Μετά τη δολοφονία της Jina-Mahsa Amini στις 16 Σεπτεμβρίου από την αστυνομία ηθών, μια λαϊκή εξέγερση άνευ προηγουμένου σε έκταση, βάθος και διάρκεια έχει συγκλονίσει την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Σε λιγότερο από 48 ώρες, το σύνθημα "Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία" εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο. Σύντομα άνθισαν και άλλα συνθήματα: "Θάνατος στον δικτάτορα", "Θάνατος στον καταπιεστή, είτε πρόκειται για τον Σάχη είτε για τον Ανώτατο Ηγέτη", "Ψωμί, εργασία, ελευθερία", "Φτώχεια, διαφθορά, υψηλό κόστος ζωής, θα συνεχίσουμε μέχρι την ανατροπή". Ο αγώνας για την πτώση της Ισλαμικής Δημοκρατίας είναι σε εξέλιξη.

Ο Ρασούλ Μπονταγκί είναι δάσκαλος και μέλος της Ένωσης Ιρανών Εκπαιδευτικών. Ο Μπονταγκί έχει αφιερώσει τη ζωή του στη βελτίωση της σύγχρονης εκπαίδευσης και στο να διασφαλίσει ότι όλα τα παιδιά του Ιράν θα έχουν ποιοτική, δωρεάν και ισότιμη εκπαίδευση. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση με την κατηγορία της "προπαγανδιστικής δραστηριότητας κατά της κυβέρνησης" και της " συνωμοσίας και συνάθροισης με σκοπό τη διατάραξη της εθνικής ασφάλειας". Σε ένα πρόσφατο σημείωμά του που γράφτηκε από τη φυλακή Εβίν, ο Ρασούλ Μπονταγκί μίλησε για τα αιτήματα των εκπαιδευτικών …Αυτό το άρθρο του Μπονταγκί δημοσιεύθηκε από το Συντονιστικό Συμβούλιο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Ιρανών Εκπαιδευτικών.

Γιατί, μετά από περισσότερους από δύο μήνες διαδηλώσεων, δεν έχουν πραγματοποιηθεί ακόμη πανεθνικές απεργίες στο Ιράν και πώς τα αιτήματα της σημερινής εξέγερσης για  «Γυναίκες, Ζωή, Ελευθερία» εναρμονίζονται με εκείνα της εργατικής τάξης; Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, μιλήσαμε με την Parvin Mohammadi, αντιπρόεδρο της Ανεξάρτητης Ένωσης Ιρανών Εργαζομένων. Με πολυετή εμπειρία στο εργατικό κίνημα και με ιστορικό ανακρίσεων, συλλήψεων και δικαστηρίων λόγω του ακτιβισμού της, η Mohammadi πιστεύει ότι «οι πανεθνικές εργατικές απεργίες θα συμβούν, αλλά με διαφορετικό χρονοδιάγραμμα, όταν αυτό το κίνημα γίνει ευρύτερο και εμπλέξει τα πλήθη των χιλιάδων ανθρώπων στις πόλεις».

Το λαμπρό κείμενο που ακολουθεί της γνωστής εξόριστης Τουρκάλας φεμινίστριας αγωνίστριας Πινάρ Σελέκ, δεν περιορίζεται να κάνει τον -τραγικό και από πρώτο χέρι- απολογισμό μιας εικοσαετίας απίστευτων δοκιμασιών της τουρκικής κοινωνίας από μέρους ενός κράτους και ενός καθεστώτος-τρομοκράτη που διαιωνίζεται πάνω στα ερείπια των πιο στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων που το ίδιο έχει συσσωρεύσει. Προχωράει και σε διαπιστώσεις για το εφιαλτικό παρόν και σε προβλέψεις για το αμέσως προσεχές μέλλον, που δεν αφήνουν όμως πολλά περιθώρια για αισιοδοξία, παρόλο που στη σημερινή Τουρκία, όπως λέει, ”τα κοινωνικά κινήματα είναι φυτά που φυτρώνουν μέσα στο μπετόν”…

Uri Weltmann Τα δυσάρεστα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στην Κνέσετ (το ισραηλινό κοινοβούλιο), που διεξήχθησαν την 1η Νοεμβρίου, προκάλεσαν το ενδιαφέρον όλου του κόσμου για τις πιθανές επιπτώσεις τους στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τον κίνδυνο που εγκυμονούν για την υπόθεση της ελευθερίας των Παλαιστινίων. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάου, ο φανατικός ακροδεξιός που διετέλεσε πρωθυπουργός από το 2009 έως το 2021, θα επιστρέψει στο αξίωμα μετά από ενάμιση χρόνο στην αντιπολίτευση.