Ισραηλινοί/ές LGBTQ ακτιβιστές/στριες ενάντια στην Κατοχή: «Δεν υπάρχει υπερηφάνεια στην κατοχή»

Εισαγωγή του e la libertà

Η εργαλιοποίηση των ΛΟΑΤΚΙΑ+ δικαιωμάτων από το κράτος του Ισραήλ έχει εξελιχθεί σε μια από τις βασικές παραμέτρους της προπαγάνδας με την οποία δικαιολογεί την κατοχή και την καταπίεση του παλαιστινιακού λαού. Οι Ισραηλινοί και οι Ισραηλινές ΛΟΑΤΚΙΑ+ θα πρέπει όχι μόνο να ευγνωμονούν το κράτος τους, επειδή αναγνωρίζει (κάποια από τα) δικαιώματά τους, αλλά και να ανέχονται ή και να υποστηρίζουν την καταπίεση των Παλαιστινίων, επειδή, υποτίθεται, η παλαιστινιακή κοινωνία είναι εχθρική προς τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα. Όμως πολλοί/ές Ισραηλινοί/ες προσπαθούν να αντιταχθούν στην προσπάθεια του ισραηλινού κράτους να ξεπλύνει τα εγκλήματά του προβάλλοντας μια ανεκτική προς ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα πολιτική, την οποία ούτως ή άλλως, οι ακτιβιστές/στριες του κινήματος χαρακτηρίζουν ανεπαρκή. Στο φετινό Gay pride στο Τελ Αβίβ ακτιβιστές και ακτιβίστριες παρενέβησαν μπλοκάροντας για κάποιο χρονικό διάστημα την πορεία του, με το σύνθημα «Δεν υπάρχει υπερηφάνεια στην κατοχή»

Yael Marom

Ισραήλ: Οι LGBTQ ακτιβιστές/στριες μπλόκαραν την πορεία του Pride Parade του Τελ Αβίβ - «Δεν υπάρχει υπερηφάνεια στην κατοχή»

Οι ακτιβιστές/στριες διαμαρτύρονταν γι’ αυτό που ονόμαζαν κυνική εκμετάλλευση της LGBTQ κοινότητας από την ισραηλινή κυβέρνηση για να φαίνεται φιλελεύθερη και προοδευτική και να καλύψει την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη.

Αρκετές εκατοντάδες ακτιβιστές/στριες LGBTQ μπλόκαραν για λίγο το δρόμο του Pride Parade στο Τελ Αβίβ την Παρασκευή. Οι ακτιβιστές δήλωσαν ότι διαμαρτύρονται για τη χρησιμοποίηση της LGBTQ κοινότητας από την ισραηλινή κυβέρνηση για να καλύψει τις διακρίσεις και τις ρατσιστικές πολιτικές και να διατηρήσει την κατοχή στη Δυτική Όχθη και την πολιορκία της Γάζας.

Οι ακτιβιστές διασκορπίστηκαν εθελοντικά όταν η αστυνομία κήρυξε παράνομη αυτή τη διαδήλωση.

Οι διαδηλωτές ισχυρίστηκαν ότι η ισραηλινή κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την LGBTQ κοινότητα για να παρουσιαστεί ως φιλελεύθερη ενώ παράλληλα παραβιάζει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Οι ακτιβιστές εναντίον του ροζ ξεπλύματος δήλωσαν ότι θέλουν να υπενθυμίσουν στους συμμετέχοντες στο Pride Parade ότι, ενώ γιορτάζονταν και διαδηλώνουν στο Τελ Αβίβ, εκείνοι που διαδηλώνουν την ίδια στιγμή στη Γάζα διακινδυνεύουν τη ζωή τους.

«Ήρθαμε εδώ για να διαμαρτυρηθούμε για την κυνική εκμετάλλευση του αγώνα των LGBTQ υπέρ των εγκλημάτων της ισραηλινής κυβέρνησης, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάνουμε το μπλοκάρισμα», δήλωσε ο Ταμάρ Μπεν Νταβίντ, ένας από τους διαδηλωτές. «Ενώ διαδηλώνουμε εδώ, λίγα χιλιόμετρα μακριά [ισραηλινοί στρατιώτες] πυροβολούν ανθρώπους που ασκούν το δικαίωμά τους να διαδηλώνουν».

«Ο αγώνας μας ως LGBTQ άνθρωποι δεν διαχωρίζεται από τον αγώνα για τα δικαιώματα των άλλων», δήλωσε ο Γιούλι Νόβακ. «Σε κάθε αγώνα που γιορτάζει την ελευθερία και την χειραφέτηση, θα είμαστε εδώ για να [διαμαρτυρηθούμε] για τα εγκλήματα που διαπράττονται στα ονόματά μας».

Εκτιμάται ότι 200.000 άτομα συμμετείχαν στο Pride Parade της Παρασκευής, μεταξύ των οποίων μέλη της LGBTQ κοινότητας, μέλη των οικογενειών τους και υποστηρικτές.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο ενός φυλλαδίου των ακτιβιστών που δόθηκε στους συμμετέχοντες κατά τη διάρκεια της πορείας.

«Ορκιζόμαστε ότι δεν θέλουμε να χαλάσουμε τη διάθεση. Είμαστε κουήρ που θέλουμε να γιορτάσουμε τις εκπληκτικές μας ταυτότητες και τον αγώνα για τα δικαιώματά μας μαζί. Αλλά όχι εις βάρος των δικαιωμάτων των άλλων. Η κυβέρνηση του Ισραήλ μας εκμεταλλεύεται για να φανεί φιλελεύθερη και προοδευτική, ενώ παράλληλα παραβιάζει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων σε τακτική βάση - αυτό ονομάζεται ροζ ξέπλυμα. Η κυβέρνηση πλασάρει το Τελ Αβίβ ως πόλη ελευθερίας, και όμως 70 χιλιόμετρα από εδώ υπάρχουν δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιοι που έχουν φυλακιστεί στη Γάζα. Ο στρατός λέει ότι είναι φιλικός απέναντι στους γκέι του, αλλά χρησιμοποιεί μυστικές πληροφορίες που συλλέγονται σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό των Παλαιστινίων για εκβιασμό. Τα δικαιώματα είναι για όλους. Εμείς μιλάμε για το δικαίωμα να παντρευόμαστε ενώ η κυβέρνηση εμποδίζει την οικογενειακή ενοποίηση μεταξύ Ισραηλινών πολιτών και Παλαιστινίων που ζουν στη Δυτική Όχθη ή τη Γάζα. Εμείς αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα να αναγνωριζόμαστε ως γονείς των παιδιών μας και να τα μεγαλώνουμε στα σπίτια μας, ενώ εκατοντάδες Παλαιστίνια παιδιά βρίσκονται στις ισραηλινές φυλακές. Η πολιτική διαμαρτυρία είναι η καρδιά της Πορείας Υπερηφάνειας. Ο μήνας υπερηφάνειας γιορτάζεται τον Ιούνιο για να τιμήσουμε τις ταραχές του Stonewall όταν οι LGBTQ διαμαρτυρήθηκαν για την καταπίεση και τις διώξεις εναντίον της κοινότητας. Δεν ήταν κόσμιοι, δεν ήταν ευγενικοί, ξεσηκώθηκαν.

Οι Παλαιστίνιοι έχουν επίσης το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν, αλλά από την αρχή της Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής στη Γάζα, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 100 διαδηλωτές. Ως μέλη μιας κοινότητας που εξακολουθεί να αγωνίζεται για πλήρη δικαιώματα και ισότητα, δεν θα μείνουμε σιωπηλοί/ες μπροστά στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καταστολή της ελευθερίας της διαμαρτυρίας. Θα είμαστε αλληλέγγυοι/ες με τους Παλαιστινίους που ζουν υπό κατοχή και υπό πολιορκία. Είμαστε αντίθετοι στο ροζ ξέπλυμα. Είμαστε υπερήφανοι/ες για το ποιοι/ες είμαστε, και φωνάζουμε - δεν υπάρχει υπερηφάνεια στην κατοχή».

Noa Bassel

Το εγγενές παράδοξο που έχει ενσωματωθεί στον πολιτικό λόγο του Ισραήλ: «Να είσαι απλώς ευγνώμων που δεν είσαι γκέι στη Γάζα»

Όσο οι Παλαιστίνιοι στερούνται των δικαιωμάτων τους από την κατοχή, δεν μπορούμε να δούν τα επιτεύγματα της ισραηλινής κοινότητας LGBTQ ως ένδειξη ανεκτικότητας.

Κάθε χρόνο τον Ιούνιο, κατά τη διάρκεια της Πορείας Υπερηφάνειας, το εγγενές παράδοξο που έχει ενσωματωθεί στον πολιτικό λόγο του Ισραήλ φτάνει στο αποκορύφωμά του: όσο πιο καταπιεσμένη είναι μια κοινωνική ομάδα, τόση περισσότερη ευγνωμοσύνη θα πρέπει να δείχνει για εκείνα τα πράγματα που θεωρούνται δεδομένα από το υπόλοιπο του πληθυσμού. Οι Παλαιστίνιοι θα πρέπει να είναι ευγνώμονες για το γεγονός ότι μπορούν να παρακολουθήσουν το πανεπιστήμιο, οι φεμινίστριες θα πρέπει να ευγνωμονούν το Ισραήλ για το ότι δεν ζουν στο Ιράν, οι Εβραίοι μετανάστες από την Αιθιοπία θα πρέπει να πουν ευχαριστώ που δεν είναι στην πατρίδα τους και τα LGBTQ άτομα θα πρέπει να δείχνουν ευγνωμοσύνη που μπορούν να περπατούν στους δρόμους¹.

Οι ομάδες αυτές υφίστανται συστηματική επίθεση ή διακρίσεις από την αστυνομία, το νομικό σύστημα, τους κρατικούς θεσμούς και την αγορά εργασίας. Ωστόσο, οφείλουν να δείχνουν ευγνωμοσύνη για την κατάστασή τους, μόνο και μόνο λόγω των συγκρίσεων που γίνονται στην βάση φανταστικών σεναρίων συμφωνα με τα οποία γεννηθήκαμε σε κάποιο άλλο μέρος, ενω την ίδια ώρα διατηρούμε όλοι τις ετικέτες που μας στιγματίζουν σαν κατώτερους.

Ο «ευγνώμων» λόγος διαδίδεται από τους διαδικτυακούς συγγραφείς, τα μέλη της Κνεσέτ, τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ορισμένα μέλη της LGBTQ κοινότητας και βασίζεται σε αρκετές σημαντικές αντιφάσεις. Πρώτον, σε κάθε αγώνα πρέπει να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε και να είμαστε ευγνώμονες για αυτό που έχουμε ήδη επιτύχει - κάτι που δεν θα είχαμε επιτύχει, αν είχαμε σταματήσει τότε για να σας ευχαριστήσουμε. Είμαι βέβαιος ότι οι ομοφυλόφιλοι της δεκαετίας του ’70 θα μπορούσαν να είναι ευγνώμονες για το γεγονός ότι ο νόμος που τιμωρεί το σεξ μεταξύ ανδρών δεν εφαρμοζόταν πραγματικά, ότι κάποιος θα μπορούσε πάντα να πει ψέματα στο αφεντικό του και να έχει μια σχέση του ίδιου φύλου αφού έφερνε μερικά παιδιά στον κόσμο με έναν άνετο γάμο.

Τα τελευταία δύο χρόνια έπρεπε να εξηγήσουμε γιατί δεν μπορούμε να είμαστε απλώς γκέι στην ιδιωτικότητα των σπιτιών μας και την περασμένη εβδομάδα η αστυνομία ζήτησε από τους διοργανωτές της παρέλασης υπερηφάνειας στην πόλη Κφαρ Σαμπά να πληρώσουν για έναν τείχος γύρω από τους διαδηλωτές «για τη δική τους προστασία.» Ευτυχώς, σε κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις υπήρχαν γενναίοι άνθρωποι που δεν ήταν ικανοποιημένοι. Χάρη σε αυτούς, τώρα είμαστε περήφανοι απέναντι σε άντρες με κοστούμια που απαιτούν να τους ευχαριστήσουμε.

Μια πιο περίπλοκη αντίφαση βρίσκεται στη σύγκριση μεταξύ των LGBTQ δικαιωμάτων στο Ισραήλ, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Πρώτον, επειδή εκείνοι που θέτουν το ζήτημα δεν είναι ποτέ υποχρεωμένοι να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους: όλοι υποστηρίζουν ότι η Χαμάς ρίχνει τους ομοφυλόφιλους από τις στέγες. Αλλά αν προσπαθήσετε να υπολογίσετε πόσα ομοφυλόφιλα άτομα έχουν δολοφονηθεί στη Γάζα και υπό ποιες συνθήκες, θα είναι πολύ δύσκολο. Η επίσημη θέση του Ισραήλ, όπως αναφέρεται εδώ (Εβραϊκά), είναι ότι τα LGBTQ άτομα δεν διώκονται συστηματικά στη Δυτική Όχθη.

Το καθεστώς των LGBTQ ατόμων στην παλαιστινιακή κοινωνία απέχει πολύ απ’ το να είναι τέλειο, αλλά αυτό δεν είναι δουλειά εκείνων που θέτουν το ζήτημα ως μέσο φίμωσης της κριτικής των ενεργειών του Ισραήλ. Επιπλέον, αν το εξετάσουμε από την άποψη των Ισραηλινών LGBTQ, ο ισχυρισμός ότι η παλαιστινιακή ή η μουσουλμανική κοινωνία είναι εγγενώς πιο ομοφοβική από την εβραϊκή κοινωνία μοιάζει με χοντροκομμένη γενίκευση. Και στις δύο κοινωνίες μπορεί κανείς να βρει δυνάμεις που δέχονται τους LGBTQ και εκείνους που είναι ενάντιά τους. Και οι δύο πλευρές έχουν οργανώσεις που αγωνίζονται για τα LGBTQ δικαιώματα. Τα θρησκευτικά στοιχεία απειλούν την κοινότητα και από τις δύο πλευρές. Το LGBTQ κίνημα στο Ισραήλ αντιμετώπισε βία, αντίδραση και δυσκολίες - όπως και το παλαιστινιακό ομόλογό του.

Δυστυχώς, οι Ισραηλινοί γονείς διώχνουν ακόμα τα κουήρ παιδιά τους έξω από το σπίτι και οι LGBTQ και οι υποστηρικτές τους εξακολουθούν να δέχονται επιθέσεις. Η βίαιη επίθεση εναντίον των τρανσεξουαλικών γυναικών στο Τελ Αβίβ², τα δύο μαχαιρώματα από τον Γισάι Σλίσελ στην Πορεία Υπερηφάνειας της Ιερουσαλήμ³ και οι θανατηφόροι πυροβολισμοί σε ένα κέντρο νεολαίας LGBTQ⁴, είναι μερικά παραδείγματα που δεν έχουν προβληθεί από τα μέσα ενημέρωσης.

Κάθε μέλος της κοινότητας είχε μια βίαιη αντιμετώπιση ή τουλάχιστον αντιμετώπισε λεκτική παρενόχληση στο δρόμο. Οι Ισραηλινοί ανήλικοι εξακολουθούν να στέλνονται σε θεραπεία μετατροπής (πέρυσι, η Κνεσέτ ψήφισε εναντίον ενός νόμου που αποσκοπούσε στην απαγόρευση αυτής της επικίνδυνης πρακτικής). Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο αντιπρόεδρος της Λιβερίας, ο οποίος προώθησε νομοθεσία για να καταστήσει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις αδίκημα πρώτου βαθμού τιμωρούμενο με φυλάκιση 10 ετών, επισκέφθηκε το Ισραήλ ως επισκέπτης του Υπουργείου Εξωτερικών.

Το σχετικό άνοιγμά μας στο ισραηλινό κοινό σήμερα είναι αποτέλεσμα συνεχούς αγώνα από τα μέλη της κοινότητας μας. Υπάρχει όμως και μια κρίσιμη διαφορά μεταξύ των καταστάσεων των LGBTQ ατόμων και στις δύο πλευρές του φράχτη: εκείνοι που βρίσκονται στην ισραηλινή πλευρά απολαμβάνουν ελευθερία κινήσεων, περισσότερο ελεύθερος χρόνο και εισόδημα και καλύτερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την πληροφόρηση που τους επιτρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα. Αυτά τα δικαιώματα στερούνται οι Παλαιστίνιοι LGBTQ από το κράτος του Ισραήλ.

Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να εξετάσουμε τα επιτεύγματα της κοινότητας στο Ισραήλ -τα οποία κερδήθηκαν χωρίς να υπάρχει η ίδια καταπίεση που αντιμετωπίζουν οι Παλαιστίνιοι/ες LGBTQ στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα- ως ένδειξη της ανεκτικότητας και της πολυφωνίας του Ισραήλ. Η δουλειά μας ως κοινότητας χωρίς αποκλεισμούς είναι να αντισταθούμε σε αυτές τις απόψεις και να συνεχίσουμε να ζητάμε τίποτα λιγότερο από ίσα δικαιώματα για όλους.

Μετάφραση: e la libertà

Πηγές

Yael Marom, «Israel: LGBTQ activists block Tel Aviv Pride March – “There is no pride in occupation”», +972, 8 Ιουνίου 2018: και Europe Solidaire Sans Frontières, 8 Ιουνίου 2018.

Noa Bassel, «The inherent paradox built in to Israel’s political discourse: “Just be grateful you’re not gay in Gaza”», +972, 7 2018, και Europe Solidaire Sans Frontières, 7 Ιουνίου 2018.

Ο Yael Marom είναι διευθυντής του Just Vision στο Ισραήλ και συνδιαχειριστής του Local Call, όπου μια εκδοχή αυτού του άρθρου δημοσιεύθηκε αρχικά στα Εβραϊκά: https://mekomit.co.il/בסולידריות-עם-עזה-פעילות-חוסמות-את-מצע/

Ο Noa Bassel είναι φοιτητής γλωσσολογίας και κοινωνικός ακτιβιστής. Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στα Εβραϊκά στο Haokets. Διαβάστε εδώ: http://www.haokets.org/2018/06/07/תגידו-תודה-שאתם-לא-הומואים-בעזה/

Σημειώσεις