Zarefah Baroud

Αυτή τη μέρα, στις 27 Μαρτίου πριν από 76 χρόνια, το χωριό των προγόνων μου Μπέιτ Νταράς, που βρισκόταν στη βόρεια περιοχή της Γάζας στην Παλαιστίνη, τότε υπό βρετανική εντολή, δέχτηκε επίθεση από εβραϊκές πολιτοφυλακές. Η Νάκμπα, ή η Σιωνιστική εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης, είχε ήδη αρχίσει. Ο συστηματικός βασανισμός, η κακοποίηση και η δολοφονία των Παλαιστινίων από τις σιωνιστικές πολιτοφυλακές, με στόχο την εγκαθίδρυση ενός εβραϊκού εθνοκράτους στην ιστορική Παλαιστίνη, θα είχε ως αποτέλεσμα την εκδίωξη τουλάχιστον 750.000 Παλαιστινίων.

Middle East Eye: Χθες ήταν η τέταρτη συνεχόμενη ημέρα που χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους της ιορδανικής πρωτεύουσας για να περικυκλώσουν την ισραηλινή πρεσβεία, απαιτώντας το κλείσιμό της. Νεαροί διαδηλωτές προσπάθησαν να σπάσουν τον κλοιό ασφαλείας που είχε δημιουργηθεί γύρω από το συγκρότημα από τις ιορδανικές δυνάμεις ασφαλείας, με αποτέλεσμα να συλληφθούν περίπου 200 διαδηλωτές.

Dawn Marie Paley

Τα πολιτικά δικαιώματα αναιρούνται. Στρατιώτες στους δρόμους, επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας. Ένοπλοι άνδρες με μάσκες περιπολούν στις γειτονιές. Πακέτα με μαριχουάνα και κουτιά με χρήματα απλώνονται και φωτογραφίζονται. Αξιωματούχοι του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών με επίσημη ενδυμασία σφίγγουν τα χέρια με τους ντόπιους ομολόγους τους. Το Εκουαδόρ άρχισε πρόσφατα να βιώνει ένα μοτίβο βίας παρόμοιο με αυτό της Κολομβίας τα τελευταία 25 χρόνια και του Μεξικού τα τελευταία 15 χρόνια… Ακριβώς όπως αμφισβητούμε τον επίσημο λόγο για τις πολιτικές λιτότητας και τα οικονομικά μέτρα που δικαιολογούν τον εξορυκτισμό και ωφελούν το 1%, είναι σημαντικό να αμφισβητήσουμε τον επίσημο λόγο για τη βία και, ειδικότερα, τη στρατιωτικοποίηση.

Andrés Madrid Tamayo

Andrés Tapia Arias

Το Εκουαδόρ βιώνει ένα κύμα οργανωμένης εγκληματικής βίας που έχει γίνει πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, τα γεγονότα αυτά δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά αν δεν εξετάσουμε τα διαρθρωτικά προβλήματα. Η κατάσταση στο Εκουαδόρ έχει γίνει όλο και πιο περίπλοκη τα τελευταία χρόνια: η επιδείνωση της φτώχειας, οι νέες διεθνείς διαδρομές των ναρκωτικών και η ανάδυση μιας τοπικής ναρκο-μπουρζουαζίας, έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του, οδηγώντας σε αποσύνθεση και ρήξη της κοινωνικής συμφωνίας μεταξύ τάξεων, εθνικοτήτων και ηγεμονικών μπλοκ.

Daniel Sugasti

Όπως αναμενόταν, στις 4 Φεβρουαρίου, ο Ναγίμπ Μπουκέλε επανεξελέγη πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ. Στο απόγειο της δημοτικότητάς του, ο υποψήφιος πρόεδρος συγκέντρωσε το 85% των ψήφων. Το κόμμα του καθεστώτος, Nuevas Ideas, κέρδισε 54 από τις 60 έδρες στη Νομοθετική Συνέλευση… Έτσι, ο Μπουκέλε, που αυτοαποκαλείται «ο πιο ψύχραιμος δικτάτορας στον κόσμο», θα μπορούσε a priori να κυβερνήσει μέχρι το 2028 με κοινοβουλευτική υπεροχή.

Gilbert Achcar

Σήμερα είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς τους Ευρωπαίους Εβραίους ως μη λευκούς. Το μότο σύμφωνα με το οποίο ο πολύ λευκός «δυτικός πολιτισμός» είναι «ιουδαιοχριστιανικός» έχει γίνει τόσο διαδεδομένο που έχει αποκτήσει την ιδιότητα μιας κοινής παρανόησης, αντάξιας του Λεξικού των κοινών τόπων του Γκυστάβ Φλομπέρ… Και όμως, η αντίληψη ότι οι Ευρωπαίοι Εβραίοι είναι λευκοί είναι αρκετά πρόσφατη από ιστορική άποψη. Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας τους, οι Εβραίοι γίνονταν αντιληπτοί στην Ευρώπη ως «μη λευκοί», με τον όρο αυτό εννοούνται εδώ πρωτίστως οι μη Ευρωπαίοι – μετανάστες από τη Δυτική Ασία.

από τη Leyla LATYPOVA

«Στην αρχή του ακτιβισμού μου, η ‘αποαποικιοποίηση’ για μένα ήταν απλώς να μάθω την ιστορία του λαού μου και να φέρω πίσω τους στρατιώτες [από τα μέτωπα στην Ουκρανία]. Τώρα είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό», λέει η ακτιβίστρια από την Μπουριάτια Βικτόρια Μαλαντάεβα. «Τώρα έχει να κάνει με το να δώσουμε φωνή στους αυτόχθονες λαούς, να τους δώσουμε περισσότερη αυτονομία για να τους επιτρέψουμε να είναι οι κύριοι της μοίρας τους και οι υπερασπιστές της αξιοπρέπειάς τους. Δεν θέλω ο λαός μας να αισθάνεται πια ως ο ‘μικρός αδελφός’ των Ρώσων».

Ilya Budraitskis

Όταν Τσετσένοι μαχητές κατέλαβαν ένα σχολείο στο Μπεσλάν και πήραν περισσότερους από 1.100 ομήρους, ο Πούτιν επιτέθηκε απερίσκεπτα στο σχολείο, προκαλώντας στο θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων, τερμάτισε τις δημοκρατικές εκλογές των περιφερειακών διοικητών και κλιμάκωσε δραματικά τον πόλεμο στην Τσετσενία. Προβλέπω ότι ο Πούτιν θα ακολουθήσει αυτό το σενάριο σήμερα. Θα περάσει περισσότερα κατασταλτικά μέτρα, όχι μόνο κατά των φερόμενων τρομοκρατών, αλλά και κατά οποιασδήποτε διαφωνίας εναντίον της εξουσίας του στη Ρωσία. Ήδη, ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ έχει προτείνει την επαναφορά της θανατικής ποινής.

Αυτή η τρομοκρατική επίθεση δεν είναι η πρώτη του είδους της: μπορούμε να θυμηθούμε τις βομβιστικές επιθέσεις σε πολυκατοικίες το 1999 ή την σφαγή στο σχολείο Μπεσλάν το 2004 . Ωστόσο, υπάρχει μια σημαντική διαφορά: ο πρωτοφανής βαθμός βίας στον οποίο έχει βυθιστεί η ρωσική κοινωνία με τον πόλεμο στην Ουκρανία… Μπορεί το ρωσικό καθεστώς, το οποίο άνοιξε ένα κουτί της Πανδώρας με πρωτοφανή βία όταν εξαπέλυσε μια πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία, να το κρατήσει υπό έλεγχο; Δεδομένης της ανικανότητας των υπηρεσιών ασφαλείας να αποτρέψουν την τρομοκρατική επίθεση, υπάρχει σοβαρός λόγος να αμφιβάλλουμε γι' αυτό.

David Whitehouse

Το 1859, ο Τζον Μπράουν πραγματοποίησε ένοπλη επιδρομή στη βόρεια Βιρτζίνια. Η ομάδα εφόδου περιελάμβανε δεκατέσσερις λευκούς και πέντε Μαύρους. Άφησαν άλλους τρεις πίσω για να δουλέψουν στην επανατοποθέτηση όπλων πιο κοντά στο Χάρπερς Φέρι, το οποίο ήταν ο τόπος της επιδρομής. Η επιχείρηση είχε διάφορους στόχους. Ο ένας ήταν να προκαλέσει φόβο στους δουλοκτήτες σε ολόκληρο τον Νότο. Ένας άλλος ήταν να απελευθερωθούν κάποιοι σκλαβωμένοι Μαύροι και να εξοπλιστούν όσοι ήθελαν να συμμετάσχουν στον αγώνα. Ο τρίτος κύριος στόχος ήταν να υποχωρήσουν στα βουνά με τους νεοστρατολογημένους. Η κεντρική ιδέα ήταν να επαναληφθεί το σχέδιο των επιδρομών και να δημιουργηθούν βάσεις ανταρτών σε όλο το μήκος των Απαλαχίων.