Super User

Super User

Στις 29 Νοεμβρίου, ημέρα που ο ΟΗΕ έχει ορίσει ως Διεθνή Ημέρα Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό, κατεβαίνουμε στον δρόμο για να θυμίσουμε ότι η Παλαιστίνη συνεχίζει να παραμένει υπό κατοχή, απαρτχάιντ και γενοκτονία — και ότι η διεθνής κοινότητα έχει ιστορική υποχρέωση απέναντι στον παλαιστινιακό λαό και τα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματά του. Το BDS Greece καλεί όλες και όλους στη συγκέντρωση - πορεία: 29/11 – 14:30 Πάρκο Ελευθερίας → Πρεσβεία Ισραήλ. Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Γάζα — βασισμένη στο απαράδεκτο αμερικανο–ισραηλινό σχέδιο Τραμπ–Νετανιάχου — αποτελεί κατάργηση στην πράξη του διεθνούς δικαίου, ανατροπή δεκαετιών ψηφισμάτων του ίδιου του ΟΗΕ και μια επικίνδυνη επαναφορά της κλασικής αποικιοκρατίας.

Για τις ποιοτικές διαφορές σε σχέση με το χαρακτηρισμό των οργανώσεων και κομμάτων. Είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και όχι κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ναι ή όχι; Τελικά ποια είναι η θέση του ΚΚΕ για τις κρατικοποιήσεις; Καλλιεργεί τον εφησυχασμό η κυβέρνηση σε σχέση με τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό; Διαβάζω κάθε μέρα το Ριζοσπάστη δεν έχω δει ένα άρθρο το οποίο αναλυτικά να αιτιολογεί την πολιτική του “εφησυχασμού” της κυβέρνησης!! Γράψτε το μας χρειάζεται για να καταλάβουμε!

Προς το τέλος της ζωής του ο Georg Lukács προέβηκε σε μια σύνθεση των ιδεών που ανέπτυξε μετά το πέρασμά του στο μαρξισμό το 1919, πρώτα στη θεωρία της λογοτεχνίας και μετά στη φιλοσοφία. Καρπός της εργασίας του ήταν τα δυο μεγάλα καταληκτικά έργα του, Η Ιδιοτυπία του Αισθητικού (1963) και Για την Οντολογία του Κοινωνικού Είναι. Στην Οντολογία, το τελευταίο, μεταθανάτια εκδομένο έργο του, ο επιφανής Ούγγρος μαρξιστής επιχειρηματολογεί ότι ο μαρξισμός ενσωματώνει μια υλιστική οντολογία της πραγματικότητας, θεμελιωμένη στο ρίζωμα του κοινωνικού είναι στην εργασία. Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει δυο κομβικά κεφάλαια της Οντολογίας: «Οι βασικές οντολογικές αρχές του Marx» και «Εργασία».

Την Παρασκευή, 17 Οκτωβρίου 2025, ο γραμματέας της έδρας «Enjoining Good & Forbidding Wrong» (Προώθηση του καλού και απαγόρευση του κακού) της επαρχίας Τεχεράνης ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου «Κέντρου Ελέγχου για την Αγνότητα και το Χιτζάμπ», παράλληλα με την οργάνωση και ενεργοποίηση «περισσότερων από 80.000 εκπαιδευμένων εθελοντών» καθώς και 4.575 εκπαιδευτών και δικαστικών βοηθών («zabet-e qazaei»). Οι αξιωματούχοι το χαρακτήρισαν ως μια πολιτιστική-κοινωνική εκστρατεία που διεξάγεται με φορείς «πολιτισμού και ασφάλειας». Αυτό δεν είναι φήμη· πολλά ιρανικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν τις δηλώσεις. Πρόκειται για την αστυνομία ηθών με άλλο όνομα; Όχι ακριβώς, αλλά προορίζεται να κάνει παρόμοια δουλειά μέσω μιας διαφορετικής δομής.

Μετά το «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», ο νόμος του Ιράν για το χιτζάμπ δεν έχει αλλάξει ούτε έχει καταργηθεί. Ωστόσο, στην κοινωνική πραγματικότητα, το κράτος δεν καταφέρνει να τον εφαρμόσει αποτελεσματικά. Οι δρόμοι της Τεχεράνης και άλλων πόλεων μοιάζουν πλέον λιγότερο με σκηνές πειθαρχίας και περισσότερο με καθημερινό δημοψήφισμα: γυναίκες χωρίς χιτζάμπ ή με διαφορετικά είδη ενδυμασίας κυκλοφορούν ελεύθερα, ενώ η κυβέρνηση ταλαντεύεται μεταξύ αυστηρότερων μέτρων εξαναγκασμού και προσωρινής υποχώρησης. Το 2024, το κοινοβούλιο προώθησε τον «Νόμο για την Αγνότητα και το Χιτζάμπ», αλλά τον περασμένο χειμώνα ένας αξιωματούχος δήλωσε ότι η διαδικασία έκδοσής του είχε σταματήσει και ότι η επιβολή του «δεν ήταν δυνατή προς το παρόν».

Η άνοδος των αντιδραστικών δυνάμεων στον κόσμο και η απαράδεκτη πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης έχουν οδηγήσει όλους τους Ουκρανούς να αισθάνονται ανασφάλεια. Οι διακοπές στην παράδοση όπλων που προορίζονται για την απώθηση του Ρώσου επιτιθέμενου μεταβάλλουν την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων υπέρ των καταπιεστών. Ωστόσο, η ασφάλεια δεν είναι μόνο θέμα εξοπλισμού. Αφορά επίσης την κοινωνική ασφάλιση, τη σταθερή λειτουργία των βασικών υποδομών, την δίκαιη αμοιβή για την ευσυνείδητη εργασία, καθώς και τη μακροπρόθεσμη προστασία όσων βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση. Όλα αυτά αποτελούν το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορεί να στηριχθεί μια αποτελεσματική άμυνα.

 Καταδικάζουμε κατηγορηματικά τη σημερινή βίαιη επίθεση της ΑΡΑΣ (οργάνωση που συμμετέχει στην ΛΑΕ) ενάντια σε τμήμα του αναρχικού χώρου μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου και ενώ έχει ξεκινήσει ο τριήμερος γιορτασμός της εξέγερσης, με αποτέλεσμα σοβαρά τραυματισμένους που μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία. Οι πρακτικές αυτές, όχι μόνο προσφέρουν βούτυρο στο ψωμί της κυβερνητικής πολιτικής καταστολής της ΝΔ, αλλά αμαυρώνουν τις ιδέες και τον πολιτισμό της Αριστεράς. Από μεριάς της συγκεκριμένης οργάνωσης δεν είναι μεμονωμένες αλλά επαναλαμβανόμενες εδώ και χρόνια σε βάρος άλλων αριστερών, κομμουνιστικών οργανώσεων και φοιτητικών παρατάξεων.

Αναδημοσίευση από περιοδικό ΤΕΣΣΕΡΑ-ΤΠΤ"4"

Αν και κάθε κυβέρνηση μετά τον Άσαντ θα κληρονομούσε μια σειρά από σοβαρά πολιτικά και οικονομικά προβλήματα, οι σημερινές αρχές, με επικεφαλής τον HTC, δημιουργούν τις δικές τους προκλήσεις. Ο πολιτικός και οικονομικός τους προσανατολισμός κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη δημιουργία των βάσεων για μια βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς δημοκρατική διαδικασία και ανασυγκρότηση. Επιπλέον, οι πολιτικές τους οδηγούν σε αυξανόμενη απώλεια της κυριαρχίας της χώρας προς όφελος ξένων παραγόντων. Αντίθετα, το HTC έχει επιδιώξει να εδραιώσει τη δική του εξουσία στους κρατικούς θεσμούς, τον στρατό και την κοινωνία.

Nima Sabouri

Έτσι, τόσο οι φρικαλεότητες των RSF όσο και η υποστήριξη και η συνενοχή των ΗΑΕ έχουν πράγματι τις ρίζες τους στον ίδιο μηχανισμό της σύγχρονης παγκόσμιας τάξης: την «εξωτερική ανάθεση εγκλημάτων και καταστολής» σε μακρινούς παράγοντες για τη διατήρηση του status quo του παγκόσμιου καπιταλισμού, δηλαδή την προστασία των κύριων συμφερόντων των καπιταλιστικών κέντρων. Ωστόσο, ενώ η κριτική ανάλυση της σημερινής τραγωδίας στο Σουδάν αναδεικνύει αυτόν τον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό, η εξέταση της επαναστατικής πορείας των καταπιεσμένων στο Σουδάν από το 2013, και ιδίως των επιτευγμάτων των επιτροπών αντίστασης των γειτονιών, προσφέρει μια εικόνα για το πώς μπορεί να οικοδομηθεί μια «δύναμη από τα κάτω» ενάντια στην αυξανόμενη βία των κυρίαρχων δυνάμεων. Αν δεχτούμε ότι ο «πόλεμος των στρατηγών» είχε ως πρωταρχικό στόχο την καταστολή της σουδανικής επανάστασης, τότε η ενίσχυση και η διεύρυνση αυτών των επαναστατικών επιτευγμάτων αποτελεί ζωτικό στοιχείο για την ανάπτυξη μιας εναλλακτικής διεθνιστικής στρατηγικής αλληλεγγύης προς τους καταπιεσμένους του Σουδάν και των άλλων καταπιεσμένων λαών του Νότιου Ημισφαιρίου.

James Markin

Από τη στιγμή που οι απεσταλμένοι του Τραμπ οριστικοποίησαν τη συμφωνία μεταξύ του Νετανιάχου και διαφόρων παλαιστινιακών ένοπλων ομάδων, η κατάσταση στη Γάζα είναι αντιφατική και συγκεχυμένη. Από τη μία πλευρά, οι Παλαιστίνιοι πανηγύρισαν που μπόρεσαν να εγκαταλείψουν τα μισητά στρατόπεδα προσφύγων και να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Από την άλλη πλευρά, οι δολοφονίες δεν έχουν σταματήσει και το Ισραήλ εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να ξεκινήσει μια εκστρατεία βομβαρδισμών κατά του Λιβάνου. Από διπλωματική άποψη, η τρέχουσα κατάσταση έχει δύο πτυχές. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης πέρασαν τους μήνες που προηγήθηκαν της έναρξης της συνόδου του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη διαπραγματευόμενες ένα κοινό όραμα για την «ειρήνη» στη Γάζα. Αυτό δεν είναι παρά ένα σχέδιο για πλήρη αποικιοποίηση υπό την ηγεσία του ιμπεριαλιστή Τόνι Μπλερ. Στη συνέχεια, ο Τραμπ πίεσε το Ισραήλ να αποδεχτεί μια συμφωνία «εκεχειρίας» με τη Χαμάς, η οποία απαιτούσε την αποχώρησή τους και την είσοδο τροφίμων στη Γάζα σε αντάλλαγμα για την αμοιβαία απελευθέρωση κρατουμένων. Αυτή η συμφωνία εκεχειρίας δεν περιλαμβάνει ορισμένα από τα πιο αμφιλεγόμενα μέρη του συνολικού «Σχεδίου Ειρήνης», όπως ο αφοπλισμός της Χαμάς ή η δημιουργία μιας διεθνούς αρχής που θα κυβερνά τη Γάζα στη θέση τους.

Σελίδα 1 από 1022