Πορεία της LGBTI+ κοινότητας και Αλληλέγγυων, για την Hande Kader, η οποία δολοφονήθηκε εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού της.

Η κρίση του ΟΑΣΘ που τους τελευταίους μήνες έχει φτάσει στο απροχώρητο είναι αποτέλεσμα της ιδιωτικοποίησης των αστικών συγκοινωνιών, δηλαδή ενός κοινωνικού αγαθού απαραίτητου στην καθημερινή ζωή, ειδικά για τα εργατικά και λαϊκά φτωχά στρώματα της Θεσσαλονίκης.

Σας γράφουμε για να ζητήσουμε την υποστήριξή σας σε μια εκστρατεία αλληλεγγύης προς τους 26 εργάτες της Alexandria Shipyard Company στην Αλεξάνδρεια που βρίσκονται σε κέντρα κράτησης εν αναμονή της ποινής τους από στρατιωτικό δικαστή στις 16 Αυγούστου του 2016 [που τώρα αναβλήθηκε για τις 18 Σεπτεμβρίου] με την κατηγορία της άρνησης παροχής εργασίας και υποκίνησης σε απεργία. Δικάζονται στερούμενοι πολλά από τα δικαιώματα που παρέχονται στα πολιτικά δικαστήρια της Αιγύπτου.

Λέον Τρότσκι

Οι πυρές στις οποίες καίγεται η ανίερη μαρξιστική φιλολογία φωτίζουν με τον καλύτερο τρόπο την ταξική φύση του Εθνικοσοσιαλισμού. Όσο οι Ναζί δρούσαν σαν κόμμα και όχι σαν κρατική εξουσία, ήταν σχεδόν αδύνατο να βρουν διόδους προς την εργατική τάξη. Από την άλλη μεριά, το μεγάλο κεφάλαιο, ακόμα και το τμήμα του που χρηματοδοτούσε τον Χίτλερ, δεν θεωρούσε αυτό το κόμμα πραγματικά δικό του. Η εθνική «αναγέννηση» στηρίχτηκε ολοκληρωτικά στις ενδιάμεσες τάξεις, που αποτελούν το πιο καθυστερημένο κομμάτι της κοινωνίας, το βαρύ της απόβαρο. Η πολιτική τέχνη συνίστατο μόνο στο να καταφέρουν να συνενώσουν τους διασπαρμένους μικροαστούς, μέσω μιας κοινής εχθρότητας προς το προλεταριάτο.

Δήλωση για το Προσφυγικό του Γιάννη Κυριακάκη, περιφερειακού συμβούλου της «Ανυπόταχτης Κρήτης»

Οι κάτοικοι των πολιορκημένων περιοχών μπορούν να έχουν ηλεκτρική ενέργεια οκτώ ώρες την ημέρα ή και λιγότερο, με συχνές διακοπές ρεύματος. Φωτογραφίες του Sebastien Leban

Η Hande Kader, μια θαρραλέα ακτιβίστρια, έπεσε θύμα ενός στυγερού, ομοφοβικού εγκληματία και χιλιάδες άνθρωποι ζητούν να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Η ταινία εξετάζει αυτά τα γεγονότα της σφαγής στην πλατεία Ράμπαα στις 14 Αυγούστου 2013, από τα μάτια των επιζώντων, του ιατρικού προσωπικού και των δημοσιογράφων. Συνδυάζει προσωπικές μαρτυρίες με αποσπάσματα ημερολογίων, φωτογραφίες και αρχειακό υλικό για να αφηγηθεί την ιστορία της “ διάλυσης” , κατά την οποία περισσότεροι από 1.100 άνθρωποι σκοτώθηκαν, 10.000 τραυματίστηκαν και 21.000 συνελήφθησαν.

Ilan Pappe

Η εθνοκάθαρση του 1948 δεν ήταν ένα ολοκληρωμένο έργο. Υπήρχε ακόμη το 20% της γης που το Ισραήλ δεν είχε καταλάβει και υπήρχε μια Παλαιστινιακή μειονότητα μέσα στο Ισραήλ. Το όραμα μιας αμιγώς αποαραβοποιημένης Παλαιστίνης εξακολουθούσε να υπάρχει, αν και τα μέσα διέφεραν. Τα μέσα αυτά περιλάμβαναν την επιβολή στρατιωτικού νόμου εναντίον των Παλαιστινίων στο Ισραήλ και την άρνηση να επιτραπεί στους πρόσφυγες να επιστρέψουν. Ο χώρος δεν ήταν αρκετός και η ευκαιρία για επέκταση ήρθε το 1967, αλλά στη συνέχεια προέκυψε και πάλι δημογραφικό πρόβλημα. Αυτή τη φορά, τα μέσα ήταν το απαρτχάιντ, η στρατιωτική κατοχή και το κομμάτιασμα της γης σε θύλακες και Μπαντουστάν.

Δήμητρα Σπανού

Η απόφαση απαγόρευσης του μπουρκίνι στις Κάννες και σε άλλες πόλεις της γαλλικής Ριβιέρας ως ‘σχετιζόμενο με την τρομοκρατία’ αποτελεί ένα εφεύρημα, ένα ιδεολόγημα, που βασίζεται στην ισλαμοφοβία, το ρατσισμό και το σεξισμό. Στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, αντί να προωθεί περισσότερη ισότητα και δημοκρατία, η κυβέρνηση οχυρώνεται πίσω από μια μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης που στοχοποιεί και στιγματίζει μερίδες του πληθυσμού ήδη καταπιεσμένες.