Συντάξεις: μια ιστορική κινητοποίηση - να την κάνουμε νίκη κατά του Μακρόν
NPA - NOUVEAU PARTI ANTICAPITALISTE
https://nouveaupartianticapitaliste.org
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: elaliberta.gr
Οι αριθμοί των απεργιών και των διαδηλώσεων είναι ιστορικοί, με 1,2 εκατομμύρια διαδηλωτές σύμφωνα με την αστυνομία, πάνω από δύο εκατομμύρια σύμφωνα με την Κοινή Συνδικαλιστική Επιτροπή, πολύ υψηλά ποσοστά απεργίας (πάνω από 70% στην εκπαίδευση), μαζικές κινητοποιήσεις στις πόλεις. 50.000 στο Μπορντό και την Τουλούζη, 20.000 στο Λε Μαν, 3.500 στην Αλενσόν, 4.000 στην Κομπιέν, 20.000 στη Νίκαια, 7.000 στο Αγκέν και το Μοντομπάν, 4.000 στο Γκαπ, 15.000 στην Αβινιόν, 50.000 στη Νάντη, 15.000 στο Σεν Ναζέρ, 20.000 στη Ρουέν, 35.000 στη Χάβρη, 15.000 στη Μπαγιόν και στο Πω, 13.000 στο Κιμπέρ, 13.500 στη Βρέστη, 11.000 στην Ανγκουλέμ, 10.000 στο Πουατιέ, 13.000 στην Ανζέ, και φυσικά αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες στο Παρίσι (πολύ μακριά από τις 80.000 που ανακοίνωσε το Υπουργείο Εσωτερικών). ..
Στη συντριπτική πλειονότητα των πόλεων (ακόμη και στις μικρότερες), τα ποσοστά ήταν υψηλότερα από εκείνα των μεγάλων απεργιών του 1995, με μερικές φορές έναν στους επτά ή οκτώ ανθρώπους στο δρόμο. Στον ιδιωτικό τομέα, η συμμετοχή ήταν εξαιρετική, με απεργούς που προέρχονταν από τη βιομηχανία τροφίμων, τη μηχανουργία, τα αυτοκίνητα, τον κλάδο των ηλεκτρονικών...
Μια γενική οργή
Αφορμή για το κίνημα αυτό αποτέλεσε η "μεταρρύθμιση" του συνταξιοδοτικού συστήματος, η οποία θα ανάγκαζε τους εργαζόμενους να εργαστούν δύο επιπλέον χρόνια, με μεγαλύτερη περίοδο εισφορών και, ως εκ τούτου, με μειωμένες συντάξεις. Όλα αυτά γίνονται για να μεταφερθούν δεκάδες δισεκατομμύρια στις μεγάλες επιχειρήσεις και για να προσπαθήσουν να περάσουν ένα ορόσημο στη δημιουργία συνταξιοδοτικών ταμείων, συμπληρωματικών συντάξεων που θα καταστούν απαραίτητες για να μην γεράσουμε μέσα στη μιζέρια. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι η τοποθέτηση της συνταξιοδότησης στα 60 έτη και 37,5 έτη, με επιστροφή στα 10 καλύτερα έτη υπολογισμού στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, επιβαρύνει περίπου 3,5% του ΑΕΠ, το οποίο θα μπορούσε να καλυφθεί με την πραγματική φορολόγηση των πλουσίων και των μεγάλων επιχειρήσεων και με τη διακοπή των φορολογικών δώρων προς τους πλουσιότερους. Επομένως, οι βίαιες "λύσεις" του Μακρόν δεν είναι αναπόφευκτες.
Πέρα από την απόρριψη αυτής της αντιμεταρρύθμισης, εκφράζεται μια πραγματική απογοήτευση για την παγκόσμια οικονομική και κοινωνική κατάσταση: οι συντάξεις ήταν ήδη χαμηλές μετά τις προηγούμενες αντιμεταρρυθμίσεις και ο σημερινός πληθωρισμός, με την έκρηξη των τιμών, μειώνει ήδη την αγοραστική δύναμη των εργατικών τάξεων. Η δυσαρέσκεια, ο θυμός, είναι εκεί, ενάντια στον Μακρόν, ενάντια σε αυτή την κυβέρνηση, ενάντια στην περιφρόνησή τους, ενάντια στις άδικες πολιτικές τους.
Χτίζοντας ένα κίνημα για να νικήσουμε
Η κλίμακα της κινητοποίησης θέτει τεράστιες ευθύνες σε ολόκληρη την κοινωνική και πολιτική αριστερά. Ο Μακρόν πρέπει να αποσύρει τη μεταρρύθμισή του, πρέπει να επαναφέρουμε τη συνταξιοδότηση στα 60 και να αυξήσουμε τους μισθούς. Η κυβέρνηση αρνείται και γι' αυτό θα πρέπει να αυξήσουμε το επίπεδο της κινητοποίησης, να περάσουμε από μια μέρα απεργίας, ακόμη και πολύ επιτυχημένη όπως η σημερινή, σε μια απεργία μέχρι τη νίκη, ακόμη πιο μαζική, με τη συμμετοχή νέων κλάδων.Τα συνδικάτα συμφώνησαν σε ένα νέο απεργιακό κάλεσμα για την Τρίτη 31 Ιανουαρίου. Αυτό είναι πολύ, πάρα πολύ μακριά: θα έπρεπε οπωσδήποτε να έχουμε χτίσει πάνω σε αυτή την πρώτη επιτυχία για να ανακοινώσουμε μια νωρίτερη ημερομηνία την επόμενη εβδομάδα, να επιταχύνουμε το ρυθμό, να οργανώσουμε μια αύξηση της δύναμης, ώστε το κίνημα να μπει σε μεγαλύτερη ταχύτητα.
Το ζήτημα είναι τώρα να οργανώσουμε γενικές συνελεύσεις για συζήτηση σε χώρους εργασίας και σχολεία για να ενισχύσουμε και να διευρύνουμε την κινητοποίηση, να χτίσουμε διακλαδικές συνελεύσεις, να συζητήσουμε την ανάγκη να ανεβάσουμε τον πήχη προετοιμάζοντας την ανανέωση της απεργίας από την Τρίτη 31 Ιανουαρίου, από την 1η Φεβρουαρίου, και μέχρι τότε να κινητοποιηθούμε, να χτίσουμε την απεργία τώρα όπου είναι δυνατόν.
Αυτό απαιτεί επίσης τον συνδυασμό διαφορετικών πλαισίων και μορφών κινητοποίησης, γιατί δεν μπορούμε να έχουμε την πολυτέλεια του ανταγωνισμού στο κοινωνικό μας στρατόπεδο. Γι' αυτό συμμετέχουμε στην εθνική διαδήλωση το Σάββατο 21 Ιανουαρίου στο Παρίσι (2μμ στη Βαστίλη), που καλούν οι οργανώσεις νεολαίας.
Αυτή η κινητοποίηση είναι μια δοκιμασία: όλα τα συνδικάτα και τα κόμματα, ολόκληρη η κοινωνική και πολιτική αριστερά, η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, είναι αντίθετοι στη μεταρρύθμιση. Αν περάσει, η κυβέρνηση θα αισθανθεί ότι έχει φτερά και θα εντείνει τις επιθέσεις. Αντίθετα, αν κερδίσουμε, μπορούμε να αντιστρέψουμε το κλίμα, να κερδίσουμε την επιστροφή της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60, αυξήσεις στους μισθούς, να δώσουμε αυτοπεποίθηση για την οικοδόμηση μιας πολιτικής εναλλακτικής λύσης που θα έρθει σε ρήξη με τον Μακρόν και τον κόσμο του, για μια δύναμη των εργατικών τάξεων ενάντια σε αυτό το σύστημα.
19 Ιανουαρίου 2023
