Danny Postel Αυτό που είναι λιγότερο κατανοητό είναι ο αντεπαναστατικός ρόλος που διαδραματίζει το Ιράν στην πολιτική της περιοχής. Ο ρόλος αυτός είναι ελάχιστα κατανοητός και υποεξεταζόμενος, επειδή έρχεται σε αντίθεση με την κυρίαρχη αφήγηση, αυτή του Ιράν ως «επαναστατικού» κράτους στην εμπροσθοφυλακή ενός περιφερειακού «Άξονα Αντίστασης» απέναντι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τους συμμάχους του. Αυτή την άποψη συμμερίζεται όλο το ιδεολογικό φάσμα, από τους νεοσυντηρητικούς και τα γεράκια της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής μέχρι μεγάλα τμήματα της «αντιιμπεριαλιστικής» Αριστεράς και του αντιπολεμικού κινήματος.

Frieda Afary Ένα νέο κύμα μαζικών διαδηλώσεων για τη σοβαρή έλλειψη νερού στην κατά κύριο λόγο αραβική επαρχία Χουζεστάν ξεκίνησε στις 15 Ιουλίου. Στα συνθήματα των διαδηλωτών περιλαμβάνονται: «Κάτω η δικτατορία», «Κάτω ο Χαμενεΐ», «Δεν θέλουμε Ισλαμική Δημοκρατία», «Ο λαός θέλει να πέσει το καθεστώς». Οι κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν και σκότωσαν τουλάχιστον 8 διαδηλωτές και τραυμάτισαν και συνέλαβαν πολλούς άλλους. Ωστόσο, διαδηλώσεις αλληλεγγύης ξεκίνησαν στο Αζαρμπαϊτζάν, το Κουρδιστάν, το Ισφαχάν, το Σιστάν και το Μπαλουχιστάν και την Τεχεράνη. Ιρανοί κινηματογραφιστές, δάσκαλοι και ομάδες συγγραφέων συνυπέγραψαν κοινή δήλωση για την υποστήριξη των διαδηλώσεων.

Leila Al Shami Ο κόσμος είναι και πεινασμένος και θυμωμένος. Έχουν ξεσπάσει διαμαρτυρίες κατά της επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσης, του απαγορευτικού κόστους των βασικών αγαθών και της διαφθοράς σε περιοχές που ελέγχονται από το καθεστώς, όπως η Σουέιντα, η Δαμασκός, ακόμη και η Λατάκια (στην καρδιά του καθεστώτος). Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμη και πιστοί του καθεστώτος έχουν εκφράσει παράπονα για τα οποία αρκετοί από αυτούς έχουν συλληφθεί βάσει του νόμου για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο του 2018, που θεσπίστηκε για την πάταξη τέτοιων διαφωνιών.

Joseph Daher Η Δαμασκός οργάνωσε μια πλήρους κλίμακας παρωδία με τις δεύτερες «προεδρικές εκλογές» αφότου ξεκίνησε η επαναστατική διαδικασία το 2011. Ο Μπασάρ αλ-Άσαντ «κέρδισε το 95,1% των ψήφων», βελτιώνοντας το αποτέλεσμά του από τις προεδρικές εκλογές του 2014 (88%). Από τότε που η οικογένεια Άσαντ ήρθε στην εξουσία το 1970, ο κύριος σκοπός των προεδρικών εκλογών ήταν πάντα η κινητοποίηση των δικτύων του καθεστώτος και η επιβεβαίωση της απόλυτης εξουσίας της πάνω στη συριακή κοινωνία.

Julie Hearn Abdulsalam Dallal Ξεκινάμε καταγράφοντας τα τοπικά συμβούλια στις περιοχές που ελεγχόταν από την αντιπολίτευση ως όργανα αυτοδιοίκησης. Στη συνέχεια διερευνούμε πέντε τρόπους με τους οποίους η δυτική βοήθεια υπονόμευσε αυτά τα συμβούλια στην καρδιά της επανάστασης. Πρώτον, η συντριπτική πλειοψηφία της δυτικής βοήθειας πήγαινε στο καθεστώς Άσαντ, το οποίο, κάτω από τη στενή εποπτεία των υπηρεσιών ασφαλείας του, φρόντιζε να τη διανέμει στους πολιτικούς υποστηρικτές του και όχι στους αντιπάλους του. Χρησιμοποίησε έτσι αυτή τη βοήθεια με μεγάλη επιτυχία για να χρηματοδοτήσει την αντεπανάστασή του... Το 2015 λιγότερο από το 1% του συνολικού προϋπολογισμού του ΟΗΕ για τη…