Την εβδομάδα που μας πέρασε βγήκαν στη δημοσιότητα 1) η Έκθεση για τη Διεθνή Ανισότητα του ομώνυμου Εργαστηρίου που εδρεύει στο Παρίσι και 2) τα πρόχειρα αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ για την οικονομική μεγέθυνση στην Ελλάδα το τρίτο τρίμηνο του 2021. Ο πολυπληθής φιλοκυβερνητικός τύπος, όπως ήταν φυσικό, στάθηκε στα αμφιβόλου αξιοπιστίας στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και το εντυπωσιακό 13,4% οικονομική μεγέθυνση που ανακοίνωσαν. Εγώ θα χρησιμοποιήσω τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για να κάνω συγκρίσεις με τα ευρήματα της Έκθεσης αφού η Ελλάδα δεν έχει δώσει στο Εργαστήριο πλήρη στοιχεία για την οικονομική ανισότητα κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη...

Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι οδυνηρή. Με βάση τα στοιχεία τόσο του οικονομικού επιτελείου όσο και της εαρινής έκθεσης της commission το έλλειμμα του προϋπολογισμού το 2021 θα φτάσει το 10% από το οποίο 7% είναι πρωτογενές έλλειμμα. Η πρόβλεψη του προϋπολογισμού ήταν για πρωτογενές έλλειμμα 3.2% και η απόκλιση των 6 δις καθιστά επιτακτική την αναθεώρησή του όπως επισημαίνει και η Ναυτεμπορική της 5ης Μαΐου 2021. Την ίδια ώρα το Ελληνικό δημόσιο έχει υποστεί και αναμένεται να υποστεί το αμέσως επόμενο διάστημα ζημίες της τάξης των 4 δις ευρώ από τη συμμετοχή του στις τράπεζες...

Το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις κυριαρχεί στις συζητήσεις αυτό το διάστημα. Έχει ήδη δεχθεί σφοδρή πολεμική από τα συνδικάτα και σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης. Οι βασικοί άξονες της αντίθεσης των συνδικάτων είναι ότι το νομοσχέδιο οδηγεί σε εργάσιμη μέρα 10 ωρών, καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις και περιορίζει δραστικά τη συνδικαλιστική δράση και το δικαίωμα στην απεργία. Ο κ. Χατζηδάκης ανταπάντησε με μια παρουσίαση στον (πολυπληθέστατο) φιλοκυβερνητικό τύπο όπου προσπαθεί να εμφανίσει το νομοσχέδιο ως το αναγκαίο αποτέλεσμα των εξελίξεων στη τεχνολογία και την εργασία την επομένη της πανδημίας. Που βρίσκεται η αλήθεια;

Την Τετάρτη 7 Απριλίου 2021 η Γενική Συνέλευση των μετόχων της τράπεζας Πειραιώς ενέκρινε την αύξηση κεφαλαίου με τους όρους που εξυπηρετούν τους ιδιώτες μετόχους που έφεραν την τράπεζα στη σημερινή της θέση. Καθοριστικός παράγοντας σε αυτή την εξέλιξη ήταν η ψήφος των μετοχών που κατέχει το ελληνικό δημόσιο μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και αποτελούσαν το 61,34% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας. Αν το ΤΧΣ είχε αρνηθεί να ψηφίσει τους όρους της αύξησης αυτή δεν θα είχε περάσει και το δημόσιο θα είχε την πιθανότητα να ανακτήσει έστω μέρος ζημιών άνω των 2 δις ευρώ που οριστικοποιήθηκαν χθες.

Όμως τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα γιατί κάπου εδώ αρχίζουν οι μνημονιακοί όροι. Η χορήγηση οποιουδήποτε ποσού θα λάβει χώρα κατόπιν υποβολής σχεδίου «ανάκαμψης και ανθεκτικότητας» από τις χώρες μέλη. Αυτό είναι το όνομα του νέου μνημονίου. Όπως μας πληροφορεί το Banking news σε ένα παλαιότερο δημοσίευμα (21/7/2020) για την Ιταλία αυτό θα σημάνει τη «μεταρρύθμιση», δηλαδή το πετσόκομμα του ασφαλιστικού της συστήματος, ενώ για την Ελλάδα την εγκατάλειψη των όποιων φορελαφρύνσεων και την επιβολή πακέτου μέτρων λιτότητας. Με αυτά τα δεδομένα η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι πολύ απελπισμένοι για να κάνουν τις δηλώσεις που έκαναν…