Την Κυριακή 29 Νοέμβρη η Γαλλική κυβέρνηση κατέστειλε βίαια την κινητοποίηση ενάντια στη σύνοδο COP-21 για την κλιματική αλλαγή. Δεκάδες συλλήψεις και ξυλοδαρμοί ήταν η απάντηση της κυβέρνησης στους 5000 διαδηλωτές. Το καθεστώς έκτατης ανάγκης που ακολούθησε τις επιθέσεις της 13ης Νοέμβρη, δε σημαίνει τίποτα άλλο, παρά επίθεση στο αγωνιζόμενο κομμάτι της γαλλικής κοινωνίας. Ο στρατός και η αστυνομία στους δρόμους του Παρισιού είναι μια μάχη του γαλλικού κράτους ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, για την υπεράσπιση των συμφερόντων της αστικής τάξης.

COP21: Η διεθνής CADTM (Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου) προσχωρεί στη κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης!

Από τις 29 Νοεμβρίου μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου, θα διεξαχθεί στο Bourget, στα βόρεια του Παρισιού, η COP21 (η 21η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές). 

Τις τελευταίες μέρες κάνει το γύρο του Διαδικτύου ένα βίντεο που απεικονίζει τον Δημήτρη Πατέλη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, να δίνει μια ανοιχτά ομοφοβική και τρανσφοβική διάλεξη. Στο πλαίσιο μαθήματος με τίτλο «Σύγχρονη Επαναστατική Θεωρία. Κλασικός μαρξισμός και Λογική της Ιστορίας», συκοφαντεί επί 12 συναπτά λεπτά τα ΛOAT+ άτομα. 

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ: Αιγαίο, Παρίσι, Συρία, Βυρηττός, ανθρώπινος δεν γίνεται ο καπιταλισμός!

Στον Πειραιά, το Σάββατο 28/11, διαδηλώσαμε σήμερα με το Συντονισμό Σωματείων, Φοιτητικών Συλλόγων και Συλλογικοτήτων, ενάντια στην Frontex και στην καταστολή που γενικεύεται σε όλη την Ευρώπη.

Η κατάσταση στην Ειδομένη γίνεται ακόμα πιο σκληρή για τους πρόσφυγες/μετανάστες στους οποίους η κυβέρνηση της Μακεδονίας αποφάσισε να μην επιτρέψει την διέλευση από τη χώρα. Οι περίπου 1000 εγκλωβισμένοι πρόσφυγες συνεχίζουν να διεκδικούν να τους επιτραπεί να συνεχίσουν το ταξίδι τους, κάνοντας απεργία πείνας (δέκα Ιρανοί) και κατάληψη των σιδηροδρομικών γραμμών με καθιστική διαμαρτυρία. Ανάμεσά τους βρίσκονται πολλές γυναίκες και παιδιά, που περιμένουν μέσα στο κρύο και τη βροχή να ανοίξουν τα σύνορα, ενώ εδώ και πέντε μέρες υπάρχει και πρόβλημα έλλειψης φαγητού.

Είναι επίσης τεκμηριωμένο ότι η επιδείνωση των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και ο κίνδυνος της απειλής ενός πολέμου θα πλήξει πρώτα τις οικογένειες των εργατών. Η ένταση αυτή δεν θα φέρει τίποτα παρά φτώχεια και θάνατο.

Ilya Budraitskis

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η Ρωσία βρίσκεται σε κρίση. Φυσικά, η συντριπτική πλειοψηφία των Ρώσων θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι βασικά οικονομικό και αντανακλάται στη μείωση των προσωπικών τους εισοδημάτων και στη ραγδαία αύξηση της ανεργίας. Έχουν συνηθίσει να αντιμετωπίζουν την οικονομική ύφεση με τον ίδιο τρόπο που θα αντιμετώπιζαν μια φυσική καταστροφή ή μια ασθένεια και ετοιμάζονται να υποστούν μεγάλες απώλειες. Η κυβέρνηση επιμένει υποκριτικά ότι η τρέχουσα κατάσταση είναι συγκρίσιμη με εκείνη του 2009, όταν η χώρα βίωσε τις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης. Η εμπιστοσύνη στο «αόρατο χέρι» της αγοράς, η οποία μπορεί να καταστρέψει καθώς και να επανορθώσει, είναι σαν μια θρησκεία για την κυνική ελίτ της Ρωσίας και τους υποστηρικτές της. Στο πλαίσιο μιας μεγάλης κλίμακας οικονομικής ύφεσης, τα τοπικά μέσα ενημέρωσης απεικονίζουν τη Ρωσία ως ένα νησί τάξης, σταθερότητας και υψηλών ηθικών αξιών μέσα στην παγκόσμια θάλασσα του χάους και της παρακμής.

Από την κινητοποίηση στις 26/11/2015 στο κέντρο της Αθήνας και την συνάντηση με την Υφυπουργό Εργασίας και το Προεδρείο της ΚΕΔΕ. Πλήθος εργαζομένων στα προγράμματα «κοινωφελούς» χαρακτήρα συγκεντρώθηκε στην Ομόνοια και με πορεία διαμαρτυρίας κατέληξε στο Υπουργείο Εργασίας έπειτα από το κάλεσμα του Συντονιστικού Αγώνα Εργαζομένων στα «πεντάμηνα» και συμβασιούχων Αττικής διεκδικώντας την παραμονή τους στην εργασία.

Redi Muçi

Οι φοιτητές στην Αλβανία βγαίνουν στους δρόμους εναντίον μιας μεγάλης νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης που επηρεάζει την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η μεταρρύθμιση προωθείται από τον «σοσιαλιστή» πρωθυπουργό Έντι Ράμα. Συνέντευξη του Redi Muçi, μέλους του κινήματος «Për Universitetin» και λέκτορα στο Πολυτεχνικό Κολέγιο των Τιράνων.

Ο Attzaz είναι 26 χρονών. Ξεκίνησε από μία επαρχία κοντά στο Ισλαμαμπάτ του Πακιστάν το 2009 κι από τότε ζει στην Ελλάδα. Αίτηση ασύλου έχει κάνει από το 2011 και περιμένει. Πετυχαίνουμε ο ένας τον άλλο συχνά σε διάφορες δράσεις, αφού όπως λέει ο ίδιος, σε άπταιστα ελληνικά «όλα τα θέματα έχουν στη βάση τους κοινωνικό χαρακτήρα, ακόμα και το μεταναστευτικό, γι’ αυτό είμαι πάντα μέσα στους κοινωνικούς αγώνες».

Συνέντευξη στην Κατερίνα Δήμα.