16/4: NGO WORKERS' STRIKE AGAINST REFUGEE EVICTIONS

Approximately one month ago, the Immigration Policy Ministry’s sudden decision was announced regarding the gradual termination of accommodation and financial aid to refugees who have received a positive response to their asylum application, starting from those who were recognized as refugees before July 31, 2017. Similar decisions had been announced in the past, but proved impossible to implement. However, this time, the Ministry and its partners seem determined to push hundreds of refugees living in Greece to homelessness and poverty, forcing them to leave the apartments or camps in which they have been living, by the end of March 2019.

From 2015 onwards, after what was later called the “refugee crisis”, the state’s choice to entrust responsibility for meeting the needs of refugee populations (health, housing, education, legal support, transportation, interpretation, etc.) to NGOs was obvious. The refugee movement is presented as a temporary case, the services are provided with a -permanently postponed- expiration date and the refugees find themselves trapped in a regime of precariousness and uncertainty, with three-month extensions of their accommodation. With the greek state’s approval, the NGOs are managing huge funds, and at the same time they invest in overexploitation of their workers, by violating any labor legislation.

With the greek state’s overall management aiming -as usual- at the production of exclusion and marginalization, suppressing any attempt of emancipation, struggle and organized solidarity, the Ministry justifies the decision in two axes:

Initially, it argues that refugee status also automatically means the possibility for social integration, housing and employment. The state is well aware that refugees who are to be evicted -in the same way as they were hosted on an urgent and temporary basis– never gained access to integration programs (e.g. Greek language courses or job counseling) as these simply did not exist.
On the other hand, the pretext of “decongesting” the reception and identification centers at the entry points comes back as an argument. Three years after signing the EU-Turkey agreement, which transforms the Aegean islands into “warehouses” of people, reception centers into concentration camps and NGOs operating there in manslaughter houses, the Greek government does not hesitate to use the asylum-seekers who are stacked in Moria, due to the state’s decisions, in order to justify the cruelty it imposes on the lives of the refugees in the center of Athens.

The managements of NGO, in spite of their pretentious objections, accept the decision and share responsibility in implementing the eviction plan, while adapting it to their own business plan. At the same time, they demand from us, NGO employees, to contribute to the further victimization of the individuals to be evicted, to report regarding their vulnerability and participate in the reasoning ‘the most vulnerable wins’.

As NGOs employees, we refuse to remain inactive towards the situation unfolding next to us, in the tents of isolated camps in the islands, in isolated inland camps, in apartment rentals in the city center. Besides, our own precarious labour reality is defined by the same neoliberal regime. The precariousness in the lives of refugees is the other facet of our own labor insecurity and, against them both we project our solidarity and common struggles. We do not accept our involvement in the appropriation of vulnerability as a tool for managing refugee flows and we do not follow instructions with the direction of depriving and controlling the refugee population. We can only once again oppose the NGOs’ managements, stand firmly on the side of the refugees and show our solidarity in their struggles for life, freedom, self-determination and dignity. We have been hired in order to contribute to the meeting of the needs of the refugee population, not to force refugees into homelessness and misery.

WE DEMAND THE ANNULMENT OF THE DECISION THAT PUSHES REFUGEES TO HOMELESSNESS

AGAINST THE NGO MANAGEMENTS WHICH IMPLEMENT THE MINISTRY’S DECISION

AGAINST THE CRIMINALISATION OF WORKERS WHO REFUSE TO FORCE REFUGEES INTO HOMELESSNEESS

DIGNITY IN LIFE AND LABOUR FOR ALL

SOLIDARITY WITH REFUGEES, SUPPORT TO THOSE WHO WILL RESIST THIS DECISION

WE CALL ALL NGO EMPLOYEES TO STRIKE ON TUESDAY 16/4 AND JOIN THE STRIKE MARCH AT 12:00 IN FRONT OF THE ARCHAELOGICAL MUSEUM

EVENING MARCH AT 18:00 VICTORIA SQ.
AND 18:30 AT OMONIA SQ. (HAFTIA)

61/4 : اعتصاب کارمندان سازمان های غیر دولتی بر علیه خارج کردن پناهندگان
حدود یک ماه پیش،شناخته شد، تصمیم شگفت انگیز وزارت مهاجرت در مورد پایان
دادن به تدریج مهمان نوازی و حمایت اقتصادی پناهندگان که پاسخ مثبت به درخواست
پناهندگی دریافت کرده اند، شروع کردن با کسانی که تا 16 ژوئیه 7162 به عنوان
پناهنده شناخته شدند. با این وجود، این زمان، وزارت و شرکای آن، مصمم به فشار
هستند صدها پناهنده در بی خانمانی و فقر، مجبور کردن آنها به ترک کردن آپارتمان ها
یا اردوگاه هایی که در آن تا 16/1/7162 زندگی می کنند.
از سال 7162 ،با آغاز آنچه که بعدها "بحران پناهندگان" نامیده شد، این بود انتخاب
دولت برای اعطای مسئولیت به پاسخگویی به نیازهای جمعیت پناهندگان برای بهداشت،
مسکن، آموزش و پرورش، حمایت حقوقی، سفر، تفسیر و غیره به سازمان های
غیردولتی."پناهنده" به عنوان موقتی موقت ارائه شده است خدمات با یک تاریخ انقضایی
دائمی به تعویق انداخته می شوند و پناهندگان در یک رژیم ناامنی و عدم اطمینان با
استفاده از پسوندهای سه ماهه مهمان نوازی به دام افتاده اند.
همانطور که دولت به طور معمول تولیدات منعکس و حاشیه نشینی، سرکوب تمام اشکال
رهایی، ادعای و همبستگی سازمان یافته، وزارت را از تصمیم خود در دو محور
پشتیبانی می کند:
در ابتدا، استدالل می شود که وضعیت پناهندگی به طور خودکار به معنای امکان پذیر
شدن اجتماعی، پیدا کردن کار و مسکن است.دولت به خوبی آگاه است که پناهندگانی که
اخراج شده اند - همان گونه که آنها فوق العاده بودند و به طور موقت - هرگز دسترسی
به برنامه های ادغام )به عنوان مثال دوره یونانی یا مشاوره در پیدا کردن شغل( به
عنوان آنها به سادگی وجود نداشت.

از سوی دیگر، بهانه ای برای "انسداد" مراکز پذیرش و شناسایی در نقاط ورود.دولت
یونان پس از آن، سه سال است پس از امضای توافق اتحادیه اروپا و ترکیه، که جزایر
اژه را تبدیل به انبارهای مردم، مراکز پذیرش در
اردوگاه های کار اجباری و سازمان های غیردولتی آنها در آنجا حضور دارند، او از
خودشان دریغ نمی کند مسئولیت پذیری پناهجویان در موریا برای توجیه بی رحمی بر
زندگی پناهندگان در مرکز آتن تحمیل شد.
به رغم اعتراضات خود، سازمان های غیردولتی، تصمیم گیری می کنند و
آنها برنامه ریزش را هماهنگ می کنند و آن را با برنامه شرکتی خود سازگار می کنند.
در همان زمان آنها از ما، کارگران مضطرب که در سازمان های غیردولتی مشغول به
کار هستند تا به قربانی کردن بیشتر افراد منتقل شده پاسخ دهند، برای آسیب پذیری خود
پاسخگو باشند و در منطق "آسیب پذیر ترین برنده می شود. "

به عنوان کارگران و کارمندان سازمان های غیر دولتی،امتناع می کنیم بی خیال بمانیم
ب شرایطی که در کنار ما قرار دارد، در خیمه های اردوگاه های اجباری جدا از شهر
اردوگاه های داخلی، و در آپارتمان مرکز شهر.خطر در زندگی پناهندگان، جنبه دیگری
از ناامنی کارگری ما است و در مقابل آنها از همبستگی و مبارزات مشترک ما حمایت
می کنیم.ما تنها می توانیم بار دیگر با قابلیت های استخدام سازمان های غیر دولتی
مخالف باشیم و در مبارزات خود برای زندگی، آزادی، عزل و عزت و استقامت در
کنار پناهندگان و همبستگی ایستادگی کنیم.

مقابله با اداره سازمان های غیر دولتی که از تصمیم وزیران استفاده میکنند
مقابله با هدف قراردادن کارمندانی که به ضد اجرای این امر»اخراج پناهندگان«
شرایط ارزشمند بیشتر برای زندگی و کار برای همه
همبستگی با پناهندگان.حمایت کسانی که بر علیه این تصمیم ناعادالنه
ایستاده اند
ما همه ی کارمندان در سازمان های غیر دولتی را فرا می خوانیم، به اعتصاب در
تاریخ 61/4 ، و تجمع ساعت 11:67 در موزه)پاتیسیون(
اتحادیه کارگران در سازمان های غیر دولتی.

16'ê nîsanê Karkerên NGO-ê karberdan li dijî hilweşandina penaberan

Nêzîkî mehekî berî, li wezareta siyaseta koçberiyê Biryarneyek nişkêve di derbarê derheqê domandina xaniyê deynî û alîkariyek diravî ji bo penaberên ku ji bo penaberiyê wan qebûl kir, ji wan kesên ku ji ber ku ji beriya 31ê Tîrmeha 2017'an ve hatin nas kirin hatine qebûl kirin. Di heman demê de biryarên wekhev hate ragihandin, lê ji bo pêkanîna mimkin nabe. Lêbelê, ev carî, Wezareta wî û hevkarên xwe biryar da ku bi sedan penaberan li Yewnanî li dijî bi çih û bêwelatî û bêkariyê, dijîn, Bihêlin wan biçin ji xaniyan an kampên ku ew wan dijîn de, di dawiya Marcha 2019.
Ji 2015 û pê ve, piştî ku bi navê piştre "krîza penaberan" de, tercîha dewletê ji bo wezîfe û berpirsiyariyê ji bo bersivdana pêdivîyên yên ku xelkê penaber (tendurustî, xanî, perwerde, piştgiriya hiqûqî, guhastin, şîroveyek, û hwd.) Ji bo rêxistinên civakî yên sivîl. Tevgera ku penaberiya demkî wekî demek tête dayîn, xizmetên dîrokê bi demek demdirêjî damezirandin û penaberên xwe di sîstema bêbaweriyê û bêgaweriyê de digerin, bi dirêjkirina sê mehan. Bi pejirandina Dewleta Yunanî, rêxistinên ne hikûmetê di dema ku destûra karûbarên wan yên karkeran de bi binpêkirina hiqûqa karkeran de ji bo veberhênanên mezin hene. Bi rêveberiya tevahî ya dewleta Yewnanî, ku her demî, hedef e ku armanca veşartî û sekinandinê hilberînin, û hewldanên azadiyê, têkoşînê û hevkariya rêxistinî, wezareta biryara di du axan de rastdar dike.

• Di destpêkê de, ew îddîa dike ku di statuya penaberîyê li automatically tê wateya ku derfetê ji entegrasyona civakî, xanî û kar. bi heman awayî bû ku wan hosting de li ser bingehên lezgîn û demî - nikarin bi tu caran gihîştina bernameyên întegrasyonê (wek kursên zimanê Greek an jî şêwrê karîyera), ji ber ku ew bi hêsanî nîn bûn Dewletê baş dizanin ku penaberên hatine valakirin, wê bê ye.
• Ji aliyê din ve, wekî "derxistina" deverên veguhestinê û navnîşên nasnameyê di nav xalên têketinê de vegerin wek vegerin. Piştî sê sal piştî peymana YE-Tirkiye, ku li giravên Agege di nav mirovan de "wargehên", navenda kampên dagirkeriyê yên navxweyî û niştecîh hene ku li malên mêrxilê hene, hukumeta Yunanî nekin ku ji bo penaberên dewletê, li Moriya, ji bo penaberan re bikar bînin ku bikar bînin ku bikar bînin ku li Moriya, da ku ji bo zordariya ku ew li dijî jiyanên Atînayê, jiyana penaberan rastdar dike.
Managementsên rêxistina NGO, di bilî neheqiyên xwe yên dilsoz, biryara biryara xwe de û berpirsiyariya plankirina avêtinê, û dema ku ev bi plana karsaziya xwe ya xwe bistînin. Di heman demê de, ew ji me re daxwaz dikin, karmendên NGO-ê, ji bo kesên xurtkirinê yên kesan ve bibin
ji bo bête qedexekirin, ji bo têkildariya wan re rapor bikin û li ser sedemên 'herî xehsaziyê'.
Wekî ku karmendên niştecîh, em ji ber ku rewşên ku di meha navendî de, kemên cuda yên li kemilan, di kampên cuda de, li karmendên xanî li navenda bajêr. Ji bilî, rastiya karkeriya me ya xwe ya bi rêjîmê neolîberal hatiye diyarkirin. Pêdivî ye ku di jiyana de penaberên din ên neheqiya karkeriya xwe ya karker e û li dijî wan herdu her du em piştgiriya têkoşîna me û hevpeymanên hevpar dike. Em di tevlîhevkirina xezebiyê de nehêle ku wekî amûrek ji bo birêvebirên penaberan û em rêbazên bi rêberiya bêkariyê û kontrolkirina penaberên penaberan nake. Em dikarin bi tenê careke din veguhestina sazûmanên sazûmanên nehêlin, bisekinin
li ser aliyên penaberan û piştgiriya me, ji bo jiyan, azadî, xweser û dilsoziya têkoşîna xwe nîşan bide. Em ji bo ku ji bo civîna rûniştvanên penaberan re beşdarî beşdarî beşdarî bêbawer û bêheqiyê deyn bikin.

Em dixwazin ku biryara bête kirin Kîjan ajokarên penaberan li jicîhûwarkirî
Em dijî birêvebirinê ya rêxistina ku biryarê wezaretê dike
Li dijî sûcdariya karmendên ku ji bo penaberan zorê nekin nav mala bêkariyê
Rûmet di jiyanê de û karê ji bo hemî Karan
Pevçûn bi penaberan re, û piştgiriya wan ê ku dê vê çareseriyê berxwedanê bikin

Em deng bang dikin xebatkarên hemî NGO yên ji bo greva karberdan dike li
Sêşem 16/4

Û tevlî meşê karberdan bibin de saet 12:00 piştînîvroj li pêşiya mizgefta Archeolojî di.