Μετά τη διοργάνωση του εθνικιστικού συλλαλητηρίου της 21ης Γενάρη στη Θεσσαλονίκη με αφορμή το «όνομα της Μακεδονίας» και μπροστά στην πρόθεση διοργάνωσης αντίστοιχου και στην Αθήνα, θεωρούμε ότι οι εργαζόμενοι, τα σωματεία και το μαζικό τους κίνημα πρέπει να πάρουν ξεκάθαρη θέση:

Γιώργος Μητραλιάς

Αφετηρία και συνάμα κίνητρο για την σύντομη εξιστόρηση της «υπόθεσης Ράντεκ-Σλάγκετερ» που ακολουθεί είναι η κρισιμότητα της κατάστασης που έχει δημιουργήσει η στάση ηγετικών στελεχών σημαντικού τμήματος της ελληνικής ριζοσπαστικής αριστεράς απέναντι στο ακροδεξιό συλλαλητήριο που έγινε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Ιανουαρίου 2018. Προσοχή λοιπόν επειδή οι σημερινές ελληνικές ομοιότητες, συμπτώσεις και αναλογίες με το πιο τραγικό ευρωπαϊκό μεσοπολεμικό παρελθόν είναι παραπάνω από εμφανείς… [Αναδημοσίευση από ContraXreos]

Michael Karadjis

Για χρόνια, το ελεγχόμενο από το PYD / YPG τμήμα της Συρίας, γνωστό ως «Ροζάβα» (δυτικό Κουρδιστάν), είχε μείνει μακριά από τη μοίρα της υπόλοιπης Συρίας για δύο βασικούς λόγους: πρώτον, λόγω μιας πραγματιστικής συμφωνίας με τον Άσαντ το 2012, δεν έχει υποστεί τους μακροχρόνιους βομβαρδισμούς με βόμβες-βαρέλια, βόμβες διασποράς, εμπρηστικά όπλα, βόμβες λευκού φωσφόρου, βαλλιστικούς πυραύλους, πολιορκίες λιμοκτονίας και εκτεταμένα βασανιστήρια, με τα οποία όλες οι άλλες περιοχές που είναι εκτός του ελέγχου του καθεστώτος έχουν ισοπεδωθεί. Δεύτερον, από το 2014, έχουν γίνει οι βασικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στον αεροπορικό πόλεμο εναντίον της ISIS και ως εκ τούτου έχουν τη μόνιμη προστασία των αμερικανικών δυνάμεων.