Επί μέρες τώρα σε ολόκληρη τη χώρα κυριαρχεί η αίσθηση της ανυπόφορης αηδίας, από τους τηλεμαραθώνιους όλων των ΜΜΕ σχετικά με το θάνατο του έκπτωτου μονάρχη και το χλιδάτο σόου της κηδείας του. Με σαδιστική επιμονή και επί πολλές ώρες τα κανάλια μας βομβαρδίζουν με τις εικόνες από τα εστεμμένα παράσιτα που κουβαλήθηκαν στην κηδεία, από το σόι της μισητής οικογένειας των κρετίνων Γλύξμπουργκ, από τους βουλευτές και τους πολιτευτές της δεξιάς, που ποτέ άλλωστε δεν έκρυψαν την αγάπη τους για κάθε τι ακροδεξιό και αντιλαϊκό και τις συγγενικές σχέσεις της δεξιάς με το θεσμό της βασιλείας.

Τα σωματεία και οι Σύλλογοι που συνυπογράφουμε το παρόν κείμενο δηλώνουμε για ακόμα μία φορά, ότι οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες στο ΥΠΠΟΑ ενωμένοι και με συλλογικό αγώνα θα αγωνιστούμε για να αποτρέψουμε την υλοποίηση των κυβερνητικών σχεδιασμών για την αποκοπή των κρατικών μουσείων από το ΥΠΠΟΑ και θα υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα των μουσείων. Είναι αγώνας που αφορά όλους τους εργαζόμενους και εργαζόμενες στο ΥΠΠΟΑ, όχι μόνο τους συναδέλφους που εργάζονται σήμερα στα πέντε μουσεία. Σε περίπτωση που περάσει αυτό το σχέδιο νόμου, επόμενος στόχος θα είναι η αποκοπή των μεγάλων αρχαιολογικών χώρων από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και η ιδιωτικοποίησή τους.

Μετά τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στις 10 Ιανουαρίου στο Υπουργείο Παιδείας όπου υπήρξε τεράστια συμμετοχή της Ομοσπονδίας μας με όλα τα σωματεία των εργαζομένων, των σπουδαστών των ανώτερων καλλιτεχνικών σχολών, των μαθητών, μαθητριών και καθηγητών των Μουσικών και Καλλιτεχνικών σχολείων με κύριο αίτημα την απόσυρση του Π.Δ. 85/2022, διαπιστώθηκε για ακόμα μία φορά η απαξιωτική αντιμετώπιση της κυβέρνησης στα φλέγοντα ζητήματα του καλλιτεχνικού χώρου. Ένα μήνα μετά την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος και παρά το γεγονός ότι έχει συγκληθεί διευρυμένη υπουργική σύσκεψη υπό τον Πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου, είμαστε ακόμα στο σημείο μηδέν.

Την Πέμπτη 19 του Γενάρη πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη μια ακόμη δίκη για τους αγώνες τους κινήματος κατά των πλειστηριασμών το 2016-2018. Στο εδώλιο θα καθίσουν οι αγωνιστές Ηλίας Σμήλιος, Θανάσης Αγαπητός, Ζήσης Κλεισιάρης, Γρηγόρης Σκουλάς, και Μάκης Αναγνώστου, μέλη του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και του εργατικού κινήματος της πόλης για τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση ενάντια στους πρώτους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς στην Θεσσαλονίκη, στις 7 Μαρτίου 2018, και γενικότερα γιατί συμμετείχαν στις μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στο Ειρηνοδικείο και στα συμβολαιογραφικά γραφεία, στήνοντας ασπίδα προστασίας για το σπίτι και τη μικρή περιουσία φτωχών λαϊκών οικογενειών

Σήμερα, με την ευκαιρία της ταφής του έκπτωτου πλέον και πάντα μισητού βασιλιά, θυμόμαστε μια μεγάλη λαϊκή εξέγερση, την πρώτη μεγαλύτερη στη μεταπολεμική Ελλάδα. Τα Ιουλιανά δεν τα ξέρουν οι νέες γενιές, και είναι απορίας άξιον πώς τόσες μέρες, που συζητούνται τα ιστορικά γεγονότα του πραξικοπήματος του 1965, τα Ιουλιανά, η δυναμική τους και η σημασία τους δεν απασχόλησαν το δημόσιο λόγο από πλευράς αριστεράς. Ήταν η μαζική κάθοδος των λαϊκών δυνάμεων στο δημόσιο χώρο, από την Αθήνα πρωτίστως, τη Θεσσαλονίκη δευτερευόντως και όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Οι διαδηλώσεις, για 50 ημέρες, ήταν μαζικές, γεμάτες δύναμη και ενθουσιασμό...

Ο Μαρξ και ο Ένγκελς έχουν συχνά κατηγορηθεί ότι υποστηρίζουν το « δύο μέτρα και δύο σταθμά » και ότι έχουν μια διπλή ηθική. Ότι τάχα αντιτάχθηκαν στην εφαρμογή και στην ταξική πάλη των ίδιων ηθικών αρχών που συνήθως ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ των ατόμων. Εξ ου και η κατηγορία ότι οι ίδιοι και οι μαθητές τους (ο Λένιν και ο Τρότσκι, μεταξύ άλλων) πρόβαλαν την αρχή ότι στην ταξική πάλη "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Από αυτό προκύπτει η ακόμη ισχυρότερη μομφή ότι τουλάχιστον το μικρόβιο των σταλινικών στρεβλώσεων περιέχεται στις διδασκαλίες των ίδιων των Μαρξ και Ένγκελς.

Την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου είναι ένας χρόνος από την εισβολή του ρώσικου στρατού στην Ουκρανία κατά διαταγή του Πούτιν και του καθεστώτος του... Οργανώσεις και άτομα από όλο τον κόσμο, καλούμε να γίνει η εβδομάδα της 24ης Φεβρουαρίου μια παγκόσμια εβδομάδα δράσης κατά της ρωσικής εισβολής και αλληλεγγύης με την Ουκρανία. Ειρήνη για την Ουκρανία, όχι στο ρωσικό πόλεμο! Άμεση κατάπαυση των βομβαρδισμών του ρωσικού στρατού και απόσυρση όλων των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία. Η πλατύτερη δυνατή στήριξη και αλληλεγγύη με τον ουκρανικό λαό στη δικαιολογημένη του αντίσταση απέναντι στη ρωσική εισβολή.

Αναδημοσίευση από το https://www.aftoleksi.gr/. Όλα τα ρεύματα της Αριστεράς στην Ινδία και σε παγκόσμιο επίπεδο υποστηρίζουν εδώ και πολύ καιρό έναν πολυπολικό κόσμο σε αντίθεση με τον μονοπολικό που κυριαρχείται από τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, όμως, η πολυπολικότητα έχει γίνει ο θεμέλιος λίθος της κοινής γλώσσας των παγκόσμιων φασισμών και αυταρχισμών. Είναι μια κραυγή συσπείρωσης για τους δεσπότες, που χρησιμεύει ώστε να ντύσουν τον πόλεμό τους κατά της δημοκρατίας ως πόλεμο κατά του ιμπεριαλισμού. Η χρήση της πολυπολικότητας για τη συγκάλυψη και τη νομιμοποίηση του δεσποτισμού διευκολύνεται αφάνταστα όταν η παγκόσμια Αριστερά παρουσιάζει την πολυπολικότητα ως ευπρόσδεκτη έκφραση ενός αντιιμπεριαλιστικού εκδημοκρατισμού των διεθνών σχέσεων.

Στην πραγματικότητα, η ξαφνική στροφή του ΚΚΚ από το μηδενικό COVID στην επαναλειτουργία είναι η συνέχεια μιας λογικής διακυβέρνησης που δίνει προτεραιότητα στη διατήρηση των κερδών της άρχουσας τάξης έναντι της διαβίωσης των ανθρώπων - μια λογική που είναι κοινή με τις χαλαρές πολιτικές των ΗΠΑ σχετικά με την πανδημία. Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις των ΗΠΑ και της Κίνας απέναντι στην πανδημία, το κοινό όραμα των δύο ηγεμονιών ήταν πάντα η δέσμευση στη διατήρηση της παγκόσμιας λογικής της συσσώρευσης του κεφαλαίου.

Dan La Botz

Η ακροδεξιά για πρώτη φορά εδώ και εκατό χρόνια έχει εδραιωθεί ως δύναμη στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Μια ομάδα του μόλις δέκα τοις εκατό των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο έχει πλέον τη δύναμη να διαταράξει και να παραλύσει την κάτω Βουλή. Η τελευταία φορά που μια ομάδα με δεσμούς με βίαιες οργανώσεις και δραστηριότητες είχε τέτοια δύναμη ήταν στις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν στο Κογκρέσο κάθονταν αρκετά μέλη της Κου Κλουξ Κλαν.