Jean Batou Η Ρωσία του Πούτιν είναι ένα ιμπεριαλιστικό κράτος κυριαρχούμενο από μια καπιταλιστική ολιγαρχία που ελέγχει το κράτος και έχει αναπτύξει μια πολεμοχαρή στάση έναντι των γειτόνων της, τους οποίους η ολιγαρχία κατηγορεί ότι επωφελήθηκαν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να ξεφύγουν από την μακραίωνη κηδεμονία της. Ενστερνιζόμενη μια υπερεθνικιστική ιδεολογία που αφήνει μπόλικο κενό χώρο για τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό, και την ομοφοβία, ο αυταρχικός νεοσυντηρητισμός της έχει γίνει ένα πραγματικό πρότυπο για την ευρωπαϊκή ακροδεξιά. Για όσους από εμάς έχουμε αφιερωθεί στην καταπολέμηση του δυτικού ιμπεριαλισμού, είτε του αμερικάνικου είτε του ευρωπαϊκού, η κατανόηση της…
Volodymyr Ishchenko Αυτό που μας λείπει είναι μια ανεξάρτητη, αντικαπιταλιστική σοσιαλιστική τοποθέτηση γι' αυτόν τον πόλεμο και αυτό είναι που πρέπει να δημιουργήσουμε... Η αριστερά πρέπει να επεξεργαστεί τον τρόπο με τον οποίο θα διατηρήσει μια ανεξάρτητη θέση εναντίον αυτής της ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης. Αλλιώς θα γίνει απλώς ένας αριστερός υποστηρικτής του ενός ή του άλλου αντιπάλου.
Τα κινήματα των λαϊκών μαζών στην Ουκρανία (Μαϊντάν και αντι-Μαϊντάν) έχουν εγκλωβιστεί στις αντιφάσεις που παράγει και αναπαράγει το αστικό πολιτικό σύστημα της Ουκρανίας και η πολιτική του θέση ανάμεσα στον δυτικό και ανατολικό ιμπεριαλισμό. Η αριστερά δεν κατάφερε να τα ενοποιήσει σε μία ενιαία κατεύθυνση έκφρασης των ταξικών συμφερόντων των εργαζόμενων μαζών. Τα αιτήματα για περισσότερη δημοκρατία (είτε ενάντια στον αυταρχισμό του πολιτικού συστήματος, είτε ενάντια στις εθνικές διακρίσεις, είτε ενάντια στις φασιστικές οργανώσεις) και τα αιτήματα που στρεφόταν «αντικειμενικά» ενάντια στο κεφάλαιο (ενάντια στην διαφθορά, ενάντια τους «ολιγάρχες», ενάντια στην πολιτική λιτότητας) δεν μπόρεσαν να μετασχηματιστούν από την…
Κυριακή, 07 Ιουνίου 2015 13:23

Třídní Válka: Ούτε Ουκρανοί ούτε Ρώσοι!

Η ιδεολογία του πολέμου, βασισμένη είτε στην υπεράσπιση ενός ενοποιημένου εθνικού κράτους από τη μια είτε στο δικαίωμα του αυτοκαθορισμού και τιςφιλορωσικές συμπάθειες από την άλλη, ριζώνει στην Ουκρανίαοργανώσεις της, κοινωνίας των πολιτών διοργανώνουν εράνους προς υποστήριξη του στρατού, παπάδες ευλογούν τα όπλα της μιας ή της άλλης πλευράς και η τηλεόραση προβάλλει σε επανάληψη σκηνές γιαγιάδων που προμηθεύουν οπλισμένους άνδρες με ό,τι τρόφιμα τους έχουν απομείνει. Παρόλα αυτά, δεν αφήνονται όλοι οι προλετάριοι στην πλύση εγκεφάλου που επιδιώκει η πολεμική προπαγάνδα της μιας ή της άλλης πλευράς, ούτε όλοι επιθυμούν να θυσιαστούν «για την πατρίδα τους». Εκφράσεις πρακτικής άρνησης…
Κώστας Κούσιαντας, Παντελής Αυθίνος Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται τους τελευταίους εννιά μήνες στην Ουκρανία έχουν οδηγήσει σε μία κρίση, από τις σοβαρότερες που έχουν εκδηλωθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Για την αριστερά αποτέλεσε εξ αρχής ένα δύσκολο ζήτημα και ένα πεδίο αντιπαράθεσης διαφορετικών προσεγγίσεων. Ο λόγος γι’ αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός, ότι στην ουκρανική κρίση συμπυκνώνονται μια σειρά από σημαντικές συγκρούσεις και αντιθέσεις (σύγκρουση ιμπεριαλισμών, σύγκρουση τμημάτων της άρχουσας τάξης και του πολιτικού συστήματος, αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, σύγκρουση με τον φασισμό, εθνικό-αποσχιστικό κίνημα), αλλά κυρίως με το γεγονός, ότι το σύνολο…
Σελίδα 70 από 70