Κάλεσμα του ΣΜΤ στην διαδήλωση Πέμπτη 9/07: Για κανέναν αγώνα δε σας ζητήσαμε την άδεια!
Την Πέμπτη 9 Ιουλίου στις 7μμ σε κινητοποίηση (Πανεπιστημίου-Κοραή) και πορεία στην Βουλή.
Το νομοσχέδιο «για τις υπαίθριες συναθροίσεις» που κατέθεσε στην Βουλή η κυβέρνηση και θέλει να το ψηφίσει άμεσα, βάζει στο γύψο το δικαίωμα στη διαδήλωση και στην συγκέντρωση. Το νομοσχέδιο προβλέπει ιδιώνυμο κατά διαδηλωτών, απαγορεύσεις, εξοντωτικές αποζημιώσεις και ευχέρεια στη διάλυση των συγκεντρώσεων. Το δικαίωμα στη διαδήλωση παραμένει μόνο όταν το επιτρέπουν η αστυνομία και η κυβέρνηση!
Η δημόσια συνάθροιση και διαδήλωση όμως είναι θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα και δεν μπορεί να ασκείται με άδεια της κυβέρνησης, ενάντια στην πολιτική της οποίας κυρίως εκδηλώνεται.
Με το νομοσχέδιο που αποτελεί σταθερό και διαχρονικό πόθο του ΣΕΒ και του κεφαλαίου, επιχειρείται να επιβληθεί:
- Οι διαδηλώσεις να γίνονται μόνο με άδεια της ΕΛΑΣ, καθώς ο «οργανωτής» θα πρέπει να έχει γνωστοποιήσει σε ειδική πλατφόρμα, χρόνο, μέρος και σκοπό (!) της κινητοποίησης. Το κράτος και η αστυνομία θα είναι πλέον «επίτροποι» στα σωματεία και τους μαζικούς φορείς και θα αξιολογούν τους στόχους, τα αιτήματα και το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων.
• Η αστυνομία να αποφασίζει για το που επιτρέπεται η συγκέντρωση, τι χώρο θα καταλαμβάνει, ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η «μη παρακώλυση της κυκλοφορίας και της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και νοσηλευτικά ιδρύματα».
• Υποχρεωτική δήλωση ατόμου – «οργανωτή» για κάθε διαδήλωση, ο οποίος είναι υπεύθυνος «για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση». Δηλαδή, κυβερνήσεις, κράτος και εργοδότες θα μπορούν να φορτώσουν στον «οργανωτή» όλες τις «βλάβες» και τις ζημιές, που συνήθως προκύπτουν από την προσπάθεια καταστολής μιας διαδήλωσης, με εξοντωτικές αποζημιώσεις, έτσι ώστε να γίνεται πρακτικά αδύνατο να καλεστεί μια συγκέντρωση.
• Υποχρέωση του «οργανωτή» να «ορίζει επαρκή αριθμό ατόμων, τα οποία παρέχουν συνδρομή στην περιφρούρηση της συνάθροισης» και «συνεργασία» με την αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή!
• Κάθε «αυθόρμητη υπαίθρια συνάθροιση» επιτρέπεται μόνο όταν «δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Προπαντός η οικονομική λειτουργεία της αγοράς, η διασφάλιση των κερδών του κεφαλαίου και της εργασιακής εκμετάλλευσης – γι’ αυτό γίνονται όλα!
• Η διάλυση μιας διαδήλωσης να λαμβάνεται με απλή απόφαση της αστυνομίας, χωρίς καν την παρουσία και εντολή εισαγγελέα.
• Απαγόρευση των διαδηλώσεων εάν «επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια» ή αν «απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Μάλιστα, η ΕΛΑΣ θα έχει το δικαίωμα να απαγορεύει προκαταβολικά μια διαδήλωση με βάση τον «εκτιμώμενο αριθμό συμμετεχόντων»!
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο εξαιρετικά αντιδραστικό, που μεταφέρει στο σήμερα πολλές από τις χουντικές διατάξεις, που επιβάλλει το κράτος του αστυνόμου και αντιμετωπίζει τους αγώνες ως όχληση, με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου και την «αναίμακτη» προώθηση της αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής. Με το νομοσχέδιο αυτό ακόμα και η καθημερινή πάλη εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, συλλογικοτήτων θα συναντά μεγάλες δυσκολίες. Βεβαίως, η κυβέρνηση πατά πάνω στην πολύχρονη προετοιμασία δημοτικών αρχών (όπως του Καμίνη, όπως και στο «μεγάλο περίπατο» του Μπακογιάννη), των μεγαλοξενοδόχων και του ΣΕΒ, των προηγούμενων κυβερνήσεων (βλ. και το νόμο για τις απεργίες), την περιστολή της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης μέσα στην πανδημία, καθώς και στο σιωπητήριο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Ο αγώνας για το δικαίωμα στη διαδήλωση πρέπει να γίνει υπόθεση του κινήματος, όλου του λαού και της νεολαίας. Κανένας αγώνας δεν πήρε άδεια από την αστυνομία και το κράτος για να αναπτυχθεί. Καλούμε σε πανεργατικό συντονισμό ενάντια στο νομοσχέδιο – γύψο στις διαδηλώσεις και στους εργατικούς αγώνες.
Σε αυτή την κατεύθυνση προτείνουμε την προκήρυξη απεργίας από εργατικά κέντρα ομοσπονδίες και συνδικάτα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου και την οργάνωση πολύμορφων παλλαϊκών διαδηλώσεων και άλλων δυναμικών κινητοποιήσεων.
