Paul Martial
Νίκη της Αριστεράς στην Μποτσουάνα
Οι εκλογές στη Μποτσουάνα, μια χώρα της νότιας Αφρικής με 2,6 εκατομμύρια κατοίκους που βρίσκεται πάνω από τη Νότια Αφρική, πραγματοποιήθηκαν στις 30 Οκτωβρίου. Απροσδόκητα, η αριστερή αντιπολίτευση κέρδισε μια συντριπτική νίκη, επιβάλλοντας μια κυβερνητική αλλαγή που δεν έχει ξανασυμβεί από την ανεξαρτησία της χώρας το 1966. Η εκλογική νίκη της αριστεράς δημιούργησε ελπίδες για ρήξη με τις πολιτικές ανισότητας που επικράτησαν από την ανεξαρτησία.
Διαμάντια για κάποιους
Περισσότερο από μια ήττα, ήταν μια συντριβή. Η Ομπρέλα για τη Δημοκρατική Αλλαγή (UDC / Umbrella for Democratic Change) κέρδισε 36 έδρες και απέκτησε την απόλυτη πλειοψηφία, με τον ηγέτη της Ντούμα Μπόκο να γίνεται πρόεδρος. Το Δημοκρατικό Κόμμα της Μποτσουάνα, το πρώην κυβερνών κόμμα, περιορίστηκε σε τέσσερις βουλευτές. Η Μποτσουάνα ανταποκρίθηκε στη φήμη της ως δημοκρατική χώρα, με τον Μοκγκουέτσι Μασίσι, τον απερχόμενο πρόεδρο, να αναγνωρίζει την ήττα του και να προχωρά σε δίκαιη μεταβίβαση της εξουσίας. Για τη Μποτσουάνα, πρόκειται για ένα ιστορικό γεγονός που δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από τη φθορά της εξουσίας.
Η σχετική ευημερία της Μποτσουάνα οφείλεται στα ορυχεία διαμαντιών της. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας διαμαντιών στον κόσμο, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 90% των οικονομικών εξαγωγών της. Ο Μασίσι αρκέστηκε να διαχειριστεί αυτό το απρόσμενο έσοδο χωρίς ποτέ να προχωρήσει σε οικονομική διαφοροποίηση, ενώ ο ανταγωνισμός είναι έντονος με την παραγωγή συνθετικών διαμαντιών που χρησιμοποιούνται ιδίως στη βιομηχανία. Η κρίση αυτή επιδεινώνει το υψηλό ποσοστό ανεργίας, ιδίως μεταξύ των νέων. Σε αυτή τη ζοφερή εικόνα προστίθεται η αυταρχική διολίσθηση της εξουσίας, με μια βαθιά διχασμένη κυβερνητική ελίτ.
Δυστυχία για τους άλλους
Η έρευνα του Afrobarometer αποκάλυψε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της Μποτσουάνα θεωρεί το περιβάλλον του Μασίσι διεφθαρμένο και τον επικρίνει για τον νεποτισμό και την περιφρόνηση του κοινοβουλίου.
Το εκλογικό σύστημα της εκλογικής αναμέτρησης σήμαινε ότι η παραδοσιακά διχασμένη αντιπολίτευση έπρεπε να ενωθεί. Από το 2012 και μετά, σχηματίστηκε το UDC, με κορμό το Εθνικό Μέτωπο της Μποτσουάνα, ένα κόμμα που ισχυρίζεται ότι είναι σοσιαλδημοκρατικό, από το οποίο αναδείχθηκε ο Ντούμα Μπόκο. Τα άλλα καθοριστικά στοιχεία είναι τα κοινωνικά θέματα της εκστρατείας του UDC, τα οποία περιστρέφονται γύρω από την απασχόληση των νέων και, όπως επισημαίνει το μέσο ενημέρωσης The Voice Botswana: «ένα εθνικό σύστημα ασφάλισης υγείας που θα εγγυάται σε όλους την πρόσβαση σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη, η οποία θα χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση και θα τους εξασφαλίζει μια αξιοπρεπή ζωή και βιοπορισμό». Σε μια χώρα όπου η ευημερία ωφελεί μια μειοψηφία, μια τέτοια πρόταση βρίσκει το στόχο της. Η Μποτσουάνα έχει σχεδόν 2.500 εκατομμυριούχους και θεωρείται μια από τις χώρες με τις μεγαλύτερες ανισότητες στον κόσμο. Η χρηματοδότηση αυτού του μέτρου θα απαιτήσει μια νέα κατανομή του πλούτου εις βάρος της πλούσιας ελίτ της χώρας. Θα είναι έτοιμη η UDC να το κάνει αυτό; Η λαϊκή κινητοποίηση θα αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα για την επιβολή αυτής της νέας κοινωνικής πολιτικής.
Μετάφραση: elaliberta.gr
Paul Martial, « Victoire de la gauche au Botswana », l’Anticapitaliste, 22 Νοεμβρίου 2024, https://lanticapitaliste.org/actualite/international/victoire-de-la-gauche-au-botswana.
Paul Martial, “Left victory in Botswana”, International Viewpoint, 30 Νοεμβρίου 2024, https://internationalviewpoint.org/spip.php?article8760.
