Την Κυριακή 31 Αυγούστου, δεκάδες σκάφη με πληρώματα από 44 χώρες ενώνονται στον παγκόσμιο στόλο του Global Sumud Flotilla και σαλπάρουν από λιμάνια της Μεσογείου με προορισμό τη Γάζα για να σπάσουν τον παράνομο αποκλεισμό και να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια. Στα πλαίσια του παγκόσμιου καλέσματος για δράσεις στήριξης και ορατότητας του στόλου, καλούμε σε συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 19:30 για την εκδήλωση παρουσίασης του εγχειρήματος και τη μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης. Το εγχείρημα θα παρουσιάσουν άνθρωποι που συμμετείχαν σε προηγούμενες αποστολές σπασίματος του αποκλεισμού καθώς και εκπρόσωποι παλαιστινιακών οργανώσεων.

Από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ τον Δεκέμβριο, οι νέες συριακές αρχές υπό την ηγεσία της Χαγιάτ Ταχρίρ Σαμ (HTS) κατευθύνουν τη Συρία προς τον άξονα των ΗΠΑ, προκειμένου να εδραιώσουν την εξουσία τους. Αυτό θα συμπεριλάβει και κάποια μορφή εξομάλυνσης των σχέσεων με το Ισραήλ, είτε άμεση είτε έμμεση. Ωστόσο, όταν ένοπλες ομάδες που συνδέονται με τη Δαμασκό εξαπέλυσαν πρόσφατα στρατιωτική επίθεση στη νότια επαρχία Σουέιντα, οι εντάσεις μεταξύ Δαμασκού και Τελ Αβίβ εντάθηκαν.

Το Ηράκλειο δε μπορεί να σωπάσει! Εσπευσμένα, την Πέμπτη 28 Αυγούστου, στις 13.00 το γνωστό κρουαζιερόπλοιο, με επιβαίνοντες περίπου 1600 Ισραηλινούς, όπως έχει πλέον αποδειχθεί, ως επί το πλείστον υποστηρικτές της ολικής ισοπέδωσης της Γάζας και του αφανισμού των Παλαιστινίων, έχει κανονιστεί να ελλιμενιστεί στην πόλη μας. Το έχουμε καταστήσει σαφές 2 χρόνια τώρα. Ο σιωνισμός, όπως κι ο φασισμός, οι κανίβαλοι, οι σαδιστές, δεν έχουν θέση στο νησί μας. Η αγάπη μας για τον Παλαιστινιακό Λαό, την ηρωική του στάση να μην εγκαταλείπει τη γη του, την ιστορία του και τον πολιτισμό του με τεράστιες ανθρώπινες απώλειες, δε μας επιτρέπει να μην εναντιωθούμε.

 Αθήνα: συγκέντρωση 10:00 πμ στο Σύνταγμα! (Προσυγκέντρωση πλ. Κλαυθμώνος 9:30 πμ) Θεσσαλονίκη: συγκέντρωση 10:00 πμ Άγαλμα Βενιζέλου Συνάδελφοι, συναδέλφισσες με το νέο νόμο για το Πειθαρχικό «Δίκαιο» των δημοσίων υπαλλήλων που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ, ο εργασιακός εφιάλτης στο Δημόσιο είναι anteportas! Με την αθλιότητα αυτή ο σημερινός πρωθυπουργός ξαναπιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε το 2013-2014 ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης της μνημονιακής κυβέρνησης των ΣαμαροΒενιζέλων, με τις 20 χιλιάδες διαθεσιμότητες και απολύσεις της περιόδου εκείνης. Ο νέος νόμος «κουμπώνει» με τη διακηρυγμένη άρση της μονιμότητας, τον καταιγισμό ιδιωτικοποιήσεων σε κάθε τομέα του δημοσίου, την εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού.

Θέλουμε να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι τα λεγόμενα «wokeissues» (ζητήματα κοινωνικής ευαισθητοποίησης) δεν μπορούν να αγνοηθούν, και σίγουρα όχι από όσους αυτοαποκαλούνται αριστεροί. Οι γυναίκες, οι μετανάστες, τα τράνς άτομα και τα άτομα με αναπηρία είναι όλα μέλη της εργατικής τάξης, και αν θέλουμε πραγματικά να οικοδομήσουμε ένα ριζοσπαστικό, μαζικό κίνημα ικανό να καταπολεμήσει τις καταπιεστικές δομές του καπιταλισμού, πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τους αγώνες τους. Πιστεύω επίσης ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να αναπτύσσουμε συνεχώς την πολιτική μας, να επεκτείνουμε τον μαρξισμό, ώστε να μην είναι δογματικός, αλλά να εξελίσσεται μαζί με τον κόσμο.

Στην εναρκτήρια ολομέλεια του Φεστιβάλ των Καταπιεσμένων του rs21, η JaiceTitus υποστήριξε έναν «μαρξισμό που αρνείται να αντιμετωπίζει τη φυλή ως απόσπαση της προσοχής από την τάξη ή ως ένα απλό ιδεολογικό συμπλήρωμα». Ζούμε μια περίοδο με βαθιές και αλληλοεπικαλυπτόμενες κρίσεις. Η οικονομική στασιμότητα, η πολιτική αστάθεια, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και η οικολογική κατάρρευση καθορίζουν το τοπίο. Η άρχουσα τάξη καταφεύγει σε ένα από τα πιο διαχρονικά εργαλεία της, τη φυλετικοποίηση, όχι μόνο ως ιδεολογία, αλλά και ως δομή· όχι μόνο ως διαίρεση, αλλά και ως οργάνωση.

Την Τρίτη 26 Αυγούστου, στις 10 π.μ., θα πραγματοποιηθεί αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση στην Plaza Morelos, στο Καράκας, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη νέα επιθετικότητα των ΗΠΑ εναντίον της Βενεζουέλας. Το σύνθημα της συγκέντρωσης είναι: «Σηκώστε τις σημαίες: Να σταματήσει η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα εναντίον της Βενεζουέλας! Έξω οι στρατιωτικές δυνάμεις του Τραμπ από την Καραϊβική Θάλασσα και τη Λατινική Αμερική!». Πρέπει να ενισχυθεί ένα αντιιμπεριαλιστικό κίνημα από τα κάτω, που θα συνδέει τον αγώνα ενάντια στην ξένη επέμβαση. Πρόκειται για ένα έργο που δεν θα κάνει ο Μαδούρο, πέρα από τις φλυαρίες και τις μεγαλόστομες εκκλήσεις του, καθώς υπογείως αναζητά και διαπραγματεύεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με στόχο να διατηρηθεί στην εξουσία και για να το πετύχει αυτό επιτίθεται στην εργατική τάξη και τον λαό.

Σε μια μακρά ομιλία διάρκειας άνω των 70 λεπτών κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στις 10 Αυγούστου, ο Τραμπ ισχυρίστηκε ότι η πρωτεύουσα της χώρας, η Ουάσιγκτον, «έχει καταληφθεί από βίαιες συμμορίες και αιμοδιψείς εγκληματίες, περιπλανώμενες ομάδες άγριων νέων, μανιακούς υπό την επήρεια ναρκωτικών και άστεγους. Και δεν θα το ανεχτούμε άλλο». Όλοι γνωρίζουν ότι όταν αναφέρεται σε «άγριους νέους», εννοεί τους μαύρους νέους. Με τον όρο «περιοχές με υψηλή εγκληματικότητα» εννοεί την μαύρη κοινότητα. Στη συνέχεια, ο Τραμπ διέταξε να ασκηθεί έκτακτη ομοσπονδιακή εξουσία σε μια αμερικανική πόλη με αποστολή δυνάμεων της Εθνοφρουράς στην πρωτεύουσα.

Μπαίνουμε σε νέα φάση της ισραηλινής γενοκτονίας στη Γάζα. Μετά τον λιμό, τους βομβαρδισμούς και την ισοπέδωση των υποδομών, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι προχωρά στην κατάληψη της Πόλης της Γάζας. Ο στόχος είναι σαφής: όσοι Παλαιστίνιοι παραμένουν εκεί να εκτοπιστούν βίαια στον νότο ή να εξοντωθούν. Το διακηρυγμένο σχέδιο είναι η δημιουργία ενός «ανθρωπιστικού καταυλισμού» – στην πραγματικότητα ενός τεράστιου στρατοπέδου συγκέντρωσης, όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα στοιβαχτούν σε απάνθρωπες συνθήκες υπό στρατιωτικό έλεγχο. Μια στρατηγική που θυμίζει τα ναζιστικά γκέτο και τα  στρατόπεδα εξόντωσης.

Μετά από δεκαετίες έρευνας της δυναμικής των κοινωνικών προσδοκιών με βάση το φύλο, η Stephanie Coonz προσφέρει μια μοναδική οπτική σχετικά με τις αντιδραστικές ιδέες που κυριαρχούν σήμερα στον mainstream λόγο...Η Coonz μίλησε στο Jacobin για τη διαρκή πολιτική σημασία του φύλου, την προέλευση των «παραδοσιακών» ρόλων ανδρών και γυναικών, τον τρόπο με τον οποίο ο καπιταλισμός διαμόρφωσε τις σύγχρονες προσδοκίες σε σχέση με το φύλο και πώς η νεοφιλελεύθερη οικονομική καταστροφή οδήγησε σε ένα υπαρξιακό αδιέξοδο, τροφοδοτώντας μια ανησυχητική αναβίωση των αντιδραστικών ιδεών για το φύλο, μισό αιώνα μετά το Δεύτερο Κύμα του φεμινισμού.