Το απόγευμα της Πέμπτης 21 Ιούλη πραγματοποιήθηκε μεγάλη πορεία με τη συμμετοχή περίπου τριών χιλιάδων διαδηλωτών στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο των δεκαήμερων εκδηλώσεων του NO BORDER CAMP. Μετανάστες/πρόσφυγες, αλληλέγγυοι και ακτιβιστές από πολλές χώρες της Ευρώπης ξεκίνησαν περίπου στις 7 το απόγευμα από τον χώρο της πανεπιστημιούπολης και μέσω κεντρικών δρόμων της πόλης διαδήλωσαν με περηφάνια για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και φράχτες, ενάντια στα «καθεστώτα έκτακτης ανάγκης», τη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό και τη ξενοφοβία, τις κατασταλτικές κρατικές και υπερεθνικές πολιτικές σχετικά με το προσφυγικό.

Διαδήλωση - «ρεπουμπλικανικής και δημοκρατικής» εγρήγορσης θα πραγματοποιήσει το κεντροαριστερό, κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της Τουρκίας στην πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη, για να δηλώσει ξεκάθαρα την αντίθεσή του στο αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.

Θα βρεθούμε στο πλευρό των εργαζομένων και του Σωματείου, δίνοντας το παρόν στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στην αυθαιρεσία και την τρομοκρατία της Διοίκησης.

Από τις 22 έως και τις 31 Ιουλίου θα διαρκέσουν οι εκδηλώσεις που οργανώνουν κάτοικοι και φορείς της περιοχής των Σκουριών Χαλκιδικής, συνεχίζοντας τις αντιδράσεις τους ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. 

Το αντίδοτο σε μια απόπειρα πραξικοπήματος δεν είναι η επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, αλλά να δημιουργήσουμε χώρο για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Πρέπει να σταματήσουν οι πολιτικές πολέμου που ενθαρρύνουν τους πραξικοπηματίες στρατηγούς και πρέπει να επαναληφθεί η διαδικασία λύσης του κουρδικού.

Devrimci Sosyalist İşçi Partisi

Το NPA [Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα] θέλει να εκφράσει την αμέριστη αλληλεγγύη του, για τη σφαγή που διαπράχθηκε αυτή τη νύχτα στη Νίκαια, στα θύματα και τις οικογένειες τους.

Αμετάκλητη κατέστη, πριν λίγες ημέρες, η καταδίκη των Βασίλειου Σιατούνη και Αθανάσιου Στράτου για τηνεπίθεση στο αντιεξουσιαστικό στέκι “Αντίπνοια”στα Πετράλωνα στις 30/6/2008. Σύμφωνα με την απόφαση, η επίθεση ήταν “προμελετημένη”, “οργανωμένη” και με “ανθρωποκτόνο πρόθεση”, από μηχανοκίνητο τάγμα της Χρυσής Αυγής, η οποία κατά την απόφαση εκείνο το διάστημα “είχε αναβαθμίσει τις επιθέσεις σε πολιτικά στέκια μεταναστών, στη Βίλα Αμαλίας, κλπ.”. Θυμίζουμε ότι ο Σιατούνης ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Χρυσής Αυγής και ότι Σιατούνης και Στράτος είναι κατηγορούμενοι ως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης στην εξελισσόμενη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει και στηρίζει τον αγώνα των εργαζόμενων στον Μαρινόπουλο και την 24ωρη απεργία την Παρασκευή 22/7 που αποφασίστηκε από τη σύσκεψη των επιτροπών αγώνα των υποκαταστημάτων της Αθήνας στη βάση της κλιμάκωσης και του συντονισμού με το σωματείο εργαζομένων του Μαρινόπουλου στη Βόρεια Ελλάδα.

Σταματημό δεν έχει ο εμπαιγμός από την κυβέρνηση αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση όσον αφορά το ζήτημα των διοδίων. Από τις συνεχείς διώξεις των αγωνιζόμενων για την κατάργησή τους μέχρι που επανήλθε πάλι το θέμα της μετακίνησης των διοδίων από τον Πυργετό, στα Τέμπη όπου ήταν παλιότερα. Βασικά ερωτήματα για την προστασία του περιβάλλοντος και το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση να μένουν αναπάντητα. Ενώ η επιμέρους ΤΙΝΑ (ThereIsNoAlternative – Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική) για το εθνικό οδικό δίκτυο μετατρέπει τις ενστάσεις των Δημοτικών Αρχών και τις Περιφερειακής Διοίκησης σε ακίνδυνα ελατήρια απορρόφησης της κοινωνικής οργής και αγανάκτησης.

Μια απάντηση στην Αναπληρώτρια Υπουργό Εργασίας Ράνια Αντωνοπούλου 

 Η προσφιλής στην κυβέρνηση τακτική να δημιουργεί ψευδείς εντυπώσεις ότι δήθεν κάνει κοινωνική πολιτική για τους πιο χτυπημένους της κρίσης θα πέσει στο κενό. Αυτές οι ελάχιστες παραχωρήσεις έγιναν υπό την πίεση που άσκησε ο επίμονος αγώνας για σταθερή δουλεία για όλους με δικαιώματα των εργαζομένων «πενταμηνιτών» του προηγούμενου προγράμματος. Αυτές τις ελάχιστες κατακτήσεις καπηλεύεται και επιχειρεί η υπουργός να εμφανίσει ως παραχωρήσεις και «νίκη» της κυβέρνησης. Ο αγώνας έμεινε ανολοκλήρωτος γιατί βρήκε μπροστά του την κυβέρνηση, τους δήμους και το πλαίσιο των ΕΣΠΑ. Επιπλέον όμως, και η συντριπτική πλειοψηφία των σωματείων των ΟΤΑ έχει σοβαρότατες ευθύνες για την αδιαφορία που επέδειξε και τις ελάχιστες πρωτοβουλίες που πάρθηκαν για έναν κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων – πενταμηνιτων, οκτάμηνιτων και μόνιμων- που θα στοχεύει στη σταθερή δουλειά.