Πορεία στον Κάκκαβο ενάντια στην εξόρυξη χρυσού διοργανώνεται την Κυριακή 23 Αυγούστου με σύνθημα «Όχι στην αναμονή, στην αναβολή, στα λόγια, στις υποσχέσεις, στην αδράνεια, στις διώξεις, στην αναβολή, στα ψεύτικα διλήμματα, στην καταστολή, στο φόβο».

Άμεσα, η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος καλεί σε διήμερη Γιορτή με αφορμή την επέτειο της Ανεξαρτησίας του Πακιστάν, στις 13 και 14 Αυγούστου, στην Πλατεία Εθνικής Αντίστασης-Δημαρχείο Αθήνας, στην οδό Αθηνάς. Την Πέμπτη 13/8, στις 7μμ θα γίνει η έναρξη ενώ η μεγάλη ανοικτή εκδήλωση θα γίνει την Παρασκευή 14/8, στις 7μμ, με συμμετοχή πλήθους καλεσμένων.

Στις 21 Αυγούστου, στις 12 μμ, η ΚΕΕΡΦΑ και η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος καλούν σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια στην Ευελπίδων.

Αντώνης Δραγανίγος

Παναγιώτης Μαυροειδής

Ας μην ψάξουμε άλλο σε ένα νέο γύρο «λύσεων», (καπιταλιστική ανάπτυξη εκτός ευρώ, εντός ΕΕ, ισχυρό κράτος, κεϋνσιανη αναδιανομή κλπ), που δεν αμφισβητεί το «δυτικό» και καπιταλιστικό πλαίσιο. Απέναντι σε μια ΕΕ και ένα σύστημα που μεταλλάσσεται όλο και πιο αντιδραστικά και μια ρεφορμιστική λύση υποταγής που κατέρρευσε, μόνο ο φρέσκος αέρας της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της επαναστατικής προοπτικής μπορεί να συγκινήσει τις πιο μάχιμες ριζοσπαστικές δυνάμεις της εργατικής τάξης και της νεολαίας και να ανοίξει νέους δρόμους.

[Αναδημοσίευση]

«Οπως το ’22 οι διωγμένοι Ελληνες της Μικράς Ασίας πάλευαν με νύχια και με δόντια στην προκυμαία του λιμανιού της Σμύρνης να σκαρφαλώσουν σ’ ένα πλοίο για να σωθούν, έτσι τώρα οι πρόσφυγες πολέμου από τη Συρία δίνουν μάχη να επιβιβαστούν στο τρένο. Ματώνει η καρδιά σου βλέποντας παιδάκια να προσπαθούν να γαντζωθούν στα παράθυρα των βαγονιών με το ξεκίνημα της αμαξοστοιχίας», λέει στην «Κ» ο σταθμάρχης του ΟΣΕ Γιάννης Μπούρας.

ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

ΠΑΚΙΣΤΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Καλούμε τα συνδικάτα, το Δήμο της Αθήνας, το ΣΕΜ, τις κινήσεις υπεράσπισης δικαιωμάτων και τα κόμματα της αριστεράς να καταδικάσουν τις μεθοδεύσεις φίμωσης της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος και να απαιτήσουν την αθώωση του Τζαβέντ Ασλάμ.

Αλέξανδρος Καπακτσής

Από τις μεγάλες «εθνικές» επιλογές της αστικής τάξης και των εκπροσώπων της ποιος ωφελήθηκε και ποιος έχασε; Ποιος είναι ο κερδισμένος σε τελική ανάλυση; Δε θα σταθούμε στο προφανές, το στρατόπεδο των χαμένων. Το στρατόπεδο του ΟΧΙ, του 76% στη Δραπετσώνα. Χαμένοι είναι οι άνεργοι από τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις που έκλεισαν, οι υποαμοιβόμενοι σε αυτές που λειτουργούν ακόμη, οι αγρότες που εγκατέλειψαν τη γη τους, οι επαγγελματίες που φυτοζωούν, τα νιάτα της χώρας που έχοντας περισσότερα προσόντα από ποτέ αργούν ή ετεροαπασχολούνται όταν δεν μεταναστεύουν. Αυτούς τους ξέρουμε καλά. Χρήσιμο είναι να δούμε τους άλλους, του στρατοπέδου του ΝΑΙ, του 85% της Εκάλης.

Οι αστυνομικοί του ΑΤ Αμπελοκήπων επί έξι ώρες πίεζαν τον Τζαβέντ Ασλάμ, επικεφαλής της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος και μέλος του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθήνας, προκειμένου να μην καταθέσει μήνυση σε βάρος των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ, που προσήγαγαν τον ίδιο και άλλα τέσσερα μέλη της Κοινότητας Ελλάδος, περνώντας του χειροπέδες και βρίζοντας τον με χυδαίο και ρατσιστικό τρόπο. Τελικά, στις 5πμ το πρωί, συνελήφθη μετά από μήνυση των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ με κατηγορίες για απείθεια και εξύβριση.

Οι τεχνικοί του ΑΝΤ1 νίκησαν! Οι απολυμένοι θα επαναπροσληφθούν!

Στα καλά νέα της ημέρας γιατί όταν ο αγώνας είναι αποφασιστικός και χωρίς υποχωρήσει, είναι κερδοφόρος…Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στον ΑΝΤ1 αναστέλλονται μετά την αποδοχή της πρότασης της διοίκησης του σταθμού στους τεχνικούς. Οι απολυμένοι επαναπροσλαμβάνονται με σύμβαση ορισμένου χρόνου, αναστέλλονται όλες οι άλλες απολύσεις που ήταν στο πρόγραμμα.

Το ενδιαφέρον της δημοσκόπησης είναι ότι καταγράφει την δυσαρέσκεια απέναντι στην δεξιά μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς αυτοί οι οποίοι δεν εγκρίνουν την πολιτική της κυβέρνησης είναι -στη μεγάλη τους πλειοψηφία- οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ.

Επείγει σήμερα να καθορίσουμε τη σημασία του εργατικού ελέγχου και τις συνέπειες του, να δείξουμε την αξία του στον αγώνα για το σοσιαλισμό και να τον διαχωρίσουμε από τις ρεφορμιστικές του παραλλαγές - την από κοινού απόφαση (μικτή επιτροπή εργαζομένων και διοίκησης για τη λήψη αποφάσεων) και τη «συμμετοχή».

Ο εργατικός έλεγχος είναι αίτημα μεταβατικό, μια ιδιαίτερα αντικαπιταλιστική διαρθρωτική μεταρρύθμιση. Το αίτημα αυτό πηγάζει από τις άμεσες ανάγκες των μαζών και τις οδηγεί να εξαπολύσουν αγώνες που θέτουν σε αμφισβήτηση την ίδια την ύπαρξη του καπιταλιστικού συστήματος και του αστικού κράτους. Ο εργατικός έλεγχος είναι τέτοιο αίτημα που ο καπιταλισμός δεν μπορεί ούτε να το απορροφήσει ούτε να το χωνέψει όπως κατάφερε να κάνει με όλες τις άμεσες διεκδικήσεις των εργαζομένων μέσα στα τελευταία 50 χρόνια - από τις αυξήσεις των μισθών ως το δώρο, από την κοινωνική νομοθεσία ως την πληρωμή των ημερών της άδειας.