Sylvain Chardon

Η κυβέρνηση της Αργεντινής χάνει την πλειοψηφία και η άκρα αριστερά βελτιώνει τη θέση της

Όπως προέβλεψαν τα αποτελέσματα των προκριματικών εκλογών του (PASO / Primarias Abiertas Simultáneas y Obligatorias / Ανοικτές, ταυτόχρονες και υποχρεωτικές προκριματικές εκλογές) στις 12 Σεπτεμβρίου 2002², η κεντροαριστερή Περονιστική κυβέρνηση δεν μπόρεσε, παρά μερικά κοινωνικά μέτρα που πήρε σε ακραίες καταστάσεις, να ανακτήσει την πίστη της λαϊκής κοινωνικής βάσης της και να ανακάμψει. Πρέπει να πούμε ότι τον Οκτώβριο, ο πληθωρισμός ανήλθε στο 41,8% και ο δείκτης φτώχειας αφορούσε το 40,6% του πληθυσμού, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ινστιτούτου στατιστικής της Αργεντινής, με μια πανδημία που μόλις άρχισε να υποχωρεί με την επιστροφή του νότιου καλοκαιριού.

Ανανεώθηκαν οι μισοί βουλευτές, το 1/3 των γερουσιαστών και πολλά περιφερειακά κοινοβούλια. Το κόμμα «Frente de Todos» («Μέτωπο όλων») του κεντροαριστερού Περονιστή προέδρου Αλμπέρτο Φερνάντες (34% των ψήφων) υπολείπεται σε μεγάλο βαθμό του 42% της δεξιάς αντιπολίτευσης («Juntos por el Cambio» [«Μαζί για την Αλλαγή»]) στην πλειονότητα των επαρχιών και χάνει την απόλυτη πλειοψηφία στη Γερουσία και τη σχετική πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης αντιλήφθηκαν μόνο αυτό το γεγονός. Μια πραγματική ανάλυση δείχνει κάτι άλλο, το οποίο ανησυχεί τους κύκλους εξουσίας του ιμπεριαλισμού.

Ιστορικό επίτευγμα για την άκρα αριστερά

Το κεντρικό γεγονός αυτών των εκλογών, σε μια χώρα όπου η ψήφος είναι υποχρεωτική, είναι η αποχή. Η κυβέρνηση Φερνάντες έχασε 3 εκατομμύρια ψήφους λόγω της απογοήτευσης και της αποχής των εργαζόμενωντάξεων. Οι νικητές της δεξιάς αντιπολίτευσης έχασαν επίσης 500.000 ψήφους από τις εκλογές του 2019 προς τον φιλελεύθερο με «μπολσοναριστικές» τάσεις Χαβιέρ Μιλέι³. Οι υποστηρικτές του Μιλέι έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από τον εκλογικό χάρτη εκτός της πρωτεύουσας. Παρά τα καλά αυτά νέα, κανείς αριστερός στην Αργεντινή, μια χώρα όπου βασίλευσε μια από τις πιο αιμοσταγείς στρατιωτικές δικτατορίες, δεν υποτιμά ή δεν πρέπει να υποτιμά το ξέσπασμα αυτού του «φασίστα» στην καρδιά της μικροαστικής τάξης της «porteña» (κάτοικοι της πρωτεύουσας Μπουένος Άιρες), ειδικά όταν η άκρα αριστερά ανακτά μόνο το ένα τρίτο των ψήφων που έχασε η κεντροαριστερά.

Ωστόσο, η σημαντική πρόοδος της άκρας αριστεράς είναι ιστορική, καθώς επηρεάζει όλες τις επαρχίες της χώρας με εθνικό μέσο όρο πάνω από 6% των ψήφων και ποσοστά που φτάνουν το 25% στις φτωχότερες περιοχές. Το FIT-U (Μέτωπο της Αριστεράς και των Εργατών – Ενότητα)⁴ έγινε μακράν η τρίτη μεγαλύτερη εκλογική δύναμη στη χώρα.

Με ποσοστό άνω του 6% και 1,4 εκατομμύρια ψήφους, η ψηφοφορία αυτή απέκτησε πρωτοφανή ποιοτική σημασία χάρη στην είσοδο ακροαριστερών εκλεγμένων αντιπροσώπων σε όλα τα προπύργια του Περονισμού στις αστικές περιοχές. Τα αναχώματα του παλιού λαϊκιστικού κινήματος της Αργεντινής που είχε πλαισιώσει την εργατική τάξη για δεκαετίες άρχισαν επιτέλους να σπάνε. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνθρωποι, εργαζόμενοι που δεν αντέχουν πια τις συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης που έχει επιβάλει στη χώρα η περονιστική κυβέρνηση του Frente de Todos, έχουν αποδεσμευτεί. Δεν θέλουν πλέον να πληρώνουν το ανέντιμο εξωτερικό χρέος (το μεγαλύτερο μέρος του οποίου κληρονομήθηκε από την προηγούμενη δεξιά κυβέρνηση του Μάκρι) και να αυξάνουν τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών και των εξορυκτικών εταιρειών που μολύνουν την «Pacha Mama» (τη γη).

Μια ψήφος αντίστασης που επηρέασε τους πιο εκμεταλλευόμενους: τους Αμερινδιάνους!

Αντίθετα από τις επιφανειακές εικόνες των ταξιδιωτικών πρακτορείων που παρουσιάζουν μια λευκή χώρα, η Αργεντινή έχει τριάντα έθνη πρώτων λαών στο έδαφός της, και οι «negros» των «villas» (παραγκουπόλεις), θύματα του ρατσισμού της λευκής αριστοκρατίας, είναι σπάνια μαύροι Αφρικανοί αλλά κυρίως Ινδιάνοι ή mestizos. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, έχουν σφαγιαστεί, έχουν ταπεινωθεί πολιτισμικά, έχουν στερηθεί την περιουσία και τη γη τους, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν και, όπως και οι Χιλιανοί γείτονές τους, αντιστέκονται εδώ και χρόνια. Είτε πρόκειται για τους Μαπούτσε, για να ανακτήσουν τα προγονικά τους εδάφη που ιδιωτικοποιήθηκαν προς αποκλειστικό όφελος των μεγάλων δυτικών εταιρειών, όπως η Benetton και η Lewis, είτε για τους Κόγιας, τους Κέτσουα και άλλους Τόμπα που αντιστέκονται ενάντια στις καναδικές ή κινεζικές εξορυκτικές εταιρείες που μολύνουν τη γη, το νερό και τους πολιτιστικούς χώρους. Το 2017, η χωροφυλακή και οι νομαρχιακές δυνάμεις του Μάκρι δολοφόνησαν τον Σαντιάγο Μαλντονάδο και τον Ραφαέλ Νάουελ, ξεκινώντας μια ρατσιστική εκστρατεία δαιμονοποίησης των πρώτων λαών. Έφτασαν στο σημείο να εφεύρουν τρομοκρατικές ομάδες για να νομιμοποιήσουν την καταστολή που συνέχισε ο Φερνάντες.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι πυκνοκατοικημένες περιοχές των Μαπούτσε στις επαρχίες Νεουκέν ή Τσουμπούτ ψήφισαν πάνω από 15% υπέρ του FIT-U και οι λαοί των Άνδεων του Χουχούι πάνω από 25%. Όταν οι πιο αδικημένοι λαοί αναλαμβάνουν την πολιτική, όπως έλεγαν ο Λένιν και ο Αργεντίνος Τσε, η κατάσταση μπορεί να αλλάξει πολύ γρήγορα.

Απλή εκλογική συμφωνία ή μαζικό δημοκρατικό κίνημα;

Για να παγιωθούν αυτά τα εκλογικά αποτελέσματα και να προχωρήσουμε προς οικοσοσιαλιστικές λύσεις, θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από μια απλή εκλογική συμφωνία (που είναι καλύτερη από το τίποτα, ας το παραδεχτούμε). Θα απαιτούσε ένα ευρύ, ενιαίο και δημοκρατικό κίνημα όλων των δυνάμεων της άκρας αριστεράς που θα απευθύνεται σε πολύ μεγαλύτερα τμήματα του εργαζόμενου πληθυσμού και της νεολαίας και που θα συγκεντρώνει πολλούς ανεξάρτητους με αναφορά στην ταξική πάλη. Είμαστε πολύ μακριά από αυτό και κάθε μια από τις συνιστώσες του FIT-U οργανώνει τις δικές της συνελεύσεις και εκδηλώσεις νίκης.

Ωστόσο, για να απορρίψουμε μαζικά τη νέα συμφωνία που σχεδιάζεται με το ΔΝΤ, για να προχωρήσουμε στην οργάνωση των εργατικών γειτονιών και της νεολαίας και για να ενεργοποιήσουμε τους αγώνες των εργαζομένων, του περιβάλλοντος και της έμφυλης καταπίεσης, είναι απαραίτητη η οικοδόμηση ενός μεγάλου ενιαίου κινήματος.

Μετάφραση: elaliberta.gr

Sylvain Chardon, «Le gouvernement argentin perd sa majorité et l’extrême gauche améliore ses positions», L’anticapitaliste, 24 Νοεμβρίου 2021, https://lanticapitaliste.org/actualite/international/le-gouvernement-argentin-perd-sa-majorite-et-lextreme-gauche-ameliore-ses

Sylvain Chardon, “The Argentine government loses its majority and the far left improves its position”, International Viewpoint, 25 Νοεμβρίου 2021, https://internationalviewpoint.org/spip.php?article7412

Σημειώσεις

1 [Σ.τ.Μ.:]Το FIT-U (Frente de Izquierda y de Trabajadores – Unidad / Μέτωπο της Αριστεράς και των Εργατών – Ενότητα) έχει συγκροτηθεί από τα εξής κόμματα της επαναστατικής αριστεράς: το Partido de los Trabajadores Socialistas, το Partido Obrero, το Izquierda Socialista και το Movimiento Socialista de los Trabajadores.

2 Βλέπε Eduardo Lucita “Argentina: 2021 primary elections. Government punished, many questions”. https://fourth.international/en/latin-america/383

3 [Σ.τ.Μ:] «Ο Javier Milei ισχυρίζεται ότι είναι αναρχοκαπιταλιστής. Διεκδικεί την πλήρη απαγόρευση των αμβλώσεων, την απελευθέρωση της οπλοφορίας, την κατάργηση της κεντρικής τράπεζας, την κατάργηση των μέτρων ελέγχου του κεφαλαίου και αντιτίθεται στην εισαγωγή νέων φόρων. Αμφισβητεί την ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής». “Javier Milei”, Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Javier_Milei.

4 [Σ.τ.Μ.:]Το FIT-U (Frente de Izquierda y de Trabajadores – Unidad / Μέτωπο της Αριστεράς και των Εργατών – Ενότητα) έχει συγκροτηθεί από τα εξής κόμματα της επαναστατικής αριστεράς: το Partido de los Trabajadores Socialistas, το Partido Obrero, το Izquierda Socialista και το Movimiento Socialista de los Trabajadores.