Κατεστραμμένο σχολείο από αμερικανικό βομβαρδισμό στο Μάισαλουν της Τάκμπα

Michael Karadjis

Οι ΗΠΑ επιβάλλουν Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων πάνω από τη Ροτζάβα, που οδηγεί στον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο...

...λοιπόν, όχι ακριβώς, απλώς συνεχίζεται ο εξαετής γενοκτονικός πολέμος καθώς ο Άσαντ, η Ρωσία και οι ΗΠΑ κονιορτοποιούν τη Συρία

Για πρώτη φορά στον 6ετή συριακό πόλεμο, οι ΗΠΑ κατέρριψαν ένα πολεμικό αεροπλάνο του Άσαντ στις 18 Ιουνίου, για να υπερασπιστούν τους συμμάχους τους τις Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας (SDF), το στρατιωτικό και πολιτικό μέτωπο που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και κυριαρχείται από τις κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG). Τα πολεμικά αεροσκάφη του Άσαντ πραγματοποίησαν την εξαιρετικά ασυνήθιστη πράξη βομβαρδισμού των SDF στην πόλη Τζα’Ντιν, κοντά στην Τάκμπα στην επαρχία της Ράκκα.

Κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του πολέμου, το καθεστώς του Άσαντ και οι YPG / SDF απέφυγαν σε μεγάλο βαθμό τις μεταξύ τους στρατιωτικές αντιπαραθέσεις. Αν και δεν είναι σύμμαχοι, δεν είναι ούτε εχθροί, και έχουν κατά καιρούς συνεργαστεί σε μέρη της χώρας όταν τους βολεύει , όπως ήταν η βοήθεια των YPG στον Άσαντ στην πρόσφατη πολιορκία του εξεγερμένου Χαλεπιού¹.

Αντίθετα, οι YPG/SDF έχουν γίνει ο μεγαλύτερος και πιο στρατηγικός συμμάχων των ΗΠΑ στη σύγκρουση, καθώς και οι ΗΠΑ και οι SDF επικεντρώνονται αποκλειστικά στην ήττα του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στην ανατολική Συρία. Καθώς δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να στηρίξουν την εξέγερση εναντίον της δικτατορίας του Ασάντ, ένα φαινόμενο με συντριπτική πλειοψηφία στα πιο πυκνοκατοικημένα δυτικά τμήματα της χώρας, μπορούν να συνεχίσουν με αυτό που είναι σε μεγάλο βαθμό ένας παράλληλος πόλεμος αλλού. Έτσι, οι ΗΠΑ έχουν προσφέρει στις SDF πλήρη κάλυψη από αέρος σε όλες τις δραστηριότητές τους από τα τέλη του 2014, έχουν στείλει εκατοντάδες ειδικές αμερικανικές δυνάμεις για να βοηθήσουν τις SDF και έχουν δημιουργήσει μια σειρά στρατιωτικών βάσεων στην ελεγχόμενη από τις SDF περιοχή.

Η κυβέρνηση του Ομπάμα ανακοίνωσε την πρώτη και μοναδική ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων στη Συρία στο τμήμα της βόρειας Συρίας που κυριαρχείται από τους Κούρδους γνωστό ως Rojava και βρίσκεται υπό τον έλεγχο των YPG/SDF, τον Αύγουστο του 2016, όταν οι οι δυνάμεις του Άσαντ αποφάσισαν ξαφνικά να κάνουν ένα περιορισμένο βομβαρδισμό εναντίον των YPG στη Χάσακα². Αν και οι YPG δεν έχουν κάνει τίποτα για να προκαλέσουν αυτή την επίθεση, μερικές φορές αρέσει στο καθεστώς να υπενθυμίζει στον οποιονδήποτε βρίσκεται εκτός του ελέγχου του ποιος είναι το αφεντικό.

Παρόλο που το καθεστώς επιτρέπει από πραγματισμό στις SDF να ελέγχουν τη Ροτζάβα, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί όλους τις δυνάμεις του για να συντρίψει τη συριακή εξέγερση, θέλει περιστασιακά να υπενθυμίζι στις SDF ότι αντιτίθεται είτε σε οποιαδήποτε κουρδική αυτονομία, είτε σε οποιοδήποτε σχέδιο «δημοκρατικής συνομοσπονδίας» επιδιώκουν οι SDF να εφαρμόσουν στη Ροτζάβα και ότι, μόλις συντριβεί η υπόλοιπη εξέγερση, θα στραφεί εναντίον τους.

Εκείνη την εποχή, τον περασμένο Αύγουστο, οι ΗΠΑ προειδοποίησαν τα αεροπλάνα του Άσαντ να κρατηθούν μακριά, αλλιώς θα βομβαρδίζονταν³. Αυτά έφυγαν γρήγορα.

Τώρα επέστρεψαν για να τεστάρουν τη Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων κι έτσι οι ΗΠΑ κατέρριψαν ένα πολεμικό αεροπλάνο.

Σχετικά με το ζήτημα του «3ου Παγκοσμίου Πολέμου»

Την περασμένη χρονιά κατά τη διάρκεια των αμερικανικών εκλογών, η Χίλαρι Κλίντον, αντιμέτωπη με την καθημερινή γενοκτονική σφαγή που πραγματοποιούσε το καθεστώς Άσαντ εναντίον ανυπεράσπιστων πολιτών σε όλο το μήκος και το πλάτος της Συρίας που ελεγχόταν από τους αντάρτες, έκανε κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με την εξέταση του ενδεχόμενου οι στρατιωτικές δυνάμει των ΗΠΑ – οι οποίες ήδη συμμετείχαν δυο χρόνια στον βομβαρδισμό των εχθρών του Άσαντ σε αυτό το χρονικό σημείο – να βοηθήσουν επίσης στην προστασία των Σύριων πολιτών από τα πολεμικά αεροσκάφη του Άσαντ μέσω κάποιου είδους ζώνης απαγόρευσης πτήσεων.

Ο Ντόναλντ Τραμπ αντιτάχθηκε στην ιδέα αυτή και τόνισε την υποστήριξή του στην ισχύουσα αμερικανική πολιτική, στην καταπολέμηση μόνο της ISIS και της Τζάμπχατ αν-Νούσρα. Στην πραγματικότητα, προχώρησε πιο πέρα, εκφράζοντας την άποψη ότι η αμερικανική συμμαχία με το καθεστώς του Άσαντ και με τη Ρωσία εναντίον των τζιχαντιστών θα πρέπει να γίνει ακόμη πιο έντονη.

Μεγάλο μέρος του κινήματος που υποστηρίζει τον Άσαντ, αλλά και του δήθεν «αντιπολεμικού» κινήματος και ακόμη και μέρος του γνήσιου αντιπολεμικού κινήματος που αντιτίθεται στον Άσαντ, ισχυρίστηκε ότι η ψήφος προς την Κλίντον θα ήταν ψήφος υπέρ του «Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου». Δυο χρόνια πραγματικών βομβαρδισμών των ΗΠΑ στη Συρία, οι οποίοι είχαν ήδη σκοτώσει εκατοντάδες πολίτες, δεν θεωρήθηκαν πρόβλημα και σίγουρα δεν ήταν αιτία ούτε για μια διαδήλωση (καθώς οι βομβαρδισμοί αυτοί δεν στρέφονταν εναντίον του Άσαντ). Αντίθετα, η επιβολή μιας Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων για την προστασία των πολιτών, θα σήμαινε την κατάρριψη των πολεμικών αεροσκαφών του Άσαντ, που θα μπορούσε να προκαλέσει σύγκρουση με τους Ρώσους υποστηρικτές του Άσαντ και συνεπώς «Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».

Ακόμη και οι αριστεροί που γνωρίζουν πολύ καλά πόσο ακροδεξιός, νεοφιλελεύθερος, ρατσιστής ήταν ο Τραμπ και τις διασυνδέσεις του με ολόκληρη την παγκόσμια ακροδεξιά, εξέφρασαν την άποψη ότι σε αυτό το θέμα, ο Τραμπ ήταν, κατά κάποιο τρόπο, ο « υποψήφιος της ειρήνης». Το έλεγαν αυτό, παρά το γεγονός ότι ο Τράμπ προειδοποίησε ανοιχτά ότι είχε την πρόθεση να επιταχύνει δραματικά τους βομβαρδισμούς εναντίον στόχων που ήταν εχθροί του Άσαντ στην Συρία. Ήταν ο «υποψήφιος της ειρήνης» σε σύγκριση με τον «Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» της Κλίντον, παρόλο που υποσχέθηκε ότι όχι μόνο «θα βομβαρδίσει τα σκατά» όπως αποκάλεσε τους «τρομοκράτες», αλλά επίσης θα «σκοτώσει τις οικογένειές τους». Υποσχέσεις τις οποίες δεν έχει εγκαταλείψει.

Η ανεκτική απέναντι στον Τραμπ αριστερά δεν είχε προσέξει ότι οι ΗΠΑ είχαν ήδη επιβάλει μια Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων πάνω από τη Ροτζάβα, η οποία δεν είχε προκαλέσει τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αμερικανική στρατιωτική δύναμη που προστατεύει τις YPG, οι οποίες αναγνωρίζονται ως αριστερές, δεν θεωρείται πρόβλημα, αλλά αν οι ΗΠΑ προστατεύσουν τους απλούς πολίτες της Συρίας και τα σχολεία τους, τα νοσοκομεία, τις αγορές, τα στρατόπεδα προσφύγων κ.ο.κ. που βρίσκονται στις περιοχές που ελέγχονται από τους αντάρτες, από την μακροχρόνια αμείλικτη σφαγή, αυτό θα είχε θεωρηθεί ως το απόλυτο κακό.

Έτσι, οι απόψεις της Παλιάς «αντιπολεμικής» Αριστεράς σχετικά με αυτά τα ζητήματα δεν είχαν καμία σχέση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με οποιαδήποτε εναντίωση από άποψη αρχών στην αμερικανική επέμβαση οπουδήποτε. Αν η αμερικανική επέμβαση, οι βομβαρδισμοί, οι ειδικές δυνάμεις, οι στρατιωτικές βάσεις, η σφαγή πολιτών και ούτω καθεξής είναι ή δεν είναι πρόβλημα, εξαρτάται αποκλειστικά από το ποιοι ήταν οι στόχοι και/ή οι σύμμαχοι της αμερικανικής επέμβασης.

Αυτό συμβαίνει και σ’ αυτή την περίπτωση. Όταν το καθεστώς του Άσαντ παίρνοντας θάρρος αφού ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο του Τραμπ κατέστησε σαφές ότι ακόμη και η χλιαρή «αντίθεση» του Ομπάμα στον Άσαντ δεν ήταν πλέον πολιτική των ΗΠΑ⁴, προχώρησε λίγο περισσότερο απ’ ο,τι έπρεπε και έριξε το σαρίν στη βόρεια συριακή πόλη του Χαν Σεϊχούν τον Απρίλιο. Οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν μια σχετικά ανώδυνη «επίθεση αξιοπιστίας» εναντίον της αεροπορικής βάσης του Ασαρί Σαριγιάτ και τα οργισμένα «αντιπολεμικά» πλήθη πραγματοποίησαν διαδηλώσεις σε όλες τις αμερικανικές πόλεις. Οι προηγούμενες 8.000 αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ σε βάρος στόχων που ήταν εναντίον του Άσαντ είχαν περάσει απαρατήρητες, παρά τις σημαντικές απώλειες αμάχων. Μια επίθεση με μηδενικό αριθμό θυμάτων πολιτών, εναντίον στρατιωτικής αεροπορικής βάσης, από όπου ρίχτηκαν τα χημικά όπλα, δημιούργησε μια περίεργη οργή.

Άλλοι δήλωσαν ότι ο Τράμπ είχε τώρα «αλλάξει την πολιτική του», παρά το γεγονός ότι οι Τραμπ, Μάτις, ΜακΜάστερ, Τίλερσον και άλλοι αμερικανοί ηγέτες έκανα δηλώσεις ότι «δεν επεμβαίνουν στη Συρία» ότι δεν υπάρχει καμιά αλλαγή πολιτικής, ότι η επίθεση αφορούσε μόνο το σαρίν και κανένα άλλο από τα όπλα μαζικής καταστροφής του Άσαντ που χρησιμοποιεί καθημερινά σε τεράστια κλίμακα, ότι το μοναδικό ενδιαφέρον των ΗΠΑ παρέμεινε η ήττα της ISIS και ούτω καθεξής.

Ωστόσο, όταν οι ΗΠΑ κατέρριψαν το πρώτο αεροπλάνο του Άσαντ, είχαμε μια σοκαρισμένη και συγχισμένη σιωπή. Οι αντιιμπεριαλιστές δεν είναι σίγουροι εάν θα στηρίξουν το «αντιιμπεριαλιστικό» καθεστώς του Άσαντ (το οποίο βασάνιζε ισλαμιστές ύποπτους για το αμερικανικό πρόγραμμα παράδοσης, εντάχθηκε στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου εναντίον του Ιράκ, εισέβαλε στο Λίβανο με εντολή της αντεπανάστασης του Λιβάνου και πραγματοποίησε μια τεράστια σφαγή εναντίον της λιβανέζικης και παλαιστινιακής αντίστασης στο Τελ αλ Ζαατάρ, κράτησε παγερά ήσυχο το κλεμμένο από το Ισραήλ Γκολάν για 40 χρόνια και μακέλεψε τακτικά τους Παλαιστίνιους προσπαθώντας να σβήσει το κίνημα τους) ή εάν θα στηρίξουν το «αντιιμπεριαλιστικό» YPG/SDF, τον στρατηγικό συνεργάτη των ΗΠΑ στη Συρία.

Εάν, σε ένα εναλλακτικό σύμπαν, οι ΗΠΑ χτυπήσουν για μια φορά ένα αεροπλάνο του Άσαντ που σφαγιάζει πολίτες σε μια πόλη ελεγχόμενη από τους αντάρτες, τότε φυσικά θα άνοιγαν οι πύλες της κολάσεως, θα είχαμε και πάλι διαδηλώσεις, δηλώσεις, «αντιπολεμικές» ανακοινώσεις κ.λπ.: #MilitaryAirfieldsLivesMatter [Οι Ζωές των Στρατιωτικών Αεροδρομίων Αξίζουν], προφανώς.

Η συνεχιζόμενη σφαγή στη Ντάρα’α και τη Ράκκα

Εν τω μεταξύ, το καθεστώς του Άσαντ σφυροκοπά τη Daraa, τη γενέτειρα της επανάστασης, κυριολεκτικά με εκατοντάδες βαρέλια βόμβες εδώ και εβδομάδες τώρα⁵. Σύμφωνα με τη Συριακή Αμερικανική Ιατρική Ομάδα (SAMS) και τους Γιατρούς του Κόσμου στις 7 Ιουνίου, «τις τελευταίες ημέρες, η εκστρατεία βομβαρδισμού εναντίον της Ντάρα’α έχει ενταθεί. Σύμφωνα με αναφορές από την περιοχή, κατά τις πρώτες πέντε ημέρες του Ιουνίου, υπήρξαν περίπου 330 άμεσα χτυπήματα, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών επιδρομών, εκρηκτικών βαρελιών, πυροβολικού, ρουκετών, εκρηκτικών κυλίνδρων και εκρηκτικών φορτίων. Οι επιθέσεις αυτές έγιναν από τη συριακή κυβέρνηση και τους συμμάχους της και αντιπροσωπεύουν μια δραματική αύξηση από τις 165 εναέριες επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν τον περασμένο μήνα».

Ωστόσο, δεν έχουν ριχτεί ούτε αμερικανικά όπλα ούτε σφαίρες στα χέρια του FSA και των συμμάχων του ανταρτών στη Ντάρα’α που υπερασπίζονται τον λαό τους ενάντια σε αυτή τη γενοκτονία, πόσο μάλλον η κατάρριψη ενός πολεμικού αεροπλάνου. Η Ντάρα’α, οι πολίτες της, η υποδομή της, ο συμβολισμός της ως κέντρο του πιο δημοκρατικού μέρους της επανάστασης, τα απίστευτα βάσανά της και ο απίστευτος ηρωισμός της, μπορούν όλα να πάνε στο διάολο, αλλά προφανώς οι ΗΠΑ θεωρούν ότι οι SDF αποτελούν μια κόκκινη γραμμή.

Οι ΗΠΑ, από κάθε περίπτωση, κάνουν ουσιαστικά τα ίδια πράγματα στην «πρωτεύουσα» της ISIS τη Ράκκα. Καθώς οι SDF κινούνται προς τη Ράκκα, οι αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ (και το πυροβολικό των SDF) δημιουργούν αυτό που οι παρατηρητές του ΟΗΕ για εγκλήματα πολέμου χαρακτήρισαν ως «συγκλονιστικές απώλειες ζωών αμάχων»⁶. Οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν κυριολεκτικά ολόκληρη την περιοχή της Ράκκα, « καταστρέφοντας την πόλη για να την σώσουν»⁷. Οι θάνατοι από τις επιθέσεις των ΗΠΑ στη Ράκκα και το γειτονικό Ντέιρ Εζ-Ζορ - όπου οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν ανοιχτά σε συνεργασία με το καθεστώς του Άσαντ από τον Νοέμβριο του 2014 - είναι τόσοι πολλοί που, για δύο συνεχείς μήνες⁸, ο αριθμός των θανάτων αμάχων από τις επιθέσεις των ΗΠΑ ήταν υψηλότερος από αυτόν του καθεστώτος του Άσαντ (και μάλιστα τον προηγούμενο μήνα, οι απώλειες αμάχων από τις επιθέσεις των ΗΠΑ ήταν ήδη περισσότερες από τις απώλειες από τις ρωσικές επιθέσεις ή τις επιθέσεις της ISIS). Το παρατηρητήριο Airwars εκτιμά ότι ο συνασπισμός υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ ευθύνεται για περισσότερα από 3000 θύματα μεταξύ των αμάχων⁹ στη Συρία, η συντριπτική πλειοψηφία τους τελευταίους τέσσερις μήνες επί Τραμπ. Οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει ακόμη και λευκό φώσφορο¹⁰ στον πόλεμο εναντίον της ISIS στη Ράκκα.

Η ομάδα αντίστασης εναντίον της ISIS και εναντίον του Άσαντ «Raqqa Being Slaughtered Silently», εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι η Συρία, όπως τη γνωρίζαμε κάποτε, έχει «αλλάξει για πάντα από την αδυσώπητη βιαιότητα που συμβαίνει σε ολόκληρη τη χώρα. Οι φρικαλεότητες που συμβαίνουν τώρα στις πόλεις Ράκκα και Ντάρα’α συναντούν μόνο την απόλυτη σιωπή - τόσο διεθνώς όσο και τοπικά. Επί μήνες, η πόλη Ράκκα έχει εκτεθεί σε μια εκστρατεία συστηματικής καταστροφής που διαπράττεται από τη Διεθνή Συμμαχία και τους τοπικούς συμμάχους της, οι οποίοι εφαρμόζουν μια πολιτική καμένης γης για να πάρουν τον έλεγχο της πόλης. Για όλες τις βιαιότητες εναντίον πολιτών δεν υπήρξε καμιά καταδίκη, καθώς διαπράττονται με το πρόσχημα της καταπολέμησης της ISIS¹¹».

Αποκαλώντας τα μέλη της RBSS «πράκτορες της ISIS» απλά δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Η ISIS κυνηγάει και δολοφονεί τα μέλη της RBSS¹², ακόμη και έξω από τη Συρία.

Ωστόσο, όλα αυτά φαίνονται να μην αποτελούν ζήτημα για το δυτικό αντιπολεμικό κίνημα.

Ο Άσαντ, η Ρωσία και το Ιράν αποφασίζουν τώρα ότι οι YPG/SDF είναι «τρομοκράτες»

Το καθεστώς του Άσαντ έστειλε πρόσφατα ανάμεικτα μηνύματα σχετικά με τις YPG/SDF. Ένας ηγέτης τις αποκάλεσε τμήμα του λεγόμενου «Συριακού Στρατού» ενώ ο Χούσμα Σαΐμπ, δήλωσε πρόσφατα ότι το YPG/SDF είναι «τρομοκράτες όπως η ISIS»¹³, στο προπαγανδιστικό όργανο του ρωσικού κράτους «Sputnik» στο οποίο αναφέρθηκε ως «Σύριος εμπειρογνώμονας» (δηλαδή εκπρόσωπος του καθεστώτος) κι ο οποίος εξήγησε ότι «θεωρούμε αυτές τις δυνάμεις παράνομους στρατιωτικούς σχηματισμούς που λειτουργούν εκτός του νομικού πλαισίου. Είναι ίδιες με τις τρομοκρατικές μονάδες όπως το μέτωπο αν-Νούσρα και ο Ντά’ες. Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις δεν συντονίζουν τις δραστηριότητές τους με το Συριακό Στρατό. Τους θεωρούμε τρομοκράτες».

Ο Πρεσβευτής του Ιράν στην Τουρκία, ο Μοχάμαντ Εμπραχίμ Ταχεριάν Φαρντ, πρόσφατα επίσης διευκρίνισε στον Τούρκο ομόλογό του ότι η Τεχεράνη «περιγράφει το ΡΚΚ, το PYD και το YPG ως τρομοκρατικές ομάδες»¹⁴ εναντίον των οποίων η Τεχεράνη και η Άγκυρα πρέπει να εργαστούν από κοινού.

Αυτή η στροφή φαίνεται να προκαλείται από την αντιπαλότητα για την ολοκλήρωση της επιχείρησης εναντίον του ISIS στα ανατολικά: με τις υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ SDF να προωθούνται προς της Ράκκα, ο στρατός του Άσαντ, υποστηριζόμενος από τη Χεζμπολάχ, ξεκίνησε πρόσφατα από το νοτιοανατολικό Χαλέπι και άρχισε να προχωράει ανατολικά, με τρόπο που, παραδόξως, απείλησε τις θέσεις των SDF.

ΗΠΑ: Καμία διαμάχη με τον Άσαντ αρκεί να βομβαρδίζεις απλώς αμάχους

Η ανακοίνωση του Centcom [Κεντρική Διοίκηση των ΗΠ] των ΗΠΑ¹⁵ για την κατάρρυψη του πολεμικού αεροσκάφους υπογράμμισε, ως συνήθως, ότι η αποστολή του είναι απλώς να νικήσει την ISIS και ότι δεν ενδιαφέρεται να πολεμήσει τις δυνάμεις του Άσαντ, της Ρωσίας ή των φιλοκαθεστωτικών (όπως είναι γνωστό), αλλά ότι θα υπερασπιστεί τον εαυτό του ή τις «δυνάμεις των συνεργατών» του.

Καθώς το tweeter «Northern Stork» παρουσίασε αυτή τη δήλωση του Centcom, αυτό σημαίνει «Κάντε πίσω παιδιά, ρίχτε βαρελια-βόμβες σε κάποιους αμάχους αλλού, δεν είμαστε εδώ για να πολεμήσουμε μαζί σας, αφήστε μας ήσυχους»¹⁶.

Ενώ το καθεστώς ισχυρίστηκε ότι βομβάρδισε την ISIS – στην Τάκμπα, την οποία οι SDF είχαν απελευθερώσει από την ISIS μήνες πριν – ο ισχυρισμός αυτός διαψεύστηκε από τις SDF. Εκπρόσωπος των SDF ο ταξίαρχος Τατάλ Σίλο κατηγόρησε τις δυνάμεις του καθεστώτος ότι ξεκίνησαν «επιθέσεις μεγάλης κλίμακας χρησιμοποιώντας αεροσκάφη, πυροβολικό και τάνκς»¹⁷ εναντίον των SDF στην περιοχή της Τάκμπα.

SDF εναντίον ISIS και το ζήτημα των ηθικών διλημμάτων

Λαμβάνοντας υπόψη τη φύση της τυραννίας του ισλαμικού κράτους - μια χλωμή, αλλά εν τούτοις φρικιαστική, αντανάκλαση της τυραννίας που έχει τη βάση της στη Δαμασκό - δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι SDF μπορεί να αντιπροσωπεύουν μόνο μια τεράστια βελτίωση, ανεξάρτητα από την άποψη που μπορεί να έχει ο καθένας για την πραγματικότητα της επανάστασης στη Ροτζάβα. Στην πραγματικότητα, ακόμη και αν κάποιος αποδέχεται πλήρως τους πιο ευγενείς ισχυρισμούς για τη Ροτζάβα στα βασικά τους σημεία, είναι αμφίβολο ότι ένα τέτοιο όραμα μπορεί να επιτευχθεί με έναν τόσο φοβερό τρόμο που εξαπολύθηκε από την αμερικανική αεροπορία. Αυτό θα γινόταν για πρώτη φορά στην ιστορία των επαναστάσεων. Αλλά ακόμα και έτσι, ό,τι προκύψει, δεν μπορεί παρά να είναι μια τεράστια βελτίωση σε σχέση με την ISIS.

Και ενώ η υποκρισία και η επιλεκτική αλληλεγγύη πολλών αντιπολεμικών κινημάτων και τμημάτων της δυτικής αριστεράς είναι εδώ ένας ξεκάθαρος στόχος, οι αποφάσεις των SDF μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον δεν είναι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να επικρίνουμε σοβαρά εσφαλμένες αποφάσεις. Αλλά θα πρέπει να αποφευχθεί η άδικη καταδίκη των SDF ως «πληρεξουσίων των Αμερικανών» απλώς και μόνο για την αποδοχή οποιουδήποτε επιπέδου αμερικανικής υποστήριξης εναντίον του τρομοκρατικού καθεστώτος της ISIS (παρά το γεγονός ότι οι ηγέτες του PYD σπάνια αναγνωρίζουν τα ίδια περιθώρια στις αναγκαστικές τακτικές αποφάσεις του FSA και των Σύριων ανταρτών, παρά την ποιοτικά μεγαλύτερη πίεση που υφίστανται εδώ και έξι χρόνια· και οι δυτικοί υποστηρικτές του PYD, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται κάποιοι με έντονα στοιχεία αριστερού οριενταλισμού, είναι συχνά πολύ χειρότεροι).

Αλλά από κάποιο σημείο, η ποσότητα γίνεται ποιότητα. Ο μαζικός πόλεμος των ΗΠΑ/SDF για την απελευθέρωση της Ράκκα έχει μετατραπεί σε μια τέτοια τεράστια σφαγή των αμάχων της Ράκκα που, ανεξάρτητα από το πόσο κάποιος μισεί την ISIS και φυσικά προτιμά να κερδίσουν οι SDF, η σοβαρότητα του πολιτικού και ηθικού διλήμματος εδώ δεν μπορεί πλέον να αποφευχθεί με ανέντιμες κοινοτοπίες σχετικά με τις SDF «που δέχονται κάποια περιορισμένη βοήθεια από τις ΗΠΑ» εναντίον του ISIS και άλλα παρόμοια. Είναι δύσκολο να δούμε πως μπορεί να επιβιώσει ένα πολύ προοδευτικό περιεχόμενο από αυτή τη μαζική «στρατιωτική λύση» και από τους αμείλικτους, βάρβαρους ιμπεριαλιστικούς βομβαρδισμούς. Και στο βαθμό που αυτό συμβεί με κάποια μορφή, ποιος βρίσκεται εκεί για να μιλήσει για τους χιλιάδες που σκοτώθηκαν και τους χιλιάδες περισσότερους συγγενείς τους που σημαδεύτηκαν γι’ αυτό για όλη τους τη ζωή και τις ακόμα περισσότερες χιλιάδες που σακατεύτηκαν;

Τέλος, όπως γνωρίζουν οι ηγέτες των SDF, ούτε το καθεστώς του Άσαντ, ούτε η Ρωσία ούτε οι ΗΠΑ θα είναι ποτέ αξιόπιστοι σύμμαχοι και έτσι θα πρέπει να προσέχουν συνεχώς τα νώτα τους. Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι ο μόνος πραγματικός σύμμαχος του συριακού κουρδικού λαού είναι ο συριακός αραβικός λαός. Οι «τακτικές» συμμαχίες είτε από τους Κούρδους είτε από τους Άραβες ηγέτες των ανταρτών που οδηγούν σε σημαντική αιματοχυσία και προδοσία μεταξύ των δύο λαών έχουν πολύ περισσότερες από «τακτικές» συνέπειες. Καμία από τις πλευρές δεν είναι αθώα από τέτοια κατορθώματα.

Μετάφραση: e la libertà

Michael Karadjis, «US enforces its No Fly Zone over Rojava, leading to World War III…», Syrian Revolution Commentary and Analysis, 26 Ιουνίου 2017. 

Σημειώσεις