Το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις κυριαρχεί στις συζητήσεις αυτό το διάστημα. Έχει ήδη δεχθεί σφοδρή πολεμική από τα συνδικάτα και σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης. Οι βασικοί άξονες της αντίθεσης των συνδικάτων είναι ότι το νομοσχέδιο οδηγεί σε εργάσιμη μέρα 10 ωρών, καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις και περιορίζει δραστικά τη συνδικαλιστική δράση και το δικαίωμα στην απεργία. Ο κ. Χατζηδάκης ανταπάντησε με μια παρουσίαση στον (πολυπληθέστατο) φιλοκυβερνητικό τύπο όπου προσπαθεί να εμφανίσει το νομοσχέδιο ως το αναγκαίο αποτέλεσμα των εξελίξεων στη τεχνολογία και την εργασία την επομένη της πανδημίας. Που βρίσκεται η αλήθεια;

Την Τετάρτη 7 Απριλίου 2021 η Γενική Συνέλευση των μετόχων της τράπεζας Πειραιώς ενέκρινε την αύξηση κεφαλαίου με τους όρους που εξυπηρετούν τους ιδιώτες μετόχους που έφεραν την τράπεζα στη σημερινή της θέση. Καθοριστικός παράγοντας σε αυτή την εξέλιξη ήταν η ψήφος των μετοχών που κατέχει το ελληνικό δημόσιο μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και αποτελούσαν το 61,34% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας. Αν το ΤΧΣ είχε αρνηθεί να ψηφίσει τους όρους της αύξησης αυτή δεν θα είχε περάσει και το δημόσιο θα είχε την πιθανότητα να ανακτήσει έστω μέρος ζημιών άνω των 2 δις ευρώ που οριστικοποιήθηκαν χθες.

Όμως τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα γιατί κάπου εδώ αρχίζουν οι μνημονιακοί όροι. Η χορήγηση οποιουδήποτε ποσού θα λάβει χώρα κατόπιν υποβολής σχεδίου «ανάκαμψης και ανθεκτικότητας» από τις χώρες μέλη. Αυτό είναι το όνομα του νέου μνημονίου. Όπως μας πληροφορεί το Banking news σε ένα παλαιότερο δημοσίευμα (21/7/2020) για την Ιταλία αυτό θα σημάνει τη «μεταρρύθμιση», δηλαδή το πετσόκομμα του ασφαλιστικού της συστήματος, ενώ για την Ελλάδα την εγκατάλειψη των όποιων φορελαφρύνσεων και την επιβολή πακέτου μέτρων λιτότητας. Με αυτά τα δεδομένα η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι πολύ απελπισμένοι για να κάνουν τις δηλώσεις που έκαναν…

Το δημόσιο χρέος σε παγκόσμια κλίμακα μοιάζει να είναι εκτός ελέγχου. Μια δεκαετία καπιταλιστικής κρίσης αντιμετωπίσθηκε με τεράστια προγράμματα νομισματικής χαλάρωσης. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί ένας χρόνος πανδημίας με αποτέλεσμα τον πλήρη εκτροχιασμό του κρατικού δανεισμού. Ακόμα και στη μεγαλύτερη καπιταλιστική οικονομία, τις ΗΠΑ, το δημόσιο χρέος είναι πλέον στο 127% του ΑΕΠ έναντι 60% το 2009. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό η Ελλάδα μπήκε στο πρώτο μνημόνιο το 2009 με λόγο χρέους/ ΑΕΠ 126.7% που σήμερα έχει φτάσει το 217% του ΑΕΠ σύμφωνα με το Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) και το 223% …

Μετάφραση Γ. Μητραλιάς: Το βιβλίο “Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα” είναι απαραίτητο σε όλες και όλους εκείνους που θέλουν να μάθουν περισσότερα για την άνιση αναδιανομή του πλούτου στους κόλπους της κοινωνίας. Διαβάζοντας αυτό το τεράστιο έργο (950 σελίδες, στις οποίες προστίθεται μεγάλη ποσότητα στατιστικών δεδομένων και πινάκων προσβάσιμων μέσω του διαδικτύου, μας έρχεται στο νου ένα πρώτο συμπέρασμα: το κίνημα Occupy Wall Street και άλλα που το ακολούθησαν είχαν απόλυτα δίκιο να στοχοποιήσουν το πιο πλούσιο 1%.