Η αλήθεια για την «κατάληψη» στον Έβρο.
Το ελληνικό κράτος ξεκίνησε τις διαδικασίες για να υψώσει έναν νέο στρατιωτικό φράκτη στον Έβρο, με λεπίδες, κάμερες και συστήματα ειδοποίησης ενάντια στους πρόσφυγες. Επεκτείνουν τα οχυρωματικά έργα, όχι τόσο γιατί φοβούνται δεύτερο κύμα προσφύγων, αλλά κυρίως για να ενισχύσουν τις τεχνικές αποτροπής και καταστολής της μετανάστευσης, που η Νέα Δημοκρατία έχει αναγάγει σε σημαία της.
Κάνουν δηλαδή, ακόμα πιο ασφυκτικό το ήδη νομικά απαράδεκτο καθεστώς στον Έβρο που απαγορεύει στους αιτούντες-άσυλο να ζητήσουν διεθνή προστασία, κάτι που συνιστά ξεκάθαρη παραβίαση της συνθήκης της Γενεύης για τους πρόσφυγες.
Αντί να ασχοληθούμε με αυτό, σύσσωμα τα ΜΜΕ της Ελλάδας, αριστερά και δεξιά, βουτάνε στην πολεμοκαπηλία, και κάνουν σαματά, επειδή η Τουρκία έστησε ένα αντίσκηνο σε μια αμφιλεγόμενη περιοχή. Καμιά στρατιωτική κατάληψη δεν έγινε. Είναι όλα fake news, που ξεκίνησαν από την πατσαβουροφυλλάδα «Sun» και κάποια στρατιωτικά site.
Όπως πολύ σωστά αναλύουν ο Γιάννης Λασκαράκης, εκδότης εφημερίδας στην Αλεξανδρούπολη και ο πρώην αντιδήμαρχος Φερών Νίκος Γκότσης:
«Η Ελληνοτουρκική μεθοριακή γραμμή του Έβρου καθορίσθηκε με την Συνθήκη της Λωζάνης, όπου περιγράφεται με συντεταγμένες η οριοθέτηση στα σχετικά πρωτόκολλα της επιτροπής Διαχάραξης Ελληνοτουρκικών συνόρων και υπογράφηκαν από Έλληνα, Τούρκο και Ολλανδό εκπρόσωπο.
Το 1955 έγινε η ευθυγράμμιση του ποταμού στο νότιο τμήμα του, από την περιοχή των Φερών μέχρι το Δέλτα του ποταμού. Δημιουργήθηκε έτσι μια ευθύγραμμη κοίτη και καταργήθηκαν οι «μαίανδροι» της παλιάς κοίτης. Τα σύνορα όμως δεν άλλαξαν.
Έτσι, δημιουργήθηκαν εδάφη που βρίσκονταν εκατέρωθεν της νέας κοίτης και αποκόπηκαν από το έδαφος της χώρας προέλευσης.
Στο Πέταλο του Πέπλου 8.000 στρέμματα περίπου, στο Μελισσοκομείο στις Φέρες 220 στρέμματα και στο κτήμα Μόραλη 150 στρέμματα, όλα βρίσκονται ανατολικά της νέας κοίτης (προς την τουρκική πλευρά), ενώ πιο κάτω ένα κομμάτι Τουρκικής γης στην Μαυράκανθο με 360 στρέμματα βρίσκεται δυτικά της νέας κοίτης (προς την ελληνική πλευρά). Όλες αυτές οι εκτάσεις καλλιεργούνται από τους ιδιοκτήτες τους και μεταφέρουν ακόμη και τρακτέρ και άλλα μηχανήματα απρόσκοπτα με πρόχειρα γεφύρια, με πλωτά μέσα ή με τη βοήθεια του στρατού.
Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν ο τοπικός ΤΟΕΒ (τοπικός οργανισμός εγγείων βελτιώσεων) κατασκεύασε παλαιότερα ένα κανάλι κοντά στην έμφραξη της παλιάς κοίτης ώστε να αρδεύσουν μια περιοχή των Φερών. Οι Τούρκοι θεωρούν σήμερα ότι αυτό το κανάλι ταυτίζεται με την παλια κοίτη και αμφισβητούν το τμήμα 16 στρεμμάτων που βρίσκεται ανατολικά αυτού του καναλιού. Δεν υπήρξε πάντως ούτε ανάρτηση σημαίας ούτε εγκαταστάθηκε στρατός στην αμφισβητούμενη περιοχή. Ένα αντίσκηνο έστησαν στο δικό τους έδαφος.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που δήλωσε ο πλέον γνώστης της περιοχής, ο πρώην αντιδήμαρχος Φερών Νίκος Γκότσης:
Το 1970 έγινε η ευθυγράμμιση του Έβρου στην Ελληνοβουλγαρική μεθόριο. Τότε υπηρετούσα ως μηχανικός στην Ειδική Υπηρεσία Υδραυλικών Έργων και μετείχα στην κοινή επιτροπή για την χάραξη της νέας κοίτης και τον συμψηφισμό των εδαφών ανάμεσα στην Βουλγαρία και στην Ελλάδα. Δυστυχώς αυτός ο συμψηφισμός δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ στην ελληνοτουρκική μεθόριο , αλλά ούτε άλλα προβλήματα , όπως η ρύπανση του ποταμού, η αντιπλημμυρική προστασία των εδαφών και η αξιοποίηση των υδάτων του λύθηκαν από τις δύο χώρες. Βλέπετε στην Ελλάδα, η συνεργασία και η συνεννόηση για αμοιβαίο συμφέρον θεωρείται «κατευνασμός» και «εθνική μειοδοσία».
