Στην πόλη Αντοφαγάστα, λιμάνι στο βόρειο τμήμα της Χιλής, οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές συναντήθηκαν για να συγκροτήσουν όργανα αυτο-οργάνωσης. Αυτά είναι γνωστά ως Επιτροπές Έκτακτης Ανάγκης και Προστασίας. Παρουσιάζουμε έναν λεπτομερή, από πρώτο χέρι απολογισμό του τρόπου λειτουργίας των επιτροπών.
Galia Aguilera
Η Αυτοοργάνωση στην Εξέγερση της Χιλής
Οι κινητοποίησεις εκατομμυρίων ανθρώπων στη Χιλή, οι οποίες διαρκούν περισσότερο από δύο εβδομάδες, αποτελούν μια σοβαρή πρόκληση για τον Πινιέρα και την κυβέρνησή του. Οι τεράστιες διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα ενάντια στις συνθήκες διαβίωσης που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι όλες δείχνουν την ίδια βασική αιτία: το καταπιεστικό και νεοφιλελεύθερο καθεστώς που κληρονομήθηκε από τη δικτατορία του Πινοτσέτ (1973-1989). Οι κυβερνητικοί συνασπισμοί της κεντροαριστεράς και της δεξιάς έχουν διαχειριστεί αυτό το καθεστώς προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων για τα τελευταία 30 χρόνια. Το σύνθημα «δεν είναι 30 πέσος, είναι 30 χρόνια» δείχνει παραστατικά πώς όλα αυτά αμφισβητούνται τώρα σε βάθος.
Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την προσπάθεια της κυβέρνησης, με την υποστήριξη των κεντροαριστερών κομμάτων του πρώην συνασπισμού Concertación, να διασωθεί – καθώς και το καθεστώς στο σύνολό του – μέσω μιας πολιτικής «κοινωνικού διαλόγου», πετώντας μερικά ψίχουλα στον πληθυσμό. Αλλά αυτό δεν κατάφερε να κάνει τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές να φύγουν από τους δρόμους. Σε αυτήν την απόπειρα εκτροπής, έχουν προσχωρήσει και τα κόμματα του Frente Amplio (FA – Ευρύ Μέτωπο), όπως η Δημοκρατική Επανάσταση (DR) και το Κομμουνιστικό Κόμμα (PC). Βασίζονται στον ισχυρισμό του Πινιέρα ότι «δεν θα αποκλείσει κανέναν» από τις διαπραγματεύσεις. Στην περίπτωση του Frente Amplio, έχουν ήδη στείλει επιστολή που ζητά συνάντηση με τον νέο Υπουργό Εσωτερικών Γκονζάλο Μπλούμελ. Με αυτόν τον τρόπο ανοίγουν το δρόμο για διάλογο με μια κυβέρνηση που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και είναι υπεύθυνη για δολοφονίες, βασανιστήρια, βιασμούς, ξυλοδαρμούς και άλλους εξευτελισμούς.
Αυτή η κατάσταση θέτει το ερώτημα: ποιο δρόμο μπορούμε να πάρουμε για να αντιμετωπίσουμε τις παγίδες της κυβέρνησης και να πετύχουμε την κάθε μία από τις διεκδικήσεις μας; Από την άποψη αυτή, υπάρχουν ορισμένα παραδείγματα συντονισμού μεταξύ τμημάτων των εργαζομένων, των νέων, των φοιτητών και των επαγγελματιών που αξίζουν να γίνουν γνωστά και να τα μοιραστεί η εργατική τάξη και ο πληθυσμός στο σύνολό του.
Ενίσχυση της αυτοοργάνωσης
Στην Αντοφαγάστα, η Comité de Emergencia y Resguardo (Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης και Προστασίας) συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία της Ένωσης Καθηγητών (Colegio de Profesores - CdP) και του Συνδικάτου Εκπαιδευτικών και Επαγγελματιών της Εκπαίδευσης (Sindicato de Profesores y Profesionales de la Educación - SIPPE). Στα γραφεία της Ένωσης Καθηγητών συμμετέχουν καθηγητές και εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, βιομηχανικοί εργάτες, φοιτητές, καλλιτέχνες και επαγγελματίες, όπως γιατροί, δικηγόροι και ψυχολόγοι. Επιδιώκουν να καταστήσουν αυτόν τον χώρο διαθέσιμο σε διαδηλωτές που έχουν χτυπηθεί από την καταστολή, αλλά και για συζήτηση, οργάνωση και συντονισμό.
Η Επιτροπή επιδιώκει να είναι ένας χώρος όπου συζητούνται διαφορετικές ιδέες για δράσεις στις συνελεύσεις προκειμένου να αντιμετωπίσουν την πανεθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ένα από τα πρώτα σημεία στα οποία συμφώνησαν τα μέλη αυτού του χώρου ήταν να καταπολεμήσουν την καταστολή που εξαπέλυσε εναντίον μας η κυβέρνηση, πρώτα με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης και στη συνέχεια με την απαγόρευση της κυκλοφορίας και τη βίαιη εξάπλωση των Carabineros [στρατιωτική αστυνομία] και του στρατού εναντίον των διαδηλωτών.
Ένα άλλο σημείο που έχει καθοριστεί σαφώς είναι η έκκληση για γενική απεργία μέχρι την πτώση του Πινιέρα. Αυτός είναι ο μόνος σοβαρός τρόπος για να πετύχουμε τα αιτήματά μας και να τερματίσουμε ολόκληρο αυτό το καθεστώς στο σύνολό του. Αυτό θα ήταν το θεμέλιο για την επιβολή μιας ελεύθερης και κυρίαρχης Συντακτικής Συνέλευσης, ώστε ο λαός να μπορέσει να αποφασίσει τον καλύτερο τρόπο για να επιλύσει τα κοινωνικά και δημοκρατικά αιτήματά του, χωρίς καμία επιβολή από τα θεσμικά όργανα του καθεστώτος.
Η Πατρίσια Ρόμο, πρόεδρος της τοπικής ένωσης των καθηγητών της Αντοφαγάστα και μία από τους κύριους εκπροσώπους της επιτροπής, δήλωσε ότι το όργανο αυτό:
«Είναι ένας χώρος αυτοοργάνωσης, ένα παράδειγμα για το πώς να διτηρηθεί η οργάνωση πέρα από τα καλέσματα για πορείες και έτσι να ανοιχτεί ένας δημοκρατικός χώρος για τη συζήτηση για το πώς μπορούμε να κερδίσουμε τα αιτήματά μας. Είναι σαφές ότι δεν θα επιτύχουμε τα αιτήματά μας μέσω των ενεργειών του Πινιέρα και της δολοφονικής κυβέρνησής του ούτε μέσω διαλόγου που θα καταλήξει μόνο σε μια εκτροπή. Αντίθετα, πρέπει να κατευθύνουμε τη δύναμή μας προς τις μεγάλες οργανώσεις των εργαζομένων, ώστε αυτές να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ζητήσουν μια γενική απεργία διαρκείας που θα συνεχίζεται μέχρι να πέσει ο Πινιέρα. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να επιβάλουμε μια Συντακτική Συνέλευση που να είναι ελεύθερη και κυρίαρχη.»
Μερικοί από τους τομείς συζήτησης και οργάνωσης που έχουν υλοποιηθεί και στηριχτεί στο κτίριο του Συλλόγου Δασκάλων είναι:
Οι δύο συνελεύσεις των εργαζομένων στην εκπαίδευση, στις οποίες συμμετείχαν περισσότεροι από 400 άτομα, και με περισσότερους από 90 δασκάλους, βοηθούς τάξεων και εκπροσώπους συνδικαλιστικών φορέων από ιδιωτικά σχολεία. Αυτές οι συνελεύσεις ψήφισαν αποφάσεις ενάντια στην καταστολή και υπέρ της προστασίας της ασφάλειας των φοιτητών. Κάλεσαν σε μια γενική απεργία και σε αγώνα για την ανατροπή του Πινιέρα και της κυβέρνησής του, προκειμένου να προωθηθεί μια ελεύθερη και κυρίαρχη Συντακτική Συνέλευση. Αυτές οι συνελεύσεις κατάγγειλλαν επίσης την καταστολή που υπέστησαν οι εκπαιδευτικοί του νηπιαγωγείου στο Σαντιάγκο. Ζήτησαν την παραίτηση της Υπουργού Παιδείας Μαρσέλα Κουμπίγιος, η οποία εξακολουθεί να κρατάει απόλυτη και αδιάλλακτη στάση απέναντι στην απεργία δασκάλων και εκπαιδευτικών από τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, και συνεχίζει να προσπαθεί να διαιρέσει τους δασκάλους από τους άλλους εκπαιδευτικούς. Αυτά τα φόρουμ για τη συζήτηση και τη λήψη αποφάσεων οδήγησαν σε μια βαθιά αμφισβήτηση για το είδος του εκπαιδευτικού συστήματος με γνώμονα την αγορά και οδήγησαν σε μια συζήτηση σχετικά με το είδος του εκπαιδευτικού συστήματος που χρειαζόμαστε.
Αυτός ο χώρος φιλοξένησε επίσης συνελεύσεις φοιτητών πανεπιστημίων και μαθητών λυκείων, οι οποίοι προσπάθησαν να οργανωθούν, ιδίως αφού ύστερα από αρκετές ημέρες πανεθνικών κινητοποιήσεων οι ηγεσίες τους δεν έχουν αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προώθηση της οργάνωσης των φοιτητών. Αυτό είναι μια αντίφαση, καθώς οι μαθητές ήταν η σπίθα που έδωσε ζωή στις πανεθνικές ημέρες διαμαρτυρίας. Οι φοιτητές έχουν υποστεί την μεγαλύτερη καταστολή υπό την κυβέρνηση Πινιέρα και τους δεξιούς δημάρχους με το πρόγραμμα «Ασφαλής Τάξη», τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας για όσους έχουν ηλικία κάτω των 18 ετών και τα απάνθρωπα μέτρα όπως ο προληπτικός έλεγχος ταυτοτήτων για παιδιά κάτω των 14 ετών, μαζί με μια βίαιη καταστολή, όπως αυτή στο Εθνικό Ινστιτούτο [το δημόσιο γυμνάσιο αρρένων στο κεντρικό Σαντιάγο, όπου οι Καραμπίνερος εισήλθαν σε αίθουσες διδασκαλίας και κτύπησαν με δακρυγόνα τους φοιτητές).
Η Επιτροπή Βοήθειας της Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης και Προστασίας συγκεντρώνει πάνω από 100 άτομα, συμπεριλαμβανομένων γιατρών, εργαζομένων στον τομέα της υγείας και φοιτητών από διάφορα επαγγέλματα υγείας. Η επιτροπή αυτή διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο βοηθώντας όσους υπέστησαν καταστολή, ανάμεσα τους τραυματισμένους από σφαίρες, ρίψεις δακρυγόνων, πληγωμένους κλπ. Έχουν προσφέρει πρώτες βοήθειες σε εκατοντάδες διαδηλωτές. Αυτός ο χώρος ξεκίνησε μια συνέλευση υγειονομικών λειτουργών με περισσότερους από 70 ανθρώπους που δήλωσαν ότι η κρίση της δημόσιας υγείας έχει τις ρίζες της στην κληρονομιά της δικτατορίας.
Κατά τον ίδιο τρόπο, τα μέλη της Επιτροπής τοποθετήθηκαν εναντίον των δηλώσεων της Παουλία Νούνιεζ, της κεντροδεξιάς αντιπροέδρου της Αντοφαγάστα, η οποία ανέφερε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι πρέπει να επαναληφθεί η απαγόρευση της κυκλοφορίας και έχει υποστηρίξει ακόμη ότι οι παρατηρητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επινωούν τους ισχυρισμούς τους, ακόμη και όταν από ένας από αυτούς πυροβολήθηκε με σκάγια.
Υπάρχει επίσης μια Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Νομικών που συγκροτήθηκε από δικηγόρους και φοιτητές της νομικής, καθώς και από ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η Providencia [ομάδα υποστήριξης των πρώην πολιτικών κρατουμένων που κρατούνταν στην τοπική Εκκλησία της Θείας Πρόνοιας η οποία είχε μετατραπεί σε κέντρο κράτησης και βασανιστηρίων την περίοδο του Πινοτσέτ]. Αυτή η επιτροπή ενημερώνει άλλους τι να κάνουν εάν συλληφθούν και υποστηρίζει την αυτοοργάνωση των διαδηλωτών, των εργατών, της νεολαίας και των γυναικών. Μόνο στην περιοχή της Αντοφαγάστα υπάρχουν πάνω από 1.000 κρατούμενοι και αυτή η επιτροπή βοηθάει τους κρατουμένους και τις οικογένειές τους. Ένα παράδειγμα είναι οι ανήλικοι φοιτητές που κρατούνται από τους Carabineros με εντολή της ακροδεξιού δημάρχου Karen Rojo.
Έχει επίσης οργανωθεί μια επιτροπή καλλιτεχνών της πόλης και έχει συντονίσει διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, στις οποίες συμμετείχαν δεκάδες καλλιτέχνες, σύγχρονοι χορογράφοι, καλλιτέχνες K-pop, ράπερ, σχεδιαστές και ηθοποιοί. Όλοι δηλώνουν ότι δεν αρκεί να διαδηλώνουμε: αυτό που χρειάζεται είναι μια πανεθνική απεργία που να παραλύσει την παραγωγή. Χρησιμοποιούν καλλιτεχνικά μέσα για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα τού πώς θα κατακτηθεί το δικαίωμα στην εκπαίδευση, την υγεία, το νερό, τους φυσικούς πόρους και άλλες απαιτήσεις.
Διάφοροι τομείς της βιομηχανίας και των υπηρεσιών αποτελούν επίσης μέρος αυτής της πρωτοβουλίας οργάνωσης. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας των διαδηλώσεων, πραγματοποιήθηκε μια συνέλευση διάφορων τομέων της βιομηχανίας, όπου οι συμμετέχοντες ψήφισαν για την άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, η οποία έχει προκαλέσει βίαιη καταστολή και τη δολοφονία συνολικά 23 ατόμων, τον τραυματισμό εκατοντάδων και την προσαγωγή/κράτηση χιλιάδων. Στην περίπτωση αυτή, οι εργαζόμενοι ψήφισαν επίσης ότι το πιο κρίσιμο ήταν η προετοιμασία μιας γενικής απεργίας. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι στον βιομηχανικός τομέας έχουν γίνει εκατοντάδες απολύσεις βάσει του άρθρου 161 του εργατικού κώδικα [που επιτρέπει την αυθαίρετη απόλυση των εργαζομένων], πράγμα που δημιούργησε πραγματική αβεβαιότητα τόσο σε αυτόν τον τομέα παραγωγής όσο και στον εξορυκτικό τομέα.
Το κτίριο της Ένωσης Καθηγητών φιλοξενεί επίσης μια συνέλευση ψυχολόγων. Ο Χοσέ Ολιβάρες, ψυχολόγος από την Αντοφαγάστα, δήλωσε ότι: «Έλαβαν μέρος μαθητές και εργαζόμενοι από την ένωση. Έχουν συζητήσει το εύρος της έννοιας της ψυχικής υγείας και θεωρούν ότι η επισφάλεια της ζωής είναι ο κύριος παράγοντας άγχους και κινδύνου. Η συζήτηση γύρω από έναν νόμο για την ψυχική υγεία είναι ανεπαρκής, καθώς χρειάζεται μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με το κόστος ζωής και την επισφάλεια». Ο Ολιβάρες πρόσθεσε: «Οργανώθηκαν σε επιτροπές στις οποίες θα μπορούσαν να προσφέρουν δωρεάν ψυχολογική πρώτη βοήθεια σε εκείνους που την χρειάζονται καθώς και να προβαίνουν σε δημόσιες ανακοινώσεις. Συζητήθηκε και γενικά συμφωνήθηκε ότι θα αναφερθούμε στις ενέργειες που ασκεί το κράτος μέσω του αστυνομικού του μηχανισμού ως βία και ότι οι κινητοποιήσεις και τα οδοφράγματα αποτελούν απάντηση σε αυτή και σε άλλες μορφές θεσμικής βίας».
Η Επιτροπή έχει επίσης συγκροτήσει επιτροπή επικοινωνιών, η οποία έχει διαδώσει τις δραστηριότητες της οργάνωσης και αποτελείται από εκπαιδευτικούς και φοιτητές που προωθούν, μέσω δικτύων των social media, πληροφορίες για πορείες, συνέδρια και πράξεις κυβερνητικής καταστολής. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τις δραστηριότητες αυτής της επιτροπής στο Instagram.
Από την πλευρά της, η Επιτροπή Συντονισμού και Σύνδεσης προσπάθησε να φέρει σε επαφή τις διάφορες οργανώσεις εργαζομένων και φοιτητών ώστε να μπορούν να συμμετάσχουν σε κοινές δράσεις που ενώνουν διάφορους τομείς, με σκοπό να συζητήσουν στο πλαίσιο των συνελεύσεων τους γενικούς στόχους που απαιτούνται στο σημερινό πανεθνικό τοπίο, ενισχύοντας έτσι τον αγώνα.
Ένα παράδειγμα αυτοοργάνωσης
Αυτός ο χώρος, ανοιχτός στους εργαζόμενους, τους φοιτητές, τους επαγγελματίες, τους καλλιτέχνες και τους κατοίκους, έχει γίνει παράδειγμα αυτοοργάνωσης και συντονισμού μεταξύ των διαφόρων τομέων που έχουν βγει στους δρόμους για να αγωνιστούν. Αναδεικνύει τη σημασία αυτής της οργάνωσης και του συντονισμού, απέναντι στην κατάσταση που αντιμετωπίζουμε τώρα σε ολόκληρη τη χώρα. Είναι ένα παράδειγμα που θέλουμε να διαδώσουμε σε ολόκληρη την εργατική τάξη, στους νέους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν την καταστολή και στους φοιτητές που αγωνίζονται εναντίον αυτού του καθεστώτος.
Οι μαζικές κινητοποιήσεις έχουν αναγκάσει τους ηγέτες των συνδικάτων να δημιουργήσουν τις δικές τους «επιτροπές απεργίας». Ωστόσο, αυτές θα πρέπει να επιδιώξουν τον συντονισμό και την οργάνωση διάφορων τομέων, να προωθήσουν τους δημοκρατικούς χώρους και να συμπεριλάβουν τους εκπροσώπους της βάσης, με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι επιτροπές έκτακτης ανάγκης και προστασίας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση και το καθεστώς που έχει φέρει για περισσότερα από 30 χρόνια ντροπή και αγανάκτηση στους εργαζόμενους, τη νεολαία, τις γυναίκες, τα παιδιά και τους συνταξιούχους.
Πρέπει να ξεκινήσουμε και να ενισχύσουμε αυτά τα όργανα αυτοοργάνωσης, ενώνοντας τις δυνάμεις μας, για να ανατρέψουμε τον Πινιέρα, την κυβέρνησή του και το όλο καθεστώς το οποίο μισούν εκατομμύρια άνθρωποι και δεν έχει τίποτα να μας προσφέρει. Σας προσκαλούμε να γνωρίσετε αυτές τις πρωτοβουλίες και στη συνέχεια να τις αναπαράγετε σε άλλες πόλεις της χώρας!
Μετάφραση: e la libertà
Galia Aguilera, «Rebelión popular: ¿qué son los Comités de Emergencia y Resguardo?», La Izquierda Diario, 3 Νοεμβρίου 2019.
Galia Aguilera, «Self-Organization in the Chilean Revolt», LeftVoice, 11 Νοεμβρίου 2019.
Η Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης και Προστασίας ζητά εθνική απεργία μέχρι την πτώση του Πινιέρα
Συνέντευξη Τύπου της Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης και προστασίας πραγματοποιήθηκε στην έδρα του Σωματείου Πόλης των Καθηγητών της Αντοφαγάστα, μιας οργάνωσης που συγκεντρώνει διάφορους τομείς στον αγώνα όπως της εκπαίδευση, της υγεία, του εμπόριο, των λιμανιών, της βιομηχανίας, τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, τους ανθρακωρύχους, τους ταχυδρομικούς, τους φοιτητές, τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατοίκους. Όλοι αυτοί ζουτούν γενική απεργία μέχρι να πέσει ο Πινιέρα και να σταματήσει η καταστολή.
Από την Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης και Προστασίας, η Πατρίσια Ρόμο, πρόεδρος του Σωματείου Πόλης των Καθηγητών και ηγετικό στέλεχος του Επαναστατικού Κόμματος Εργαζομένων, δήλωσε ότι κατά την τελευταία συνέλευση του συγκεκριμένου οργάνου -που συγκεντρώνει διάφορους τομείς στον αγώνα, όπως της εκπαίδευση, της υγεία, του εμπόριο, των λιμανιών, της βιομηχανίας, τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, τους ανθρακωρύχους, τους ταχυδρομικούς, τους φοιτητές, τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατοίκους– συγκεκριμενοποίησαν σαν στόχο την προώθηση μίας πανεθνικής απεργίας στην παραγωγή, με προοπτική να προχωρήσουμε σε μια γενική απεργία διαρκείας μέχρις ότου «να σταματήσει η καταστολή και να πέσει η κυβέρνηση Πινιέρα».
Οι δάσκαλοι δεν πρόκειται να ξεγελαστούν από την κυβερνητική πολιτική της «Συντακτικής Συνέλευσης», «που δεν θα είναι κάτι περισσότερο από αυτό που οι άνθρωποι απαιτούν στους δρόμους», είπε, προσθέτοντας ότι «είναι απαραίτητο να προωθηθεί μια ελεύθερη και κυρίαρχη συντακτική συνέλευση, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί άνθρωποι να αποφασίσουν και να οργανώνουν πώς να δώσουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της πλειοψηφίας».
Εν τω μεταξύ, ο επικεφαλής των λημενεργατών Αλεχάντρο Λίλις δήλωσε ότι η έκκληση για γενική απεργία ήταν θετική, καθώς τα λιμάνια από βορρά μέχρι νότο παρέλυσαν. «Πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση Πινιέρα πρέπει να πέσει, επειδή παραβίασε τα ανθρώπινα δικαιώματα, καλούμε όλους τους τομείς των εργαζομένων να ενωθούν και έτσι να κάνουν μεγάλες αλλαγές».
Από την άλλη πλευρά, ο Λέστερ Καλντερόν, ηγέτης του Constramet Norte και του συνδικάτου 1 του εργοστασίου εκρηκτικών Orica, αναφέρθηκε σε όλους τους οργανωμένους βιομηχανικούς εργαζόμενους, σημειώνοντας ότι υπάρχουν διαφορετικά συνδικάτα και εργαζόμενοι που έχουν ενωθεί, δείχνοντας τη σημασία αυτού του συντονισμού για να πέσει η κυβέρνηση Πινιέρα και η σκληρή καταστολή. Επιπλέον, τόνισε τη σημασία της δημιουργίας μιας ελεύθερης και κυρίαρχης συντακτικής συνέλευσης, σε αντίθεση με αυτό που προτείνει η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση.
Μετάφραση: e la libertà
«Comité de Emergencia y Resguardo llama a paro nacional hasta que caiga Piñera», La Izquierda Diario, 12 Νοεμβρίου 2019.
