Για 7η μέρα συνεχίζεται ο αγώνας των εργαζόμενων στα 5μηνα κοινωφελή προγράμματα των δήμων. Οι εργαζόμενοι ήδη από τις 15/12 προχώρησαν σε στήσιμο σκηνώνστο Υπουργείο Εργασίας, παλεύοντας ενάντια στις απολύσεις και διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Ο Μήτσος είναι δημόσιος υπάλληλος, εκπαιδευτικός. Θα εξετάσουμε τις αποδοχές του, την περίοδο από το 2009, προ μνημονίου μέχρι το 2019. Δηλαδή την περίοδο των μνημονιακών μέτρων των κυβερνήσεων ΝΔ-Πασοκ μέχρι και το χρόνο ολοκλήρωσης της πρώτης εφαρμογής των νέων ρυθμίσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για το μισθολόγιο. Θα μιλήσουμε με μικρές προσεγγίσεις για να μην μας μπερδεύουν τα νούμερα και σε ετήσια βάση για να έχουμε συγκρίσιμα μεγέθη. Ο μισθός δεν είναι συγκρίσιμο μέγεθος για αποδοχές αφού αυτές εξαρτώνται από το αν οι μισθοί είναι 12 (τώρα πια στο Δημόσιο), 14 (στον ιδιωτικό τομέα και στο Δημόσιο προ μνημονίου), 9 ή 8 ή … (στους αναπληρωτές).

Το σωματείο εργαζομένων του ΑΤΤΙΚΟΥ νοσοκομείου καταγγέλλει την υπό παραίτηση υποδιοικήτρια του νοσοκομείου κ. Καρπούζου Λαμπρινή για τον πρωτοφανή αυταρχισμό που επιδεικνύει απέναντι στους εργαζόμενους και το σωματείο.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Από την σύσκεψη συντονιστικού εργαζομένων στην κοινωφελή εργασία - συμβασιούχων Αττικής και Σωματείων Εργαζομένων στους OTA

Το συντονιστικό πενταμήνων, με στήριξη της ΑΔΕΔΥ και της ΠΟΕ-ΟΤΑ καλεί σε κινητοποίηση την Τετάρτη 23 / 12 /2015 στις 12μ.μ. στο Υπουργείο Εργασίας, Σταδίου 29

Το συντονιστικό πενταμήνων, με στήριξη της ΑΔΕΔΥ και της ΠΟΕ-ΟΤΑ καλεί σε κινητοποίηση την Τετάρτη 23 / 12 /2015 στις 12μ.μ. στο Υπουργείο Εργασίας, Σταδίου 29

Κινητοποίηση για το Σύμφωνο Συμβίωσης

Τρίτη, 22 Δεκεμβρίου - στις 6:00 μ.μ - Σύνταγμα

Δίκτυο ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων

Ernest Mandel

Ο όρος «ευρωκομμουνισμός» εκφράζει αδόκιμα τη σημαντική εν εξελίξει πολιτική διεργασία σε μια σειρά κομμουνιστικά κόμματα. Η διεργασία αυτή άρχισε, στην πραγματικότητα, εκτός Ευρώπης και έχει αγκαλιάσει πολλά μη ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα: της Βενεζουέλας, της Ιαπωνίας, της Αυστραλίας, και τώρα, εν μέρει, του Μεξικού. Και σε αντίθεση με την δημοσιογραφικού τύπου λεζάντα, το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ακριβώς εθνικό. Σημαντικές διαφορές, ακόμα και συγκρούσεις, χωρίζουν τα κύρια ευρωκομμουνιστικά κόμματα: το ιταλικό, το γαλλικό, το ισπανικό, το βρετανικό, το σουηδικό, το βελγικό, το φινλανδικό και το ελβετικό.

Δημήτρης Μπελαντής

H συζήτηση για το ρεύμα του ευρωκομμουνισμού μοιάζει σήμερα να είναι απολύτως παρωχημένη και ξεχασμένη. Ενώ φαίνεται να υπάρχουν μορφολογικά ορθόδοξοι κομμουνιστές (τύπου ΚΚΕ ή με παρεμφερείς προς αυτό ιδεολογικές ορίζουσες και καταγωγές), τροτσκιστές ή πάντως τροτσκίζοντες, μαοϊκοί, ελευθεριακοί, συμβουλιακοί, επανιδρυτικοί και άλλοι πολλών ειδών κομμουνιστές, κανείς φορέας ή συλλογικότητα στα σοβαρά δεν διεκδικεί για τον εαυτό του την γνήσια ευρωκομμουνιστική κληρονομιά. Ή πάντως δεν την διεκδικεί με έναν τρόπο συνεκτικό και στρατηγικό, όπως λ.χ. έκανε από το 1974 ως το 1986 το ΚΚΕ Εσωτερικού.

Ως εθελοντές τον Οκτώβριο πήραμε μία απόφαση… να μην στηρίξουμε με οποιονδήποτε τρόπο ένα σύστημα διαλογής ανθρώπων. Ένα σύστημα που φωλιάζει τον ρατσισμό στις ψυχές των ανθρώπων, δημιουργώντας ελίτ προσφύγων.

Τα γεγονότα στη συνεδρίαση της Περιφέρειας Αττικής για τον Προυπολογισμό του 2016, ξεπέρασαν κάθε πρόβλεψη, υμών των παροικούντων.