Απέναντι στο κράτος, την κυβέρνηση και την αστυνομία που έχουν εξαπολύσει επίθεση στα θύματα με σκοπό να προστατεύσουν τα "επιφανή" μέλη τους που εμπλέκονται στην υπόθεση, θα σταθούμε όλοι μαζί. Την Πέμπτη 27 Απρίλη η επιτροπή αλληλεγγύης στην 12χρονη διοργανώνει συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης της οικογενειας στο ΙΛΙΟΝ plus , Κοδριγκτώνος και Πατησίων. Η συναυλία λόγω μεγάλης συμμετοχής Καλλιτεχνών ξεκινάει στις 7μμ,θα υπάρχει  πρόσκληση κουπόνι οικονομικής ενίσχυσης της οικογένειας 5 ευρω, και κουτί ελεύθερης οικονομικής συνεισφοράς.

Τόσο οι ακροδεξιοί πολιτικοί όσο και οι φασιστικές συμμορίες του δρόμου αποτελούν αυξανόμενες απειλές για τους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους. Οι δύο ομάδες σχετίζονται -και συνδέονται-, υποστηρίζει ο Charlie Post, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα. Η Αριστερά χρειάζεται διαφορετικές τακτικές για να καταπολεμήσει την καθεμία. Το κείμενο που ακολουθεί παρακάτω είναι μια επεξεργασμένη εκδοχή της ομιλίας που πραγματοποιήθηκε στο φόρουμ του Tempest στη Νέα Υόρκη στις 19 Μαρτίου 2023.

Θα πρέπει να κινητοποιηθούμε για να κηρύξουμε μια γενική πολιτική απεργία και πολιτική ανυπακοή, που αποτελούν τα τωρινά μας καθήκοντα, γύρω από τα οποία πρέπει να συσπειρωθούμε όλοι, και να μην επιτρέψουμε τα λόγια της ανταρσίας και του κατακερματισμού και τη ρητορική του μίσους να διαλύσουν αυτή τη χώρα και να υπονομεύσουν την ενότητα, την κυριαρχία, την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια του λαού της.

Δίκτυο Αλληλεγγύης Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής

Οι Επιτροπές Αντίστασης, τα συνδικάτα, οι γυναικείες οργανώσεις και οι καμπάνιες βάσης στο Σουδάν απευθύνουν επείγουσα έκκληση για αλληλεγγύη και ειρήνη, καθώς η αντιπαλότητα μεταξύ των φατριών της κυβερνώσας στρατιωτικής χούντας έχει μετατραπεί σε θανάσιμο πόλεμο στην πρωτεύουσα Χαρτούμ, στις γειτονικές πόλεις Ομντουρμάν και Μπάχρι και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Σύμφωνα με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και αναφορές αυτοπτών μαρτύρων, μαχητές των σουδανικών ενόπλων δυνάμεων και της πολιτοφυλακής των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης έχουν εμπλακεί σε μάχες με πυροβόλα όπλα και αντηλλάγησαν πυρά με οβίδες σε πολυσύχναστους δρόμους της πόλης, πλήττοντας σχολεία, νοσοκομεία και κατοικημένες γειτονιές. Οι SAF φέρονται επίσης να έχουν επιτεθεί σε θέσεις των RSF με μαχητικά αεροσκάφη MiG και Sokhoi.

Δεν είμαστε ουδέτεροι, διότι δίνουμε μια ειρηνική μάχη από την εποχή του ανατραπέντος Μπασίρ μέχρι σήμερα, ενάντια στη στρατιωτικοποίηση της χώρας και για τον έλεγχο των όπλων στους δρόμους. Ξεκινήσαμε με την ειρηνική μας δράση και θα συνεχίσουμε με αυτήν για να πετύχουμε τους στόχους μας ενάντια σε όλα τα μέρη του συνεχιζόμενου πολέμου στους δρόμους της χώρας. Ο Αλ-Μπουρχάν και ο Χεμετί είναι εχθροί της επανάστασης και των επαναστατών.

Αν χρειαζόμασταν κάτι να μας το θυμίσει, η απόφαση της κυβέρνησης να ξανακατεβάσει τα τεθωρακισμένα στη στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Η συμμετοχή τους είχε σταματήσει από το 2010, ως δείγμα νοικοκυρέματος του ελληνικού κράτους απέναντι στη δημοσιονομική σπατάλη. Η επιστροφή των τανκς στους δρόμους της Θεσσαλονίκης (από την παρέλαση της οποίας ο Παπούλιας είχε αναγκαστεί το 2011 να αποχωρήσει) είναι γεμάτη πολιτικούς συμβολισμούς: η κυβέρνηση θέλει να “θυμίσει” σε έναν πληθυσμό απείθαρχο και ριζοσπαστικοποιημένο τη δύναμη πυρός που το κράτος διαθέτει, εξάπτοντας ταυτόχρονα τον πατριωτισμό της δεξιάς πολυκατοικίας, μετά τα πλήγματα που δέχτηκε η Χρυσή Αυγή.

Αξίζει λοιπόν να προβληματιστούμε για το ποιά ήταν η επίδραση του στρατιωτικού πραξικοπήματος στην εξέλιξη των διεργασιών στην ελληνική αριστερά, την πραγματική αντισυστημική δύναμη που φάνηκε να απειλεί την καταρρέουσα στην πολλαπλή της κρίση κυβερνητική τάξη στα μέσα της δεκαετίας 1960. Δεν αποτελεί άλλωστε απλή εκτίμηση, αλλά ομολογία του ίδιου του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, ότι «Η επανάστασις της 21.4.1967 έγινε για να σώσει την Ελλάδα από τον κομμουνισμόν». Και εν προκειμένω δεν έλεγε ψέματα. Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ιδίως μετά τα μέσα της δεκαετίας 1960 ήταν ένα καζάνι που έβραζε.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/04 στις 20.30 Στο TRISE (2ος όροφος & ταράτσα) - Κολοκοτρώνη 31, Σύνταγμα. Oι άνθρωποι της Ουκρανίας δεν σταματούν να αγωνίζονται ενάντια στον επεκτατισμό του Πούτιν με όποιον τρόπο μπορούν. Μαζί με πολυάριθμες πρωτοβουλίες πολιτών και οριζόντιες κοινωνικές ομάδες, σύντροφοι και συντρόφισσες μας αντιστέκονται και προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν, στον βαθμό που μπορούν, τα δικά τους μέσα, με αυτοοργάνωση, φροντίδα και αλληλεγγύη. Το Solidarity Collectives αποτελεί ένα τέτοιο σημαντικό οριζόντιο δίκτυο ομάδων με κύριο στόχο τη φροντίδα συντρόφων/συντροφισσών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, αλλά και αποστολή άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας στις περιοχές που πλήττονται περισσότερο από τις επιθέσεις.

Ξεκινά την Πέμπτη στην Αθήνα, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, το δεύτερο συνέδριο Historical Materialism Athens Conference, σε συνεργασία με το Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Ο γενικός τίτλος του συνεδρίου είναι State in/And Crisis: Theory and Movement in a Dangerous World (Κράτος σε/και Κρίση: Θεωρία και κίνημα σε έναν επικίνδυνο κόσμο) και προσπαθεί να ψηλαφίσει πώς τα καπιταλιστικά κράτη βρίσκονται στο επίκεντρο των πολλαπλών σύγχρονων κρίσεων, αφού έχουν συμβάλει στις πανάκριβες διασώσεις των τραπεζικών συστημάτων, έχουν εμπορευματοποιήσει και ιδιωτικοποιήσει κοινωφελείς υπηρεσίες και αγαθά, ενισχύουν την αναπαραγωγή του ρατσισμού και του σεξισμού, υπονομεύουν την ενότητα των υποτελών τάξεων…

Brian Anglo

Ογδόντα χρόνια μετά την εξέγερση του γκέτο της Βαρσοβίας στις 19 Απριλίου 1943, όταν κανένας από αυτούς που συμμετείχαν σε αυτήν δεν είναι πλέον στη ζωή, πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να διατυπώνουν το ίδιο ερώτημα: πώς έγινε και οι Ευρωπαίοι Εβραίοι δεν προέβαλαν ευρύτερη αντίσταση και δεν αντέδρασαν νωρίτερα μπροστά στη συστηματική εξόντωσή τους από τους Ναζί;