Διακήρυξη του ENSU (Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αλληλεγγύης στην Ουκρανία)
για τη δεύτερη επέτειο της ρωσικής εισβολής
Εισαγωγικό σημείωμα του elaliberta.gr:
Στηρίζουμε τη «Δήλωση για τη δεύτερη επέτειο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία» καθώς πιστεύουμε ότι η αλληλεγγύη στον αγώνα του ουκρανικού λαού αποτελεί βασική υποχρέωση για κάθε διεθνιστής/διεθνίστρια σοσιαλιστή/σοσιαλίστρια. Διατυπώνουμε όμως την ένστασή μας στο εξής σημείο της δήλωσης: «Η Ουκρανία δεν μπορεί να νικήσει χωρίς τα όπλα που παρέχει το ΝΑΤΟ για να αποκρούσει τον εισβολέα». Δεν αμφισβητούμε σε καμιά περίπτωση το δικαίωμα του Ουκρανικού λαού να προμηθευτεί όπλα από τις χώρες του ΝΑΤΟ (ή από οποιαδήποτε χώρα) προκειμένου να αντισταθεί στην ιμπεριαλιστική εισβολή της Ρωσίας και να νικήσει. Όμως το ισχυρότερο όπλο για κάθε λαό που διεξάγει ένοπλο αγώνα για τα δικαιώματά του είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των κινημάτων και των λαών. Μια αλληλεγγύη που οικοδομείται στον αγώνα ενάντια στις αντεργατικές και αντιλαϊκές επιθέσεις που εξαπολύονται από τις άρχουσες τάξεις παγκόσμια, και στην Ουκρανία από την κυβέρνηση Ζελένσκι, υπονομεύοντας την αντίσταση του Ουκρανικού λαού στο ρωσικό ιμπεριαλισμό. Αυτή η αλληλεγγύη είναι το όπλο που θα βοηθήσει τον ουκρανικό λαό να νικήσει, ακόμα και όταν -όπως ήδη διαφαίνεται-οι χώρες του ΝΑΤΟ, αρχίσουν να μειώνουν τις προμήθειες πολεμικού υλικού και να πιέζουν την ουκρανική ηγεσία να υποχωρήσει και να αποδεχτεί μια συμφωνία υπέρ της Ρωσίας του Πούτιν.
Δύο χρόνια αντίστασης! Διακήρυξη του ENSU για την επέτειο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία
Στις 24 Φεβρουαρίου 2024 συμπληρώνονται δύο χρόνια από την εισβολή πλήρους κλίμακας της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτή η εντελώς αδικαιολόγητη εισβολή έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 20.000 Ουκρανούς πολίτες και σε πάνω από 100.000 στρατιώτες. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να φύγουν στο εξωτερικό, εκατομμύρια άλλοι εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό της Ουκρανίας.
Ο επιτιθέμενος συνεχίζει να καταστρέφει ολόκληρες πόλεις και πολιτικές υποδομές (δίκτυα ηλεκτρισμού και θέρμανσης, σχολεία, νοσοκομεία, σιδηροδρόμους, λιμάνια, κ.λπ.). Ο ρωσικός στρατός έχει προβεί σε μαζικές δολοφονίες Ουκρανών (στρατιωτών και αμάχων). Η σεξουαλική βία αποτελεί μέρος της στρατηγικής του επιτιθέμενου. Πολλοί πολίτες (συμπεριλαμβανομένων και παιδιών) έχουν μεταφερθεί βίαια στη Ρωσία και τη Λευκορωσία.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, η ρωσική κυβέρνηση, οι κύριες πολιτικές δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι θρησκευτικοί ηγέτες της και τα μέσα ενημέρωσης προωθούν μια ιμπεριαλιστική ατζέντα που αρνείται στους Ουκρανούς το δικαίωμά τους σε ανεξαρτησία, κρατική υπόσταση και στην ελευθερία επιλογής πολιτικών συμμαχιών.
Ο ουκρανικός λαός αρνείται να γίνει παθητικό θύμα αυτής της επίθεσης και αντιστέκεται μαζικά στην εισβολή, με και χωρίς όπλα. Η αυτοοργάνωση από τη βάση (μεταξύ άλλων από συνδικάτα, φεμινιστικές οργανώσεις και οργανώσεις για τα πολιτικά δικαιώματα) παίζει ζωτικό ρόλο στην άμυνα της χώρας και στον αγώνα για μια ελεύθερη, κοινωνική και δημοκρατική Ουκρανία.
Ωστόσο, ενόψει της περίπλοκης παγκόσμιας πολιτικής κατάστασης (με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παρεμπόδιση της οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στο Κογκρέσο των ΗΠΑ), η κινητοποίηση για την υποστήριξη της στρατιωτικής και πολιτικής αντίστασης των Ουκρανών είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Η ρωσική κυβέρνηση έχει αυξήσει τους πόρους της δικής της πολεμικής βιομηχανίας κατά 70%, στους οποίους πρέπει να προστεθούν οι ιδιωτικές μισθοφορικές δυνάμεις και διάφορες μορφές επιδοτήσεων που αποσκοπούν στο να κάνουν τον πόλεμο αποδεκτό από τους φτωχότερους πληθυσμούς της ομοσπονδίας, οι άνδρες των οποίων χρησιμοποιούνται ως κρέας για κανόνια. Ο Πούτιν εκμεταλλεύεται επίσης την υποκρισία της «δημοκρατικής» ρητορικής των δυτικών χωρών για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από την κριτική των δικών του εγκλημάτων στην Ουκρανία.
Ταυτόχρονα, η αλληλεγγύη προς τον ουκρανικό λαό υπονομεύεται από έναν κυρίαρχο λόγο που παρουσιάζει τις δαπάνες «για να βοηθήσουμε την Ουκρανία» ως δικαιολογία για τις περικοπές στους κοινωνικούς προϋπολογισμούς και για την γενική αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών.
Η θεμιτή προσδοκία για ειρήνη, που συνοδεύεται από αιτήματα για επείγουσες απαντήσεις σε κοινωνικές και οικολογικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, δεν μπορεί να γίνεται εις βάρος της ζωής και των δικαιωμάτων των Ουκρανών: θα πρέπει, αντίθετα, να μετατραπεί σε διεκδίκηση για διαφάνεια στις πραγματικές κρατικές δαπάνες, ενάντια στη συνεχώς αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση και στις κοινωνικά οπισθοδρομικές οικονομικές πολιτικές, σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ουκρανία δεν μπορεί να νικήσει χωρίς τα όπλα που παρέχει το ΝΑΤΟ για να αποκρούσει τον εισβολέα. Ωστόσο, μια ενδεχόμενη νίκη της επί του Πούτιν δεν θα αντιπροσωπεύει μια νίκη των δυτικών στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων για παγκόσμια κυριαρχία, αλλά κυρίως μια νίκη για την ανυποχώρητη αντίσταση του Ουκρανικού λαού και για το δικαίωμά του να αποφασίζει για το μέλλον του.
Ως τέτοια, θα είναι μια νίκη για τα μικρά έθνη και τις δημοκρατικές αρχές παντού. Καλούμε να γίνει η εβδομάδα γύρω από την 24η Φεβρουαρίου (19-25) μια περίοδος διεθνούς δράσης ενάντια στη ρωσική εισβολή και αλληλεγγύης στην Ουκρανία.
Ειρήνη για την Ουκρανία. Να σταματήσει ο πόλεμος της Ρωσίας! Άμεση παύση των ρωσικών βομβαρδισμών και απόσυρση όλων των ρωσικών στρατευμάτων από όλη την Ουκρανία!
Για την ευρύτερη δυνατή υποστήριξη και αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό στη νόμιμη αντίστασή του στη ρωσική εισβολή!
European Network for solidarity with Ukraine, 10 Φεβρουαρίου 2024
