Τρίτη, 15 Δεκεμβρίου 2015 15:03

Να γίνουμε η φωνή και το πρόσωπο των ανθρώπων που ζουν με HIV!

Ομάδα Φύλου και Σεξουαλικότητας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Να γίνουμε η φωνή και το πρόσωπο των ανθρώπων που ζουν με HIV! 1

Να σπάσουμε τη σιωπή!

Την 1η Δεκεμβρίου γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS ακριβώς όπως τις προηγούμενες χρονιές, με τα ίδια συνθήματα, τις ίδιες ευχές και τις ίδιες εκδηλώσεις, σαν να μην συμβαίνει τίποτα διαφορετικό. Τις τελευταίες μέρες όμως έχει “σπάσει” την παραπάνω θεσμική-επετειακή κανονικότητα ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα: το φαινόμενο της έλλειψης των αντιρετροϊκών φαρμάκων, που είναι απαραίτητα για τη συνέχιση της ζωής των οροθετικών, δεν είναι πλέον ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά παρουσιάζεται σε όλα τα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας: ΑΧΕΠΑ, Ευαγγελισμός, Λαϊκό με σειρά ακολουθίας Ευαγγελισμός, Συγγρός, Ερυθρός Σταυρός και έπεται συνέχεια. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι ελλείψεις σε φάρμακα και υλικά αλλά και η έλλειψη προσωπικού, η εργασιακή και συχνά και οικονομική εξουθένωση των εναπομείναντων και η γενικότερη υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων.

Την ίδια στιγμή, το κυρίαρχο θέμα που φαίνεται να μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, είναι το υπό κατάθεση – επιτέλους – νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης που θα ρυθμίζει θέματα συμβίωσης και μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Όσο σημαντική κι αν είναι η εξέλιξη αυτή, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι οροθετικοί άνθρωποι να περάσει «στα ψιλά». Η διεκδίκηση της αντιρετροϊκής αγωγής τους είναι ένα βαθιά πολιτικό ζήτημα.

Κάποιες απαραίτητες διευκρινίσεις: οι οροθετικοί/ές (άνθρωποι όλων των φύλων, ηλικιών και σεξουαλικών προσανατολισμών που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV) μπορούν να έχουν μια κανονική ζωή πολύ κοντά, πλέον, στον προσδόκιμο μέσο όρο ζωής. Βασική προϋπόθεση είναι να λαμβάνουν –συστηματικά και σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού τους– την αγωγή τους, που λέγεται αντιρετροϊκή. Η διακοπή της αγωγής αυτής καταστρέφει τα θετικά αποτελέσματα που έχει προκαλέσει η καθημερινή λήψη των φαρμάκων και αναγκάζει το οροθετικό άτομο να αρχίσει νέα αγωγή. Τέλος, χωρίς τα αντιρετροϊκά, η νόσος αυτή που από το 1997 και μετά έχει χαρακτηριστεί χρόνια, γίνεται θανατηφόρα…

Δυστυχώς δεν είναι μόνο τα οροθετικά άτομα που αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση. Οι ελλείψεις φαρμάκων, αποτέλεσμα περικοπών στα κονδύλια των δημόσιων νοσοκομείων, θέτουν σε κίνδυνο χιλιάδες συμπολίτες και συμπολίτισσές μας. Ομάδες ασθενών των οποίων η επιβίωση εξαρτάται πλήρως από την καθημερινή λήψη φαρμακευτικής αγωγής, όπως είναι οι μεταμοσχευμένοι/ες, οι αιμορροφιλικοί/ές και οι καρκινοπαθείς, κινδυνεύουν από την εφαρμογή των πολιτικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και του τρίτου μνημονίου.

Να θυμηθούμε επιπλέον και τα εξής: έξι μέρες τις εκλογές του Μαΐου 2012, ο αρμόδιος υπουργός Υγείας και υποψήφιος κ. Ανδρέας Λοβέρδος υποστήριζε σε όλα τα ΜΜΕ πως με τη σύλληψη 32 οροθετικών γυναικών και τη διαπόμπευσή τους προστατευόταν η δημόσια υγεία. Οι γυναίκες αυτές συνελήφθησαν για σκοπούμενη σωματική βλάβη, ως εκδιδόμενες οροθετικές. Αργότερα, οι κατηγορίες κατέπεσαν και επιπλέον αποδείχτηκε ότι μόνο μία γυναίκα είχε βρεθεί σε οίκο ανοχής, αλλά και εκείνη ήταν θύμα δουλεμπορίου. Ο τότε υπουργός ποτέ δεν τιμωρήθηκε ούτε απολογήθηκε γιατί είχε διασπείρει ψευδείς ειδήσεις. Στο μεταξύ, το θέμα είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ δίνοντας στις κινήσεις του Υπουργού και των εμπλεκόμενων κρατικών φορέων διαστάσεις εκστρατείας για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Σήμερα, το θέμα της έλλειψης αντιρετροϊκών φαρμάκων περνάει στα ψιλά, δεν γίνεται είδηση, δεν απασχολεί την κοινή γνώμη. Λίγα άτομα και οργανώσεις σπάνε τη σιωπή και φέρνουν το θέμα στη δημοσιότητα. Οι ιθύνοντες αυτή τη φορά δεν βγαίνουν στα κανάλια να μιλήσουν για το ζήτημα. Ίσα-ίσα, το αφήνουν στην αφάνεια ποντάροντας στη σιωπή των οροθετικών και στο στιγματισμό όποιου προσώπου τολμήσει να μιλήσει δημόσια.

Είναι αλήθεια ότι τα φάρμακα που χορηγούνται στα άτομα με HIV έχουν αυξημένο κόστος. Πόσο κοστολογείται όμως η ανθρώπινη ζωή; Ο κοινωνικός αυτοματισμός που έχει αυξηθεί στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και η πολιτική του μνημονίου αυτή την φορά δεν στοχεύουν μόνο στον στιγματισμό και την απομόνωση (εργασιακή και οικογενειακή) των οροθετικών. Μέσω της έλλειψης των φαρμάκων τους οδηγούν και στην σταδιακή εξόντωση (όπως τους/τις ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα, τα αιμορροφιλικά άτομα κ.ά.).

Οι περικοπές και τα μνημονιακά μέτρα που προηγήθηκαν άνοιξαν ακόμα περισσότερο την όρεξη στην ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και στην «αριστερή» μας κυβέρνηση. Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Υγείας, «Όσο οι HIV οροθετικοί μένουν χωρίς φάρμακα ή μοιράζονται τα χάπια από το ίδιο κουτί προσδοκώντας την επίλυση του προβλήματος της επιβίωσής τους, οι τραπεζίτες μετρούν τα κέρδη τους και οι ολιγάρχες τις φοροαπαλλαγές τους». Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι με σοβαρές και χρόνιες παθήσεις που κοστίζουν ακριβά για το κεφάλαιο, αλλά όλοι εμείς: άνεργοι, εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι άνθρωποι, ΑΜΕΑ, πρόσφυγες και μετανάστες/τριες, που θα πρέπει να συσπειρωθούμε για την αντεπίθεσή μας.

Χαιρετίζουμε την κινητοποίηση που οργάνωσε η “Θετική Φωνή” την Τρίτη 15/12, στην είσοδο του Λαϊκού Νοσοκομείου. Τέτοιες πρωτοβουλίες είναι σημαντικές αλλά θα πρέπει να δοθεί και συνέχεια με μαζικές κινητοποιήσεις. Η Ομάδα Φύλου και Σεξουαλικότητας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί ολόκληρη την αριστερά που θέλει να αξίζει το όνομά της να κινητοποιηθεί γι’ αυτό το θέμα. Στηρίζουμε κάθε κίνηση που γίνεται για την επίλυση του προβλήματος, είμαστε αλληλέγγυοι/ες σε όλους όσοι αγωνιούν αυτή τη στιγμή.

Κανείς/καμιά μόνος του/μόνη του μέσα στην καπιταλιστική κρίση!

 

LGBTQ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 15 Δεκεμβρίου 2015

 

Σημείωση

1 Δανειζόμαστε τον τίτλο από πετυχημένη παρέμβαση της HOMOphonia Thessaloniki Pride για το ζήτημα.

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου 2019 18:00

Προσθήκη σχολίου

Το e la libertà.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια με υβριστικό, ρατσιστικό, σεξιστικό φασιστικό περιεχόμενο ή σχόλια μη σχετικά με το κείμενο.