέδριο) της ΔΟΕ, τελείωσε με την καταγραφή μιας μεγάλης αλλαγής. Η πλειοψηφία των ΠΑΣΚ (σήμερα ΔΗΣΥ) –ΔΑΚΕ στο ΔΣ της ΔΟΕ, πλειοψηφία ακλόνητη για δεκαετίες, άλλαξε χέρια. Η άλλοτε πανίσχυρη παράταξη της ΠΑΣΚ (σήμερα ΔΗΣΥ), με βάση τα αποτελέσματα, καταλαμβάνει την τρίτη θέση πλέον, ενώ στη δεύτερη θέση πέρασαν οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις. Η παράταξη της ΔΑΚΕ παραμένει πρώτη, καταγράφοντας πτώση των δυνάμεών της. Οι παρατάξεις των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ που παλιότερα έφταναν αθροιστικά το 80%, τώρα συγκεντρώνουν και οι δυο μαζί 41%.

Σε τέτοιες στιγμές, ο καθένας αναλογίζεται τις ευθύνες του και παίρνει τις ανάλογες αποφάσεις, συνειδητοποιώντας ότι αυτές θα τον δεσμεύσουν για μια ολόκληρη περίοδο... Ένα «όχι» ωστόσο δεν αρκεί. Η στάση αρχών είναι ηθικά κρίσιμη, αφήνει πολύτιμη υποθήκη για το μέλλον και ελπίδα για την ιστορική επιβίωση της Αριστεράς. Δεν μπορεί όμως από μόνη της να φέρει ένα πολιτικό αποτέλεσμα. Διότι το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει είναι αν απορριφθεί η διαφαινόμενη συμφωνία, τότε τι; Υπάρχει εναλλακτική πορεία; [Αναδημοσίευση]

Ζητάμε από τα συνδικάτα την άμεση κήρυξη 24ωρης πανεργατικής απεργίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, και οργάνωση και συντονισμό των αγώνων για την απόκρουση κάθε νέου αντιλαϊκού μέτρου, κάθε νέας μνημονιακής συμφωνίας.