Διαδήλωση στη Νέα Υόρκη με αίτημα την κατάπαυση του πυρός και τον τερματισμό του αμερικανοϊσραηλινού πολέμου στη Γάζα. Φωτογραφία: Dan La Botz
Χάος παντού…
ΠΗΓΗ: https://againstthecurrent.org/
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: elaliberta.gr
Η Super Tuesday[1], η προεδρική καμπάνια της Νίκκι Χέιλι [2] και η προσπάθεια του Κολοράντο να αποκλείσει τον Ντόναλντ Τραμπ από την ψηφοφορία, ήρθαν και πέρασαν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής οδεύουν, ή παραπαίουν, προς την προεδρική επιλογή του Νοεμβρίου την οποία ελάχιστοι άνθρωποι (εκτός της φατρίας του Τραμπ) επιθυμούν πραγματικά. Οποιοδήποτε από τα δύο αποτελέσματα - είτε πρόκειται για νίκη του Μπάιντεν είτε για νίκη του Τραμπ - είναι πιθανό να απορριφθεί ως παράνομο από ευρύτατα τμήματα του πληθυσμού, ανοίγοντας μια πιθανή βαθύτερη κρίση. Όσον αφορά τη διαμόρφωση της εκλογικής στρατηγικής, τα μελλοντικά τεύχη του ATC θα προσφέρουν μια σειρά από προοπτικές.
Θα εξετάσουμε εδώ πώς η προβληματική λειτουργία και το διαφαινόμενο χάος στην αστική πολιτική των ΗΠΑ και η υπάρχουσα και εντεινόμενη παγκόσμια αταξία διασταυρώνονται και τείνουν να μεγεθύνουν η μία την άλλη. Δύο γενοκτονικοί πόλεμοι και εισβολές βρίσκονται στο επίκεντρο - όπου τόσο στη Γάζα όσο και στην Ουκρανία, οι τερατώδεις φρικαλεότητες της κάθε ημέρας ξεπερνιούνται από την επόμενη - επηρεάζοντας τόσο τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και την ειρωνικά αποκαλούμενη "βασισμένη σε κανόνες" διεθνή τάξη.
Στις αμερικανικές εκλογές, αρχικά, δεν πρόκειται ουσιαστικά για "την οικονομία, ηλίθιε" - τουλάχιστον στη συμβατική "μεγάλη εικόνα". Πρόκειται για τη βιωμένη εμπειρία. Παρ' όλη την αβεβαιότητα της οικονομικής εικόνας, τα συνολικά στατιστικά στοιχεία φαίνονται αρκετά αξιοπρεπή όσον αφορά την αύξηση του εγχώριου ΑΕΠ, τις καταναλωτικές δαπάνες, τις κυβερνητικές επενδύσεις σε υποδομές, τη χαλάρωση των ρυθμών πληθωρισμού και τα υπόλοιπα. Η αμερικανική οικονομία υπό τον Μπάιντεν φαίνεται αρκετά καλή σε σύγκριση με το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και σίγουρα σε σχέση με την ταλαιπωρημένη από την κρίση Κίνα.
Αλλά, αν αυτή δεν είναι η καθημερινή πραγματικότητα για δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους, τότε η αιτία δεν είναι η μακροοικονομία, αλλά οι βάναυσες ανισότητες και οι κοινωνικές δυσλειτουργίες - δομικός ρατσισμός, τραγική δημόσια υγεία, ελάχιστη πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή στέγαση και εκπαίδευση - που καθηλώνουν σημαντικά τμήματα του πληθυσμού, όπως οι νέοι, οι φυλετικές και οι οικονομικά υποβαθμισμένες αγροτικές κοινότητες, και συμβάλλουν σημαντικά στην καταστροφική κατάσταση με την υπερβολική χρήση οπιούχων ναρκωτικών.
Αυτή η διάσταση δεν ισχύει μόνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και είναι ένας από τους κύριους παράγοντες της παγκόσμιας αύξησης των αυταρχικών, ακροδεξιών, ρατσιστικών και αντιμεταναστευτικών δυνάμεων. Οι πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις δείχνουν ανάμεικτα αποτελέσματα, με την ακροδεξιά να υφίσταται πλήγματα στις εκλογές στη Βραζιλία, την Πολωνία και τις δημοτικές εκλογές στην Τουρκία, για παράδειγμα, ενώ κερδίζει έδαφος σε μέρη όπως η Σλοβακία, η Ινδονησία, η Αργεντινή, ο Ισημερινός και το Ελ Σαλβαδόρ.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό που οδηγεί μεγάλο μέρος του λαϊκού θυμού να είναι απέναντι στην Προεδρία Μπάιντεν είναι στην πραγματικότητα προϊόν μακροχρόνιων διακομματικών πολιτικών. Η μαζική μεταναστευτική κρίση και η κρίση ασύλου στα σύνορα των ΗΠΑ και στις πόλεις μας, πρώτα και κύρια βέβαια, είναι μια επείγουσα κατάσταση ζωής και θανάτου για τους ανθρώπους που επιχειρούν αυτά τα απελπισμένα ταξίδια και ένας εφιάλτης για τους μετανάστες που βρίσκονται φυλακισμένοι σε κέντρα κράτησης υπό βάναυσες συνθήκες. Είναι επίσης ένα τεράστιο βάρος για τις συνοριακές κοινότητες και τις πόλεις των ΗΠΑ που προσπαθούν να δώσουν καταφύγιο τους νεοαφιχθέντες.
Σε αντίθεση με τη δεξιά υστερία και την υστερία των MAGA (Make America Great Again) [3], αυτή η κατάσταση δεν έχει καμία σχέση με τα φανταστικά "ανοιχτά σύνορα του Μπάιντεν" ή το " catch and release" [4]. Είναι το άμεσο αποτέλεσμα δεκαετιών "ελεύθερου εμπορίου" που κατέστρεψε τη γεωργία του Μεξικού και της Κεντρικής Αμερικής, γενοκτονικών δικτατοριών και αντεπαναστατικών πολέμων που υποστηρίχθηκαν από τις ΗΠΑ, για να μην αναφέρουμε τις καταστροφικές επεμβάσεις στην Αϊτή και τις καταστροφικές κυρώσεις στη Βενεζουέλα και την Κούβα- και ίσως περισσότερο από όλα, του παράλογου "πολέμου κατά των ναρκωτικών" διάρκειας μισού αιώνα, ο οποίος, όπως ήταν αναμενόμενο, εξέθρεψε μια ηπειρωτική βιομηχανία συμμοριών και καρτέλ ναρκωτικών.
Τίποτα από όλα αυτά δεν διευκολύνεται από τα βάναυσα και αυταρχικά καθεστώτα στην Ασία και την Αφρική. Η μαζική μετανάστευση και οι πολιτικές της επιπτώσεις δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές μόνο στο πλαίσιο των ΗΠΑ. Σχεδόν 100 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίζονται λόγω της αποτυχίας του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος που εκφράζονται με πολέμους και γενοκτονίες, πολιτικές καταρρεύσεις και περιβαλλοντικές καταστροφές. Οι χώρες της Ευρώπης έχουν βρεθεί απέναντι στις μεταναστευτικές ροές και αντιμετωπίζουν τρομακτικά επίπεδα θανάτων στη Μεσόγειο Θάλασσα. Η αντιμεταναστευτική βία έχει εξαπλωθεί και στη Νότια Αφρική, υπογραμμίζοντας την πραγματικά παγκόσμια κλίμακα αυτής της κρίσης.
Καθώς προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη ρατσιστική αντίδραση για πολιτικό όφελος, οι δυνάμεις της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και η φατρία Τραμπ/MAGA στις Ηνωμένες Πολιτείες αντιλαμβάνονται τι έχουν κοινό, ότι μπορούν να συσπειρωθούν κάτω από τη σημαία της "διάσωσης του λευκού χριστιανικού πολιτισμού" - και ποιός είναι ο πρόθυμος εταίρος που έχουν βρει στο πρόσωπο του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η Ουκρανία, η Παλαιστίνη και το μέλλον
Οι πόλεμοι στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη αναδεικνύουν, μεταξύ άλλων, τις συνέπειες του πολιτικού αδιεξόδου και του αυτοκρατορικού κυνισμού των ΗΠΑ. Για να θέσουμε την κατάσταση ευθέως: Η Ουκρανία, χωρίς τα όπλα που χρειάζεται για να υπερασπιστεί τον εαυτό της από την εισβολή της Ρωσίας, θα μοιάζει με αυτό που έκανε το Ισραήλ στη Γάζα με την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ. Κάθε Ουκρανική πόλη θα μπορούσε ήδη να μοιάζει με την πόλη της Γάζας και το Χαν Γιουνίς. Και όσο για τη Γάζα, χωρίς άμεση μόνιμη κατάπαυση του πυρός, αυτό που έχει χαρακτηριστεί ως "η μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή του κόσμου" έχει μετατραπεί σε στρατόπεδο θανάτου και μαζικής πείνας.
Για έξι μήνες μετά την 7η Οκτωβρίου, η κυβέρνηση Μπάιντεν υποστήριξε το σύνθημα του Νετανιάχου για την "καταστροφή της Χαμάς". Αυτό σημαίνει εξόντωση της Γάζας - και η πρόθεση του Ισραήλ να καταστρέψει αμετάκλητα την κοινωνία της Γάζας και να τερματίσει κάθε ελπίδα για ελευθερία των Παλαιστινίων είναι τόσο σαφής όσο και ο στόχος της Ρωσίας να εξαλείψει την Ουκρανία ως ανεξάρτητο έθνος.
Στον βούρκο της Ουάσινγκτον, η ουσιαστική βοήθεια για την Ουκρανία είναι δεσμευμένη από τη φιλοπουτινική ρεπουμπλικανική πτέρυγα του Κογκρέσου - και είναι συνδεδεμένη με δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ που υποστηρίζονται τόσο από τη δημοκρατική όσο και από τη ρεπουμπλικανική ηγεσία, για τη γενοκτονία του Ισραήλ στη Γάζα.
Αυτά συμβαίνουν ακριβώς τη στιγμή που μια αυξανόμενη πλειοψηφία του αμερικανικού πληθυσμού υποστηρίζει την κατάπαυση του πυρός για να σταματήσει η σφαγή στην Παλαιστίνη και εξακολουθεί να υποστηρίζει την παροχή βοήθειας στον αγώνα της Ουκρανίας για επιβίωση. (Δείτε την ανάλυση του Howie Hawkins για τον αγώνα βοήθειας στην Ουκρανία σε αυτό το τεύχος του Against the Current [5]).
Η εξαχρείωση του εναγκαλισμού του "Γενοκτόνου Τζο" Μπάιντεν με τον πόλεμο του Μπένγιαμιν Νετανιάχου είναι πέρα από κάθε όριο. Η εκλογική τρύπα που έσκαψε για τον εαυτό του και τους Δημοκρατικούς μεταξύ Αράβων, Μουσουλμάνων, νέων και προοδευτικών ψηφοφόρων μπορεί να αποδειχθεί πολύ βαθιά για να βγει από το τούνελ - αν και δεν είναι σκοπός μας εδώ να προβλέψουμε τις ενδεχόμενες εκλογικές συνέπειες.
Οι ισχυρές "Uncommitted" (Αδέσμευτες) [6] ή λευκές ψήφοι στις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών στο Μίσιγκαν, τη Μινεσότα, τη Βόρεια Καρολίνα, τη Χαβάη, το Ουισκόνσιν και τη Νέα Υόρκη έδειξαν την οργή κατά της αμερικανικής υποστήριξης της γενοκτονίας του Ισραήλ στη Γάζα. Το ίδιο και ο όμορφος συνασπισμός Παλαιστινίων, Εβραίων και αντιπολεμικών ακτιβιστών στο δρόμο μεταξύ Λευκού Οίκου και Καπιτωλίου, καθυστερώντας την αυτοκινητοπομπή για το διάγγελμα του Μπάιντεν ("State of the Union") [7].
Μόνο μετά από αυξανόμενες διαμαρτυρίες, στον απόηχο της στοχευμένης ισραηλινής σφαγής του κομβόι επισιτιστικής βοήθειας της World Central Kitchen, η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι η σφαγή στη Γάζα είναι "δυσανάλογη". Εν τω μεταξύ, καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ επευφημεί ανοιχτά τη γενοκτονία, είναι ήδη σαφές στην παγκόσμια σκηνή ποιος αναμένει την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο: Ο Νετανιάχου, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας και άλλοι αυταρχικοί και επίδοξοι απολυταρχικοί.
Όχι μόνο ο ισόβιος Πρόεδρος της Ρωσίας Πούτιν πιστεύει ότι οι φιλοδοξίες του για προσάρτηση στην Ουκρανία μπορούν να εκπληρωθούν, αλλά και ο πρωθυπουργός-μαριονέτα του Μεντβέντεφ προβάλλει τον στόχο της Ρωσίας να διαμελίσει μια ηττημένη Ουκρανία μεταξύ της Ρωσίας, της Ουγγαρίας, της Μολδαβίας και άλλων γειτονικών κρατών. (Μήπως αυτό μας θυμίζει όταν οι σοφοί πολιτικοί των ΗΠΑ πίστευαν ότι το να τεμαχίσουν το Ιράκ σε τρία ξεχωριστά μίνι-κράτη θα ήταν μια πραγματικά έξυπνη ιδέα;)
Είναι πιθανό αυτό το ακραίο αποτέλεσμα; Όχι άμεσα - αλλά χωρίς ουσιαστική βοήθεια, οι προοπτικές της Ουκρανίας είναι ζοφερές.
Η διευρυμένη σύγκρουση που διαφαίνεται
Με βαθιές μελλοντικές επιπτώσεις, υπάρχει ένας ξεκάθαρος νικητής στον πόλεμο της Ουκρανίας: Το ΝΑΤΟ, με την προσχώρηση των μακροχρόνια επισήμως ουδέτερων χωρών Φινλανδία και Σουηδία. Οι συνέπειες θα ξεπεράσουν για πολύ την τρέχουσα κρίση.
Πολύς λόγος γίνεται για το γεγονός ότι χωρίς την πλήρη συμμετοχή των ΗΠΑ, τα άλλα μέλη του ΝΑΤΟ δεν μπορούν να δημιουργήσουν τις παραγωγικές δυνατότητες για να προμηθεύσουν την Ουκρανία ενάντια στις βίαιες επιθέσεις της Μόσχας. Περαιτέρω συναγερμός στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προκύπτει από τις κορώνες του Ντόναλντ Τραμπ, που απευθύνονται προς τη νεοαπομονωτική βάση του, για αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και πρόσκληση στη Ρωσία "να κάνει ό,τι διάολο θέλει". Αυτοί οι παράγοντες παίζουν τώρα προς όφελος του Πούτιν και θα αξιοποιηθούν τόσο στρατιωτικά όσο και πολιτικά, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις αμερικανικές εκλογές. Όμως οι χώρες του ΝΑΤΟ θα αρχίσουν να ανεβάζουν τους ρυθμούς, όχι μόνο για την υποστήριξη της Ουκρανίας σήμερα, αλλά και για την πιο μακροπρόθεσμη προοπτική συγκρούσεων με τη Ρωσία του Πούτιν και ίσως τη μετά Πούτιν Ρωσία.
Τα επόμενα χρόνια μια επανεξοπλισμένη Ευρώπη μπορεί να δημιουργεί την εντύπωση στρατιωτικής "ισορροπίας", ενώ στην πραγματικότητα θα επιδεινώσει την αστάθεια και τους πολεμικούς κινδύνους σε μεγαλύτερη κλίμακα. Οι ελπίδες για διαρκή ειρήνη μετά τον Ψυχρό Πόλεμο κατασπαταλήθηκαν στους δίδυμους θριάμβους της νεοφιλελεύθερης και της γκανγκστερικής-ολιγαρχικής καπιταλιστικής κυριαρχίας, στη Δύση και στη μετασοβιετική Ρωσία αντίστοιχα. Όσον αφορά μια πιθανή προεδρία Τραμπ, η προοπτική αυτή σίγουρα ενθαρρύνει την ευρωπαϊκή ακροδεξιά - ενώ παράλληλα ωθεί τους εταίρους του ΝΑΤΟ να κλιμακώσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες.
Όποιες και αν είναι οι φραστικές απειλές του Τραμπ για το μέλλον της συμμαχίας και αν τις εννοεί ή όχι, η παραβίαση των συμβατικών υποχρεώσεων προς το ΝΑΤΟ δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση, ούτε πιστεύουμε ότι η ιμπεριαλιστική άρχουσα τάξη των ΗΠΑ θα το ανεχόταν. Πάνω απ' όλα, η αυτοκρατορική στρατηγική σκέψη κοιτάει πολύ πιο μπροστά, σε μελλοντικές αντιπαραθέσεις με την Κίνα, στις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να έχουν τις μεγάλες συμμαχίες τους στην Ευρώπη, αλλά και στην Ασία, καλά ευθυγραμμισμένες.
Όλα αυτά βοηθούν να πλαισιωθεί το πώς, όπως υποδείξαμε στην αρχή, τα στοιχεία του αμερικανικού πολιτικού και του παγκόσμιου χάους αλληλοτροφοδοτούνται. Τα κυριολεκτικά φλέγοντα ζητήματα περιλαμβάνουν την ανικανότητα του καπιταλισμού να αντιμετωπίσει - και μάλιστα με τους τρόπους που επιδεινώνει - τις εξαπλούμενες καταστροφές της κλιματικής αλλαγής, τις ανεξέλεγκτες καταστροφές στο Σουδάν, την Αϊτή και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, για να αναφέρουμε μόνο τρεις, και τώρα την αναδυόμενη απειλή στρατιωτικής αντιπαράθεσης στο διάστημα μέχρι και τα δορυφορικά πυρηνικά όπλα.
Όσο τρομακτικοί και αν είναι από μόνοι τους, οι πόλεμοι στη Γάζα και την Ουκρανία φέρνουν στο προσκήνιο αυτό που ο Παγκόσμιος Νότος βιώνει εδώ και πολύ καιρό, κυρίως κρυμμένο από τα πρωτοσέλιδα. Ενδεχόμενες και υπαρκτές γενοκτονίες είναι πάντα παρούσες στη λειτουργία αυτής της πολυδιαφημισμένης παγκόσμιας τάξης.
Οι Αμερικανικές Προοπτικές
Επιστρέφοντας στην αμερικανική αρένα, τα ενθαρρυντικά σημάδια περιλαμβάνουν φυσικά το ξεχείλισμα της υποστήριξης για την επιβίωση της Παλαιστίνης, την αντίσταση στις εξωφρενικές επιθέσεις κατά του δικαιώματος των αμβλώσεων και της αναπαραγωγικής ελευθερίας των γυναικών και την άνοδο του εργατικού ακτιβισμού στη βιομηχανία, καθώς και σε τομείς από τα φαστ φουντ μέχρι τους εργαζόμενους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όσον αφορά τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές και την προεδρική αναμέτρηση που τόσο λίγοι άνθρωποι θέλουν πραγματικά, γνωρίζουμε ότι το αποτέλεσμα δεν θα επιλύσει καμία από τις θεμελιώδεις συγκρούσεις στην κοινωνία μας και το δυσλειτουργικό, μη αντιπροσωπευτικό και καθοδηγούμενο από τις ελίτ πολιτικό της σύστημα.
Φανταστείτε - για να το σκεφτούμε, όχι επειδή το θέλουμε - μια δεύτερη προεδρία Τραμπ με τις επιθέσεις της στα δικαιώματα των γυναικών, των εργαζομένων και όλων των μη προνομιούχων ανθρώπων, την εξάλειψη κάθε υποψίας περιβαλλοντικής και κλιματικής πολιτικής, την υποσχόμενη απόπειρα απέλασης εκατομμυρίων ανθρώπων, τον πλήρη ακρωτηριασμό των μικρών και μικρότερων δημοκρατικών προτύπων και θεσμών, και πιθανή εκτόξευση της κρατικής καταστολής, καθώς και των πολιτοφυλακών τύπου Proud Boys [8] και Oath Keeper [9] για την τρομοκράτηση των αντιφρονούντων.
Οι δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από τον Τραμπ σκοπεύουν ανοιχτά να εφαρμόσουν γρήγορα άγριες κοινωνικές περικοπές, ολοκληρωμένες δικαστικές ανατροπές, απαγορεύσεις των αμβλώσεων σε ομοσπονδιακό και πολιτειακό επίπεδο, απαγορεύσεις της DEI (Diversity, Equity, and Inclusion) [10] και των δικαιωμάτων των τρανς, μεταξύ άλλων, δεξιές δογματικές μεταρρυθμίσεις της εκπαίδευσης στην Κ-12 (kindergarten to 12th grade) [11] και την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, καταστολή των ψηφοφόρων και πολλά άλλα, ελπίζοντας ότι η κυριαρχία τους θα είναι δεδομένη πέρα από τη δημοκρατική λαϊκή αμφισβήτηση.
Όλα αυτά θα ενδυναμώσουν περαιτέρω την παγκόσμια ακροδεξιά σε εκλογικό επίπεδο, στους δρόμους και ενδεχομένως στη διοργάνωση στρατιωτικών πραξικοπημάτων εναντίον "αριστερών" ή μεταρρυθμιστικών κυβερνήσεων (π.χ. Βραζιλία, Κολομβία, Βολιβία...). Οι συνέπειες για την Παλαιστίνη και την Ουκρανία, μεταξύ πολλών άλλων, είναι φρικτές για να τις αναλογιστεί κανείς.
Οι φιλελεύθεροι και οι δημοκράτες δεν έχουν άδικο να επισημαίνουν το μέγεθος της απειλής. Το πρόβλημα είναι ότι η πολιτική τους αποκλείει οποιαδήποτε αποτελεσματικά σχέδια για την ήττα της.
Εναλλακτικά, απέναντι στον εφιάλτη για την Αμερική και τον κόσμο μιας δεύτερης ανόδου του Τραμπ, υπάρχει η πιθανότητα η κυνική και ηθικά συμβιβασμένη κυβέρνηση Μπάιντεν να περάσει σε μια δεύτερη θητεία, στην καλύτερη περίπτωση με ισχνές πλειοψηφίες στο Κογκρέσο και τη Γερουσία - ή πιο πιθανό μειοψηφίες σε ένα ή και στα δύο σώματα.
Σε αυτή την περίπτωση, οι δεξιές, ακροδεξιές και λευκές-εθνικιστικές δυνάμεις θα εξακολουθούν να κινούνται, τροφοδοτούμενες από σχεδόν βέβαιες νέες και παλιές μυθολογίες περί άρνησης των εκλογών και της Μεγάλης Αντικατάστασης [12]. Η απειλή που αντιπροσωπεύουν μπορεί να επιβραδυνθεί, έστω και ελάχιστα και προσωρινά, αλλά σίγουρα δεν θα ηττηθεί.
Οι εκλογικές επιλογές για τις αριστερές δυνάμεις των σοσιαλιστών και των κοινωνικών κινημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες θα συζητηθούν και θα συζητηθούν στις σελίδες μας και φυσικά ευρύτερα.
Σίγουρα τα κινήματά μας δεν ελέγχουν το εκλογικό αποτέλεσμα του 2024, και μπορεί το πολύ να έχουν κάποια οριακή επιρροή στις στενά αμφισβητούμενες "swing states" [13] και ίσως περισσότερο σε κάποιες σημαντικές τοπικές αναμετρήσεις.
Αλλά όπως και να 'χει, τα θεμελιώδη καθήκοντά μας περιστρέφονται όπως πάντα, στην οργάνωση των κινημάτων αντίστασης, είτε αυτά είναι για την εργασία, είτε για τα αναπαραγωγικά δικαιώματα, είτε για την Παλαιστίνη, είτε για την Ουκρανία - και για την προσπάθεια να αρχίσει η διαμόρφωση μιας πολυπόθητης, πραγματικά προοδευτικής ανεξάρτητης πολιτικής.
Μάιος-Ιούνιος 2024, ATC 230
https://againstthecurrent.org/atc230/chaos-here-and-there/
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] https://en.wikipedia.org/wiki/Super_Tuesday Η ημέρα που ο μεγαλύτερος αριθμός πολιτειών των ΗΠΑ διεξάγει προκριματικές εκλογές.
[2] https://en.wikipedia.org/wiki/Nikki_Haley_2024_presidential_campaign
[3] https://en.wikipedia.org/wiki/Make_America_Great_Again
[4] https://en.wikipedia.org/wiki/Catch_and_release_(immigration)
Αναφέρεται στην πρακτική της απελευθέρωσης ενός μετανάστη στην κοινότητα, ενώ αυτός ή αυτή περιμένει την ακρόαση στο δικαστήριο μετανάστευσης, ως εναλλακτική λύση στην κράτησή του σε κέντρο κράτησης μεταναστών. Οι μετανάστες στους οποίους οι αμερικανικές υπηρεσίες έχουν επιτρέψει να παραμείνουν στην κοινότητα ήταν εκείνοι που θεωρούνταν χαμηλού κινδύνου, όπως παιδιά, οικογένειες και όσοι ζητούσαν άσυλο.
[5] https://againstthecurrent.org/atc230/congress-fiddles-while-ukraine-burns/
[6] https://en.wikipedia.org/wiki/Uncommitted_(voting_option)
[7] https://en.wikipedia.org/wiki/State_of_the_Union
[8] https://en.wikipedia.org/wiki/Proud_Boys
[9] https://en.wikipedia.org/wiki/Oath_Keepers
[10] https://en.wikipedia.org/wiki/Diversity,_equity,_and_inclusion
[11] https://en.wikipedia.org/wiki/K–12
