Προϋπόθεση για να συμμετέχουν οι μετανάστες στις εκλογές είναι η ελληνική ιθαγένεια. Ο νόμος Ραγκούση (3838/2010), παράλληλα με την ιθαγένεια της 2ης γενιάς, έδινε το δικαίωμα ψήφου σε μετανάστες με άδεια μακράς διάρκειας ή «επί μακρόν διαμένοντος» στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Το δικαίωμα αυτό εφαρμόστηκε μόνο μία φορά, καθώς αυτός ο νόμος, όπως είναι γνωστό, καταργήθηκε από το ΣτΕ το 2013. Ο αποκλεισμός των μεταναστών στην απόδοση της ιθαγένειας, και κατ’ επέκταση από το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, έχει δημιουργήσει δεκαετίες τώρα πολίτες «δεύτερης κατηγορίας»…

Μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες (!) τεράστιων εργατικών και λαϊκών κινητοποιήσεων χωρίς κανένα προηγούμενο στη μεταπολεμική Γαλλία (!), ο απολογισμός του αγώνα των γαλλικών συνδικάτων ενάντια στη συνταξιοδοτική (αντι)μεταρρύθμιση θα έπρεπε να είναι προφανής: η (αντι)μεταρρύθμιση έχει γίνει πια νόμος, γεγονός που σημαίνει ότι ο μεν Μακρόν κέρδισε, τα δε εργατικά συνδικάτα έχουν χάσει. Τι συμβαίνει όμως και κανείς στη Γαλλία αλλά και έξω από αυτήν δεν τολμά να κάνει την παραπάνω διαπίστωση; Τι συμβαίνει και βλέπουμε τον πιο γνήσιο εκφραστή του διεθνούς (πολύ) μεγάλου κεφαλαίου, τον γνωστό μας από την εποχή των Μνημονίων, οίκο αξιολόγησης Fitch Ratings να υποβαθμίζει το αξιόχρεο της Γαλλίας…

Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από την εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία και του αγώνα των Ουκρανών εργαζομένων για αυτοδιάθεση. Ήταν επίσης ένας χρόνος ‎αυξανόμενης καταστολής στη Ρωσία εναντίον των αντιπάλων του πολέμου του Κρεμλίνου, καθώς το καθεστώς Πούτιν χρησιμοποιεί τις κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ για να τους παρουσιάσει ως «προδότες». Τη συζήτηση θα ανοίξουν: Μωυσής Λίτσης, δημοσιογράφος. Επισκέφθηκε την Ουκρανία το 2014, στον απόηχο της εξέγερσης του Μαϊντάν.‎ Μπάμπης Μισαηλίδης, συνδικαλιστής στο αεροδρόμιο Αθηνών και συνεκδότης του βιβλίου «Ουκρανία: Ο αγώνας των εργαζομένων για εθνική κυριαρχία

Daria Krivonos

Καθώς η συζήτηση για το «μετααποικιακό» στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης και γίνεται όλο και πιο δημοφιλής εντός και εκτός των ακαδημαϊκών κύκλων, πρέπει να αντισταθούμε στον πειρασμό να εντάξουμε την περιοχή στη «λευκή περίφραξη» ως εκπλήρωση της προωθητικής ευρωπαϊκής «ολοκλήρωσης» εις βάρος εκείνων που διαφεύγουν από τις ίδιες ρωσικές βόμβες που πέφτουν πιο μακριά από την «Ευρώπη».

Είναι επιτακτική ανάγκη για την Αριστερά να στρέψει την αλληλεγγύη της όχι στις άρχουσες τάξεις των χωρών που φαντάζονται ότι καταπιέζονται και ταπεινώνονται αλλά προς τους λαούς και τις κοινωνίες που αγωνίζονται ενάντια στην καταπίεση. Για να προωθήσει μια τέτοια αλληλεγγύη, η Αριστερά πρέπει να αναπτύξει την ικανότητα να αποκεντρώνει την οπτική και την ενσυναίσθησή της. Από αυτή την άποψη, είναι αδύνατο να μην είμαστε αλληλέγγυοι με το λαό της Ουκρανίας.

Andy Durgan

Η συμβολή του Νιν στη μαρξιστική σκέψη δεν είναι τόσο ευρέως γνωστή όσο οι συνθήκες του θανάτου του. Πρέπει να αξιολογήσουμε αυτή τη συμβολή σε σχέση με το γενικά φτωχό τοπίο του ισπανικού μαρξισμού στη δεκαετία του 1930… Διακρίθηκε επανεξετάζοντας τα πολιτικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν η Ισπανία και η Καταλονία «μέσα από το πρίσμα ενός κριτικού μαρξισμού, βασίζοντας την ανάλυσή του στις σύγχρονες διεθνείς εμπειρίες και συζητήσεις».

David Finkel

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η κλιμάκωση της βίας και της εθνοκάθαρσης του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, που αναζωπυρώθηκε τον τελευταίο χρόνο, έχουν γίνει δύο κέντρα μιας βαθύτερης παγκόσμιας κρίσης. Για τη διεθνή αριστερά, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η καταστροφή στην Παλαιστίνη, τόσο από μόνες τους όσο και μαζί, αποτελούν πολύ μεγάλες δοκιμασίες για τη θεωρία και, κυρίως, για την πολιτική.

Ken Loach, Ο Πωλ, ο Μικ και οι άλλοι [The navigators]. Τετάρτη 10 Μαΐου, 9:00 μμ.

Iciar Bollain, Ακόμα και τη βροχή [Tambien la lluvia (Even the Rain)]. Τετάρτη 3 Μαΐου , 9:00 μμ.

Να διεκδικήσουμε και να απαιτήσουμε μαζί με τους Έλληνες εργάτες. Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για να μην χάνουμε τους ανθρώπους μας. Να διεκδικήσουμε καλύτερους μισθούς που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες. Ασφάλεια. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και νοσηλευτική εάν χρειαστεί. Να αγωνιστούμε να αναγνωριστούν οι ανασφάλιστες μέρες μας. Να δοθούν συντάξεις που έχουν προκύψει από εργασία που το ίδιο το κράτος δεν μερίμνησε να είναι νόμιμη. Για την τιμή και την αξιοπρέπειά μας. Για το αίμα μας που έχει ποτίσει και αυτό, αυτό τον τόπο.

ΟΛΕΣ & ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ! Αθήνα, 11πμ στα Προπύλαια, Θεσσαλονίκη, 11 πμ στην Καμάρα. Για μια ακόμα φορά το ιστορικό δίλημμα είναι «επανάσταση και σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού η ελπίδα βρίσκεται στον ταξικό και διεθνιστικό αγώνα των εργαζομένων και όλου του λαού, για την ειρήνη των λαών, ενάντια στον ρατσισμό και την φασιστική απειλή, , για την ήττα της πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου, για την επανάσταση την κοινωνική απελευθέρωση και την εργατική χειραφέτηση.