[Συλλογικό κείμενο] Η διοργάνωση διυπουργικής συνόδου, στις 23 Αυγούστου στο Ταλίν, με θέμα «Η κληρονομιά που άφησαν στον 21ο αιώνα τα εγκλήματα από Κομμουνιστικά Καθεστώτα» έχει προκαλέσει και συνεχίζει να προκαλεί έντονες αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις, όχι μόνο ιδεολογικές αλλά και πολιτικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να αποστασιοποιηθεί από έναν ψυχροπολεμικό αντικομμουνισμό και να διασώσει ο,τι φαντασιώνεται ότι διατηρεί από το αριστερό του προσωπείο, αποφάσισε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα συμμετάσχει σ’ αυτό το αντικομμουνιστικό τσίρκο. Η ΝΔ, της οποίας η πολιτική ψυχή διαπλάστηκε δεκαετίες πριν, από τα υλικά του ταγματασφαλιτισμού και των ΜΑΥδων, βρήκε την ευκαιρία να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ,…
Δευτέρα, 04 Σεπτεμβρίου 2017 14:22

Ειρηνιστικές Ουτοπίες

Ρόζα Λούξεμπουργκ Οι ειρηνόφιλοι των αστικών κύκλων εκτιμούν ότι μπορεί να επιτευχθεί παγκόσμια ειρήνη και αφοπλισμός μέσα στο πλαίσιο της σημερινής κοινωνίας, ενώ εμείς, που βασιζόμαστε στην υλιστική αντίληψη της ιστορίας και στον επιστημονικό σοσιαλισμό, είμαστε πεπεισμένοι ότι ο μιλιταρισμός δεν μπορεί να εξαφανιστεί από τον κόσμο παρά μόνο με την εξαφάνιση του ταξικού καπιταλιστικού κράτους. Από αυτό πηγάζει επίσης και μια αντίστροφη τακτική για τη διάδοση της ιδέας της ειρήνης.
Σάββατο, 02 Σεπτεμβρίου 2017 22:52

Για τον εργατικό έλεγχο

Καρλ Ράντεκ Πρέπει να προσπαθήσουμε να προσανατολίσουμε όλους τους αγώνες για την αύξηση των μισθών, για την ελάττωση του χρόνου εργασίας, όλους τους αγώνες ενάντια στην ανεργία προς το μεταβατικό στόχο του ελέγχου πάνω στη παραγωγή... Ο έλεγχος της παραγωγής σημαίνει διαπαιδαγώγηση στη προλεταριακή πάλη και συγκρότηση όλων των οργανώσεων της επιχείρησης πάνω στη βάση των εκλογών, τη τοπική και περιφερειακή τους σύνδεση, σε σχέση με τους βιομηχανικούς κλάδους, στη προλεταριακή πάλη.
Πέμπτη, 31 Αυγούστου 2017 22:39

Ο νεαρός Μπένγιαμιν

Michael Löwy Η συζήτηση για το έργο του Βάλτερ Μπένγιαμιν επικεντρώθηκε παραδοσιακά στην πολιτιστική του κριτική, παρακάμπτοντας τις μαρξιστικές πολιτικές του δεσμεύσεις. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκε ένα σημαντικό σώμα μαρξιστικής συζήτησης για τα γραπτά του Μπένγιαμιν, εστιάζοντας κυρίως στο πιο «υλιστικό» έργο του από τη δεκαετία του 1930. Ωστόσο, τα πρώιμα μαρξιστικά γραπτά του Μπένιαμιν - τα οποία αντιπροσωπεύουν μια αρκετά ετερόδοξη, ασυνήθιστη και επίκαιρη προσπάθεια να συνδυάσει τον αναρχισμό με τον κομμουνισμό - αξίζουν μεγαλύτερη προσοχή.
Πέμπτη, 31 Αυγούστου 2017 19:21

Η «λαϊκιστική στιγμή»

Daniel Tanuro Η «λαϊκιστική στιγμή» είναι μια έννοια που προτείνεται από την φιλόσοφο Σαντάλ Μουφ. Σύμφωνα με την Μουφ, η παγκοσμιοποίηση, η ηγεμονία του οικονομικού κεφαλαίου και η ενσωμάτωση της σοσιαλδημοκρατίας στη νεοφιλελεύθερη πολιτική έχουν δημιουργήσει μια «μεταδημοκρατία». Η αρχή του κυρίαρχου λαού έχει γίνει μια κενή φόρμουλα: δεν υπάρχει πλέον κυριαρχία, επομένως δεν υπάρχει πλέον συζήτηση μεταξύ αριστεράς και δεξιάς.
Παρασκευή, 18 Αυγούστου 2017 12:00

Για μια κριτική της βίας

Walter Benjamin Αν η βία είναι μέσο, τότε εμφανίζεται δίχως άλλο ένα σταθερό μέτρο για την κριτική της. Μέτρο που επιβάλλει το ερώτημα κατά πόσον οι σκοποί της βίας, σε δεδομένες περιπτώσεις, είναι δίκαιοι ή άδικοι. Έτσι όμως η κριτική της θα προέκυπτε απλώς από μια συστηματοποίηση των δίκαιων σκοπών, πράγμα που δεν συμβαίνει. Μια τέτοια συστηματοποίηση, έστω κι αν δεν επιδεχόταν καμία αμφισβήτηση, δεν θα περιλάμβανε ένα κριτήριο για την ίδια τη βία ως αρχή [Prinzip], αλλά ένα κριτήριο για τις περιπτώσεις άσκησης της. Έτσι, το ερώτημα αν η βία εν γένει, ως αρχή, είναι ηθική ως μέσο για…
Σελίδα 9 από 15