Super User

Super User

Έφη Γανιάρη, Δώρα Κανελλοπούλου, Βιβή Κασβίκη, Ντίνα Ρέππα

Βρισκόμαστε τέσσερις μήνες μετά την υπογραφή της συμφωνίας ανάμεσα στην ΕΕ και την Τουρκία και την έναρξη της εφαρμογής της. Οι συνθήκες έχουν σκληρύνει εξαιρετικά, οι πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς χαρτιά, χωρίς δικαιώματα, χωρίς να μπορούν να μετακινηθούν στους τόπους που επιθυμούν. 60.000 άνθρωποι, που σώθηκαν από τις βόμβες του πολέμου, τη φτώχεια και από πολιτικές και κοινωνικές διώξεις, ζουν σε συνθήκες αθλιότητας. Πολλοί από αυτούς ζουν αποκομμένοι από κατοικημένες περιοχές, σε συνθήκες περιστολής των στοιχειωδών δημοκρατικών και αστικών δικαιωμάτων τους. Στην πραγματικότητα ισχύουν συνθήκες σοβαρότατης παρακώλυσης μέχρι και απαγόρευσης της ελεύθερης επικοινωνίας τους.

Με μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 3 Ιουλίου η ιδρυτική συνέλευση της Πρωτοβουλίας Αγώνα για την αποδέσμευση από την ΕΕ «ΔιΕΕξοδος». Περισσότεροι από 400 αγωνιστές από εργασιακούς χώρους, σχολές, από γειτονιές της Αθήνας, εργαζόμενοι, άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού, νέοι και νέες, κινήσεις αλληλεγγύης και υπεράσπισης δικαιωμάτων, πήραν μέρος στη συνέλευση.

Επειδή ο αθλητισμός δε μας ενώνει (και καλά κάνει), επειδή οι σχολές και τα γυμναστήρια μας δε χωρούν τους φασίστες και τους ναζί, δεν υπήρχε κανένας λόγος να παραμείνουμε στον ίδιο χώρο με αυτούς, νομιμοποιώντας την παρουσία τους σε δημόσιους χώρους. Δεν έχω τη λογική του no politica στον αθλητισμό, πολύ περισσότερο όταν αφορά μισάνθρωπους νοσταλγούς του Χίτλερ, των κρεματορίων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, μια κορυφαία στιγμή της ταξικής σύγκρουσης στην Ελλάδα που σφραγίστηκε με τη σαρωτική νίκη του 61,3% υπέρ του ΟΧΙ ενάντια στη Συμφωνία με την Τρόϊκα.

Το ...e la libertà θέλει να συμβάλει στην προσπάθεια να εκφραστεί η έκταση και ο πλούτος της συζήτησης που διεξάγεται μέσα στην ή γύρω από την αντικαπιταλιστική αριστερά και κυρίως να προσπαθήσει να αναδείξει ζητήματα και μέτωπα πάλης που πιστεύουμε ότι θα πρέπει να καταλαμβάνουν μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της συζήτησης.

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και το συγκλονιστικό 62% ΟΧΙ της εργατικής τάξης, της νεολαίας και του λαού που άνοιξε ένα βαθύ ταξικό ρήγμα στην ελληνική κοινωνία και έγινε πηγή έμπνευσης και αλληλεγγύης σε όλο τον πλανήτη.

Καταγγέλλουμε την άγρια καταστολή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ στην συγκέντρωση των εργαζόμενων και των επιτροπών αλληλεγγύης στη ΒΙΟ.ΜΕ. και στο Ρομπέν του Ξύλου μπροστά στο Υπουργείο Εργασίας.

Ζέττα Μελαμπιανάκη, Κώστας Κούσιαντας, Παντελής Αυθίνος

Το αίτημα της απειθαρχίας και της ρήξης με την Ε.Ε. και της αντικαπιταλιστικής αποδέσμευσης από αυτήν, με ταυτόχρονη απεύθυνση στα ευρωπαϊκά κινήματα για κοινή δράση με στόχο τη διάλυση της Ε.Ε. είναι η εξειδίκευση στην σημερινή συγκυρία, στην Ελλάδα. Είναι όμως καιρός για την Αριστερά στην Ελλάδα να το τοποθετήσει το αίτημα αυτό στην σωστή του βάση. Όχι σαν ένα απαραίτητο στάδιο για να απαλλαγεί ο ελληνικός καπιταλισμός από την δήθεν «εξάρτηση του», να προωθηθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη και να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για εργατικές διεκδικήσεις, αλλά σαν το λογικό αποτέλεσμα της πάλης για την αντικαπιταλιστική ανατροπή και τον εργατικό έλεγχο πάνω στην οικονομία και την κοινωνία.

Εργαζόμενοι από την ΒΙΟΜΕ, από τον Ρομπέν του Ξύλου, αλληλέγγυοι από τις επιτροπές Μεγάλης Παναγιάς Χαλκιδικής και από το εργατικό ιατρείο στην ΒΙΟΜΕ καταθέσαμε για άλλη μια φορά τα αιτήματά μας και δηλώνουμε δημόσια πως θα παραμείνουμε έξω από το υπουργείο εργασίας μέχρι να πάρουμε απαντήσεις και όχι μισόλογα και κούφιες υποσχέσεις.

Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ Αθήνας) καταγγέλλει την αναίτια και τραμπούκικη επίθεση που δέχτηκε ο Κώστας Παλούκης από ομάδα μελών της κατάληψης στέγασης προσφύγων στο Γκίνη του ΕΜΠ.

Σελίδα 851 από 1017