Να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη. Να τιμωρηθούν οι ένοχοι (φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί) και όσοι συνέργησαν στη συγκάλυψη. Όχι σε ιδιωτικοποιήσεις Παιδεία, υγεία, ρεύμα, συγκοινωνίες, αποκλειστικά δημόσια αγαθά για όλο το λαό. Να φύγει τώρα η ιταλική HELLENIC TRAIN. Να επιστρέψει τώρα ο σιδηρόδρομος στο δημόσιο και με εργατικό - κοινωνικό έλεγχο. Ανατροπή της κυβέρνησης και της δολοφονικής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της λιτότητας, της φτώχειας και του πολέμου, καθώς και όλων των παραλλαγών αυτής της πολιτικής, με τους αγώνες του κινήματος.

Γιατί για μια ακόμα φορά το ιστορικό δίλημμα είναι «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού η ελπίδα βρίσκεται στον ταξικό και διεθνιστικό αγώνα των εργαζομένων και όλου του λαού, για την ειρήνη των λαών, ενάντια στον ρατσισμό και την φασιστική απειλή, για την ήττα της πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου, για την επανάσταση την κοινωνική απελευθέρωση και την εργατική χειραφέτηση. ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ! ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ

Michael Pröbsting

Η κοινωνική ανισότητα στην Κίνα αυξήθηκε δραματικά και το εισόδημα και ο πλούτος συγκεντρώθηκαν στα χέρια της άρχουσας τάξης και του ανώτερου μεσαίου στρώματος. Πριν από την έναρξη της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας το 1978, το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που πήγαινε στο ανώτερο 10 τοις εκατό του πληθυσμού ήταν 27 τοις εκατό, ίσο με το μερίδιο που πήγαινε στο κατώτερο 50 τοις εκατό. Αυτό άλλαξε μαζικά τις επόμενες δεκαετίες και μέχρι το 2015, το μερίδιο του εισοδήματος του κατώτερου μισού ήταν λίγο κάτω από το 15 τοις εκατό, ενώ το μερίδιο του ανώτερου δεκατημορίου είχε αυξηθεί στο 41 τοις εκατό. Το μερίδιο της ελίτ στον εθνικό πλούτο αυξήθηκε ακόμη περισσότερο. Το ανώτερο 10 τοις εκατό κατέχει το 67,8 τοις εκατό και το ανώτερο 1 τοις εκατό κατέχει το 30,5 τοις εκατό!

Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΗΣ

Η κυβέρνηση μέσω του πρωθυπουργού, μετά τη συνάντησή του με την Υπουργό Παιδείας Σ. Ζαχαράκη, δήλωσε την ήττα της: “Συζητήσαμε την πορεία της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και εδώ πρέπει να είμαστε ειλικρινείς: είναι μια νέα διαδικασία που δεν έχει φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα”. Η παραδοχή αυτή από τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη, δείχνει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ είναι ζορισμένη. Ο αγώνας μας ενάντια στην αξιολόγηση για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου τούς χαλάει τα σχέδια.

Επισκέφτηκε ο Κ. Μητσοτάκης το υπουργείο παιδείας και είχαμε την τιμή να θέσει ως πρώτο αντίπαλο τον αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση. Ο λόγος είναι φανερός. Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι χολωμένη και ζορισμένη! Η  μάχη της αξιολόγησης είναι η πλέον μακρόχρονη και σκληρή αναμέτρηση που έχει δοθεί τις τελευταίες δεκαετίες στην εκπαίδευση. Είναι μια μάχη  ενάντια στην επιδίωξη της κυβέρνησης και των πολιτικών  και οικονομικών συμφερόντων που εκπροσωπεί, να προχωρήσει σε μια βαθιά, δομική αλλαγή όλου του εκπαιδευτικού μοντέλου ώστε να  ηττηθεί η αντίληψη ότι η παιδεία αποτελεί κοινωνική ανάγκη και δωρεάν κοινωνικό δικαίωμα για όλους/ες

Έχουμε ανάγκη να αντιπαραθέσουμε την αλληλεγγύη στον ωφελιμισμό, τη συλλογικότητα στον ατομισμό, τη συνεργασία στον ανταγωνισμό, την ανιδιοτελή επιστημονική εργασία στον καριερισμό, τη δημοκρατική διαχείριση στο δεσποτισμό. Έχουμε ανάγκη τις νέες συλλογικότητες. Όταν  ο νεοφιλελευθερισμός έχει ως στρατηγική επιλογή να διαλύσει ακόμα και τα συνδικάτα η δική μας δουλειά πρέπει να είναι η συγκρότηση νέων συλλογικοτήτων και νέων κινηματικών δομών και δικτύων, τυπικών και άτυπων, θεσμικών ή μη, εντός ή εκτός των συνδικάτων. Στις ιστορικές εποχές συγκροτούνται ιστορικά ρεύματα. Να γίνουμε μέρος του νέου ιστορικού ρεύματος που έχουμε ανάγκη.

Η κατοικία είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα! Συγκέντρωση και πορεία για το δικαίωμα στη στέγη. Σάββατο 26 Απριλίου στις 17:00, στην πλατεία Κολοκοτρώνη. Παγκόσμια ημέρα δράσης για τη στέγη. Με το σύνθημα σπίτια για τους ανθρώπους και όχι για τα κέρδη, διοργανώνεται και φέτος η, για πρώτη φορά παγκόσμια (ως τώρα ήταν πανευρωπαϊκή), ημέρα δράσης για τη στέγη. Ο συντονισμός των κινημάτων στέγης που ενεργοποιήθηκαν με την αρχή της κρίσης, και δυνάμωσαν τα τελευταία χρόνια, αποδεικνύει ότι το ζήτημα της κατοικίας είναι από τα σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη.

Η απαγωγή του Μαχμούντ Χαλίλ - του Παλαιστίνιου μεταπτυχιακού φοιτητή και κατόχου πράσινης κάρτας που συνελήφθη στις 8 Μαρτίου στην κατοικία του στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια - έρχεται τώρα να προστεθεί σε άλλες συλλήψεις και απειλές απέλασης που έχουν πάρει μεγάλη δημοσιότητα, καθώς και σε δεκάδες ή και εκατοντάδες μη δημοσιοποιημένες περιπτώσεις. Ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο υπερηφανεύεται ανοιχτά για αυτό. Αυτές οι συλλήψεις και οι εξαφανίσεις αναδεικνύουν το καθεστώς τρόμου που αντιμετωπίζουν οι κάτοχοι φοιτητικής βίζας και ακόμη και πράσινης κάρτας. Συνδέουν τις πολλαπλές αλληλένδετες πτυχές της επείγουσας κατάστασης συναγερμού έκτακτης ανάγκης για τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες…

Ian Angus

Ο Μαρξ και ο Ένγκελς δεν προσπάθησαν να εντάξουν με τη βία τις αγροτικές κοινότητες σε ένα προκαθορισμένο ιστορικό μοντέλο. Όπως γράφει ο Τέοντορ Σάνιν, ο Μαρξ «αρνήθηκε να συμπεράνει την κοινωνική πραγματικότητα από τα ίδια του τα βιβλία». Αυτός και ο Ένγκελς δεν είχαν μια «ιστορικο-φιλοσοφική θεωρία», που να ορίζει μια συγκεκριμένη πορεία που πρέπει να ακολουθήσει η ιστορία – στην πραγματικότητα, το έργο τους διατρέχει η ιδέα ότι η ιστορία μπορεί να πάρει και έχει πάρει διάφορους δρόμους. Δεκαετίες νωρίτερα, στη Γερμανική Ιδεολογία, είχαν απορρίψει ρητά τις θεωρίες στις οποίες «η μεταγενέστερη ιστορία γίνεται στόχος της προγενέστερης ιστορίας» ως «θεωρητική στρέβλωση».

Καρλ Μαρξ

Γεγονότα εντυπωσιακά ανάλογα, που συνέβησαν όμως σε διαφορετικά ιστορικά περιβάλλοντα, οδήγησαν σε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα. Μελετώντας κάθε μια από αυτές τις εξελίξεις ξεχωριστά και στη συνέχεια συγκρίνοντας τις, θα ανακαλύψει κανείς εύκολα το κλειδί του φαινομένου, αλλά δεν θα φτάσει ποτέ σε αυτό χρησιμοποιώντας την παντοδύναμη φόρμουλα μιας γενικής ιστορικο-φιλοσοφικής θεωρίας, της οποίας η υπέρτατη αρετή συνίσταται στο ότι είναι υπερ-ιστορική.