Pedro Huarcaya
Βενεζουέλα: Μια «ανθρωπιστική» μονομαχία σε βάρος του πληθυσμού
Ο Νικολάς Μαδούρο και ο αυτοδιακηρυγμένος πρόεδρος Χουάν Γουαιδό, που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, παίζουν ένα «μπρα ντε φερ» γύρω από μια υποτιθέμενη «ανθρωπιστική βοήθεια», την ώρα που η καθημερινή ζωή των Βενεζουελάνων επιδεινώνεται, εβδομάδα με την εβδομάδα.
Το Σάββατο 23 Φλεβάρη υπήρξε το θέατρο εντάσεων στα σύνορα της Βενεζουέλας, που κόστισε τη ζωή σε δύο ανθρώπους. Από τη μια, ο Χουάν Γουαϊδό, αυτοδιακηρυγμένος πρόεδρος, αναγνωρισμένος από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, όπως η Γαλλία, εύχεται την είσοδο μιας υποτιθέμενης «ανθρωπιστικής βοήθειας». Από την άλλη, ο Νικολάς Μαδούρο, πραγματικός πρόεδρος της Βενεζουέλας, την αρνείται καθώς και τις αναμείξεις που αυτή συνεπάγεται.
Η «βοήθεια» αυτή έχει μεγαλύτερη σχέση με μια επικοινωνιακή επιχείρηση παρά με μια πράξη που να είναι σε θέση να βάλει τέλος στις ελλείψεις τροφίμων και φαρμάκων που υφίστανται οι Βενεζουελάνοι. Ύψους καμιά εκατοσταριά εκατομμυρίων δολαρίων, δηλαδή στο ισόποσο των τριών δολαρίων ανά κάτοικο, αυτή η ψετο-βοήθεια είναι πολύ χαμηλότερη και από το καλάθι τροφίμων, τις CLAP, που διανέμει η κυβέρνηση τακτικά και πελατειακά στη χώρα.
Υποκρισία των ΗΠΑ
Η ψευτο-βοήθεια αυτή κυρίως συνδέεται με μια βαθιά υστερία των ΗΠΑ τη στιγμή που οι ίδιες πνίγουν χρηματοδοτικά τη Βενεζουέλα με πρωτόγνωρα μέτρα παρέμβασης. Παρά τις αντιιμπεριαλιστικές τους ρητορικές, ο Ούγκο Τσάβες και, κατόπιν, ο Νικολάς Μαδούρο, δεν είχαν ποτέ κόψει τις εμπορικές τους σχέσεις με τις ΗΠΑ και αυτές οι τελευταίες αποτελούσαν, έως πριν μερικές εβδομάδες, τον κύριο τροφοδότη και τον κύριο πελάτη της Βενεζουέλας. Η κυβέρνηση Τραμπ αποφάσισε στα τέλη Γενάρη να παγώσει τους λογαριασμούς της CITGO, δηλαδή της βενεζουελάνικης εταιρίας που διαθέτει χιλιάδες βενζινάδικα και πολλά διυλιστήρια στις ΗΠΑ και που αποτελούσε την κύρια πηγή ρευστού για την Βενεζουέλα. Η κυβέρνηση Τραμπ προχωράει την αθλιότητά της έως του σημείου μάλιστα να απειλεί με αντίποινα την Ινδία, όπου η Βενεζουέλα βρήκε μια νέα αγορά για το απούλητο πετρέλαιό της. Αυτό το μέτρο κοστίζει δισεκατομμύρια δολάρια στο βενεζουελάνικο κράτος, δηλαδή δεκάδες φορές περισσότερα από το ύψος της ψευτο-φιλανθρωπίας τους.
Οι ευθύνες του Μαδούρο
Αυτό δεν ακυρώνει την κύρια ευθύνη του Νικολάς Μαδούρο στην τραγική οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα. Η ανοχή του απέναντι στις καταχρηστικές ιδιοποιήσεις του συναλλαγματικού συστήματος από μεγάλες πολυεθνικές και από φίλους της «μπολιμπουρζουαζίας» βρίσκεται στην πηγή της κατάρρευσης του βενεζουελάνικου νομίσματος και των ελλείψεων σε τροφές και σε φάρμακα που αυτό συνεπάγεται. Η πεισματική άρνηση της απελπισίας του βενεζουελάνικου πληθυσμού, του οποίου το 10% έχει μάλιστα φτάσει να αναζητάει στο εξωτερικό κάπως πιο αξιοπρεπείς συνθήκες, αποτελεί τον πιο ελεεινό κυνισμό.
Όλο αυτό το μιντιακό τσίρκο έχει για αποκλειστικό στόχο να ενισχύσει την υπόθεση του Χουάν Γουαϊδό και του Ντόναλντ Τραμπ βάζοντας το στρατό να στραφεί κατά του Νικολάς Μαδούρο. Φέρνοντας μια ψευτο-ανθρωπιστική «βοήθεια» στα σύνορα της Βενεζουέλας, αυξάνουν την πίεση προς τον στρατό. Γιατί, αν αυτός αρνηθεί την είσοδο των βορειοαμερικάνικων πομπών, τότε θα υποστεί το μιντιακό και πολιτικό κόστος σε έναν πληθυσμό που τα χρειάζεται αυτά (έστω και αν μιλάμε για εξαιρετικά μικρές ποσότητες σε σχέση με τις ανάγκες). Αν πάλι δεχτεί την είσοδό τους, θα έχει, έτσι, περάσει σε ανυπακοή απέναντι στο Νικολάς Μαδούρο, πράγμα που ακριβώς ελπίζει ο Γουαϊδό και όλες οι δυτικές καγκελαρίες εδώ και ένα μήνα.
Να δοθεί η φωνή στο λαό
Σε κάθε περίπτωση, και οι μεν και οι δε βασίζονται στις ένοπλες δυνάμεις για το μέλλον της χώρας, και οι μεν και οι δε βυθίζουν τους Βενεζουελάνους σε όλο και πιο τρομακτικές συνθήκες ζωής, οι μεν στερώντας από τη χώρα τους σπάνιους πόρους της σε ρευστό, οι δε αποδεικνύοντας την ανικανότητά τους να βάλουν τέλος στις ελλείψεις και στην οικονομική κατάρρευση της χώρας μετά από δέκα και παραπάνω χρόνια ύφεσης και υπερπληθωριστικού κύκλου. Η μόνη λύση χειραφέτησης βρίσκεται στο να δοθεί ο λόγος στο λαό, να επανέλθει σε γενικές, διαφανείς, εκλογές, με ελευθερία για τους υποψήφιους, που να μην οργανώνονται από την πλειοψηφία σε βάρος της αντιπολίτευσης, ούτε από την αντιπολίτευση σε βάρος της πλειοψηφίας. Μόνο η ακύρωση του χρέους και η επανιδιοποίηση των δισεκατομμυρίων που έχουν κλαπεί από το βενεζουελάνικο κράτος μέσα από τις καταχρήσεις στο συναλλαγματικό σύστημα μπορούν να ξαναδώσουν στους Βενεζουελάνους κάποιο οξυγόνο, ούτως ώστε να καλύψουν τις πιο στοιχειώδεις τους ανάγκες. Οι οπαδοί του Μαδούρο θα ήταν πιο οξυδερκείς αν έμπαιναν σε αυτό το δρόμο αντί να λογοκρίνουν το διαδικτυακό ιστότοπο των συντρόφων μας της Aporrea, στους οποίους στέλνουμε όλη μας της στήριξη.
Pedro Huarcaya
Nouveau Parti Anticapitaliste (Γαλλία)
Μετάφραση από τα γαλλικά: ΤΠΤ
Πηγή: Τεταρτοδιεθνιστική Προγραμματική Τάση, 1 Μαρτίου 2019
Pedro Huarcaya, «Au Venezuela, un bras de fer “humanitaire” sur le dos de la population» NPA, 27 Φεβρουαρίου 2019
