Simón Rodríguez Porras Ένας από τους κύριους άγνωστους παράγοντες είναι η πολιτική του Μεξικού για την Παλαιστίνη. Συνεχίζοντας την παραδοσιακή μεξικανική στάση ουδετερότητας, η κυβέρνηση του Λόπεζ Ομπραδόρ υπήρξε απαθής, ακόμη και επιεικής, απέναντι στη γενοκτονία του Ισραήλ στη Γάζα. Άλλες κεντροαριστερές κυβερνήσεις στην περιοχή ήταν ανοιχτά επικριτικές ή και διέκοψαν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ. Ο Λόπεζ Ομπραδόρ ζήτησε να συμμετάσχει στην προσφυγή της Νότιας Αφρικής κατά του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο, αλλά αντιφατικά το έκανε επικυρώνοντας την ουδετερότητά του. Η μεξικανική κυβέρνηση εξακολουθεί να μελετά το ενδεχόμενο αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους.

Κάτω η δεξιά κυβέρνηση Νομπόα! Για την ενότητα των αδελφών λαών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής!Για μια αντιαποικιοκρατική, αντιπατριαρχική και δημοκρατική Λατινική Αμερική! Movimiento Socialista del Poder Popular, Μεξικό, Red Feminista Ecosocialista, Εκουαδόρ (Ισημερινός), Poder Popular, Αργεντινή, Marabunta, Αργεντινή, Democracia Socialista, Πουέρτο Ρίκο, Movimiento Esquerda Socialista – PSOL, Βραζιλία, Insurgencia – PSOL, Βραζιλία, Rebelião Ecossocialista – PSOL, Βραζιλία, Tendencia-Movimento Centelhas – PSOL, Βραζιλία, Insurgencia – PSOL, Βραζιλία, Subverta – PSOL, Βραζιλία, Corriente SÚMATE, Περού, Las Indómitas Organizacion de Izquierda Anticapitalista, Μεξικό

Daniel Sugasti Όπως αναμενόταν, στις 4 Φεβρουαρίου, ο Ναγίμπ Μπουκέλε επανεξελέγη πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ. Στο απόγειο της δημοτικότητάς του, ο υποψήφιος πρόεδρος συγκέντρωσε το 85% των ψήφων. Το κόμμα του καθεστώτος, Nuevas Ideas, κέρδισε 54 από τις 60 έδρες στη Νομοθετική Συνέλευση… Έτσι, ο Μπουκέλε, που αυτοαποκαλείται «ο πιο ψύχραιμος δικτάτορας στον κόσμο», θα μπορούσε a priori να κυβερνήσει μέχρι το 2028 με κοινοβουλευτική υπεροχή.

Andrés Madrid Tamayo Andrés Tapia Arias Το Εκουαδόρ βιώνει ένα κύμα οργανωμένης εγκληματικής βίας που έχει γίνει πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, τα γεγονότα αυτά δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά αν δεν εξετάσουμε τα διαρθρωτικά προβλήματα. Η κατάσταση στο Εκουαδόρ έχει γίνει όλο και πιο περίπλοκη τα τελευταία χρόνια: η επιδείνωση της φτώχειας, οι νέες διεθνείς διαδρομές των ναρκωτικών και η ανάδυση μιας τοπικής ναρκο-μπουρζουαζίας, έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του, οδηγώντας σε αποσύνθεση και ρήξη της κοινωνικής συμφωνίας μεταξύ τάξεων, εθνικοτήτων και ηγεμονικών μπλοκ.

Dawn Marie Paley Τα πολιτικά δικαιώματα αναιρούνται. Στρατιώτες στους δρόμους, επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας. Ένοπλοι άνδρες με μάσκες περιπολούν στις γειτονιές. Πακέτα με μαριχουάνα και κουτιά με χρήματα απλώνονται και φωτογραφίζονται. Αξιωματούχοι του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών με επίσημη ενδυμασία σφίγγουν τα χέρια με τους ντόπιους ομολόγους τους. Το Εκουαδόρ άρχισε πρόσφατα να βιώνει ένα μοτίβο βίας παρόμοιο με αυτό της Κολομβίας τα τελευταία 25 χρόνια και του Μεξικού τα τελευταία 15 χρόνια… Ακριβώς όπως αμφισβητούμε τον επίσημο λόγο για τις πολιτικές λιτότητας και τα οικονομικά μέτρα που δικαιολογούν τον εξορυκτισμό και ωφελούν το 1%, είναι σημαντικό να αμφισβητήσουμε τον επίσημο λόγο…