Joseph Daher
Γάζα: Πρέπει να υποστηρίξουμε το δικαίωμα των Παλαιστινίων στην αντίσταση
Ο ισραηλινός στρατός κατοχής ξεκίνησε μια νέα θανατηφόρα στρατιωτική επιδρομή κατά των Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας και ενέτεινε τις κατασταλτικές επιχειρήσεις στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο, περισσότεροι από 1.000 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί και σχεδόν 5.000 έχουν τραυματιστεί σε ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις στη Γάζα και σε επιδρομές στη Δυτική Όχθη. Επιπλέον, περισσότεροι από 180.000 Παλαιστίνιοι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους για να αναζητήσουν καταφύγιο σε σχολεία που διαχειρίζεται η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA). Πάνω από 22.000 κατοικίες, 10 νοσοκομεία και 48 σχολεία έχουν υποστεί ζημιές και έχουν καταστραφεί.
Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Γιόαβ Γκαλάντ ανακοίνωσε ότι διέταξε «πλήρη πολιορκία» της Γάζας, διακόπτοντας την πρόσβαση σε τρόφιμα, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και καύσιμα, ενώ πρόσθεσε ότι «εμείς (το Ισραήλ) πολεμάμε ενάντια σε ανθρώπινα ζώα και ενεργούμε αναλόγως».
Είχε προηγηθεί η εκτόξευση ρουκετών και η χερσαία, θαλάσσια και εναέρια εισβολή μαχητών της Χαμάς στα εδάφη της ιστορικής από το 1948 Παλαιστίνης, που σήμερα θεωρούνται ότι ανήκουν στο κράτος του Ισραήλ. Η στρατιωτική επιχείρηση της Χαμάς είχε ως αποτέλεσμα περίπου 1200 νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες.
Οι δυτικές δυνάμεις, από τις ΗΠΑ μέχρι τα κράτη της ΕΕ, καταδίκασαν την παλαιστινιακή επίθεση και υποστήριξαν το «δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του». Αυτό δίνει επίσημα το πράσινο φως στο Ισραήλ να ξεκινήσει νέο δολοφονικό πόλεμο κατά των Παλαιστινίων, ενώ οι εκκλήσεις για την ανακήρυξη της Χαμάς σε τρομοκρατική οργάνωση έχουν αυξηθεί.
Πράγματι, σύμφωνα με τη λογική του Ισραήλ και της Δύσης, ο αποικιοκράτης κατακτητής είναι αυτός που έχει νόμιμο δικαίωμα στην αυτοάμυνα, ενώ οι αποικιοκρατούμενοι, καταπιεσμένοι Παλαιστίνιοι, είναι οι επιτιθέμενοι που πρέπει να καταστραφούν.
Όλα αυτά είναι μέρος της μακράς και συνεχούς αποικιοκρατικής και αυτοκρατορικής ιστορίας των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών κρατών, που αρνούνται κάθε δικαίωμα αντίστασης στους καταπιεσμένους και χαρακτηρίζουν όσους αγωνίζονται ενάντια στις αποικιοκρατικές, κατοχικές ή/και αυταρχικές δομές ως τρομοκράτες που πρέπει να συντριβούν βίαια. Αυτό συνέβη με το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο στην Αλγερία, το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό, την Παλαιστινιακή Απελευθερωτική Οργάνωση (PLO) πριν από τη συμφωνία του Όσλο, το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν και ο κατάλογος συνεχίζεται.
Αυτό συνέβη ιδιαίτερα όσον αφορά τον συνεχιζόμενο απελευθερωτικό αγώνα της Παλαιστίνης, και πιο συγκεκριμένα στην κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας, η οποία είναι μια υπαίθρια φυλακή με θανατηφόρο αποκλεισμό για περισσότερα από 15 χρόνια.
Οι κάτοικοι της Γάζας έχουν αντιμετωπίσει μια σειρά από τρομερούς πολέμους από τον ισραηλινό στρατό κατοχής από το 2008, χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και έχει προκληθεί σημαντική καταστροφή σε όλη την περιοχή. Ειρηνικές πορείες και συγκεντρώσεις προς τον ισραηλινό διαχωριστικό φράχτη που οργανώθηκαν από νεαρούς διαδηλωτές τους τελευταίους μήνες, και πιο πριν το 2018-19, γνωστές και ως «Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής», έχουν όλες κατασταλεί βίαια από τον ισραηλινό στρατό κατοχής, μεταξύ άλλων με πραγματικά πυρά, δακρυγόνα και ακόμη και αεροπορικές επιδρομές. Πολλοί σκοτώθηκαν και πολλοί τραυματίστηκαν μεταξύ των διαδηλωτών που χαρακτηρίστηκαν ως τρομοκράτες.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να απορριφθούν οι προτροπές των δυτικών κυβερνήσεων και των συστημικών μέσων ενημέρωσης να καταδικαστούν οι ενέργειες της Χαμάς.
Οι υποστηρικτές του παλαιστινιακού αγώνα για απελευθέρωση και χειραφέτηση πρέπει να ξανατονίσουν το δικαίωμα στην αντίσταση των καταπιεσμένων που αντιμετωπίζουν ένα καθεστώς απαρτχάιντ και αποικιοκρατίας. Πράγματι, όπως κάθε άλλος πληθυσμός που αντιμετωπίζει τις ίδιες απειλές, οι Παλαιστίνιοι έχουν τέτοια δικαιώματα, ακόμη και με στρατιωτικά μέσα. Βεβαίως, αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με την υποστήριξη των πολιτικών προοπτικών των διαφόρων παλαιστινιακών πολιτικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς, ούτε με κάθε είδους στρατιωτικές ενέργειες που αναλαμβάνονται από αυτούς τους φορείς, οι οποίες οδηγούν κυρίως στην αδιάκριτη δολοφονία πολυάριθμων αμάχων.
Το ζήτημα για το ισραηλινό κράτος δεν είναι στην πραγματικότητα η φύση της πράξης αντίστασης των Παλαιστινίων, ειρηνικής ή ένοπλης, ή ακόμη και η ιδεολογία της, αλλά ότι κάθε αμφισβήτηση των δομών κατοχής και εποικισμού πρέπει να ποινικοποιείται και να καταστέλλεται. Πριν από τη Χαμάς και μέχρι σήμερα, οι παρατάξεις της PLO, από τις αριστερές οργανώσεις μέχρι τη Φατέχ, οι Παλαιστίνιοι προοδευτικοί και δημοκράτες και οι πολίτες χωρίς σαφή ιδεολογία, έχουν υποστεί ισραηλινή καταστολή.
Πέρα από τα σύνορα της κατεχόμενης Παλαιστίνης, η αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό αγώνα και η υποστήριξη της εκστρατείας Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυσης και Κυρώσεων (BDS) ποινικοποιούνται όλο και περισσότερο στα δυτικά κράτη. Αυτά πρέπει να κατανοηθούν στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σκοπού στοχοποίησης της προοδευτικής και αριστερής πολιτικής, όπως έχουμε δει στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ, και των προσπαθειών περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων σε αυτές τις κοινωνίες.
Επιπλέον, είναι πραγματικά σημαντικό να τοποθετήσουμε την επίθεση της Χαμάς μέσα στο ιστορικό αποικιοκρατικό πλαίσιο της Παλαιστίνης. Το Ισραήλ αποτελούσε ανέκαθεν ένα εποικιστικό-αποικιοκρατικό σχέδιο, και για να εγκαθιδρύσει, να διατηρήσει και να επεκτείνει την επικράτειά του, το κράτος εκκαθάρισε εθνοτικά τους Παλαιστίνιους από τη γη και τα σπίτια τους, γεγονός που οδήγησε στη Νάκμπα (καταστροφή στα αραβικά) του παλαιστινιακού λαού. Υπολογίζεται ότι πάνω από 750.000 Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν με τη βία από τα σπίτια τους και έγιναν πρόσφυγες. Σήμερα, υπάρχουν περισσότεροι από 6 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, καθώς οι ίδιες πολιτικές και πρακτικές συνεχίζονται.
Ομάδες όπως το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) και η Διεθνής Αμνηστία έχουν επίσης χαρακτηρίσει το ισραηλινό κράτος ως καθεστώς απαρτχάιντ.
Δεδομένης της απόλυτα αντιδραστικής φύσης του Ισραήλ, η πολιτική ηγεμονία της ακροδεξιάς την τελευταία δεκαετία δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Είναι κατά κάποιο τρόπο το λογικό επακόλουθο του εθνοτικού εθνικισμού του, του θεσμικού ρατσισμού του και των 75 και πλέον ετών καταπίεσης και καταλήστευσης των Παλαιστινίων.
Γενικότερα, η βία που χρησιμοποιεί ο καταπιεστής για να διατηρήσει τις δομές του για κυριαρχία και υποδούλωση δεν πρέπει ποτέ να συγκρίνεται ή να τίθεται σε παρόμοιο επίπεδο με τη βία του καταπιεσμένου που προσπαθεί να αποκαταστήσει τη δική του αξιοπρέπεια και επιδιώκει να υπενθυμίσει την ύπαρξή του.
Όπως συνήθιζε να λέει ο Νέλσον Μαντέλα –ο οποίος από τρομοκράτης που θεωρούνταν πριν, έγινε μια αναγνωρισμένη και καταξιωμένη διεθνής προσωπικότητα– όταν θυμόταν τις διαπραγματεύσεις του με το καθεστώς του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ: «Απάντησα ότι το κράτος ήταν υπεύθυνο για τη βία και ότι είναι πάντα ο καταπιεστής, όχι ο καταπιεζόμενος, που υπαγορεύει τη μορφή του αγώνα. Αν ο καταπιεστής χρησιμοποιεί βία, οι καταπιεσμένοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να απαντήσουν βίαια. Στην περίπτωσή μας ήταν απλώς μια νόμιμη μορφή αυτοάμυνας».
Η φύση του ισραηλινού κράτους και οι πολιτικές του δημιούργησαν τις συνθήκες για το είδος των ενεργειών που διαπράχτηκαν τις τελευταίες ημέρες, όπως κάθε αποικιοκρατικός και κατοχικός παράγοντας σε όλη την ιστορία, και όχι οι Παλαιστίνιοι.
Καμία βιώσιμη λύση δεν είναι δυνατή μέχρι οι Παλαιστίνιοι να έχουν τα πλήρη, θεμελιώδη δικαιώματά τους, συμπεριλαμβανομένου του τέλους της κατοχής, του τέλους του απαρτχάιντ, του τέλους του εποικισμού και της εγγύησης του δικαιώματος επιστροφής για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες.
Μετάφραση: elaliberta.gr
Joseph Daher, “Gaza: We must defend Palestinians’ right to resistance”, The New Arab, 11 Οκτωβρίου 2023, https://www.newarab.com/opinion/gaza-we-must-defend-palestinians-right-resistance.
