Super User
Κριτικά σημειώματα πάνω στο Εθνικό Ζήτημα
Β. Ι. Λένιν
- Ο αναπτυσσόμενος καπιταλισμός γνωρίζει δυο ιστορικές τάσεις στο εθνικό ζήτημα. Η πρώτη είναι το ξύπνημα της εθνικής ζωής και των εθνικών κινημάτων, η πάλη ενάντια σε κάθε εθνικό ζυγό και η δημιουργία εθνικών κρατών. Η δεύτερη είναι η ανάπτυξη και η επιταχυνόμενη σύσφιξη των κάθε λογής σχέσεων ανάμεσα στα έθνη, το σπάσιμο των εθνικών φραγμών, η δημιουργία της διεθνούς ενότητας του κεφαλαίου, της οικονομικής ζωής γενικά, της πολιτικής, της επιστήμης κλπ.
Η πλειοψηφία των Πουτινιστών θα μπορούσε γρήγορα να γίνουν αντι-Πουτινιστές
Ilya Budraitskis
Παρά τις προσπάθειες της Ρωσίας του Πούτιν να μεταμορφωθεί σε επίπεδο ρητορικής σε μια εναλλακτική λύση στον σύγχρονο κόσμο, παραμένει απολύτως μέρος αυτού του κόσμου. Παρά τη συντηρητική στροφή, η Ρωσία δεν έπαψε ούτε για ένα λεπτό να αποτελεί μέρος της παγκόσμιας καπιταλιστικής τάξης που διέπεται από τους νόμους της αγοράς. Με αυτή την έννοια, η συντηρητική ρητορική είναι ένα σημαντικό συστατικό μέρος του πνεύματος του ρωσικού καπιταλισμού. Αυτό το πνεύμα όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές αξίες της αγοράς, αλλά τους δίνει μια νέα μορφή και μια νέα μεταμφίεση.
Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση: Γιατί το ελληνικό κράτος έχει τεράστιο στρατό;
Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από την πρώτη στιγμή ταυτίστηκε με την ένταση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, την καλλιέργεια με πολύ συστηματικό τρόπο της πολεμικής προετοιμασίας δίνοντας βάρος στην επικοινωνιακή της πολιτική στους «εθνικούς κινδύνους»!
«Φεστιβάλ Χαϊμαλίνα» Αντιφασιστικό-Αντιρατσιστικό Διήμερο στα Ανώγεια 10-11 Αυγούστου 2017
To Φεστιβάλ «Χαϊμαλίνα», που πήρε το όνομα του από το ποίημα «Γράμμα σε μια Αφρικάνα», του Ανωγειανού ποιητή Μιχάλη Σταυρακάκη Νιδιώτη, περιλαμβάνει, ομιλίες, προβολές ντοκιμαντέρ, εκθέσεις φωτογραφίας, κοινωνική διεθνή κουζίνα, θεατρικό παιχνίδι για τους μικρούς μας φίλους, αντιφασιστικό τουρνουά ποδοσφαίρου, γκράφιτι, αγώνες σκάκι και φυσικά μουσική.
«Tourists Go Home / Refugees Welcome» από τους Καταλανούς και τους Βάσκους
Συνθήματα νέων σε κτίρια της Καταλονίας και της Χώρας των Βάσκων που καλούν τους τουρίστες να «πάνε στα σπίτια τους»
Στην «κόλαση» των βελγικών φυλακών
Ντόρις Πάντι / Δήμητρα Κυρανούδη Οι φυλακές του Βελγίου βρίσκονται συχνά στο στόχαστρο της διεθνούς κριτικής λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης για τους κρατούμενους. Πρόσφατα το θέμα έφτασε μέχρι το Συμβούλιο της Ευρώπης. Ένα ρεπορτάζ της DW.
Επίθεση του ιταλικού κράτους σε ΜΚΟ που διασώζουν πρόσφυγες
Βίκυ Καπετανοπούλου Το σκάφος της ΜΚΟ Jugend Rettet αναχαιτίστηκε τα ξημερώματα της Τετάρτης από την ιταλική ακτοφυλακή, που το συνόδευσε στη Λαμπεντούζα για «ελέγχους ρουτίνας», όπως ανακοινώθηκε αρχικά.
[ΣΥΒΧΨΑ:] Θα δουλεύουμε κάθε Κυριακή; Ούτε που να το σκέφτεστε…
![[ΣΥΒΧΨΑ:] Θα δουλεύουμε κάθε Κυριακή; Ούτε που να το σκέφτεστε…](/media/k2/items/cache/cb3c057fcbb189e8809645b29764b293_Generic.jpg)
Η διεύθυνση της εταιρείας Public αξιοποιώντας τη δυνατότητα που της δίνει ο νέος νόμος για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων 32 Κυριακές όλο το χρόνο, αποφάσισε να ανοίξει 6 υποκαταστήματα όλες τις Κυριακές, αρχής γενομένης από τις 23/7.
Ο χαραχτήρας της διχτατορίας στην Ελλάδα και τα καθήκοντα του προλεταριάτου
Παντελής Πουλιόπουλος
Αν μας λέγανε μονάχα ότι ένα καθεστώς που καταργεί το κοινοβούλιο και διαλύει τις εργατικές οργανώσεις πρέπει σήμερα να το λέμε φασισμό, όπως συνηθίσανε να κάνουν οι περισσότεροι φιλελεύθεροι αστοί σ’ όλες τις απολυταρχικές χώρες, θα είτανε τότε ζήτημα απλώς να διαλέξουμε την καταλληλότερη προπαγανδιστική ονομασία. Αλλά το ζήτημα είναι όχι για το όνομα παρά για τις κοινωνικές βάσεις, τα πολιτικά στηρίγματα της σημερινής διχτατορικής κυβέρνησης στην Ελλάδα και για τα καθήκοντά μας απέναντι της. Και είναι γνωστό σε μας ότι η ασάφεια και τα διφορούμενα στους όρους που κάθε φορά χρησιμοποιούμε, κλείνουνε συνήθως μια εσφαλμένη ή συγχυσμένη αντίληψη για τις οριζόμενες καταστάσεις.
Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου και η γέννηση του ελληνικού φασισμού
Σπύρος Μαρκέτος
Το 1930 η κυβέρνηση Βενιζέλου μεσουρανούσε. Ο χαρισματικός ηγέτης των Φιλελευθέρων, ανατρέποντας τις πολιτικές ισορροπίες, είχε επιστρέψει από την αυτοεξορία του σαν σωτήρας, και φαινόταν να έχει εδραιωθεί. Το αντίπαλο καπιταλιστικό στρατόπεδο, οι αντιβενιζελικοί, που δεν ήταν πάντοτε και μοναρχικοί, παρέπαιε διασπασμένο και αδύναμο. Διώχνοντας από την κυβέρνηση την προηγούμενη ηγεσία του κόμματος των Φιλελευθέρων, που ο ίδιος είχε ιδρύσει παλιότερα, ο Βενιζέλος είχε κερδίσει πρωτοφανή πλειοψηφία στις εκλογές του 1928.
Αναδημοσίευση από το Πριν
