Ανακοίνωση αλληλεγγύης των Ελεύθερων Σύριων προς τον παλαιστινιακό λαό

Εμείς, οι Σύριοι που είμαστε ενωμένοι στον επαναστατικό αγώνα ενάντια στο καθεστώς Άσαντ και τους ιμπεριαλιστές υποστηρικτές του, στεκόμαστε σταθερά και απερίφραστα στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη και σε ολόκληρη την ιστορική Παλαιστίνη, στον αγώνα του για απελευθέρωση από τον ισραηλινό εποικισμό, την κατοχή και το απαρτχάιντ.

Η κλίμακα της σημερινής βίας στη Γάζα είναι πρωτοφανής. Ένας πολιορκημένος πληθυσμός είναι παγιδευμένος κάτω από βομβαρδισμούς χωρίς ασφαλή χώρο για να καταφύγει. Σχεδόν 10.000 έχουν σκοτωθεί στην ισραηλινή επίθεση, εκ των οποίων περισσότεροι από 3760 είναι παιδιά, ενώ χιλιάδες άλλοι παραμένουν παγιδευμένοι κάτω από τα ερείπια. Νοσοκομεία, σχολεία και σπίτια έχουν στοχοποιηθεί σκόπιμα. Απαγορευμένα όπλα όπως ο λευκός φώσφορος χρησιμοποιήθηκαν εναντίον άμαχου πληθυσμού, στο πιο πυκνοκατοικημένο μέρος της γης. Οι προμήθειες νερού, ηλεκτρικού ρεύματος και τροφίμων έχουν διακοπεί και η βοήθεια δεν φτάνει σε όσους έχουν ανάγκη. Τα νοσοκομεία, γεμάτα τραυματίες, βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Το Ισραήλ έχει λάβει το πράσινο φως για αυτή τη σφαγή από τα δυτικά κράτη, ενώ οι αραβικές δικτατορίες στέκονται απαθείς. Στη Δυτική Όχθη, δεκάδες Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί τις τελευταίες ημέρες, καθώς οι δυνάμεις κατοχής και οι έποικοι προσπαθούν να διώξουν περισσότερους ανθρώπους από τα σπίτια τους, ενώ οι επιθέσεις και οι συλλήψεις Παλαιστινίων έχουν αυξηθεί σε όλη την ιστορική Παλαιστίνη. Και δεν ξεχνάμε εκείνους τους Παλαιστίνιους που σαπίζουν στις φυλακές, όμηροι της ισραηλινής κατοχής.

Ωστόσο, αυτός ο ισραηλινός πόλεμος κατά του παλαιστινιακού λαού δεν ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου. Χρονολογείται από την υπογραφή της Διακήρυξης του Μπάλφουρ το 1917 και την επακόλουθη εκδίωξη και εκδίωξη των Παλαιστινίων από τη γη τους από το 1948. Η παλαιστινιακή υπόθεση ξεκίνησε με την κατοχή της Παλαιστίνης από την αποικία εποίκων του Ισραήλ, η οποία έκτοτε συνεχίζει τις σφαγές, τις μαζικές εκδιώξεις, τον αφανισμό, την κράτηση και την κυριαρχία του απαρτχάιντ εναντίον του παλαιστινιακού αυτόχθονα πληθυσμού. Φοβόμαστε ότι τέτοιες ενέργειες και περισσότερες αρπαγές γης θα αυξηθούν κάτω από την τωρινή ακροδεξιά κυβέρνηση στο Ισραήλ, η οποία έχει καταστήσει πολύ ξεκάθαρο το ρατσισμό, τη βαρβαρότητα και τη γενοκτονική της πρόθεση.

Η αλληλεγγύη μας έχει τις ρίζες της στην έμφυτη ανθρωπιά μας και στον κοινό πολιτισμό, την ιστορία και την κληρονομιά μας. Πριν από τη βρετανική και γαλλική κατοχή και την εμφάνιση των σύγχρονων εθνικών κρατών εντός των συνόρων Σάικς-Πικό, οι λαοί της μπιλάντ ασ-σιάμ ήταν στενά συνδεδεμένοι. Από την εκδίωξη των Παλαιστινίων από τα εδάφη τους το 1948, εμείς οι Σύριοι έχουμε υιοθετήσει την παλαιστινιακή υπόθεση ως δική μας. Αυτό αντανακλάται στην ποίηση, τη μουσική, τον πολιτικό μας λόγο και την ένοπλη αντίσταση. Οι Σύριοι καλωσόρισαν τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες όταν έφτασαν στις πόλεις μας και οι Παλαιστίνιοι στη Συρία ενσωματώθηκαν στον ιστό της κοινωνίας μας.

Ενώ ο συριακός λαός ήταν πάντα στο πλευρό της Παλαιστίνης, το καθεστώς Άσαντ το χρησιμοποίησε ως ρητορικό εργαλείο, το οποίο, αντί να απελευθερώσει την Παλαιστίνη, οδήγησε στην αύξηση της καταπίεσης εντός των συνόρων της Συρίας.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1967, ως υπουργός Άμυνας, ο Χαφέζ αλ Άσαντ διέταξε τον συριακό στρατό να υποχωρήσει από τα υψίπεδα του Γκολάν πριν φτάσουν τα ισραηλινά στρατεύματα. Το συριακό Γκολάν υπέστη βάναυση ισραηλινή κατοχή και αποικισμό, αποκομμένο από τη συριακή πατρίδα και σκόπιμα περιθωριοποιημένο από το καθεστώς Άσαντ και την ευρύτερη περιοχή. Τα Υψίπεδα του Γκολάν παραμένουν εγκλωβισμένα από τον ισραηλινό εποικισμό, το γενοκτόνο καθεστώς Άσαντ και τα γεωπολιτικά σχέδια.

Όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στο Λίβανο, ο Χαφέζ αλ Άσαντ δήλωσε με έμφαση την υποστήριξη της Συρίας στην παλαιστινιακή-μουσουλμανική-αριστερή συμμαχία κατά των φιλοϊσραηλινών φαλανγκιτών. Αλλά όταν οι Φαλαγγίτες φάνηκε ότι κινδύνευαν να ηττηθούν το 1976, ο Άσαντ διέταξε τον συριακό στρατό να επέμβει εναντίον της φιλοπαλαιστινιακής συμμαχίας. Το καθεστώς Άσαντ έσφαξε έως και 1500 Παλαιστίνιους αμάχους σε στρατόπεδα στο Λίβανο, κυρίως στο Τελ Ζα’ατάρ.

Στο εσωτερικό, το καθεστώς κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που ανέστειλε τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα των Σύρων στο όνομα της αντίστασης στο Ισραήλ, ενώ παράλληλα προστάτευε προσεκτικά τα ψεύτικα σύνορα με τα κατεχόμενα υψίπεδα του Γκολάν. Τόσο οι Σύριοι όσο και οι Παλαιστίνιοι συλλαμβάνονταν αν τολμούσαν να αναλάβουν οποιαδήποτε πολιτιστική, πολιτική ή στρατιωτική πρωτοβουλία κατά της ισραηλινής κατοχής. Μια περίπτωση είναι αυτή του Ταλ αλ-Μαλλούχι, ενός Σύρου εφήβου που έγραφε σε ιστολόγιο υπέρ της Παλαιστίνης. Έγραφε άρθρα και ποιήματα που ενθάρρυναν τους Σύριους, τους Άραβες και τους μουσουλμάνους να κάνουν περισσότερα για να βοηθήσουν τους Παλαιστίνιους. Για αυτό το «έγκλημα», το καθεστώς Άσαντ την έριξε στη φυλακή το 2009. Παραμένει στη φυλακή μέχρι σήμερα.

Όταν ξέσπασε η επανάστασή μας, Σύριοι και Παλαιστίνιοι στη Συρία στάθηκαν δίπλα-δίπλα. Δουλέψαμε μαζί για να προμηθεύσουμε με τρόφιμα και φάρμακα τις πολιορκημένες κοινότητες, να οργανώσουμε απεργίες και πορείες και να οικοδομήσουμε δημοκρατικές εναλλακτικές λύσεις απέναντι στο δολοφονικό καθεστώς.

Επειδή οι Παλαιστίνιοι και οι Σύριοι στάθηκαν ενωμένοι για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, το καθεστώς Άσαντ επιτέθηκε στους παλαιστινιακούς καταυλισμούς με την ίδια σφοδρότητα που επιτέθηκε στις συριακές πόλεις. Ο παλαιστινιακός καταυλισμός στη Ντάρα’α και ο καταυλισμός Ραμλ στη Λαττάκεια ήταν μεταξύ αυτών που βομβαρδίστηκαν και πολιορκήθηκαν.

Ο καταυλισμός Γιαρμούκ, στα περίχωρα της Δαμασκού, ήταν γνωστός ως «η πρωτεύουσα της παλαιστινιακής διασποράς». Οι κάτοικοί του αρχικά υιοθέτησαν μια θέση ουδετερότητας στην επανάσταση, αλλά για πολλούς αυτό άλλαξε τον Μάιο του 2011, όταν το καθεστώς ενθάρρυνε τους Παλαιστίνιους να διαδηλώσουν στα σύνορα του Γκολάν για να τιμήσουν τη Νάκμπα και στη συνέχεια απέτυχε να παρέμβει όταν νεαροί πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν από Ισραηλινούς στρατιώτες. Τον Δεκέμβριο του 2012, το τέμενος Abdul Qadir Al Husseini, βομβαρδίστηκε από πολεμικά αεροσκάφη του καθεστώτος, σκοτώνοντας πολλούς από τους εσωτερικά εκτοπισμένους που βρίσκονταν μέσα σε αυτό. Στον καταυλισμό επιβλήθηκε πενταετής πολιορκία και οι κάτοικοι υποβλήθηκαν σε αργή πείνα και έλλειψη βασικών προμηθειών. Εκείνη την εποχή έγιναν συγκρίσεις με τη βάναυση πολιορκία που επέβαλε το Ισραήλ (και η Αίγυπτος) στη Γάζα. Μετά τους έντονους βομβαρδισμούς τον Απρίλιο του 2018 που κατέστρεψαν μεγάλο μέρος των υποδομών του καταυλισμού, οι οικογένειες εκτοπίστηκαν βίαια, για πολλούς ήταν μια δεύτερη Νάκμπα. Πλήθος ανθρώπων δεν μπορούν τώρα να επιστρέψουν, καθώς τα σπίτια τους έχουν απαλλοτριωθεί στο πλαίσιο νέων σχεδίων «ανάπτυξης» από τα οποία επωφελούνται οι πιστοί του καθεστώτος – παρά τις αντιρρήσεις των πρώην κατοίκων.

Η Ομάδα Δράσης για τους Παλαιστίνιους της Συρίας (AGPS) έχει καταγράψει 4.048 Παλαιστίνιους που έχουν σκοτωθεί στη Συρία από το 2011. Από αυτούς, 614 πέθαναν υπό βασανιστήρια στις φυλακές του καθεστώτος και 205 πέθαναν λόγω της πολιορκίας του καταυλισμού Γιαρμούκ. Άλλοι σκοτώθηκαν από βομβαρδισμούς του καθεστώτος ή εκτελέστηκαν από πιστούς του καθεστώτος.

Δεν επιθυμούμε να θέσουμε τους εαυτούς μας στο επίκεντρο, αλλά να αποκαλύψουμε τη διασύνδεση των αγώνων μας. Οι Σύριοι αισθάνονται βαθιά αλληλεγγύη με τη δοκιμασία των Παλαιστινίων, που πηγάζει από την κοινή εμπειρία της αντίστασης στην τυραννία, την επιθυμία για ελευθερία και αυτοδιάθεση και το τραύμα του πολέμου. Σε πόλεις και κωμοπόλεις σε όλη τη χώρα, οι Σύριοι βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα και να δείξουν την αλληλεγγύη τους στην παλαιστινιακή αντίσταση. Στο Χαλέπι, οι γιατροί, οι οποίοι αντιστάθηκαν στις επιθέσεις του καθεστώτος και της Ρωσίας στα νοσοκομεία, διαμαρτυρήθηκαν για τις επιθέσεις του Ισραήλ στα νοσοκομεία της Λωρίδας της Γάζας. Στο Ίντλιμπ, εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, που γνωρίζουν πώς είναι να βγάζουν παιδιά από τα ερείπια, όρθωσαν το ανάστημά τους για να δείξουν την αλληλεγγύη τους. Στη Σουέιντα, όπου συνεχίζονται καθημερινά οι διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος, η παλαιστινιακή σημαία κυμάτισε ψηλά. Πολλές πόλεις στη βορειοδυτική Συρία έχουν βγει στους δρόμους για την Παλαιστίνη, παρά τη σοβαρή στρατιωτική κλιμάκωση τον τελευταίο μήνα και τους καθημερινούς βομβαρδισμούς, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης λευκού φωσφόρου από το καθεστώς εναντίον σπιτιών αμάχων. Η βορειοδυτική Συρία αντιμετωπίζει σήμερα τους πιο εντατικούς βομβαρδισμούς του καθεστώτος από το 2020, με περισσότερους από 120.000 Σύριους να έχουν εκτοπιστεί εσωτερικά μόνο τον τελευταίο μήνα.

Στη διασπορά, έχουμε συμμετάσχει σε διαδηλώσεις στις χώρες της εξορίας μας. Γνωρίζουμε την εμπειρία του εκτοπισμού και της στέρησης – έχουμε ζήσει τη δική μας Νάκμπα. Οι Σύριοι στέκονται στο πλευρό της Γάζας επειδή μοιραζόμαστε τη φρίκη και τον πόνο της κρατικής βίας – θρηνούμε κάθε θάνατο Παλαιστίνιου ως δικό μας.

Είμαστε εξοργισμένοι, αλλά όχι έκπληκτοι, από την αντίδραση της «διεθνούς κοινότητας» και την έλλειψη ουσιαστικής δράσης για να σταματήσει αμέσως η σφαγή στη Γάζα. Οι Σύριοι αντιμετώπισαν την ίδια σιωπή και προδοσία όταν ζητούσαν να δημιουργηθεί ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για να σταματήσει να αυξάνεται ο αριθμός των θανάτων, στα πρώτα χρόνια της επανάστασης. Παρά τις καμπάνιες, η έκκληση έπεσε στο κενό και μείναμε μόνοι μας.

Εμείς οι Σύριοι, ζητάμε άμεση κατάπαυση του πυρός και δίκαιη επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματος, η οποία θα βασίζεται στην αυτοδιάθεση και τα αναφαίρετα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού. Είμαστε συγκλονισμένοι από την χασμπάρα, τις ισραηλινές αφηγήσεις και τον λόγο περί «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» που προσπαθούν να αποανθρωποποιήσουν τους Παλαιστίνιους, να απονομιμοποιήσουν την παλαιστινιακή αντίσταση και να δικαιολογήσουν την ισραηλινή επίθεση, και υπενθυμίζουμε τον τρόπο με τον οποίο το καθεστώς, η Ρωσία και το Ιράν χρησιμοποιούν παρόμοιες μεθόδους για να δυσφημίσουν τον αγώνα μας. Απορρίπτουμε την παραπληροφόρηση που διαδίδεται από προπαγανδιστές, θεωρίες συνωμοσίας και ρατσιστές με τις οποίες είμαστε και οι ίδιοι πολύ εξοικειωμένοι. Καταδικάζουμε όσους συμπαραστάθηκαν στον αγώνα της Συρίας, αλλά δεν συμπαραστάθηκαν στους αδελφούς και τις αδελφές μας στην Παλαιστίνη, και όσους υποστηρίζουν την παλαιστινιακή αντίσταση, αλλά δεν υποστηρίζουν τον αγώνα της Συρίας για ελευθερία.

Η αμοιβαία και διατομεακή αλληλεγγύη είναι απαραίτητη, οι αγώνες μας είναι ένας, η ελευθερία του καθενός μας εξαρτάται από την ελευθερία του άλλου.

Υπογράφουν:

1. Razan Saffour, συντάκτης στο MENA Advocacy

2. Robin-Yassin Kassab, συγγραφέας

3. Leila Al Shami, συγγραφέας και ακτιβίστρια

4. Yassin Haj Saleh, συγγραφέας

5. Walid Saffour, Συριακή Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Syrian Human Rights Committee)

6. Maher Arar

7. Leila Nachawati, καθηγήτρια Επικοινωνίας

8. Qutaiba Idlbi

9. Bassam Al-Kuwatli

10. Yasser Munif, Emerson College

11. Obayda Ghadban, ερευνήτρια και μεταφράστρια

12. Rafif Jouejati, υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

13. Ibrahim Fakhri, καλλιτέχνης

14. Zaher Sahloul, Πρωτοβουλία για τη Συριακή Πίστη

15. Marcelle Shehwaro, συγγραφέας

16. Karam Shaar

17. Ayah Kutmah, συγγραφέας και ερευνητής

18. Weyam Ghadbian, διαμεσολαβητής μετασχηματισμού συγκρούσεων

19. Bayan Boulad, μεταπτυχιακή φοιτήτρια, Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης

20. Yasmeen Mobayed, διδακτορική φοιτήτρια

21. Sumayya Saleh, δικηγόρος πολιτικών δικαιωμάτων

22. Yazan Al Saadi

23. Dellair Youssef, συγγραφέας

24. Shiyam Galyon

25. Sama Kiki, δικηγόρος

26. Lina Shamy

27. Yusuf Mousa

28. Sarah Hunaidi, συγγραφέας και συνήγορος υπεράσπισης

29. Bashar Deeb, δημοσιογράφος

30. Yazan Badran, ερευνητής

31. Mohja Kahf, γιατρός και καθηγήτρια

32. Ramah Kudaimi, ακτιβίστρια

33. Amina Olabi, ερευνήτρια δημόσιας υγείας

34. Lina Baroudi, δικηγόρος

35. Laila Alrefaai, ερευνήτρια και συγγραφέας

36. Dima Nachawi, καλλιτέχνης

37. Ahmad Abushaar, ομάδα Molham

38. Jad Baghdadi, υποψήφιος διδάκτωρ, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης

39. Celine Kasem, Συριακή Ομάδα Δράσης Έκτακτης Ανάγκης (Syrian Emergency Task Force)

40. Maimouna Alammar, Σύρια μη βίαιη ακτιβίστρια

41. Ala Ayoubi, φαρμακοποιός

42. Rami Jarrah, δημοσιογράφος

43. Karim Jian, γιατρός

44. Mustafa Alachkar, γιατρός

45. Fouad Roueiha, δημοσιογράφος και μεταφραστής συριακής-ιταλικής γλώσσας

46. Lyn Al Masri, μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών

47. Ayham Abdulwali, ειδικός σε θέματα συνηγορίας

48. Mohammad Abu Hajar, διδακτορικός φοιτητής

49. Yasser Almaamoun, αρχιτέκτονας

50. Δρ Razan Ghazzawi, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον

51. Sami Haddad, καθηγητής και ακτιβιστής

52. Δρ Noor Ghazal Aswad, Ακαδημαϊκός

53. Mohanad Mahdi, μηχανικός

54. Osama Zein Al-Abdeen, εργαζόμενος σε ανθρωπιστικές οργανώσεις

55. Mahmoud Kutmah, φοιτητής Ιατρικής

56. Huda Kutmah, φοιτητής Ιατρικής

57. Sara Mahdi, φοιτήτρια του Δημόσιου Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια

58. Mayssoun O, Διευθυντής Επικοινωνίας

59. Rami Zahrawi Haj-Younes, εργαζόμενος στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας και ερευνητής

60. Khuloud Alsaba, ερευνητής

61. Δρ Banah Ghadbian

62. Yazan Awad

63. Abdallah Al Shaar, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ και συγγραφέας

64. Muaz Mehiş

65. Aghyan Alzuabi

66. Abdulrahman alkilany

67. Rami al-Safadi

68. Abeedah Diab

69. Ghalia Albarazi

70. Maya Daas

71. Elham Makansy

72. Masah Barakat

73. Bashar Alhor

74. Mohammad Ali Madanieh

75. Patool Kutmah, φοιτητής

76. Zainab Alhaj

77. Duaa Nabhan, φοιτήτρια

78. Safi Ghazal, ακτιβιστής της Συριακής Επανάστασης

79. Bushra Alakraa, υπεύθυνη έργου

80. Karim Al Afan

81. Suzan Boulad, δικηγόρος

82. Ammar Z, εργαζόμενος παροχής υποστήριξης

83. Omar Issa, μηχανικός λογισμικού

84. Sulima Asaad, φοιτήτρια

85. Zouhir Al Shimale, Πρόγραμμα Valent

86. Loay Alhamedi, ακτιβιστής

87. Ahmad Sadiddin, οικονομολόγος

88. Sameer S, δικηγόρος και διευθυντής νομικών υποθέσεων

89. Rama Shoukfeh, θεραπεύτρια ψυχικής υγείας

90. Salina Abaza, καλλιτέχνιδα

91. Yara Maaz

92. Karim Shoorbajee

93. Rana Al-Nahhas

94. Maya Mahdi

95. Tareq Samman

96. Hannah Achkar

97. Sami Al Nazer

98. Ibrahim Yassin

99. Amal Alachkar

100. Ahmad Mohamad, ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

101. Yazan Affash, φοιτητής

102. Baraa Kanj

103. Bayan Heri

104. Abdulgadir Hamo

105. Sama Heri

106. Yasmin Sheikh

107. Osama Asaad

108. Abdelmajed Alkhatib, φοιτητής

109. Raafat Alsakal

110. Boushkin Mohamad Ali

111. Saphe Shamoun

112. Almousa Bara, φοιτητής

113. Ahmed Haj Ahmed, φοιτητής

114. Amer Munawwar

115. Ahmad Alsoliman

116. Noor Albarazi, φοιτητής

117. Amana Albarazi, φοιτήτρια

118. Laila Sadiddin, φοιτήτρια

119. Walid Nader, φοιτητής

120. Abdullah Alhusin, ακτιβιστής

121. Ahmad Hadeda

122. Moro Alali, ακτιβιστής

123. Monaf Almaiedy, φοιτητής

124. Abdelrahman Elbanna, ακαδημαϊκός

125. Sarab Al-Shishakli, δικηγόρος

126. Mo Abboud

127. Basil Alsubee

128. Almourad Aldeeb, φοιτητής

129. Ayah, φοιτητής

130. El Awan

131. Rania H

132. Livia L

133. Fadi

134. Eman

135. Sabri

Μετάφραση: elaliberta.gr

“Statement of Free Syrians in solidarity with the Palestinian people”, International Socialist League, 11 Νοεμβρίου 2023, https://lis-isl.org/en/2023/11/11/declaracion-de-sirios-libres-en-solidaridad-con-el-pueblo-palestino/#:~:text=We%2C%20Syrians%20united%20in%20the,Israeli%20colonisation%2C%20occupation%20and%20apartheid. Από: Intersectional Syria, 10 Νοεμβρίου 2023, https://intersectionalsyria.com/2023/11/10/statement-of-free-syrians-in-solidarity-with-the-palestinian-people/.

«Declaracion de Sirios Libres en Solidaridad con el Pueblo Palestino», Liga Internacional Socialista, 11 Νοεμβρίου 2023, https://lis-isl.org/2023/11/11/declaracion-de-sirios-libres-en-solidaridad-con-el-pueblo-palestino/. Αναδημοσίευση: «Sirios libres en solidaridad con Palestina», Movimiento Socialista de Trabajadoras y Trabajadores de la República Dominicana, https://mst-rd.org/2023/11/11/sirios-libres-en-solidaridad-con-palestina/.