Δευτέρα, 01 Ιουνίου 2020 22:25

Μην πέφτετε στην παγίδα του μύθου του «Εξωτερικού Υποκινητή» στις διαδηλώσεις για φυλετική δικαιοσύνη - Γκλεν Χούλιχαν

Μετάφραση: e la libertà

 

Μην πέφτετε στην παγίδα του μύθου του «Εξωτερικού Υποκινητή» στις διαδηλώσεις για φυλετική δικαιοσύνη

 Του Γκλεν Χούλιχαν

Κάθε φορά που ξεκινούν μαζικές διαδηλώσεις, οι υπερασπιστές της καθεστηκυίας τάξης κατηγορούν αμέσως τους διαδηλωτές ότι εξαπατούνται από «εξωτερικούς υποκινητές». Δεν πρέπει να τους πιστεύουμε. Το ψέμα του εξωτερικού υποκινητή έχει σχεδιαστεί για να αποδυναμώνει τις διαμαρτυρίες και να υποβαθμίζει τον διάχυτο θυμό μας για την αδικία.

Τις τελευταίες ημέρες, γινόμαστε μάρτυρες μιας εθνικής εξέγερσης κατά του ρατσισμού και της αστυνομικής βίας. Σαν απάντηση σε αυτό, το πρώτο ένστικτο των υπερασπιστών της καθεστηκυίας τάξης ήταν να ενωθούν πίσω από ένα παλιό «τροπάριο»: η εξέγερση πραγματοποιήθηκε από «εξωτερικούς υποκινητές» έξω από τις κοινότητες όπου πραγματοποιήθηκαν οι διαδηλώσεις. Είναι ένας ισχυρισμός που πρέπει να αποκαλυφθεί αμέσως ως ψευδής και σχεδιασμένος για να υποβαθμίσει και να διαγράψει τον διαδεδομένο θυμό που οδήγησε σε αυτήν την εξέγερση.

Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο κυβερνήτης της Μινεσότα Τιμ Βαλς και ο δήμαρχος της Μινεάπολης Τζέικομπ Φράι έχουνε όλοι τους κατηγορήσει εξωτερικούς υποκινητές για τις «ταραχές». Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης σύντομα αναπαρήγαγαν αυτήν την αφήγηση. Το NBC και το Hill ήταν μεταξύ των καναλιών που αναμετάδωσαν τον δήμαρχο του Σεντ Πωλ Μέλβιν Κάρτερ να λέει: "Μου είπαν ότι κάθε άτομο που συλλάβαμε χθες το βράδυ, ήταν από άλλη πολιτεία."

Όπως αποδεικνύεται όμως, μια έρευνα του KARE 11, ενός τηλεοπτικού σταθμού που συνεργάζεται με το NBC στη Μινεάπολη, αναφέρει ότι «τα τοπικά αρχεία των φυλακών δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που συνελήφθησαν για ταραχές, παράνομη συνάθροιση και διαρρήξεις είναι κάτοικοι της Μινεσότα». Τα δεδομένα, που προέρχονται από το κατάλογο της φυλακής της κομητείας Χενέπιν, δείχνουν ότι «από τις τριάντα έξι υποθέσεις, περίπου το 86 τοις εκατό αυτών που συνελήφθησαν [από τις 29 Μαΐου έως τις 30 Μαΐου] ανέφεραν τη Μινεσότα ως διεύθυνση της κατοικίας τους» - τέσσερις φορές περισσότερο από το 20% που ο κυβερνήτης Βαλς εκτίμησε σε μια συνέντευξη τύπου το Σάββατο το πρωί. Ο δήμαρχος Κάρτερ ακολούθως απέσυρε αυτή τη λανθασμένη δήλωση, ρίχνοντας την ευθύνη σε ανακριβείς πληροφορίες κατά τη διάρκεια μιας ενημέρωσης της αστυνομίας.

Γιατί έχει σημασία αυτό; Το αφήγημα του «εξωτερικού υποκινητή» σήμερα συχνά συνοδεύεται από ένα κατηγορητήριο εναντίον «λευκών αναρχικών» ή «Αντίφα» που πραγματοποιούν την εξέγερση - ενώ οι έγχρωμοι δεν συμμετέχουν. Πρόκειται για μια απόπειρα απομόνωσης και αποδυνάμωσης των διαδηλωτών μεταξύ τους, για να κάνουν τους «καλούς» διαδηλωτές δύσπιστους και καχύποπτους για «διείσδυση» λευκών ριζοσπαστών. (Εν τω μεταξύ, οι έγχρωμοι ριζοσπάστες δεν υπάρχουν πουθενά.) Η καλλιέργεια της δυσπιστίας ενάντια σε μιαν αναπτυσσόμενη αλληλεγγύη είναι ένας γρήγορος και εύκολος τρόπος για να εξασφαλιστεί η ταχεία κατάρρευσή της.

Αυτές οι κατηγορίες έχουν εμφανιστεί εδώ και πολύ καιρό σαν αντίδραση στους αγώνες για τα πολιτικά δικαιώματα. Το 1965, το Συμβούλιο των Λευκών Πολιτών ανάρτησε πάνω από διακόσιες πινακίδες σε ολόκληρο τον Νότο προσπαθώντας να δυσφημίσει τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ, συνδέοντάς τον με τον κομμουνισμό. Μια από αυτές έδειχνε μια φωτογραφία του Κινγκ να παρευρίσκεται σε μια εκδήλωση του 1957 στο Χαιλάντερ Φολκ Σκουλ, έναν βασικό χώρο εκπαίδευσης για πολλούς ακτιβιστές των πολιτικών δικαιωμάτων, με τίτλο «Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην σχολή εκπαίδευσης ων κομμουνιστών». Στην πινακίδα, ένα γιγαντιαίο, γελοιογραφικό βέλος, έδειχνε κατευθείαν στον Κινγκ.

Οι κατηγορίες για κομμουνισμό συνόδευαν τον Κινγκ οπουδήποτε και αν πήγε στο Νότο. Το 1965, λίγο πριν από τη βίαιη αστυνομική καταστολή της διαδήλωσης για τα πολιτικά δικαιώματα στο Σέλμα της Αλαμπάμα, ο σερίφης του Ντάλας, Τζιμ Κλαρκ, υποστήριξε ότι ο Κινγκ ήταν ξένος υποκινητής και υπολόγισε ότι η πορεία «πιθανότατα αποτελείται κατά το ένα τέταρτο από κομμουνιστές και κατά το ήμισυ από φιλοκομμουνιστές»

Ο Ρίτσαρντ Σέιμορ έγραψε το 2014, ως απάντηση στον όρο που χρησιμοποίησαν τόσο οι φιλελεύθεροι όσο και οι αντιδραστικοί κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Φέργκιουσον, «Η γραμμή του ’εξωτερικού υποκινητή’ έχει την μυρωδιά των παλιών ακροδεξιών πολιτοφυλακών, το ανακάτεμα αντικομουνισμού και ρατσισμού που ήταν τυπικό της αντεπανάστασης στον νότο στις μέρες του θανάτου του Τζιμ Κρόου.»[1]i

Οι υποστηρικτές των φυλετικών διαχωρισμών προσπάθησαν να διατηρήσουν τις νομοθεσίες του Τζιμ Κρόου χαρακτηρίζοντας τους μαύρους ριζοσπάστες ως κομμουνιστές, καταδικάζοντας τους μαύρους ακτιβιστές σε εξοντωτικές έρευνες από την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων (HUAC) και άλλες. Όπως δηλώνει ο Πωλ Χέιντμαν «Οι αντικομουνιστικές εκκαθαρίσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές της δεκαετίας του 1950 κατάφεραν ένα ισχυρό πλήγμα στο κίνημα για φυλετική ισότητα». Μια αντιδραστική σταυροφορία ενάντια στους κομμουνιστές, που υποβοήθησαν και συμμετείχαν οι φιλελεύθεροι δημοκράτες, και καλλιέργησε με πολλούς τρόπους τον μύθο του ριζοσπάστη εξωτερικού υποκινητή που είναι υπεύθυνος για το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων, κατέστρεψε με επιτυχία έναν αναδυόμενο συνασπισμό μεταξύ των εργατικών συνδικάτων της αριστεράς και των ακτιβιστών των πολιτικών δικαιωμάτων.

Το 2020, αυτή η φράση, και αυτές οι τακτικές, σήκωσαν για άλλη μια φορά το άσχημο κεφάλι τους. Ο μύθος των «εξωτερικών υποκινητών» εργαλειοποιείται ταυτόχρονα από τους συντηρητικούς και τους φιλελεύθερους για να επιπλήξει και να εκφοβίζει τους διαδηλωτές. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε - είναι μια κατηγορία που έχει σχεδιαστεί για να υποβαθμίσει τον εκτεταμένο θυμό που πολλοί αισθάνονται και εκφράζουν ενεργά σε αυτήν τη χώρα.

Ο Κινγκ μας προειδοποίησε: «Πρέπει όλοι να μάθουμε να ζούμε μαζί σαν αδέλφια, αλλιώς θα χαθούμε όλοι μαζί σαν ανόητοι».

Μην εξαπατάστε από τους υπερασπιστές της καθεστηκυίας τάξης που συνεχίζουν να κατηγορούν τους «εξωτερικούς υποκινητές» για τις εξεγέρσεις που σαρώνουν τη χώρα αυτή τη στιγμή - θέλουν να χαθούμε όλοι μαζί σαν ανόητοι.

https://jacobinmag.com/

i[1] Οι νόμοι του Τζιμ Κρόου ήταν πολιτειακοί και τοπικοί νόμοι που επέβαλαν φυλετικό διαχωρισμό στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες. Όλοι θεσπίστηκαν στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα από πολιτειακά κοινοβούλια στις νότιες Πολιτείες που κυριαρχούνταν από λευκούς Δημοκρατικούς βουλευτές, με στόχο το ξήλωμα και την κατάργηση των πολιτικών και οικονομικών κατακτήσεων των μαύρων κατά την περίοδο αμέσως μετά τον αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο.

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 01 Ιουνίου 2020 23:10

Προσθήκη σχολίου

Το e la libertà.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια με υβριστικό, ρατσιστικό, σεξιστικό φασιστικό περιεχόμενο ή σχόλια μη σχετικά με το κείμενο.